Μία 50χρονη Ισπανίδα αθλήτρια...βγήκε στην επιφάνεια της γης, έχοντας περάσει 500 ημέρες σε μία σπηλιά βάθους 70 μέτρων έξω από τη Γρανάδα, μην έχοντας επαφή με τον έξω κόσμο.

Ο λόγος που το έκανε αυτό η Μπεατρίθ Φλαμίνι, επίλεκτη αθλήτρια και ορειβάτισσα, ήταν για τη συμμετοχή της σε ένα πείραμα που παρακολούθησαν στενά επιστήμονες, επιδιώκοντας να μάθουν περισσότερα για τις ικανότητες του ανθρώπου, το μυαλό και τους κιρκάδιους ρυθμούς.

Η Φλαμίνι, όπως ανέφερε η ομάδα υποστήριξής της, έσπασε ένα παγκόσμιο ρεκόρ για τον μεγαλύτερο χρόνο παραμονής σε μια σπηλιά.

Ήταν 48 ετών όταν μπήκε στη σπηλιά και γιόρτασε δύο γενέθλια μόνη. Ξεκίνησε την πρόκλησή της το Σάββατο, 20 Νοεμβρίου 2021, πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, την προκύπτουσα κρίση κόστους ζωής, το τέλος της μακροχρόνιας απαίτησης για μάσκα Covid-19 και τον θάνατο της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ Β'.

Αναδύθηκε στο φως της άνοιξης στη νότια Ισπανία σήμερα την Παρασκευή (14/4) φορώντας σκούρα γυαλιά, κρατώντας τον εξοπλισμό της και χαμογελώντας πλατιά.

Μιλώντας λίγο αργότερα χαρακτήρισε την εμπειρία της ως «εξαιρετική και ασυναγώνιστη».

«Όταν μπήκαν να με πάρουν, κοιμόμουν. Νόμιζα ότι κάτι είχε συμβεί. Είπα: "Ήδη; Σίγουρα όχι". Δεν είχα τελειώσει το βιβλίο μου», σχολίασε αρχικά, ενώ ερωτηθείσα για το εάν σκέφτηκε ποτέ να πατήσει το κουμπί πανικού της ή να φύγει από τη σπηλιά, απάντησε: «Ποτέ. Στην πραγματικότητα δεν ήθελα να βγω».

Η Φλαμίνι περνούσε τον χρόνο της υπόγεια κάνοντας ασκήσεις για να τη διατηρεί σε φόρμα και απασχολημένη, ζωγραφίζοντας και έπλεκε μάλλινα καπέλα. Πήρε δύο κάμερες GoPro για να τεκμηριώσει τον χρόνο της, 60 βιβλία και 1.000 λίτρα νερό, σύμφωνα με την ομάδα υποστήριξής της.

«Υπήρξαν δύσκολες στιγμές - όπως όταν στο σπήλαιο εισέβαλαν μύγες - και κάποιες «όμορφες», είπε και προσέθεσε:

«Δεν μίλησα δυνατά στον εαυτό μου, αλλά είχα εσωτερικές συζητήσεις και τα πήγαινα πολύ καλά με τον εαυτό μου», αστειεύτηκε.

Η Φλαμίνι παρακολουθούνταν από μια ομάδα ψυχολόγων, ερευνητών, σπηλαιολόγων -ειδικών στη μελέτη των σπηλαίων- και φυσικών εκπαιδευτών που παρακολουθούσαν κάθε της κίνηση και τη σωματική και ψυχική της ευεξία, αν και ποτέ δεν ήρθαν σε επαφή.

Σύμφωνα με το ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE, η εμπειρία της έχει «χρησιμοποιηθεί» από επιστήμονες στα πανεπιστήμια της Γρανάδας και της Αλμερία και σε μια κλινική ύπνου με έδρα τη Μαδρίτη. Συγκεκριμένα, μελέτησαν την επίδραση της κοινωνικής απομόνωσης και του ακραίου προσωρινού αποπροσανατολισμού στην αντίληψη των ανθρώπων για το χρόνο, τις πιθανές νευροψυχολογικές και γνωστικές αλλαγές που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες, και τον αντίκτυπο στους κιρκάδιους ρυθμούς και τον ύπνο.