Ένα πολυτροπικό θέαμα που αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες. Έτσι μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την παράσταση «‘Και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών’/μια Αποκάλυψη» που παρουσιάζεται στο πλαίσιο της διοργάνωσης του ΥΠΠΟ «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης.

Όπως είναι ήδη γνωστό η διοργάνωση έχει ως θεματολογία της την κλιματική αλλαγή. Ευθυγραμμισμένη με αυτό το πνεύμα και η εκδήλωση των Γιώργου Μουλουδάκη, Σοφίας Χιλλ και Studio 19st με άξονά της τη μουσική εκκινεί από την Αποκάλυψη του Ιωάννη και με ψηφιακές μεταλλάξεις πορτρέτων φαγιούμ ψηλαφεί το ψυχικό τραύμα της εξακολουθητικά επικείμενης μέσα στους αιώνες καταστροφής, που στις μέρες μας βαφτίζεται κλιματική κρίση.

Το έναυσμα για την παράσταση ήταν η ιδέα της τιμωρίας. «Η αρχική σκέψη είναι ότι η ιδέα της επικείμενης καταστροφής είναι πάντα παρούσα μέσα στους αιώνες. Υπάρχει ήδη πριν από την εποχή του Ιωάννη. Για την καταστροφή που έρχεται είμαστε εν πολλοίς υπεύθυνοι εμείς. Βασικό στοιχείο εδώ είναι ο φόβος. Η σύνδεση με την Αποκάλυψη είναι ότι μπαίνεις μέσα σε αυτό το στοιχείο του φόβου και των συνεπειών μιας αμαρτωλής στάσης απέναντι στη φύση ή στο Θεό, πράγμα που επισύρει κάποια τιμωρία. Υπάρχει βέβαια και μια παράλληλη ανάγνωση, ότι μας ενδιέφερε πάρα πολύ η ιδέα και ο ήχος της γλώσσας του Ιωάννη, που με κάποιον τρόπο μιλάει και συντονίζεται με πράγματα που υπάρχουν μέσα μας», λέει στο makthes.gr ο Γιώργος Μουλουδάκης.

Για το συγκεκριμένο θέμα κάνει και ένα παράλληλο σχόλιο: «Δυστυχώς όπως τότε έτσι και τώρα υπάρχει ένα όφελος των ανθρώπων που θέλουν να εκμεταλλευτούν τον φόβο της τιμωρίας. Όταν κάποιος δηλαδή βγάζει ενδεχομένως χρήματα ή έχει καλύτερη αντιμετώπιση σε κάποια πράγματα επειδή ακριβώς χρησιμοποιεί τον φόβο της τιμωρίας. Για παράδειγμα πίσω από το θέμα των αιολικών πάρκων που εντάσσονται στην πράσινη ανάπτυξη βλέπουμε ότι κάποιες φορές κρύβονται οικονομικά συμφέροντα. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι πολλοί δεν ενδιαφέρονται για τη φύση αλλά για την τσέπη τους. Δεν υποστηρίζω ότι συμβαίνει πάντα αυτό, αλλά ότι είναι πολύ πιθανόν να ισχύει», τονίζει ο καλλιτέχνης που συνέλαβε την ιδέα, έγραψε το σενάριο και σχεδίασε την παράσταση.

Τα στοιχεία της παράστασης

Πολλαπλές προβολές, surround ήχος, σε πραγματικό χρόνο διαμόρφωση οπτικοακουστικών ψηφίδων, δρώσα επί των προβολών ηθοποιός (Σοφία Χίλλ), ζωντανή μουσική (Γιώργος Μουλουδάκης), αντιμαχόμενοι επιστημονικοί διάλογοι, ιερά κείμενα, πολύγλωσσες καταγραφές λειτουργικών ανά την υφήλιο τελετών, καθώς και μια αιρετική εκφορά λόγου της ηθοποιού στις προβολές, παράλληλα με αντίστοιχη χρήση ηχητικών τοπίων από τον Γιώργο Μουλουδάκη και το Studio 19st (Κώστας Μπώκος, Βασίλης Κουντούρης) είναι τα στοιχεία της παράστασης. Όπως προαναφέρθηκε ξεχωριστό χαρακτηριστικό αποτελούν τα φαγιούμ. «Πρόκειται για αυθεντικά πορτρέτα που έχει πάρει ο Βασίλης Κουντούρης και το Studio 19 και τα έχει μεταλλάξει έτσι ώστε να περνούν από πρόσωπο σε πρόσωπο, δηλαδή να υπάρχει μια ροή χαρακτηριστικών που τα βλέπεις να μετακινούνται και να καταλήγουν στα χαρακτηριστικά της σοφίας και ανάποδα. Επίσης, γίνεται από τη Σοφία Χιλλ μια ζωντανή ψηφιακή ‘μεταμόρφωση’ των πορτρέτων αυτών που τα χρησιμοποιούν για κάποιο λόγο ως νεκρικά αλλά και παρόντα μέσα στους αιώνες. Έχουμε ξαφνικά κάποια ζωντανά φαγιούμ τα οποία κινούνται μέσα στον χρόνο. Χρησιμοποιούμε δηλαδή την ιδέα των ματιών των νεκρών αυτών, που είναι ανοιχτά μέσα σε όλους τους αιώνες, σαν να περιλαμβάνουν όλη την ανθρωπότητα στον χρόνο της», επισημαίνει ο Γιώργος Μουλουδάκης.

Η Αποκάλυψη στην αυθεντική της γλώσσα

Όλα αυτά γίνονται με τρεις παράλληλες προβολές πάνω στους τοίχους του αίθριου του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, ενώ ο ίδιος παίζει κλασική κιθάρα και η Αποκάλυψη ακούγεται στην αυθεντική της γλώσσα. «Μέσω των αναμνήσεων που έχουμε και εμείς από παιδιά από τους εκκλησιαστικούς ήχους η γλώσσα αυτή ηχεί μέσα μας πολύ πιο δυνατή. Και βέβαια, ό,τι άλλο υπάρχει από κείμενα με εξαίρεση ένα απόσπασμα τραγουδιού στα αγγλικά, είναι κατά βάση στη δημοτική γλώσσα», υπογραμμίζει ο καλλιτέχνης.

Η παράσταση προετοιμάστηκε στην Αθήνα επί μήνες. «Είναι κάτι αρκετά σύνθετο με κινηματογραφήσεις κ.α. και γι αυτό το μεγαλύτερο μέρος της έγινε μέσα στο στούντιο», σημειώνει ο Γιώργος Μουλουδάκης.

Τέλος, αναρωτιέται αν κάποιες φορές αυτές οι αφορμές όπως η συγκεκριμένη παράσταση αποτελούν και ένα βήμα για την έναρξη μιας συζήτησης. «Όταν καταπιανόμαστε με το θέμα της κλιματικής αλλαγής και κρίσης, πιθανόν να μιλάμε στην πράξη για μια υπαρξιακή μας στάση απέναντι στην ίδια την παρουσία του ανθρώπου στον χρόνο. Το όφελος μιας τέτοιας προσπάθειας δεν είναι να δείξουμε αυτά που προβάλλει η τηλεόραση. Εδώ ίσως αξίζει τον κόπο, πέρα από την πρώτη ανάγνωση που βλέπει ο κόσμος, να σκεφτούμε σε τι βαθμό μας αφορά όλο αυτό στη διάρκεια της δικής μας ζωής», καταλήγει ο καλλιτέχνης.

Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσεων.

Κυριακή και Δευτέρα 20 και 21 Αυγούστου