ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ήρα Κατσούδα: Μέχρι να πεθάνουμε… πρέπει να γελάμε

Μιλά στη «ΜτΚ» για το online stand up, το podcast που αντιμετωπίζει με χιούμορ τις χρόνιες παθήσεις και τον ανδροκρατούμενο κόσμο της κωμωδίας

 26/05/2021 08:00

Ήρα Κατσούδα: Μέχρι να πεθάνουμε… πρέπει να γελάμε

Βιολέτα Φωτιάδη

Μία από τις τέσσερις γυναίκες κωμικούς της ελληνικής stand up σκηνής, ευθύς και με αυτοσαρκαστική διάθεση, η Ήρα Κατσούδα «κουβαλά» στην πλάτη της δύο σόλο παραστάσεις με ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα υπενθυμίζοντάς μας με το δικό της ξεχωριστό τρόπο την ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ που έχει η ζωή.

Ελαίω πανδημίας και με τις διαδικτυακές παραστάσεις να αποτελούν, για λίγο ακόμα, ό,τι πλησιέστερο υπάρχει σε θέατρο, η Ήρα συμμετέχει στο «Comedy click 2» όπου πέντε κωμικοί, με πέντε mini comedy specials κλειδώθηκαν σε ένα μπαρ αφού πέρασαν 200 μέρες χωρίς live παραστάσεις. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

«Έχουμε και νέα και παλιά κείμενα αλλά το καινούριο κείμενο δεν μπορεί να δοκιμαστεί σε κάτι που είναι online. Πήραμε άδεια και κάναμε το γύρισμα σε ένα μπαρ με 15 άτομα κοινό. Όλοι φορούσαν μάσκα και ήμασταν πολύ προσεκτικοί. Ήταν μία πολύ ωραία βραδιά και όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι γιατί είχαμε να παίξουμε μπροστά σε κοινό σχεδόν ένα χρόνο. Χωρίς κόσμο θα ήταν πολύ άχαρο. Το stand up απαιτεί κοινό. Εγώ έχω κάποια κομμάτια από το ‘για γυναίκα καλή είναι’, το οποίο θα το ξανακάνω γιατί το ‘έκοψε’ η πανδημία και έτσι και αλλιώς θέλω να το μαγνητοσκοπήσω, και κάποια νέα αδοκίμαστα κείμενα τα οποία όμως πήγαν πολύ καλά. Έχω γράψει και ένα μισάωρο με νέο υλικό, το οποίο όμως μέχρι να γίνει μία ώρα και άρα να είναι παράσταση δε θα το εμφανίσω κάπου. Το θέμα πανδημία το αγγίζουμε αλλά λίγο. Δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν υπάρχει αλλά μετά το αγγίζουν όλοι οπότε περιοριστήκαμε σε λίγα αστεία αναφορικά με την πανδημία», εξηγεί η κωμικός.

Λίγο πριν το άνοιγμα των χώρων για τα ζωντανά θεάματα το ερώτημα που γεννάται είναι για πόσο ακόμα θα πρέπει να «πηγαινοερχόμαστε» από το live στο οnline ή αν αυτά τα δύο τελικά ήταν γραφτό να συμπορευθούν. «Κάποιες αλλαγές, όπως οι online παραστάσεις, ήρθαν για να μείνουν και πιστεύω ότι θα συμπορευθούν με τα live θεάματα. Σταδιακά όμως θα πρέπει να γίνονται πιο δομημένα γιατί τώρα ήταν μία λύση ανάγκης. Ωστόσο, δεν μπορεί το online να αντικαταστήσει το ζωντανό σε καμία μορφή τέχνης», επισημαίνει η Ήρα.

Έχουν «ΜΠΑΗΤ ΣΑHNT» οι χρόνιες παθήσεις;

Πώς θα κεράσεις ποτό σε μπαρ ενώ βρίσκεσαι σε διαβητικό κώμα; Τελικά ένας ασθενής με τύφλωση βλέπει με τα μάτια της ψυχής; Πόσο εχθρικό ήχο μπορούν να κάνουν οι μπανάνες; Σε όλα αυτά, και πολλά ακόμα, αποπειράθηκαν να απαντήσουν η Ήρα και η Δήμητρα Νικητέα μέσα από το podcast με τίτλο «ΜΠΑΗΤ ΣΑHNT».

Όπως προδίδει και ο τίτλος τους, οι δύο podcasters προσεγγίζουν τις χρόνιες παθήσεις με μία διαφορετική οπτική από αυτή της κοινωνίας, αισιόδοξα. Σε κάθε επεισόδιο ένας καλεσμένος με χρόνια πάθηση περιγράφει τα βιώματά του με την εκάστοτε νόσο όσο η Ήρα και η Δήμητρα ρωτούν ότι τους έρχεται στο μυαλό, πάντα με σεβασμό αλλά και με χιούμορ. «Και εγώ και η Δήμητρα έχουμε αδέρφια με χρόνιες παθήσεις. Ο αδερφός μου ο Κωνσταντίνος είναι διαβητικός και ήταν καλεσμένος στο πρώτο επεισόδιο και ο αδερφός της Δήμητρας, ο Καλίνικος, είναι αυτιστικός. Πολλές φορές συζητούσαμε για αυτά τα θέματα και βλέπαμε μία κοινωνική συμπεριφορά απέναντί στα αδέρφια μας η οποία είναι απαράδεκτη. Δεν χρειάζεται οίκτος και λύπηση όταν έχεις μία χρόνια πάθηση. Είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις μαζί με το να προσποιείσαι ότι δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να μη βλέπεις ότι ο άλλος είναι για παράδειγμα τυφλός ούτε μπορείς να του φέρεσαι σαν να είναι παιδί. Ως λαός είμαστε φοβικοί απέναντι στους ανθρώπους που πάσχουν από μία χρόνια πάθηση και δεν ξέρουμε πως να συμπεριφερθούμε».

Με τα σχόλια του κόσμου για τον πρώτο κύκλο επεισοδίων να είναι διθυραμβικά το συγκεκριμένο podcast μάς υπενθυμίζει, όπως λέει και η Ήρα, ότι «δεν είναι ανάγκη να αντιμετωπίζουμε αυτές τις καταστάσεις μόνο από την πλευρά του ‘τι σταυρό κουβαλάμε’»: «Μέχρι στιγμής έχουμε λάβει φοβερό feedback και τα σχόλια είναι εξαιρετικά. Οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες βλέπουν ότι δεν είναι κακό να μιλάμε ανοιχτά για αυτό και να βλέπουμε και την πιο φωτεινή πλευρά. Έρχονται καλεσμένοι με χιούμορ και είναι ωραίο να κάνουμε και λίγο πλάκα με αυτό. Φυσικά και είναι σοβαρά αυτά τα θέματα και ορισμένες από αυτές τις ασθένειες καταλήγουν και σε θάνατο αλλά μέχρι να πεθάνουμε πρέπει να γελάμε. Σίγουρα θα συνεχίσουμε και δεύτερο κύκλο από Σεπτέμβριο».

Τέλος, η κωμικός αναφέρεται στο κίνημα #ΜeΤoo καθώς βρίσκεται σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα με την «πλάκα» μάλιστα να αποτελεί συχνά ένα πέπλο για τον σεξισμό. Σύμφωνα με την Ήρα, το θετικό που προέκυψε από την ορατότητα που δόθηκε σε περιστατικά κακοποίησης και παρενόχλησης είναι ότι επιτέλους η Ελλάδα μπορεί να μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό. «Νομίζω γίνεται μεγάλη αλλαγή. Το θέμα της κακοποίησης στην Ελλάδα ήταν κάτι που δεν αγγίζαμε. Δεν ξέρω αν θα αποδοθεί δικαιοσύνη αλλά ένα πρώτο θετικό είναι ότι ο κόσμος έχει αναθαρρέψει και το συζητάει ενώ άνθρωποι που έχουν υποστεί παρενόχληση δεν αισθάνονται πια μόνοι. Αναφορικά με το χώρο του stand up, το χιούμορ έχει αποδοθεί ως προνόμιο στους άντρες εντελώς πατριαρχικά και στερεοτυπικά και ναι έχουμε συναδέλφους σεξιστές. Ακόμα και μεγάλοι και αναγνωρισμένοι κωμικοί στην Ελλάδα μπορεί να προτιμήσουν άνδρες για τη δουλειά μόνο και μόνο γιατί είναι άνδρες ή να κάνουν σεξιστικά και υποτιμητικά σχόλια για τις γυναίκες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν γιατί από αυτό βγάζουν τα λεφτά τους αλλά ευτυχώς είναι μία μειοψηφία. Οι περισσότεροι συνάδελφοι είναι ίσως και πιο φεμινιστές από εμάς και νομίζω ότι στο χώρο μας δεν υπάρχει θέμα και ελπίζω να μην αποκτήσουμε ποτέ», καταλήγει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23 Μαΐου 2021

Μία από τις τέσσερις γυναίκες κωμικούς της ελληνικής stand up σκηνής, ευθύς και με αυτοσαρκαστική διάθεση, η Ήρα Κατσούδα «κουβαλά» στην πλάτη της δύο σόλο παραστάσεις με ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα υπενθυμίζοντάς μας με το δικό της ξεχωριστό τρόπο την ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ που έχει η ζωή.

Ελαίω πανδημίας και με τις διαδικτυακές παραστάσεις να αποτελούν, για λίγο ακόμα, ό,τι πλησιέστερο υπάρχει σε θέατρο, η Ήρα συμμετέχει στο «Comedy click 2» όπου πέντε κωμικοί, με πέντε mini comedy specials κλειδώθηκαν σε ένα μπαρ αφού πέρασαν 200 μέρες χωρίς live παραστάσεις. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

«Έχουμε και νέα και παλιά κείμενα αλλά το καινούριο κείμενο δεν μπορεί να δοκιμαστεί σε κάτι που είναι online. Πήραμε άδεια και κάναμε το γύρισμα σε ένα μπαρ με 15 άτομα κοινό. Όλοι φορούσαν μάσκα και ήμασταν πολύ προσεκτικοί. Ήταν μία πολύ ωραία βραδιά και όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι γιατί είχαμε να παίξουμε μπροστά σε κοινό σχεδόν ένα χρόνο. Χωρίς κόσμο θα ήταν πολύ άχαρο. Το stand up απαιτεί κοινό. Εγώ έχω κάποια κομμάτια από το ‘για γυναίκα καλή είναι’, το οποίο θα το ξανακάνω γιατί το ‘έκοψε’ η πανδημία και έτσι και αλλιώς θέλω να το μαγνητοσκοπήσω, και κάποια νέα αδοκίμαστα κείμενα τα οποία όμως πήγαν πολύ καλά. Έχω γράψει και ένα μισάωρο με νέο υλικό, το οποίο όμως μέχρι να γίνει μία ώρα και άρα να είναι παράσταση δε θα το εμφανίσω κάπου. Το θέμα πανδημία το αγγίζουμε αλλά λίγο. Δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν υπάρχει αλλά μετά το αγγίζουν όλοι οπότε περιοριστήκαμε σε λίγα αστεία αναφορικά με την πανδημία», εξηγεί η κωμικός.

Λίγο πριν το άνοιγμα των χώρων για τα ζωντανά θεάματα το ερώτημα που γεννάται είναι για πόσο ακόμα θα πρέπει να «πηγαινοερχόμαστε» από το live στο οnline ή αν αυτά τα δύο τελικά ήταν γραφτό να συμπορευθούν. «Κάποιες αλλαγές, όπως οι online παραστάσεις, ήρθαν για να μείνουν και πιστεύω ότι θα συμπορευθούν με τα live θεάματα. Σταδιακά όμως θα πρέπει να γίνονται πιο δομημένα γιατί τώρα ήταν μία λύση ανάγκης. Ωστόσο, δεν μπορεί το online να αντικαταστήσει το ζωντανό σε καμία μορφή τέχνης», επισημαίνει η Ήρα.

Έχουν «ΜΠΑΗΤ ΣΑHNT» οι χρόνιες παθήσεις;

Πώς θα κεράσεις ποτό σε μπαρ ενώ βρίσκεσαι σε διαβητικό κώμα; Τελικά ένας ασθενής με τύφλωση βλέπει με τα μάτια της ψυχής; Πόσο εχθρικό ήχο μπορούν να κάνουν οι μπανάνες; Σε όλα αυτά, και πολλά ακόμα, αποπειράθηκαν να απαντήσουν η Ήρα και η Δήμητρα Νικητέα μέσα από το podcast με τίτλο «ΜΠΑΗΤ ΣΑHNT».

Όπως προδίδει και ο τίτλος τους, οι δύο podcasters προσεγγίζουν τις χρόνιες παθήσεις με μία διαφορετική οπτική από αυτή της κοινωνίας, αισιόδοξα. Σε κάθε επεισόδιο ένας καλεσμένος με χρόνια πάθηση περιγράφει τα βιώματά του με την εκάστοτε νόσο όσο η Ήρα και η Δήμητρα ρωτούν ότι τους έρχεται στο μυαλό, πάντα με σεβασμό αλλά και με χιούμορ. «Και εγώ και η Δήμητρα έχουμε αδέρφια με χρόνιες παθήσεις. Ο αδερφός μου ο Κωνσταντίνος είναι διαβητικός και ήταν καλεσμένος στο πρώτο επεισόδιο και ο αδερφός της Δήμητρας, ο Καλίνικος, είναι αυτιστικός. Πολλές φορές συζητούσαμε για αυτά τα θέματα και βλέπαμε μία κοινωνική συμπεριφορά απέναντί στα αδέρφια μας η οποία είναι απαράδεκτη. Δεν χρειάζεται οίκτος και λύπηση όταν έχεις μία χρόνια πάθηση. Είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις μαζί με το να προσποιείσαι ότι δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να μη βλέπεις ότι ο άλλος είναι για παράδειγμα τυφλός ούτε μπορείς να του φέρεσαι σαν να είναι παιδί. Ως λαός είμαστε φοβικοί απέναντι στους ανθρώπους που πάσχουν από μία χρόνια πάθηση και δεν ξέρουμε πως να συμπεριφερθούμε».

Με τα σχόλια του κόσμου για τον πρώτο κύκλο επεισοδίων να είναι διθυραμβικά το συγκεκριμένο podcast μάς υπενθυμίζει, όπως λέει και η Ήρα, ότι «δεν είναι ανάγκη να αντιμετωπίζουμε αυτές τις καταστάσεις μόνο από την πλευρά του ‘τι σταυρό κουβαλάμε’»: «Μέχρι στιγμής έχουμε λάβει φοβερό feedback και τα σχόλια είναι εξαιρετικά. Οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες βλέπουν ότι δεν είναι κακό να μιλάμε ανοιχτά για αυτό και να βλέπουμε και την πιο φωτεινή πλευρά. Έρχονται καλεσμένοι με χιούμορ και είναι ωραίο να κάνουμε και λίγο πλάκα με αυτό. Φυσικά και είναι σοβαρά αυτά τα θέματα και ορισμένες από αυτές τις ασθένειες καταλήγουν και σε θάνατο αλλά μέχρι να πεθάνουμε πρέπει να γελάμε. Σίγουρα θα συνεχίσουμε και δεύτερο κύκλο από Σεπτέμβριο».

Τέλος, η κωμικός αναφέρεται στο κίνημα #ΜeΤoo καθώς βρίσκεται σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα με την «πλάκα» μάλιστα να αποτελεί συχνά ένα πέπλο για τον σεξισμό. Σύμφωνα με την Ήρα, το θετικό που προέκυψε από την ορατότητα που δόθηκε σε περιστατικά κακοποίησης και παρενόχλησης είναι ότι επιτέλους η Ελλάδα μπορεί να μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό. «Νομίζω γίνεται μεγάλη αλλαγή. Το θέμα της κακοποίησης στην Ελλάδα ήταν κάτι που δεν αγγίζαμε. Δεν ξέρω αν θα αποδοθεί δικαιοσύνη αλλά ένα πρώτο θετικό είναι ότι ο κόσμος έχει αναθαρρέψει και το συζητάει ενώ άνθρωποι που έχουν υποστεί παρενόχληση δεν αισθάνονται πια μόνοι. Αναφορικά με το χώρο του stand up, το χιούμορ έχει αποδοθεί ως προνόμιο στους άντρες εντελώς πατριαρχικά και στερεοτυπικά και ναι έχουμε συναδέλφους σεξιστές. Ακόμα και μεγάλοι και αναγνωρισμένοι κωμικοί στην Ελλάδα μπορεί να προτιμήσουν άνδρες για τη δουλειά μόνο και μόνο γιατί είναι άνδρες ή να κάνουν σεξιστικά και υποτιμητικά σχόλια για τις γυναίκες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν γιατί από αυτό βγάζουν τα λεφτά τους αλλά ευτυχώς είναι μία μειοψηφία. Οι περισσότεροι συνάδελφοι είναι ίσως και πιο φεμινιστές από εμάς και νομίζω ότι στο χώρο μας δεν υπάρχει θέμα και ελπίζω να μην αποκτήσουμε ποτέ», καταλήγει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23 Μαΐου 2021

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία