Συνέντευξη: Βιολέτα Φωτιάδη

Μαρί Κιουρί ή Μαντάμ Κιουρί; Επιστήμονας, κάτοχος δύο βραβείων Νόμπελ, καθηγήτρια, μάνα μα πάνω από όλα πρωτοπόρος της εποχής της, η γυναίκα που κατέκτησε τον τότε ανδροκρατούμενο επιστημονικό κόσμο και συνέδεσε το όνομά της με την ανακάλυψη της ραδιενέργειας ζωντανεύει επί σκηνή του θεάτρου Αμαλία και αποκαλύπτει τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες μίας ταραχώδους ζωής που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Κίρκης Καραλή και σε κείμενο της Ευσταθίας, η Πέγκυ Τρικαλιώτη μεταμορφώνεται στη γυναίκα σύμβολο και απολογείται σε μία φανταστική δίκη για το ερωτικό σκάνδαλο με τον παλιό συμμαθητή του συζύγου της, το οποίο κόντεψε να της στερήσει το Νόμπελ.

Η σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη ζωή και τα κατορθώματα της Κιουρί, πάνω στην οποία βασίστηκε και το κείμενο της Ευσταθίας, ήταν η βιογραφία που έγραψε η κόρη της Εύα Κιουρί. Σύμφωνα όμως με την Πέγκυ Τρικαλιώτη, η ζωή αυτής της γυναίκας δεν είναι απλώς μία αφήγηση γεγονότων αλλά αγνή και καθαρή ιστορία: «Πρόκειται για μία δύσκολη ζωή. Η επιστήμη της ήταν πάνω και πριν από όλα ακόμα και από τα παιδιά της. Η Κιουρί γεννήθηκε το 1867 σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, όπου η γυναίκα δεν υπήρχε σε κανένα κάδρο και κατόρθωσε να έχει τρία πτυχία της Σορβόννης, να κάνει ένα γάμο, δύο παιδιά, να ζήσει δύο μεγάλους έρωτες, να πάρει δύο Νόμπελ και να ανακαλύψει τη ραδιενέργεια! Και μόνο το ένα από αυτά να κάνει μία γυναίκα σήμερα είναι επίτευγμα και εκείνη κατέκτησε τα πρωτεία σε όλα!»

Η παράσταση αποτελεί το έναυσμα να θίξουμε και πάλι το θέμα της ισότητας των φύλων σήμερα καθώς στο πρόσωπο της Κιουρί αποτυπώνεται η γυναίκα ως έννοια, για το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον: «Άνδρες και γυναίκες πρέπει να δουν το έργο. Και μόνο το γεγονός ότι είμαστε στο 2020 και συζητάμε για διεκδίκηση αντί να είναι δεδομένη η ισότητα είναι λάθος. Εμένα αυτό με θλίβει και με ανησυχεί. Είμαι μητέρα ενός κοριτσιού και προσπαθώ να καταλάβω πως πρέπει να μεγαλώσω το παιδί μου ώστε να μη χρειαστεί να διεκδικήσει το οτιδήποτε περί ισότητας. Και γιο να είχα πάλι τα ίδια θα έλεγα. Καθημερινά μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το ρατσισμό και τα φύλα. Δεν είμαστε ίδιοι οι άνδρες με τις γυναίκες αλλά πρέπει να είμαστε ισότιμοι! Δεν μπορεί μία γυναίκα να πάει να δουλέψει και να τη ρωτάνε αν θα παντρευτεί και αν θα κάνει οικογένεια. Θα γινόταν ποτέ αυτό σε έναν άντρα;»

«Δεν καταλαβαίνω γιατί μηχανοποιούμε το φλερτ»

Το γεγονός πως οι γυναίκες σήμερα συνεχίζουν να είναι συνυφασμένες με την έννοια της μητρότητας ίσως περισσότερο από άλλες όπως η εργασία κλπ φέρνει στο επίκεντρο της συζήτησης το κατά πόσο ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος με μία και μόνο ιδιότητα ακόμα και αν αυτή είναι μία τόσο σημαντική όπως αυτή της «μητέρας»: «Η γυναίκα δεν είναι μόνο μάνα εδώ και πολλά χρόνια. Έχει βγει στην εργασία και μεγάλο κομμάτι της οικονομίας στηρίζεται στη γυναίκα. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μόνο ένα πράγμα για να είναι ολοκληρωμένος. Μία γυναίκα δε μπορεί να είναι μόνο σύζυγος ή μάνα ή φίλη. Έχουμε ανάγκη από τη μία να δουλεύουν οι γυναίκες αλλά να δουλεύουν πιο κάτω από τους άνδρες και δεν καταλαβαίνω το γιατί! Βρίσκεις ένα σύζυγο και μεγαλώνεις τα παιδιά σου. Αν αυτό είναι που θες τότε κανένα πρόβλημα αλλά δε μπορεί αυτό να γίνεται αυτοσκοπός. Αν ψάχνεις ένα σύντροφο για να σε ζει και αυτός αύριο το πρωί φύγει εσύ τι θα κάνεις; Εγώ ήθελα παιδί και είμαι απόλυτα ευτυχισμένη που το έχω, γιατί παραλίγο να μην το έχω, τρέχω συνέχεια και το μεγαλώνω με απίστευτη αγάπη και χαρά αλλά αν μου στερήσεις τη δημιουργία θα είμαι δυστυχής όπως αν μου πάρεις και το παιδί. Χρειάζονται όλα!»

Κατ’ επέκταση του παραπάνω θέματος, η συζήτηση στρέφεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τη σύγχρονη προξενήτρα μας, το tinder: «Δεν το καταλαβαίνω αυτό το tinder! Όταν εγώ ερωτευόμουν και έβγαινα ραντεβού δεν υπήρχε καν το internet και ξέρω πως είναι να περιμένεις σε ένα ραντεβού, ο άλλος να μην εμφανίζεται γιατί κάτι έτυχε ή με έγραψε και να μην υπάρχει τηλέφωνο να επικοινωνήσεις μαζί του. Τον άνθρωπό μου τον ερωτεύτηκα χωρίς tinder! Βρεθήκαμε, μιλήσαμε, κοιταχτήκαμε και μαζί κάναμε και οικογένεια παρόλο που δεν έχουμε παντρευτεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί μηχανοποιούμε το φλερτ!»