Η συμφωνία των Πρεσπών ξόδεψε το κεφάλαιο που συγκέντρωσε η Ελλάδα στο Βουκουρέστι, ενώ ανοίγει ζητήματα για το μέλλον, τονίζει ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. 

Ο πρώην υπουργός σε συνέντευξή του στη «ΜτΚ» κάνει λόγο για «μια κακή διαπραγμάτευση, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια δημιουργίας εθνικής συνεννόησης, που κατέληξε σε μια ετεροβαρή συμφωνία»  και προαναγγέλλει την σύσταση νομικής ομάδας ειδικών για την προστασία της εμπορικής επωνυμίας των όρων «Μακεδονία» και «μακεδονικός» .

Κύριε Στυλιανίδη, η κυβέρνηση κατάφερε τελικά να περάσει τη συμφωνία μέσα από τη Βουλή. Πολλοί λένε ότι βγαίνει τραυματισμένη και αποδυναμωμένη πολιτικά. Εσείς;

Όλοι οι Έλληνες, αλλά πολύ περισσότερο οι Μακεδόνες και οι Θράκες, νιώθουμε τις μέρες αυτές πίκρα και ταπείνωση. Έσπασαν κόκκινες γραμμές που υπερασπίστηκε ο Ελληνισμός επί δεκαετίες με αίμα και θυσίες. Η κυβέρνηση έκανε σε λάθος στιγμή, μια κακή διαπραγμάτευση, δεσμεύοντας τη χώρα με μια ετεροβαρή συμφωνία, που όχι μόνο δεν λύνει τα ζητήματα του παρελθόντος, αλλά ανοίγει καινούργια για το μέλλον.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άσκησαν δυστυχώς εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση, τακτική που όσες φορές στην ιστορία μας ακολουθήθηκε, είχε τραγικές συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντα. Αυτή η αγανάκτηση του Ελληνισμού βεβαίως και πιστεύω ότι θα αποτυπωθεί στην κάλπη.

Πως κρίνετε τη συμφωνία;

Μία συμφωνία έπρεπε αναμφισβήτητα να υπάρξει. Πρώτον, για να μη συνεχίσουμε να ξοδεύουμε τα διαπραγματευτικά μας αποθέματα που εξαντλήθηκαν από τα λάθη της δεκαετίας του ‘90, γιατί θα χρειαστούν σύντομα και για πιο δύσκολα εθνικά θέματα. 

Δεύτερον, διότι η ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ, αποτελούσε αναγκαιότητα, τόσο για την ενίσχυση της Συμμαχίας, όσο και για τη σταθερότητα και την ασφάλειά μας στα Βαλκάνια. Ωστόσο μιλούμε για μια κακή διαπραγμάτευση, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια δημιουργίας εθνικής συνεννόησης, που κατέληξε σε μια ετεροβαρή Συμφωνία.

Οι Πρέσπες ξοδεύουν το κεφάλαιο που συγκέντρωσε η Ελλάδα στο Βουκουρέστι και ανοίγουν ζητήματα για το μέλλον.

Στο Βουκουρέστι το 2008 ο Καραμανλής παρέλαβε ένα θέμα διεθνώς χαμένο, με 130 μονομερείς αναγνωρίσεις και υπό την απειλή τα Σκόπια να επιτύχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την αναγνώρισή τους ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αφού προηγουμένως ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ως FYROM και κατάφερε να μετατρέψει την επίλυση του Ονοματολογικού, σε «Ομόφωνη Προϋπόθεση Ένταξης» του γειτονικού κράτους σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Η κυβέρνηση Καραμανλή ενσυνείδητα θυσίασε στο Βουκουρέστι τον εαυτό της για να σώσει τη χώρα, και αυτή τη στάση προς τιμήν του συνεχίζει αμετακίνητα σήμερα να τηρεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δυστυχώς ο Αλέξης Τσίπρας έπραξε το ακριβώς αντίθετο: Υποχώρησε από βασικές εθνικές γραμμές, για να σώσει την εξουσία του και να κερδίσει μια εφήμερη και προσωπική διεθνή εύνοια.

Τι εννοείτε;

Παραχώρησε ένα συμβιβαστικό όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, παραχώρησε την εθνότητα (nationality) και όχι απλά την ιθαγένεια (citizenship) και παραχώρησε τη γλώσσα. Άνοιξε το δρόμο στους γείτονές μας προς την ασφάλεια του ΝΑΤΟ, διευκόλυνε την πορεία τους προς την ανάπτυξη και την ευημερία που θα φέρει η ένταξή τους στην ΕΕ, άφησε απερίσκεπτα ανοιχτή τη διαπραγμάτευση για το μέλλον που αφορά τα δικαιώματα περίκλειστης Χώρας στην ΑΟΖ του Βορείου Αιγαίου -καθεστώς που είναι δυνατόν να μεταβληθεί ραγδαία, αν οι γείτονές μας ενταχθούν στην ΕΕ.  Υποτίμησε επίσης τη διεξοδική ρύθμιση θεμάτων που αφορούν συμφωνίες υδροοικονομίας, οι οποίες σχετίζονται με την αξιοποίηση του κάμπου της Μακεδονίας μας, καθώς και θέματα περιβαλλοντικής προστασίας. 

Τέλος, άφησε ανοιχτό προς διαπραγμάτευση στο μέλλον, το θέμα εκατοντάδων εμπορικών ονομάτων και σημάτων εξωστρεφών επιχειρήσεων της Βόρειας Ελλάδας που χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον μεγάλες δικονομικές περιπέτειες στη Γενεύη, καθώς και στο Ευρωπαϊκό και τα Διεθνή Δικαστήρια. Για το θέμα αυτό ειδικότερα, επειδή είναι πολύ μεγάλο, σκέφτομαι να συγκροτήσω μια νομική ομάδα ειδικών, για να προστατέψουμε ό,τι μπορούμε, αφού δεν το έκανε ως όφειλε η Ελληνική Κυβέρνηση.

Δυστυχώς τα δώσαμε όλα και δεν πήραμε σχεδόν τίποτε. Το θέμα δεν έκλεισε. Τώρα ανοίγει και θα έχει μεγάλη ανηφοριά, ειδικότερα όταν θα σβήσουν τα φώτα της διεθνούς επικαιρότητας.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το όπλο της επαναδιαπραγμάτευσης όταν θα ξεκινήσει η διαδικασία ένταξης της γειτονικής χώρας στην ΕΕ ή είναι πια αργά για διορθώσεις;

Νομίζω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ξεκαθάρισε με τον πιο ρητό και κατηγορηματικό τρόπο. Μπορεί η Συμφωνία των Πρεσπών να φέρνει ήδη τα πρώτα δεσμευτικά της αποτελέσματα, ωστόσο η δυνατότητα άσκησης αρνησικυρίας από την Ελλάδα κατά τη ενταξιακή διαδικασία διαπραγμάτευσης της γείτονος με την ΕΕ, ίσως μας επιτρέψει να διορθώσουμε κάποιες δύσκολες πτυχές. Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία το ξεκαθαρίζει εξ αρχής και δεν παραιτείται από τα εθνικά της δικαιώματα, όπως έπραξε μέχρι τώρα με επιπόλαιη ευκολία η Κυβέρνηση.

Βοηθά η αύξηση του κατώτατου μισθού που ανακοίνωσε αυτές τις ημέρες η κυβέρνηση για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας ή χρειάζεται κάτι άλλο η χώρα; Μήπως νέες θέσεις εργασίας και αντιμετώπιση της υπερφορολόγησης;

Καθετί που επιστρέφεται σε έναν λαό που υποφέρει τα τελευταία χρόνια είναι θετικό, αρκεί να μην ξοδεύει απερίσκεπτα τις θυσίες του. Θυμίζω ότι τις περικοπές τις έκανε αυτή η Κυβέρνηση και τώρα επιστρέφει τα μισά από αυτά που είχαν προγραμματιστεί από το 2014.

Το χειρότερο είναι ότι η συνολική πολιτική των κυβερνώντων εξοντώνει με την υπερφορολόγηση συνειδητά τον παραγωγικό ιστό της μεσαίας τάξης, προσπαθώντας να τον αντικαταστήσει με μια τάξη επιδοτούμενων εξαθλιωμένων ψηφοφόρων. Αυτό προσβάλλει τους Έλληνες που αποζητούν δίκαιους κανόνες και ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η στήριξη του επιχειρείν, η δημιουργία παραγωγικών θέσεων εργασίας, η αξιοποίηση των αρετών και των δεξιοτήτων της νέας γενιάς, και όχι η εξαθλίωσή της, η επιδοματική υποταγή της στο κομματικό Κράτος ή η εξορία της. Είναι κρίμα από ένα τόσο νέο κόμμα να εκπέμπονται τόσο παλιές, ξεπερασμένες και ιδεοληπτικές νοοτροπίες.

Πώς είδατε την έξοδο της χώρας στις αγορές;

Συστήνω στη Κυβέρνηση : ΟΧΙ μεγάλα λόγια. Μισό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση δε σημαίνει τίποτε ακόμα.

Το δεκαετές ομόλογο θα μας δώσει δείγμα γραφής. Ξέρετε, αυτή η Κυβέρνηση ακόμα δεν έχει καταλάβει τι θα πει να σε αξιολογούν οι διεθνείς αγορές. Εκεί η ανάπτυξη δεν διατάσσεται. Κατακτιέται με πολύ κόπο, ευθύνη, συλλογική και συστηματική προσπάθεια. Εύχομαι να πάνε όλα καλά για την Ελλάδα, γιατί αυτό μας αφορά όλους.

Τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει σε ένα τόσο πολωτικό κλίμα αλλά και γενικότερα στο μέλλον ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής;

Έχω ξαναπεί ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι εθνικό κεφάλαιο, γιατί ξέρει να ενώνει όλους τους Έλληνες. Χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού της Αριστεράς και παράλληλα της εμπιστοσύνης και της αγάπης της Κεντροδεξιάς. Είναι αυστηρός, αλλά αξιόπιστος συνομιλητής του διεθνούς παράγοντα. Είναι το πολυτιμότερο στήριγμα, στον δύσκολο αγώνα που έχει μπροστά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ, όχι μόνο για μια μεγάλη εκλογική νίκη, αλλά κυρίως για μια αποτελεσματική και παραγωγική διακυβέρνηση.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Φεβρουαρίου 2019