«Βάση αυτής της κυβέρνησης ήταν οι ανταλλαγές, που είναι αυτονόητες ως βάση και κατά την κατάστρωση του κυβερνητικού προγράμματος σε έναν συνασπισμό», αναφέρει ο διακεκριμένος Αυστριακός πολιτικός επιστήμονας Πέτερ Φιλτσμάγιερ αποτιμώντας σε σημερινές δηλώσεις του, με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ορκωμοσία της, στις 18 Δεκεμβρίου 2017, της αυστριακής κυβέρνησης συνασπισμού του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς και του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων.

Πρόκειται για τον δεύτερο παρόμοιο συνασπισμό που βρέθηκε μετά το 1945 στη διακυβέρνηση της Αυστρίας, έπειτα από εκείνον που είχε σχηματιστεί τον Φεβρουάριο του 2000 –και παρέμεινε στην εξουσία μέχρι τον Δεκέμβριο του 2006– από τον τότε αρχηγό του Λαϊκού κόμματος Βόλφγκανγκ Σιούσελ, ο οποίος ήταν επικεφαλής ως καγκελάριος και τον διαβόητο αρχηγό των Ελευθέρων Γεργκ Χάιντερ.

Σύμφωνα με τον Πέτερ Φιλτσμάγιερ, προς διατήρηση της σταθερότητας μέσα στην κυβέρνηση Σεμπάστιαν Κουρτς υπήρξαν οι παραχωρήσεις από πλευράς του Κόμματος των Ελευθέρων, για παράδειγμα, στο θέμα της εμπορικής συμφωνίας με τον Καναδά, CETA, ενώ το Λαϊκό Κόμμα άλλαξε στάση και αποδέχθηκε, για παράδειγμα, τη θέση των Ελευθέρων υπέρ του καπνίσματος στην εστίαση.

Από τη σκοπιά της ρεαλιστικής πολιτικής, τέτοιες "ανταλλαγές" μεταξύ των δύο κυβερνητικών κομμάτων συνιστούν, κατά την άποψη του πολιτικού επιστήμονα, μία αναγκαιότητα, και ως εκ τούτου ο συνασπισμός τους είναι "κλασικός" και δίνει προς τα έξω την εικόνα ότι στο εσωτερικό του δεν υπάρχουν φιλονικίες, οι οποίες χαρακτήριζαν την προηγούμενη κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Λαϊκού Κόμματος και υπήρξαν η αιτία της κατάρρευσης του.

Αυτή η "αρμονία" μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων επιβραβεύεται ανάλογα από τον αυστριακό πληθυσμό, στον οποίο χαίρει μεγάλης αποδοχής όπως διαπιστώνεται σε αντιπροσωπευτική δημοσκόπηση με την ευκαιρία της πρώτης επετείου ορκωμοσίας της κυβέρνησης, που δημοσίευσε η εφημερίδα Heute.

«Η κυβέρνηση εργάζεται καλύτερα ή χειρότερα από ό, τι αναμένατε», ήταν το ερώτημα που τέθηκε, και σε αυτό σχεδόν τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων (ποσοστό 66%) απαντούν ότι έχουν εκπληρωθεί οι προσδοκίες τους.

Από αυτούς, σε ποσοστό 22% αναφέρουν πως ξεπεράστηκαν μάλιστα οι προσδοκίες τους και ένα 44% πως το έργο της κυβέρνησης ανταποκρίθηκε ακριβώς στις προσδοκίες τους, ενώ μόνον ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες δηλώνει πως η κυβέρνηση εργάστηκε χειρότερα από τις προσδοκίες του.

Η αντίδραση

Την ίδια στιγμή, δεκάδες χιλιάδες ήταν οι πολίτες (πάνω από 50.000, σύμφωνα με τους διοργανωτές) που το περασμένο Σάββατο στη Βιέννη αψηφώντας το χιόνι και τις χαμηλές θερμοκρασίες, συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πρωτεύουσας και κατήγγειλαν, μεταξύ άλλων, κυρίως τη μεταναστευτική και την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης συνασπισμού, από την υπερψήφιση δέσμης αντιμεταναστευτικών μέτρων μέχρι την καθιέρωση δωδεκάωρου ημερήσιας εργασίας.

Όπως επίσης είναι πολλές χιλιάδες οι πολίτες, που συγκεντρώνονται εδώ και πάνω σχεδόν από τρεις μήνες, κάθε εβδομάδα στις αποκαλούμενες "Διαδηλώσεις της Πέμπτης", που επιστρέφουν τώρα πάλι και καταφέρονται, σύμφωνα με τους διοργανωτές τους, εναντίον της "νέας, δεύτερης έκδοσης του συνασπισμού του 2000", κατά το πρότυπο των διαδηλώσεων του 2000 με την τότε "πρώτη έκδοση" της αμφιλεγόμενης κυβερνητικής συνεργασίας Λαϊκού Κόμματος και Κόμματος των Ελευθέρων.

Για πολλούς μήνες μέσα στο 2000 η εικόνα της Βιέννης σημαδευόταν από τις αποκαλούμενες "Διαδηλώσεις της Πέμπτης", τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που διοργανώνονταν στην αυστριακή πρωτεύουσα κάθε Πέμπτη εναντίον της τότε κυβέρνησης συνασπισμού ανάμεσα στο Λαϊκό Κόμμα και το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων.

Η "πρεμιέρα" των νέων "Διαδηλώσεων της Πέμπτης", με σύνθημα "Είναι και πάλι Πέμπτη", είχε γίνει στις 3 Οκτωβρίου στην πλατεία μπροστά στο κτίριο της καγκελαρίας στη Βιέννη, με μία σειρά οργανώσεων και γνωστών εκπροσώπων των Γραμμάτων και Τεχνών, ανάμεσά τους η βραβευμένη με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας Ελφρίντε Γέλινεκ, να έχουν καλέσει σε συμμετοχή τους πολίτες στις διαδηλώσεις που συνεχίζονται κανονικά κάθε Πέμπτη και σε άλλο κεντρικό σημείο της Βιέννης.

Οι αντικυβερνητικές οργανώσεις, σε σχετικές ανακοινώσεις οι οποίες κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρουν, μεταξύ άλλων: "θέλουμε να δείξουμε ότι απαξιώνουμε πλήρως την πολιτική της κυβέρνησης".

Από την πλευρά τους βέβαια, ο Αυστριακός καγκελάριος και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος Σεμπάστιαν Κουρτς και ο αντικαγκελάριος και αρχηγός του συγκυβερνώντος Κόμματος των Ελευθέρων Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, με την ευκαιρία της πρώτης επετείου της ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από τον συνασπισμό των κομμάτων τους, στις 18 Δεκεμβρίου 2017, έκαναν έναν ιδιαίτερα θετικό απολογισμό του έργου τους, ανταλλάσσοντας επαίνους μεταξύ τους.

Τονίζοντας πως πέτυχαν μια "αλλαγή τάσης" σε αρκετούς τομείς, Κουρτς και Στράχε επισήμαιναν ότι για πρώτη φορά κατατέθηκε ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, ότι μειώθηκαν οι φόροι, ότι στη μεταναστευτική πολιτική προωθήθηκε "η τάξη αντί του χάους" και ότι αναλήφθηκαν περαιτέρω μεταρρυθμιστικά εγχειρήματα.

Η αντιπολίτευση

Κριτική στον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης Κουρτς-Στράχε, με ευκαιρία της σημερινής πρώτης επετείου της, άσκησε ο γενικός γραμματέας του μεγαλύτερου κόμματος της αυστριακής αντιπολίτευσης, του Σοσιαλδημοκρατικού, Τόμας Ντρόζντα, επισημαίνοντας πως για πρώτη φορά σε περίοδο οικονομικής άνθησης η ζωή πολλών ανθρώπων στην Αυστρία δυσκολεύει αντί να γίνεται ελαφρύτερη, καθώς για τον ίδιο, όπως σημείωσε, υπάρχει μόνον ένα κριτήριο στην πολιτική: "γίνεται ελαφρύτερη η ζωή των ανθρώπων ή όχι".

"Πολύς θόρυβος για το τίποτε" ήταν το σχόλιο της Μπεάτε Μάινλ-Ράιζινγκερ, της αρχηγού του δευτέρου μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, του ΝΕΟΣ, η οποία κατήγγειλε ότι "αντί πραγματικών μεταρρυθμίσεων υπάρχει μόνον ένα σόου από πλευράς κυβέρνησης".

Για "πελατειακή" πολιτική και για κατάληψη θέσεων από κομματικά στελέχη Λαϊκού Κόμματος και Κόμματος Ελευθέρων, κατηγόρησε την κυβέρνηση ο αρχηγός του κόμματος "Τώρα" (σ.σ. πρώην "Λίστα Πιλτς") Μπρούνο Ρόσμαν.

Ο ίδιος σημείωσε πως σε αυτά πρέπει να προστεθούν και η πλήρης αποτυχία της κυβέρνησης στην προστασία του κλίματος αλλά και η συστηματική αδικία από μέρους της απέναντι στο ένα τρίτο της κοινωνίας, εκείνο των χαμηλότερων εισοδημάτων.

Στην κριτική αυτή πρέπει να προστεθεί και εκείνη που ασκεί η αντιπολίτευση, αλλά και διεθνή Μέσα Ενημέρωσης στο σάλο που συχνά φροντίζουν να προκαλούν με τις τοποθετήσεις τους, ρατσιστικού, ξενοφοβικού, αντισημιτικού περιεχομένου, στελέχη και αξιωματούχοι του Κόμματος των Ελευθέρων, με τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς να επικρίνεται έντονα ότι αργεί να αντιδράσει στις συμπεριφορές από τον χώρο του κυβερνητικού εταίρου του ή ότι δεν παίρνει θέση σε όλα αυτά.

Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει τους αντιπάλους του και μερίδα του Τύπου να του προσάψουν την επωνυμία "ο σιωπών καγκελάριος", όπως ακριβώς συνέβαινε και με τον προκάτοχό του στην ηγεσία της αυστριακής κυβέρνησης και στην αρχηγία του Λαϊκού Κόμματος, τον Βόλφγκανγκ Σιούσελ.

ΑΠΕ/ΜΠΕ