Μια από τις πολλές εικόνες που ξεχώρισε χθες από τον μεγάλο τελικό του UEFA Super Cup μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Σεβίλλης, ήταν και αυτή με τον μικρό φίλο του ΠΑΟΚ, Λεάνδρο, ο οποίος συνόδευσε τον Έρλινγκ Χάαλαντ στον αγωνιστικό χώρο του «Γ. Καραϊσκάκης».

Σίγουρα ο Λέανδρος, που αντιμετωπίζει πρόβλημα όρασης, έζησε μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της ζωής του. Δεν είναι όμως η μόνη! 

Η ιστορία του μικρού Λέανδρου

Ο μικρός Λέανδρος αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης από την ηλικία των 2,5 ετών, όμως παρά τις δυσκολίες δεν το βάζει, ούτε θα το βάλει ποτέ κάτω. Η ιστορία του έγινε για πρώτη φορά γνωστή πριν από μερικά χρόνια στο προωθητικό βίντεο της UEFA για την παγκόσμια καμπάνια «A Ball for All» (μία μπάλα για όλους), με τον δημιουργό της Ηλία Μάστορα να εμπνέεται απ' αυτόν για την ειδική μπάλα που κουδουνίζει και βάζει γκολ υπέρ της συμπερίληψης των παιδιών με οπτική αναπηρία,

Μ' αυτή την μπάλα στα χέρια, ο Λέανδρος κατάφερε να ξεκησώσει το κοινό της αγαπημένης του ομάδας, όταν πριν τον αγώνα του ΠΑΟΚ με τη Μαρσέιγ για το Europa Conference League, στέλνοντάς τη στα δίχτυα.

Αυτή η μπάλα με το κουδουνάκι είναι το αγαπημένο του παιχνίδι και όσο μεγαλώνει λατρεύει ακόμα περισσότερο το ποδόσφαιρο.

Το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει

Το πρόβλημα υγείας του μικρού φιλάθλου του «δικεφάλου του Βορρά» ξεκινά όταν ήταν 2 χρονών, όποτε διαγνώστηκε με όγκο διαμέτρου 10 εκατοστών στον εγκέφαλο κι έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα καθώς κινδύνευε η ζωή του.

Χάρη στον νευροχειρουργό Βασίλη Ζούντζα, στον οποίο ο Λέανδρος, όπως λέει ο πατέρας του, οφείλει τη ζωή του, κατάφερε να βγει νικητής ύστερα από 20 μέρες στην εντατική ιδιωτικής κλινικής της Θεσσαλονίκης.

«Όταν βγήκε από την κλινική και επιστρέψαμε σπίτι με ρώτησε "πότε θα ανάψουμε τα φώτα και γιατί τα έχουμε κλειστά"» είχε πει ο πατέρας του.

«Όταν κανείς καλείται να αντιμετωπίσει το σκοτάδι της τύφλωσης έχει δυο επιλογές. Η πρώτη είναι αυτή της απελπισίας, της εσωστρέφειας, της μοιρολατρίας και της παραίτησης, διότι όλα όσα γνώριζες, χάνονται. Όλα όσα επιθυμούσες, διαγράφονται. Ο κόσμος των άλλων δεν είναι ο δικός σου κόσμος. Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή που μού δίδαξε ο γιος μου, όταν ήταν δύο ετών και ύστερα από μία επέμβαση ζωής και θανάτου έχασε την όρασή του» πρόσθεσε επίσης.

«Είναι η επιλογή της μαχητικότητας, η επιλογή του χαμόγελου, της αισιοδοξίας και της αγάπης για τη ζωή. Το φυσιολογικό, βέβαια, θα ήταν εγώ να τού διδάξω την αξία της ζωής, όμως η πραγματικότητα μας επεφύλασσε την αντίστροφη πορεία και νιώθω εξαιρετικά περήφανος γι' αυτόν, που στέκεται καθημερινά οδηγός μου» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Φίλιιπος Παπαχαραλαμπίδης.