«Μας έχουν πέσει πολλά στο κεφάλι», λέει ο Μάνος Πυροβολάκης και αναφέρεται στην πανδημία αλλά και σε όλα όσα τον τελευταίο καιρό βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον καλλιτεχνικό χώρο. «Ουσιαστικά, το μπούλινγκ και η άσκηση εξουσίας υπάρχουν παντού κι ατό δεν το λέω για να ευλογήσω τα γένια μας. Καλώς ο κόσμος έχει αρχίσει και ξεθαρρεύει για να σταματήσει όλο αυτό που συμβαίνει και εννοείται πως υποστηρίζουμε τα θύματα και είμαστε με την πλευρά τους», τονίζει.

Αφορμή για τη συνομιλία μας το τελευταίο κομμάτι του γνωστού τραγουδοποιού και ερμηνευτή με τίτλο «Το Κύμα» που κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group σε μουσική και ερμηνεία δική του και στίχους που μοιράζεται με τον Γιάννη Στίγκα. Μοιάζει με ένα αλληγορικό παραμύθι που μιλά για το απερίσκεπτο θάρρος όλων των μικρών ηρώων του κόσμου, οι οποίοι δεν διστάζουν να αναμετρηθούν με κάτι φανερά υπέρτερο διεκδικώντας το αδύνατο. «Μιλάει γι’ αυτόν που δεν φοβάται, αλλά δεν θέλει να μένει άπραγος ή θεατής στις καταστάσεις, οπότε κάνει μία προσπάθεια. Μπορεί η προσπάθεια να μην έχει πάντα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αλλά νομίζω ότι αυτός αισθάνεται δυνατός μέσα του, αφού μπορεί να το προσπαθήσει όσες φορές χρειάζεται για να αισθανθεί ότι έκανε το χρέος του ή ότι μπόρεσε και όρθωσε το ανάστημά του», επισημαίνει ο δημιουργός του.

Είναι ένα τραγούδι που ταιριάζει πολύ στην εποχή αν και γράφτηκε πριν ενάμισι χρόνο. «Το γράψαμε παρέα με τον Γιάννη Στίκα σε φάση που και εγώ αισθάνθηκα εγκλωβισμένος, οπότε ίσως και να ήθελα να πάρω κσι εγώ θάρρος για όσα συνέβαιναν στη ζωή μου εκείνη τη στιγμή», λέει ο Μάνος Πυροβολάκης.

Σε τι μπορεί να συνίσταται αυτός ο εγκλωβισμός; «Μπορείς να εγκλωβιστείς από το επάγγελμά σου, από τη δουλειά σου, από την κοινωνική σου θέση… Αλλά ένα τραγούδι δεν είναι ακριβής καταγραφή της καθημερινότητας. Μπορεί να αποτυπώνει και μία ιστορία που έχει συμβεί παλαιότερα. Δεν αισθάνθηκα ότι εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή ήθελα να αποδράσω από μία κατάσταση, αλλά σίγουρα ταυτίστηκα με κάτι. Μπορεί ασυνείδητα και με έναν ήρωα ο οποίος έχει βιώσει αυτό το γεγονός. Νομίζω ότι αυτό που βγαίνει από το τραγούδι είναι το πώς αντιμετωπίζεις κάτι που όλοι θεωρούν ότι είναι ανυπέρβλητο και δεν το νικάει κανείς. Πιστεύω, απλά, ότι ο άνθρωπος πρέπει καμιά φορά όταν έχει διαφορετική γνώμη από κάτι να παλεύει γι’ αυτό και να το υποστηρίζει», επισημαίνει.

Όλη αυτή η μικρή τραγουδιστική ιστορία, η μουσική και ο στίχος γίνονται βίντεο κλιπ μέσα από ένα κόμικ. «Ήταν δική μου ιδέα που υλοποιήθηκε από τον Αντώνη Κατσικάρη με τον οποίο με έφερε σε επαφή ο Παναγιώτης Κακάρας από την Ogdoo Music Group. Είναι ένα βίντεο που με ικανοποιεί πολύ», υπογραμμίζει.

«Μου λείπουν πολύ οι ζωντανές εμφανίσεις»

Βρίσκει πολύ σκληρό αυτό που βιώνουμε όλοι με την πανδημία και τον εγκλεισμό. «Είναι μία καραντίνα μέσα στην καραντίνα. Μένουμε μέσα Σαββατοκύριακο από τις 6 μ.μ. Γενικά, ήμασταν σε μία περίοδο που είχαμε περάσει κάποιους μήνες, χαλαρώσαμε κάπως τα Χριστούγεννα και αισθανθήκαμε ότι μάλλον βγαίνουμε προς την έξοδο. Τώρα, όλο αυτό μας πάει ένα βήμα πίσω στη ψυχολογία μας. Νομίζω ότι το να κάνουμε υπομονή μπορεί να ακούγεται αφελές αλλά είναι η μόνη λύση».

Ωστόσο, αισθάνεται πως κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει αλλιώς. «Όλο αυτό μας στρεσάρει και μας βγαίνει μία κριτική διάθεση που δεν είναι βέβαια κακό να έχουμε. Νομίζω δηλαδή ότι θα μπορούσε όλο το πράγμα να είχε εξελιχθεί λίγο καλύτερα. Στην Αθήνα ο κόσμος μένει μέσα από το απόγευμα του Σαββατοκύριακου αφενός -και καλά κάνει αφού το λένε οι επιστήμονες- και αφετέρου δεν γίνεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς ο κόσμος να είναι στοιβαγμένος σαν τα τσουβάλια. Αυτό είναι αντιφατικό και βοηθάει αυτούς που θέλουν να κάνουν αρνητική κριτική».

Ο ίδιος είναι άνθρωπος που αγαπά να μένει στο σπίτι. «Κάνω πολλά πράγματα, μελετάω, τραγουδάω κάνω πρόβες. Όμως μου λείπουν πολύ οι ζωντανές εμφανίσεις. Ακύρωσα live που είχαμε κλείσει όλο τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Σκέφτομαι ότι έχουμε έναν χρόνο σχεδόν χωρίς να παίξουμε καθόλου, το καλοκαίρι είχαμε έναν προγραμματισμό ο οποίος σιγά - σιγά ακυρωνόταν. Κατά τα άλλα μου λείπουν και οι παρέες, οι φίλοι μου, αυτά που λείπουν σε όλο τον κόσμο. Δηλαδή να βγούμε έξω, να πιούμε ένα κρασί, να κάνουμε ένα τραπέζι στο σπίτι».

Χαρακτηρίζει «Το Κύμα» ένα «ορφανό» τραγούδι που το εξέδωσε μόνο του χωρίς να ανήκει σε έναν δισκογραφικό κύκλο. Στα σκαριά όμως έχει ένα άλμπουμ με κρητικά παραδοσιακά κομμάτια το οποίο θα κυκλοφορήσει, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τον Σεπτέμβριο. «Έχω κάνει κάποιες διασκευές με ηλεκτρικό ήχο. Ονομάζω το πρότζεκτ κρητικό ηλεκτρικό τραγούδι. Μεγάλωσα με τα άλμπουμ και ως ακροατής και στα πρώτα μου καλλιτεχνικά βήματα. Μου αρέσει πολύ η δισκογραφία. Θεωρώ ότι μέσα από αυτήν έχεις τη χαρά να δώσεις στο κοινό και τα besides που τα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικά κομμάτια. Αυτό τώρα που ζούμε στην εποχή των singles δεν μπορεί να συμβεί. Ένα τραγούδι τέτοιο δεν ακούγεται, δεν έχει θέση. Για εμάς που είμαστε δημιουργοί η δισκογραφία είναι πολύ μεγάλο κομμάτι. Είναι σημαντικό να παίζουμε τα καινούρια μας τραγούδια στις ζωντανές εμφανίσεις. Το νέο ρεπερτόριο δίνει οξυγόνο, ούτως ή άλλως, σε όλη την ελληνική μουσική», καταλήγει ο τραγουδοποιός.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Φεβρουαρίου 2021