ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κομβική χρονιά για τη ΝΔ Θεσσαλονίκης

Τι έγινε το 2019 και τι φέρνει το 2020, η μάχη για τον ΟΑΣΘ και το μετρό και οι επερχόμενες αλλαγές στο κόμμα

 29/12/2019 19:03

Κομβική χρονιά για τη ΝΔ Θεσσαλονίκης
Η σχεδόν άμεση απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να στηρίξει μετεκλογικά το νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης βοήθησε σημαντικά να μειωθούν οι προεκλογικές εντάσεις.

Νίκος Οικονόμου

Μια κομβική χρονιά θα είναι για τη ΝΔ Θεσσαλονίκης το 2020. Αυτή είναι η γενική εκτίμηση που υπάρχει επί της οδού Μιχάλη Καλού, όπου και η έδρα της ΝΔ, αλλά και στα περισσότερα μέλη του γαλάζιου στρατοπέδου της πόλης για τους επόμενους δώδεκα μήνες, όπου το κόμμα καλείται να κάνει αξιοποιήσει τα κέρδη της χρονιάς που φεύγει αλλά και να διορθώσει και τα λάθη και τις αδυναμίες του.

Το 2019 ξεκίνησε για την τοπική ΝΔ με προσδοκίες αλλά και αβεβαιότητες. Με τη ΝΔ να βρίσκεται στην αντιπολίτευση αλλά προ των πυλών μιας νέας διακυβέρνησης. Διαθέτοντας 6 βουλευτές στον νομό και πλειοψηφία στους περισσότερους από τους επιστημονικούς συλλόγους και φορείς της πόλης. Όντας εκτός διοίκησης σε όλον τον κρατικό μηχανισμό της πόλης (όπου κυριαρχούσε ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και εκτός νομής της εξουσίας στο δήμο Θεσσαλονίκης για πάνω από εννιά χρόνια λόγω της επικράτησης στο δήμο Θεσσαλονίκης της παράταξης του Γιάννη Μπουτάρη. Χωρίς να διαθέτει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων στην πόλη, όπως διαφαινόταν και στην υπόθεση του μετρό, όπου η άποψη για την παραμονή των αρχαίων στη στάση Βενιζέλου ήταν αυτή που επικρατούσε. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις της ΝΔ προσέβλεπαν στη συνέχιση της καλής συνεργασίας που υπήρχε με τη διοίκηση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, όπου από το 2012 διοικούσε ο Απόστολος Τζιτζικώστας.

Η κατάσταση στο κόμμα δεν ήταν και η καλύτερη, καθώς και οι δύο επιλογές που είχε κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης (Βίκυ Ευταξά και Αντώνης Γυφτόπουλος) δεν είχαν καταφέρει να επιβληθούν στο όλο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Έτσι η αλλαγή στο τιμόνι της Διοικούσας με την τοποθέτηση του Τάσου Σπηλιόπουλου, που διορίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρόεδρος του οργάνου στις 28 Νοεμβρίου του 2018, φαινόταν ως εκ των ων ουκ άνευ, αλλά και σχεδόν μονόδρομος.

Δώδεκα μήνες αργότερα ο απολογισμός της χρονιάς διαθέτει προφανώς θετικό πρόσημο. Πρώτον, η μεγάλη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του Ιουλίου αλλά και η επικράτησή της στις ευρωεκλογές που προηγήθηκαν έδωσε στο νυν κυβερνητικό κόμμα την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων. Παράλληλα, η νέα στελέχωση του κρατικού μηχανισμού οδήγησε στελέχη και ανθρώπους της ΝΔ στα πόστα που λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις για τη Θεσσαλονίκη. Ακόμη, η θριαμβευτική επικράτηση του Απόστολου Τζιτζικώστα στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενίσχυσε την αίσθηση της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη, μια επικράτηση που επιβεβαιώθηκε και σε αρκετές περιπτώσεις στους δήμους της Θεσσαλονίκης. Με πιο χαρακτηριστική την μεγάλη ανατροπή που πέτυχε η ΝΔ στην Καλαμαριά, κερδίζοντας τον δήμο για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Αντίθετα, το αγκάθι που λέγεται δήμος Θεσσαλονίκης προκάλεσε πολλές εντάσεις, ενισχύοντας κάποιες παλιότερες αντιπαλότητες στη ΝΔ Θεσσαλονίκης, αντιπαλότητες που δεν λειάνθηκαν κατά την περίοδο της προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έξι υποψήφιοι από τον χώρο της ΝΔ ήταν σίγουρα ένα νούμερο «βαρύ» για την Κεντροδεξιά. Ταυτόχρονα η καθαρή επικράτηση του προερχόμενου από τον χώρο της ΝΔ Κωνσταντίνου Ζέρβα απέναντι στον επίσημο υποψήφιο της ΝΔ Νίκο Ταχιάο δημιούργησε μια περίεργη αίσθηση στο γαλάζιο στρατόπεδο.

Η σχεδόν άμεση απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να στηρίξει μετεκλογικά το νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης με πολλαπλές ενέργειες αλλά και με συναντήσεις μαζί του αποτέλεσε μια σωστή κίνηση προς τα εμπρός που βοήθησε σημαντικά να μειωθούν οι προεκλογικές εντάσεις. Όμως το γεγονός ότι δεν προηγήθηκε μια εσωκομματική συζήτηση για τους λόγους που οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα στο δήμο της Θεσσαλονίκης δε βοήθησε στο να ξεπεραστούν οι αντιπαλότητες, που είναι επόμενο να δημιουργηθούν σε ένα προεκλογικό αγώνα όπου συμμετείχαν έξι υποψήφιοι από τον χώρο της ΝΔ.

Παράλληλα, μια υποβόσκουσα κριτική που επίσης δεν αντιμετωπίστηκε οργανωμένα υποστήριζε ότι η ΝΔ στη Θεσσαλονίκη δεν πέτυχε και τα καλύτερα εκλογικά αποτέλεσμα, ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε να επιδείξει εκλογικά νούμερα που ήταν ψηλότερα απ’ ό,τι ο πανελλαδικός του μέσος όρος.

Γενικότερα, μετεκλογικά η τοπική ΝΔ δεν ανέβασε ταχύτητες. Οι συνεδριάσεις της Διοικούσας ήταν ελάχιστες, με τον πρόεδρο του οργάνου να δείχνει μια προτίμηση στο να συνεργαστεί με τους βουλευτές παρά με τα κομματικά στελέχη. Την ίδια στιγμή οι 4 εκλεγμένοι πρόεδροι των ΝΟΔΕ αισθάνονται παραγκωνισμένοι, όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις που επακολούθησαν της τελευταίας σύσκεψης της Διοικούσας για τον ΟΑΣΘ, όπου οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ δεν εκλήθησαν. Με δύο από αυτούς (Θόδωρος Μητράκας και Θωμάς Βράνος) να εκφράζουν με αναρτήσεις τους στο fb την ενόχλησή τους γι’ αυτό.

Τι φέρνει το 2020

Το 2020 μπορεί να αποτελέσει τη χρονιά των μεγάλων αλλαγών στη Διοικούσα και γενικότερα στη ΝΔ Θεσσαλονίκης. Η θητεία όλων των προέδρων λήγει τον Απρίλιο και θεωρείται βέβαιο ότι θα γίνουν αλλαγές προσώπων, ενώ είναι πιθανό κάποιοι από τους σημερινούς προέδρους των ΝΟΔΕ να μην έχουν δικαίωμα επανεκλογής. Ταυτόχρονα και για τον Τάσο Σπηλιόπουλο η φετινή άνοιξη μπορεί να αποτελέσει ένα τέλος εποχής. Το αν θα υπάρξει αντικαταστάτης του είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Και γιατί κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει ο πρωθυπουργός, αλλά και γιατί δεν αποκλείεται να επικρατήσουν εισηγήσεις που ζητούν την κατάργηση της Διοικούσας, κάτι που θα αλλάξει ριζικά το κομματικό πεδίο τη Θεσσαλονίκης.

Σε επίπεδο πολιτικής τα δύο μεγάλα ζητήματα είναι ο ΟΑΣΘ και το μετρό. Ιδιαίτερα για τις δημοτικές συγκοινωνίες το στοίχημα είναι πια μεγάλο, καθώς η ταλαιπωρία των Θεσσαλονικέων συνεχίζεται και επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έτσι η δέσμευση των αρμοδίων για βελτίωση της κατάστασης από τον Ιανουάριο -όταν και θα αγοραστούν νέα λεωφορεία- μένει να επιβεβαιωθεί. Ταυτόχρονα, η απόφαση του ΚΑΣ για τα αρχαία στη Βενιζέλου (απομάκρυνση και επανατοποθέτηση) μπορεί να αποτελεί μια στιγμιαία νίκη της ΝΔ, όμως πλέον και η νέα κυβέρνηση θα κριθεί επί του πρακτέου και με βάση τις νέες αποφάσεις. Οπότε το μετρό, ένα έργο που είναι αλήθεια ότι έχει κουράσει τους Θεσσαλονικείς, που θέλουν να δουν πλέον πράξεις και όχι λόγια, πρέπει να τρέξει έτσι ώστε να το πιστωθεί η νέα κυβέρνηση.

Τέλος, και για τους 10 βουλευτές της Θεσσαλονίκης το 2020 θα είναι κρίσιμο. Η Θεσσαλονίκη έχει μόνο έναν υφυπουργό στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη (Θόδωρος Καράογλου), ενώ ένας βουλευτής έχει αναλάβει υψηλόβαθμη θέση στο Κοινοβούλιο ως Γενικός Γραμματέας της ΚΟ του κόμματος (Σταύρος Καλαφάτης). Για τους υπόλοιπους οι ευθύνες αυξάνονται, ενώ και η επιλογή κάποιων να ασκούν κριτική στα κακώς κείμενα της κυβέρνησης μπορεί να δοκιμάσει τις σχέσεις όλου του γαλάζιου συστήματος. Γιατί πλέον η περίοδος χάριτος για τη ΝΔ τελειώνει και αρχίζει ο Γολγοθάς της κυβερνητικής καθημερινότητας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Δεκεμβρίου 2019

Μια κομβική χρονιά θα είναι για τη ΝΔ Θεσσαλονίκης το 2020. Αυτή είναι η γενική εκτίμηση που υπάρχει επί της οδού Μιχάλη Καλού, όπου και η έδρα της ΝΔ, αλλά και στα περισσότερα μέλη του γαλάζιου στρατοπέδου της πόλης για τους επόμενους δώδεκα μήνες, όπου το κόμμα καλείται να κάνει αξιοποιήσει τα κέρδη της χρονιάς που φεύγει αλλά και να διορθώσει και τα λάθη και τις αδυναμίες του.

Το 2019 ξεκίνησε για την τοπική ΝΔ με προσδοκίες αλλά και αβεβαιότητες. Με τη ΝΔ να βρίσκεται στην αντιπολίτευση αλλά προ των πυλών μιας νέας διακυβέρνησης. Διαθέτοντας 6 βουλευτές στον νομό και πλειοψηφία στους περισσότερους από τους επιστημονικούς συλλόγους και φορείς της πόλης. Όντας εκτός διοίκησης σε όλον τον κρατικό μηχανισμό της πόλης (όπου κυριαρχούσε ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και εκτός νομής της εξουσίας στο δήμο Θεσσαλονίκης για πάνω από εννιά χρόνια λόγω της επικράτησης στο δήμο Θεσσαλονίκης της παράταξης του Γιάννη Μπουτάρη. Χωρίς να διαθέτει την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων στην πόλη, όπως διαφαινόταν και στην υπόθεση του μετρό, όπου η άποψη για την παραμονή των αρχαίων στη στάση Βενιζέλου ήταν αυτή που επικρατούσε. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις της ΝΔ προσέβλεπαν στη συνέχιση της καλής συνεργασίας που υπήρχε με τη διοίκηση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, όπου από το 2012 διοικούσε ο Απόστολος Τζιτζικώστας.

Η κατάσταση στο κόμμα δεν ήταν και η καλύτερη, καθώς και οι δύο επιλογές που είχε κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης (Βίκυ Ευταξά και Αντώνης Γυφτόπουλος) δεν είχαν καταφέρει να επιβληθούν στο όλο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Έτσι η αλλαγή στο τιμόνι της Διοικούσας με την τοποθέτηση του Τάσου Σπηλιόπουλου, που διορίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρόεδρος του οργάνου στις 28 Νοεμβρίου του 2018, φαινόταν ως εκ των ων ουκ άνευ, αλλά και σχεδόν μονόδρομος.

Δώδεκα μήνες αργότερα ο απολογισμός της χρονιάς διαθέτει προφανώς θετικό πρόσημο. Πρώτον, η μεγάλη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του Ιουλίου αλλά και η επικράτησή της στις ευρωεκλογές που προηγήθηκαν έδωσε στο νυν κυβερνητικό κόμμα την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων. Παράλληλα, η νέα στελέχωση του κρατικού μηχανισμού οδήγησε στελέχη και ανθρώπους της ΝΔ στα πόστα που λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις για τη Θεσσαλονίκη. Ακόμη, η θριαμβευτική επικράτηση του Απόστολου Τζιτζικώστα στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενίσχυσε την αίσθηση της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη, μια επικράτηση που επιβεβαιώθηκε και σε αρκετές περιπτώσεις στους δήμους της Θεσσαλονίκης. Με πιο χαρακτηριστική την μεγάλη ανατροπή που πέτυχε η ΝΔ στην Καλαμαριά, κερδίζοντας τον δήμο για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Αντίθετα, το αγκάθι που λέγεται δήμος Θεσσαλονίκης προκάλεσε πολλές εντάσεις, ενισχύοντας κάποιες παλιότερες αντιπαλότητες στη ΝΔ Θεσσαλονίκης, αντιπαλότητες που δεν λειάνθηκαν κατά την περίοδο της προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έξι υποψήφιοι από τον χώρο της ΝΔ ήταν σίγουρα ένα νούμερο «βαρύ» για την Κεντροδεξιά. Ταυτόχρονα η καθαρή επικράτηση του προερχόμενου από τον χώρο της ΝΔ Κωνσταντίνου Ζέρβα απέναντι στον επίσημο υποψήφιο της ΝΔ Νίκο Ταχιάο δημιούργησε μια περίεργη αίσθηση στο γαλάζιο στρατόπεδο.

Η σχεδόν άμεση απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να στηρίξει μετεκλογικά το νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης με πολλαπλές ενέργειες αλλά και με συναντήσεις μαζί του αποτέλεσε μια σωστή κίνηση προς τα εμπρός που βοήθησε σημαντικά να μειωθούν οι προεκλογικές εντάσεις. Όμως το γεγονός ότι δεν προηγήθηκε μια εσωκομματική συζήτηση για τους λόγους που οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα στο δήμο της Θεσσαλονίκης δε βοήθησε στο να ξεπεραστούν οι αντιπαλότητες, που είναι επόμενο να δημιουργηθούν σε ένα προεκλογικό αγώνα όπου συμμετείχαν έξι υποψήφιοι από τον χώρο της ΝΔ.

Παράλληλα, μια υποβόσκουσα κριτική που επίσης δεν αντιμετωπίστηκε οργανωμένα υποστήριζε ότι η ΝΔ στη Θεσσαλονίκη δεν πέτυχε και τα καλύτερα εκλογικά αποτέλεσμα, ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε να επιδείξει εκλογικά νούμερα που ήταν ψηλότερα απ’ ό,τι ο πανελλαδικός του μέσος όρος.

Γενικότερα, μετεκλογικά η τοπική ΝΔ δεν ανέβασε ταχύτητες. Οι συνεδριάσεις της Διοικούσας ήταν ελάχιστες, με τον πρόεδρο του οργάνου να δείχνει μια προτίμηση στο να συνεργαστεί με τους βουλευτές παρά με τα κομματικά στελέχη. Την ίδια στιγμή οι 4 εκλεγμένοι πρόεδροι των ΝΟΔΕ αισθάνονται παραγκωνισμένοι, όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις που επακολούθησαν της τελευταίας σύσκεψης της Διοικούσας για τον ΟΑΣΘ, όπου οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ δεν εκλήθησαν. Με δύο από αυτούς (Θόδωρος Μητράκας και Θωμάς Βράνος) να εκφράζουν με αναρτήσεις τους στο fb την ενόχλησή τους γι’ αυτό.

Τι φέρνει το 2020

Το 2020 μπορεί να αποτελέσει τη χρονιά των μεγάλων αλλαγών στη Διοικούσα και γενικότερα στη ΝΔ Θεσσαλονίκης. Η θητεία όλων των προέδρων λήγει τον Απρίλιο και θεωρείται βέβαιο ότι θα γίνουν αλλαγές προσώπων, ενώ είναι πιθανό κάποιοι από τους σημερινούς προέδρους των ΝΟΔΕ να μην έχουν δικαίωμα επανεκλογής. Ταυτόχρονα και για τον Τάσο Σπηλιόπουλο η φετινή άνοιξη μπορεί να αποτελέσει ένα τέλος εποχής. Το αν θα υπάρξει αντικαταστάτης του είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Και γιατί κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει ο πρωθυπουργός, αλλά και γιατί δεν αποκλείεται να επικρατήσουν εισηγήσεις που ζητούν την κατάργηση της Διοικούσας, κάτι που θα αλλάξει ριζικά το κομματικό πεδίο τη Θεσσαλονίκης.

Σε επίπεδο πολιτικής τα δύο μεγάλα ζητήματα είναι ο ΟΑΣΘ και το μετρό. Ιδιαίτερα για τις δημοτικές συγκοινωνίες το στοίχημα είναι πια μεγάλο, καθώς η ταλαιπωρία των Θεσσαλονικέων συνεχίζεται και επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έτσι η δέσμευση των αρμοδίων για βελτίωση της κατάστασης από τον Ιανουάριο -όταν και θα αγοραστούν νέα λεωφορεία- μένει να επιβεβαιωθεί. Ταυτόχρονα, η απόφαση του ΚΑΣ για τα αρχαία στη Βενιζέλου (απομάκρυνση και επανατοποθέτηση) μπορεί να αποτελεί μια στιγμιαία νίκη της ΝΔ, όμως πλέον και η νέα κυβέρνηση θα κριθεί επί του πρακτέου και με βάση τις νέες αποφάσεις. Οπότε το μετρό, ένα έργο που είναι αλήθεια ότι έχει κουράσει τους Θεσσαλονικείς, που θέλουν να δουν πλέον πράξεις και όχι λόγια, πρέπει να τρέξει έτσι ώστε να το πιστωθεί η νέα κυβέρνηση.

Τέλος, και για τους 10 βουλευτές της Θεσσαλονίκης το 2020 θα είναι κρίσιμο. Η Θεσσαλονίκη έχει μόνο έναν υφυπουργό στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη (Θόδωρος Καράογλου), ενώ ένας βουλευτής έχει αναλάβει υψηλόβαθμη θέση στο Κοινοβούλιο ως Γενικός Γραμματέας της ΚΟ του κόμματος (Σταύρος Καλαφάτης). Για τους υπόλοιπους οι ευθύνες αυξάνονται, ενώ και η επιλογή κάποιων να ασκούν κριτική στα κακώς κείμενα της κυβέρνησης μπορεί να δοκιμάσει τις σχέσεις όλου του γαλάζιου συστήματος. Γιατί πλέον η περίοδος χάριτος για τη ΝΔ τελειώνει και αρχίζει ο Γολγοθάς της κυβερνητικής καθημερινότητας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Δεκεμβρίου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία