Το τελικό στάδιο της ζωής ενός αστέρα που δεν εκρήγνυται, αλλά ελαττώνεται η θερμοκρασία του και μειώνεται η φωτεινότητά του με αποτέλεσμα να γίνεται λευκός, το σχέδιο της κατασκευής της πρώτης ατομικής βόμβας και η ιστορία του κοριτσιού – συμβόλου των αθώων θυμάτων της καταστροφικής πυρηνικής επίθεσης στη Χιροσίμα συνδέονται στη διαδραστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας (VR) White Dwarf (Λευκός Νάνος), με την οποία εγκαινιάζεται το νεοσύστατο τμήμα Immersive-All Around Cinema White Dwarf (Λευκός Νάνος) του 63ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Οι θεατές που επισκέπτονται το Ανατολικό Φυλάκιο Πύλης, στην Προβλήτα Α, στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης μεταφέρονται στην ιστορία του πρώτου βομβαρδισμού με πυρηνικό όπλο, βιώνοντας για 25 λεπτά μια ολιστική εμπειρία που θολώνει τα όρια μεταξύ εικονικής και φυσικής πραγματικότητας.

«Η έρευνα για το πρότζεκτ ξεκίνησε το 2019, με κείμενα του Ίταλο Καλβίνο και συγκεκριμένα το έργο του «Τα Κοσμοκωμικά», μέσα στο οποίο ανακαλύψαμε στοιχεία για τον Ψυχρό Πόλεμο» εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δημιουργός και σκηνοθέτης της διαδραστικής εγκατάστασης Λευκός Νάνος, Γιολάντα Μαρκοπούλου.

«Αρχίσαμε να ψάχνουμε προς αυτήν την κατεύθυνση και εστιάσαμε στο «Πρόγραμμα Μανχάταν» του Λος Άλαμος με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Οπενχάιμερ και τη δημιουργία της πρώτης ατομικής βόμβας. Μέσα από αυτή την ιστορία οδηγηθήκαμε στη Σαντάκο Σασάκι, θύμα του βομβαρδισμού της Χιροσίμα, σύμβολο των αθώων θυμάτων του πολέμου» τόνισε η κ. Μαρκοπούλου.

Η Σαντάκο Σασάκι, πέθανε σε ηλικία 12 ετών, από λευχαιμία, από τις συνέπειες της ραδιενέργειας της ατομικής βόμβας. Το κορίτσι άρχισε να φτιάχνει χάρτινους γερανούς με την τέχνη του οριγκάμι. Σύμφωνα με έναν ιαπωνικό μύθο, όποιος φτιάχνει 1000 γερανούς οριγκάμι πραγματοποιείται η ευχή του. Η Σαντάκο Σασάκι είχε την πρόθεση να ευχηθεί παγκόσμια ειρήνη, αλλά δεν πρόλαβε να φτιάξει 1000 χάρτινα πουλιά, ανέφερε η δημιουργός του πρότζεκτ.

«Οι επιστημονικές ανακαλύψεις των φυσικών και των αστροφυσικών, η ιστορία της ατομικής βόμβας, η ευχή του μικρού κοριτσιού συνθέτουν ένα σύμπαν, το οποίο είναι αρκετά αφαιρετικό, αφήνει χώρο στη φαντασία και καθοδηγεί τον θεατή σε ένα περιβάλλον που γίνεται διαδραστικό, ολιστικό και δεν είναι απλά μία ιστορία γραμμική. Τα πολλά του στοιχεία, performance, ταινία εικονικής πραγματικότητας, ηχητικό τοπίο συνθέτουν μία εμπειρία» υπογράμμισε η κ. Μαρκοπούλου.

«Σκοπός είναι ο θεατής να βιώσει μία εμπειρία, να μπει σε έναν χώρο να περιηγηθεί στην ιστορία που προτείνουμε και στη φαντασία του και να απομονωθεί από τον έξω κόσμο» διευκρίνισε.

Η Γιολάντα Μαρκοπούλου θέτει το ερώτημα «πώς θα ήταν εάν η ατομική βόμβα ακολουθούσε την πορεία του Λευκού Νάνου». «Ο Λευκός Νάνος είναι ένα στάδιο της ζωής του αστεριού, στο οποίο έχει εξαντλήσει όλη του την ενέργεια και σιωπηλά σβήνει χωρίς να εκραγεί, μένει για πάντα εκεί και σιγοκαίει. Τι θα γινόταν εάν, η ατομική βόμβα αντί να εκραγεί είχε μείνει σε ένα εργαστήριο χωρίς να ενεργοποιηθεί;» τόνισε η σκηνοθέτης, η οποία θεωρεί ότι «το να στρέφεις το βλέμμα στον ουρανό και να κοιτάς ψηλά είναι πολύ λυτρωτικό στην εποχή μας». «Συνειδητοποιούμε το μέγεθός μας, την υπόστασή μας κι αυτό είναι που έχουμε ανάγκη να συνδεόμαστε με τον τόπο, τον πλανήτη, στον οποίο ζούμε» εκτίμησε.

Η δημιουργός του Λευκού Νάνου ανέφερε ότι οι θεατές φεύγουν με θετικές εντυπώσεις από τον χώρο All Around Cinema, στον οποίο φιλοξενείται η διαδραστική εγκατάσταση.

Ο συνδυασμός της εικονικής πραγματικότητας και της performance είναι ένα νέο είδος το οποίο εξελίσσεται αυτή τη στιγμή. Παρ΄ όλο που το θέμα εμπεριέχει μία πολιτική και κοινωνική πτυχή, η οποία δεν είναι απλή, οι θεατές επειδή βιώνουν κάτι με το σώμα και τον νου φεύγουν με θετικές εντυπώσεις, σημείωσε.

Οι περισσότεροι, όπως επισήμανε, φορούν για πρώτη φορά γυαλιά εικονικής πραγματικότητας και αυτό έχει ενδιαφέρον, είναι μία στιγμή ξεχωριστή για εκείνους.

Η Γιολάντα Μαρκοπούλου τόνισε ότι ο Λευκός Νάνος είναι το αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Η ίδια και η ομάδα της ήρθαν από την Αθήνα, μεταμόρφωσαν οι ίδιοι τον χώρο στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης και έστησαν τη διαδραστική εγκατάσταση ενώ συνεργάζονται με ηθοποιούς που μένουν στη Θεσσαλονίκη.

Η διαδραστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας Λευκός Νάνος, παρουσιάζεται έως τις 13 Νοεμβρίου (13.00 - 21.00) στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του VR Academy, του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης και με την οικονομική υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού είναι.

Η σκηνοθεσία είναι της Γιολάντας Μαρκοπούλου ενώ το σενάριο των Γιολάντα Μαρκοπούλου και Μάρκου Τσούμα. Διευθυντής φωτογραφίας είναι ο Άγγελος Παπαδόπουλος και παίζουν οι ηθοποιοί Ελεάνα Καυκαλά, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Νίκος Καρδώνης, Χλόη Λιβαθινού και Θάνος Τσακαλίδης.

Η πρωτότυπη μουσική και ο σχεδιασμός σχεδιασμός ήχου είναι του Μανώλη Μανουσάκη και τον σχεδιασμό 3D/Animation έχει κάνει ο Χάρης Λαλούσης. Τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό έχει κάνει ο Πάρις Μέξης, σύμβουλος δραματουργίας της εγκατάστασης είναι η Ιωάννα Βαλσαμίδου ενώ ο σχεδιασμός φωτισμού (εγκατάσταση) και το post production είναι του Μάικλ Τεμπίνκα. Το Mix / Mastering έχει αναλάβει ο Κωνσταντίνος Στυλιανού και συμμετέχουν ζωντανά (εγκατάσταση)οι ηθοποιοί Γιάννης Διδασκάλου, Μαρίνα Κωνσταντινίδου, Μαριάννα Ράντου, Νίκη Ρουσομάνη και Μαρία Σειραγάκη. Στην τεχνική διεύθυνση είναι ο Νίκος Χαραλαμπίδης και διευθύντρια παραγωγής είναι η Βίκυ Στρατάκη. Η παραγωγή είναι της POLYPLANITY Productions.