20/10/2020 08:00
«Οι άνθρωποι παλιότερα έβγαιναν στο κατώφλι του σπιτιού τους και καλημέριζαν το γείτονά τους που έμενε στο απέναντι σπίτι, πολλά μέτρα μακριά. Τώρα σχεδόν δε μιλάμε στο τηλέφωνο. Επικοινωνούμε με μηνύματα. Είναι λοιπόν αναμενόμενο στις παρούσες συνθήκες της ζωής μας να είμαστε κλειστοί και εσωστρεφείς. Το θέατρο βοηθάει στο να ξαναβρούμε τη φωνή μας»...
Δεν υπάρχει καλύτερος πρόλογος από τα λόγια της Αννέτας Κορτσαρίδου για να μας εισάγει στο υψηλό νόημα που μπορεί να έχει ευρύτερα στη ζωή μας η θεατρική παιδεία.
Με αφορμή τον νέο κύκλο μαθημάτων που άρχισε στο εργαστήρι το οποίο ίδρυσε πριν τρία χρόνια με τίτλο «Ο Κύκλος της Μελπομένης» η γνωστή ηθοποιός και δασκάλα μιλάει για τους κύριους άξονες του προγράμματος της νέας χρονιάς που είναι «το κείμενο και ο λόγος», όπως χαρακτηριστικά λέει στο makthes.gr. «Το κείμενο είναι η βασική παρτιτούρα του ηθοποιού. Όπως ο μουσικός έχει τις νότες, ο χορευτής τα βήματα - τη χορογραφία - έτσι και ο ηθοποιός έχει το κείμενο. Έχοντας λοιπόν ως αφετηρία σημαντικά κείμενα της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας (θέατρο-ποίηση-πεζογραφία) δουλεύουμε πρώτα το λόγο. Τη σωστή εκφορά του, την απεύθυνση, την εξωστρέφεια».
Συμπληρώνει ότι οι μαθητές πολλές φορές ξαφνιάζονται όταν ακούν τον εαυτό τους να μιλά δυνατά. «Είναι μία μικρή αποκάλυψη», τονίζει. Μετά προχωρούν στο σώμα. «Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Οι άνθρωποι τώρα είναι συνεχώς μπροστά σε έναν υπολογιστή, σε ένα κινητό. Παλιότερα ασχολούνταν με τη γη. Άρα και το σώμα είναι μπλοκαρισμένο. Έχει ξεχάσει τη φυσική του λειτουργία. Με ασκήσεις κινησιολογικές, -ξεκινώντας από το απλό περπάτημα - αυτοσχεδιασμούς και πολύ χορό οι μαθητές αρχίζουν να ‘ανοίγουν’ και σιγά - σιγά να λειτουργούν σωματικά με μεγαλύτερη ελευθερία. Ο λόγος στο θέατρο για να ‘πάει κάτω’ στο κοινό πρέπει να περάσει από το σώμα. Το θέατρο δεν είναι εγκεφαλική διαδικασία, είναι σωματική», επισημαίνει η Αννέτα Κορτσαρίδου.
Τα μαθήματα θεάτρου στο εργαστήρι απευθύνονται σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά, ενώ από τη φετινή χρονιά θα λειτουργήσει και ένα τμήμα για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Στα παιδικά τμήματα διδάσκει και η θεατροπαιδαγωγός Μαρία Καστανάρα. «Σε όλα τα τμήματα η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ίδια και έχει τον ίδιο στόχο. Τη δημιουργία μιας ομάδας. Η έννοια της ομάδας είναι το κύριο μέλημά μου, από την αρχή που άνοιξα το εργαστήρι το 2017. Δεν μπορεί να γίνει θέατρο χωρίς να υπάρξει ομαδικότητα, να θέλουν όλοι το ίδιο πράγμα. Το θέατρο είναι ένα ομαδικό παιχνίδι ακριβώς όπως και το ποδόσφαιρο. Αν δεν γίνει η σωστή πάσα από τον έναν παίκτη στον άλλον δεν θα μπει γκολ και η ομάδα θα χάσει, μπορεί και να κατέβει στη Β' κατηγορία. Η συνεργασία των μαθητών χωρίς προσωπικούς εγωισμούς και ναρκισσιστικές προσδοκίες είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Τη στιγμή που συμβαίνει, με συγκινεί και με γεμίζει χαρά. Μέσα σε αυτό το ομαδικό πλαίσιο οι μαθητές νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η συστολή τους αμβλύνεται, ξεκλειδώνουν και βρίσκουν την αλήθεια τους. Έρχονται σε επαφή με την ξεχασμένη αθωότητά τους και μοιράζονται τη χαρά του να είναι πάνω στη σκηνή. Τη χαρά να πεις την ιστορία», λέει η δασκάλα.
Στο τέλος κάθε χρονιάς, το καλοκαίρι, το εργαστήρι επικοινωνεί και παρουσιάζει τη δουλειά του κάθε τμήματος ξεχωριστά, σε ένα θέατρο της Θεσσαλονίκης. Έτσι, οι σπουδαστές έρχονται σε επαφή με όλη τη διαδικασία μιας παράστασης. Έχουν την ευκαιρία να ζήσουν από κοντά τη μαγεία του θεάτρου. Από το κείμενο, μέχρι τα σκηνικά, τα κοστούμια, τα φώτα. Έχουν γίνει παρουσιάσεις - παραστάσεις του εργαστηρίου στο φουαγιέ του γυάλινου κτιρίου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο Κολοσσαίον, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό κέντρο, ακόμα και μέσα στο εργαστήρι», λέει η κ. Κορτσαρίδου.
Τεράστια τα οφέλη που προσφέρει η θεατρική παιδεία
Ηθοποιός και σκηνοθέτης η ίδια, ξεκίνησε τη διδασκαλία θεάτρου στην εκπαίδευση το 2014. Μέσα από την εμπειρία της αυτή θεωρεί ότι το θέατρο θα πρέπει να είναι βασικό μάθημα στα σχολεία, όπως είναι τα μαθηματικά. «Ειδικά στη χώρα μας όπου γεννήθηκε το αρχαίο δράμα. Στη δική μου εποχή δεν υπήρχε το θέατρο στην εκπαίδευση. Θυμάμαι ότι ήμουν μαθήτρια Α' Λυκείου όταν μας πήγαν πρώτη φορά σε παράσταση και είδαμε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το ‘Χάρολντ και Μωντ’ με τη Δέσπω Διαμαντίδου. Εκεί μαγεύτηκα. Τώρα τα παιδιά πηγαίνουν τακτικά στο θέατρο και γίνονται και δράσεις μέσα στα σχολεία. Αλλά πάντα μπορούμε και καλύτερα», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Για εκείνη είναι τεράστια τα οφέλη που προσφέρει η θεατρική παιδεία. «Μέσω του θεάτρου τα παιδιά και οι έφηβοι αναπτύσσουν τη φαντασία τους, τη δημιουργικότητα και την προσωπική τους έκφραση. Κατανοούν καινούριες έννοιες, αντιλαμβάνονται καλύτερα τον κόσμο και τον εαυτό τους. Μέσω της σκηνικής έκθεσης διαχειρίζονται καλύτερα την αυτοπεποίθησή τους. Μέσα από τη συνεργασία και την ομαδικότητα κάνουν σημαντικά βήματα, προχωράνε και φτάνουν να αρθρώνουν το δικό τους λόγο. Κοινωνικοποιούνται πιο ομαλά», υπογραμμίζει.
Ως ηθοποιός η Αννέτα Κορτσαρίδου συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις κρατικών και ιδιωτικών σκηνών, συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με το χοροθέατρο «Ροές» της Σοφίας Σπυράτου, αλλά και σε μουσικές παραστάσεις με τους Σταμάτη Κραουνάκη, Λουκιανό Κηλαϊδόνη και Διονύση Σαββόπουλο, ενώ έπαιξε σε κινηματογραφικές ταινίες όπως το «Ακροπόλ» του Π. Βούλγαρη, «Delivery» του Ν. Παναγιωτόπουλου κ.α. και σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Δέκα μικροί Μήτσοι», «Κλινική περίπτωση» κ.α.
Ζώντας τον χώρο του θεάματος και κυρίως του θεάτρου διαπιστώνει ότι ταλέντα υπάρχουν παντού. Όμως το ταλέντο στο θέατρο «ευθύνεται» για ένα πολύ μικρό ποσοστό της επιτυχίας, όπως υποστηρίζει. «Για να κάνεις θέατρο πρέπει να μελετάς πολύ και να έχεις υπομονή και κουράγιο. Το ταλέντο αν δεν το καλλιεργήσεις χάνεται. Και μετά τι μένει; Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, όσο είναι νέος δηλαδή ένας ηθοποιός, μπορεί να αποκαλείται ταλαντούχος. Μετά αυτό καλό είναι να αλλάζει. Να μιλάμε για έναν καλό ηθοποιό. Είναι πολύ μεγάλη και σοβαρή απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με το θέατρο. Τα νέα παιδιά πολλές φορές δεν έχουν αποσαφηνίσει μέσα τους για ποιο λόγο θέλουν να το κάνουν. Είναι μια δύσκολη και ανασφαλής δουλειά. Οφείλεις να ξέρεις καλά γιατί το κάνεις. Πάντα υπάρχουν διέξοδοι. Θέατρο μπορούμε να κάνουμε σε οποιαδήποτε πόλη, σε οποιαδήποτε συνθήκη. Ακόμα και εν μέσω κορονοϊού», καταλήγει.
Τμήματα: Καθημερινά, ολιγομελή (4 έως 6 άτομα) και ευέλικτα/ διεύθυνση: Κίμωνος Βόγα 69 και Κριεζώτου 4, τηλέφωνο για εγγραφές: 2310860004
«Οι άνθρωποι παλιότερα έβγαιναν στο κατώφλι του σπιτιού τους και καλημέριζαν το γείτονά τους που έμενε στο απέναντι σπίτι, πολλά μέτρα μακριά. Τώρα σχεδόν δε μιλάμε στο τηλέφωνο. Επικοινωνούμε με μηνύματα. Είναι λοιπόν αναμενόμενο στις παρούσες συνθήκες της ζωής μας να είμαστε κλειστοί και εσωστρεφείς. Το θέατρο βοηθάει στο να ξαναβρούμε τη φωνή μας»...
Δεν υπάρχει καλύτερος πρόλογος από τα λόγια της Αννέτας Κορτσαρίδου για να μας εισάγει στο υψηλό νόημα που μπορεί να έχει ευρύτερα στη ζωή μας η θεατρική παιδεία.
Με αφορμή τον νέο κύκλο μαθημάτων που άρχισε στο εργαστήρι το οποίο ίδρυσε πριν τρία χρόνια με τίτλο «Ο Κύκλος της Μελπομένης» η γνωστή ηθοποιός και δασκάλα μιλάει για τους κύριους άξονες του προγράμματος της νέας χρονιάς που είναι «το κείμενο και ο λόγος», όπως χαρακτηριστικά λέει στο makthes.gr. «Το κείμενο είναι η βασική παρτιτούρα του ηθοποιού. Όπως ο μουσικός έχει τις νότες, ο χορευτής τα βήματα - τη χορογραφία - έτσι και ο ηθοποιός έχει το κείμενο. Έχοντας λοιπόν ως αφετηρία σημαντικά κείμενα της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας (θέατρο-ποίηση-πεζογραφία) δουλεύουμε πρώτα το λόγο. Τη σωστή εκφορά του, την απεύθυνση, την εξωστρέφεια».
Συμπληρώνει ότι οι μαθητές πολλές φορές ξαφνιάζονται όταν ακούν τον εαυτό τους να μιλά δυνατά. «Είναι μία μικρή αποκάλυψη», τονίζει. Μετά προχωρούν στο σώμα. «Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Οι άνθρωποι τώρα είναι συνεχώς μπροστά σε έναν υπολογιστή, σε ένα κινητό. Παλιότερα ασχολούνταν με τη γη. Άρα και το σώμα είναι μπλοκαρισμένο. Έχει ξεχάσει τη φυσική του λειτουργία. Με ασκήσεις κινησιολογικές, -ξεκινώντας από το απλό περπάτημα - αυτοσχεδιασμούς και πολύ χορό οι μαθητές αρχίζουν να ‘ανοίγουν’ και σιγά - σιγά να λειτουργούν σωματικά με μεγαλύτερη ελευθερία. Ο λόγος στο θέατρο για να ‘πάει κάτω’ στο κοινό πρέπει να περάσει από το σώμα. Το θέατρο δεν είναι εγκεφαλική διαδικασία, είναι σωματική», επισημαίνει η Αννέτα Κορτσαρίδου.
Τα μαθήματα θεάτρου στο εργαστήρι απευθύνονται σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά, ενώ από τη φετινή χρονιά θα λειτουργήσει και ένα τμήμα για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Στα παιδικά τμήματα διδάσκει και η θεατροπαιδαγωγός Μαρία Καστανάρα. «Σε όλα τα τμήματα η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ίδια και έχει τον ίδιο στόχο. Τη δημιουργία μιας ομάδας. Η έννοια της ομάδας είναι το κύριο μέλημά μου, από την αρχή που άνοιξα το εργαστήρι το 2017. Δεν μπορεί να γίνει θέατρο χωρίς να υπάρξει ομαδικότητα, να θέλουν όλοι το ίδιο πράγμα. Το θέατρο είναι ένα ομαδικό παιχνίδι ακριβώς όπως και το ποδόσφαιρο. Αν δεν γίνει η σωστή πάσα από τον έναν παίκτη στον άλλον δεν θα μπει γκολ και η ομάδα θα χάσει, μπορεί και να κατέβει στη Β' κατηγορία. Η συνεργασία των μαθητών χωρίς προσωπικούς εγωισμούς και ναρκισσιστικές προσδοκίες είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Τη στιγμή που συμβαίνει, με συγκινεί και με γεμίζει χαρά. Μέσα σε αυτό το ομαδικό πλαίσιο οι μαθητές νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η συστολή τους αμβλύνεται, ξεκλειδώνουν και βρίσκουν την αλήθεια τους. Έρχονται σε επαφή με την ξεχασμένη αθωότητά τους και μοιράζονται τη χαρά του να είναι πάνω στη σκηνή. Τη χαρά να πεις την ιστορία», λέει η δασκάλα.
Στο τέλος κάθε χρονιάς, το καλοκαίρι, το εργαστήρι επικοινωνεί και παρουσιάζει τη δουλειά του κάθε τμήματος ξεχωριστά, σε ένα θέατρο της Θεσσαλονίκης. Έτσι, οι σπουδαστές έρχονται σε επαφή με όλη τη διαδικασία μιας παράστασης. Έχουν την ευκαιρία να ζήσουν από κοντά τη μαγεία του θεάτρου. Από το κείμενο, μέχρι τα σκηνικά, τα κοστούμια, τα φώτα. Έχουν γίνει παρουσιάσεις - παραστάσεις του εργαστηρίου στο φουαγιέ του γυάλινου κτιρίου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο Κολοσσαίον, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό κέντρο, ακόμα και μέσα στο εργαστήρι», λέει η κ. Κορτσαρίδου.
Τεράστια τα οφέλη που προσφέρει η θεατρική παιδεία
Ηθοποιός και σκηνοθέτης η ίδια, ξεκίνησε τη διδασκαλία θεάτρου στην εκπαίδευση το 2014. Μέσα από την εμπειρία της αυτή θεωρεί ότι το θέατρο θα πρέπει να είναι βασικό μάθημα στα σχολεία, όπως είναι τα μαθηματικά. «Ειδικά στη χώρα μας όπου γεννήθηκε το αρχαίο δράμα. Στη δική μου εποχή δεν υπήρχε το θέατρο στην εκπαίδευση. Θυμάμαι ότι ήμουν μαθήτρια Α' Λυκείου όταν μας πήγαν πρώτη φορά σε παράσταση και είδαμε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το ‘Χάρολντ και Μωντ’ με τη Δέσπω Διαμαντίδου. Εκεί μαγεύτηκα. Τώρα τα παιδιά πηγαίνουν τακτικά στο θέατρο και γίνονται και δράσεις μέσα στα σχολεία. Αλλά πάντα μπορούμε και καλύτερα», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Για εκείνη είναι τεράστια τα οφέλη που προσφέρει η θεατρική παιδεία. «Μέσω του θεάτρου τα παιδιά και οι έφηβοι αναπτύσσουν τη φαντασία τους, τη δημιουργικότητα και την προσωπική τους έκφραση. Κατανοούν καινούριες έννοιες, αντιλαμβάνονται καλύτερα τον κόσμο και τον εαυτό τους. Μέσω της σκηνικής έκθεσης διαχειρίζονται καλύτερα την αυτοπεποίθησή τους. Μέσα από τη συνεργασία και την ομαδικότητα κάνουν σημαντικά βήματα, προχωράνε και φτάνουν να αρθρώνουν το δικό τους λόγο. Κοινωνικοποιούνται πιο ομαλά», υπογραμμίζει.
Ως ηθοποιός η Αννέτα Κορτσαρίδου συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις κρατικών και ιδιωτικών σκηνών, συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με το χοροθέατρο «Ροές» της Σοφίας Σπυράτου, αλλά και σε μουσικές παραστάσεις με τους Σταμάτη Κραουνάκη, Λουκιανό Κηλαϊδόνη και Διονύση Σαββόπουλο, ενώ έπαιξε σε κινηματογραφικές ταινίες όπως το «Ακροπόλ» του Π. Βούλγαρη, «Delivery» του Ν. Παναγιωτόπουλου κ.α. και σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Δέκα μικροί Μήτσοι», «Κλινική περίπτωση» κ.α.
Ζώντας τον χώρο του θεάματος και κυρίως του θεάτρου διαπιστώνει ότι ταλέντα υπάρχουν παντού. Όμως το ταλέντο στο θέατρο «ευθύνεται» για ένα πολύ μικρό ποσοστό της επιτυχίας, όπως υποστηρίζει. «Για να κάνεις θέατρο πρέπει να μελετάς πολύ και να έχεις υπομονή και κουράγιο. Το ταλέντο αν δεν το καλλιεργήσεις χάνεται. Και μετά τι μένει; Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, όσο είναι νέος δηλαδή ένας ηθοποιός, μπορεί να αποκαλείται ταλαντούχος. Μετά αυτό καλό είναι να αλλάζει. Να μιλάμε για έναν καλό ηθοποιό. Είναι πολύ μεγάλη και σοβαρή απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με το θέατρο. Τα νέα παιδιά πολλές φορές δεν έχουν αποσαφηνίσει μέσα τους για ποιο λόγο θέλουν να το κάνουν. Είναι μια δύσκολη και ανασφαλής δουλειά. Οφείλεις να ξέρεις καλά γιατί το κάνεις. Πάντα υπάρχουν διέξοδοι. Θέατρο μπορούμε να κάνουμε σε οποιαδήποτε πόλη, σε οποιαδήποτε συνθήκη. Ακόμα και εν μέσω κορονοϊού», καταλήγει.
Τμήματα: Καθημερινά, ολιγομελή (4 έως 6 άτομα) και ευέλικτα/ διεύθυνση: Κίμωνος Βόγα 69 και Κριεζώτου 4, τηλέφωνο για εγγραφές: 2310860004
ΣΧΟΛΙΑ