Με την ανακοίνωση των βάσεων, η χαρά στην οικογένεια Λιοτοπούλου ήταν διπλή, καθώς τα δίδυμα αδέλφια, η Μαριλένα και ο Κοσμάς, αρίστευσαν στις πανελλαδικές εξετάσεις και κατάφεραν να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο, στη σχολή της πρώτης τους επιλογής και μάλιστα με εξαιρετική σειρά κατάταξης. 

Ο Κοσμάς Λιοτόπουλος πέρασε όγδοος στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ. 

Η Μαριλένα Λιοτοπούλου, εισήχθη 16η στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. 

Οι ίδιοι μιλούν στη «ΜτΚ» για την επιτυχία τους, για το διάβασμα και το άγχος που βίωσαν στην προετοιμασία τους, αλλά και για τη σημασία που είχε για τα δυο αδέρφια η κοινή προσπάθεια για την επιτυχία στις πανελλήνιες και ας υπήρξαν μέρες που εξαιτίας των διαφορετικών ωραρίων και προγραμμάτων τους δεν κατάφερναν να συναντηθούν ακόμα και στο ίδιο τους το σπίτι.

Ο δρόμος της επιτυχίας

«Η επιτυχία μου αυτή αντικατοπτρίζει πλήρως τη σκληρή προσπάθεια που κατέβαλλα κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς, με τα 18.820 μόρια που συγκέντρωσα να αποτελούν, αδιαμφισβήτητα, μεγάλη επιβράβευση της πειθαρχίας και προσήλωσης στο στόχο. 

Ένα ξεχωριστό συναίσθημα λύτρωσης και ευτυχίας θα έλεγα πως περιγράφει επακριβώς τις σκέψεις και την ψυχολογική μου κατάσταση, ύστερα από την επιτυχή εκπλήρωση της σημαντικότερης, έως τώρα, πρόκλησης στη ζωή μου, τις πανελλαδικές εξετάσεις. 

Θεωρώ πως τα συναισθήματα χαράς και δικαίωσης διεγείρονται πρωτίστως από την υπερηφάνεια των συγγενικών και κοντινών μου ανθρώπων για την προσπάθειά μου και, δευτερευόντως, από το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή τον αριθμό των μορίων», δηλώνει ο Κοσμάς Λιοτόπουλος, για τη σημασία που έχει για τον ίδιο προσωπικά η επιτυχία του στις πανελλαδικές εξετάσεις.

«Η επιτυχής έκβαση μίας ‘δύσκολης’ χρονιάς, η οποία αποτέλεσε το επιστέγασμα τόσο της οργανωμένης -χωρίς ακρότητες- δουλειάς όσο και της προεργασίας των προηγούμενων ετών του σχολικού βίου μου, δικαίωσε τα όνειρα και τις προσπάθειές μου και μου προκάλεσε αισθήματα ανακούφισης και ευφορίας. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τους πολύτιμους αρωγούς σ’ αυτήν την προσπάθειά, τους καθηγητές μου κατεύθυνσης στο σχολείο μου στο 1ο πειραματικό λύκειο Θεσσαλονίκης, τους καθηγητές μου στο φροντιστήριο 'Μπαχαράκης' και, φυσικά, την οικογένειά μου. 

Η επιτυχία χτίζεται βήμα βήμα και στην περίπτωση αυτή νιώθω ότι ολοκληρώθηκε ο πρώτος σημαντικός δρασκελισμός. Στη συνέχεια θεωρώ ότι είναι στο χέρι μου να αξιοποιήσω κατά τον καλύτερο τρόπο στο μέλλον τη σημερινή επιτυχία μου και να μην επιτρέψω αυτή να ακυρωθεί», δηλώνει για την επίτευξη του στόχου της η Μαριλένα Λιοτοπούλου.

Στο ίδιο σπίτι...

Τα δύο αδέλφια είναι πολύ «δεμένα» μεταξύ τους και, όπως λένε, η κοινή προσπάθεια και το διάβασμα στο ίδιο σπίτι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων τους, κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο και στη διαχείριση του άγχους. 

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει η Μαριλένα, «με τον αδελφό μου έχω πολύ καλή σχέση, κάτι που δεν είναι βέβαια αυτονόητο με όλα τα αδέλφια. Μάλιστα, είχαμε μέχρι την β’ λυκείου συνηθίσει να διαβάζουμε μαζί στις ενδοσχολικές εξετάσεις, οπότε η διαφοροποίηση στις κατευθύνσεις, εγώ θεωρητική, εκείνος θετική, αποτέλεσε μία παράξενη, αν και αναμενόμενη, αλλαγή. Υπήρξαν, μάλιστα, μέρες, κατά τις οποίες εξαιτίας των διαφορετικών ωραρίων και προγραμμάτων δεν τον έβλεπα καθόλου. Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι υπήρχε μέσα στο σπίτι ένα άτομο, το οποίο βίωνε αντίστοιχες με τις δικές μου δυσκολίες και ανησυχίες, σίγουρα μου έδινε κουράγιο και με καθησύχαζε. Υπήρχε αλληλεγγύη και μέσω των συζητήσεών μας αποφορτιζόμασταν, διαχειριζόμασταν από κοινού καλύτερα το άγχος. Ακόμη και όταν αγχωνόμασταν χωρίς κάποιον προφανή λόγο, επανερχόμασταν στην πραγματικότητα, γεγονός που συνέβαλλε στη βελτίωση της ψυχικής μας κατάστασης. Σε περίπτωση, ακόμη, που ένας από τους δύο ξέφευγε από το πρόγραμμά του, ο άλλος συνήθιζε να του το επισημαίνει, έτσι ώστε να μην απομακρυνθεί από το στόχο του. Πράγματι, λοιπόν, η καλή σχέση με τον αδελφό μου συνέβαλε στη θετική ψυχολογία μου και ως επακόλουθο στην ικανοποιητική απόδοσή μου».

Και ο Κοσμάς αναγνωρίζει πως το διάβασμα στο ίδιο σπίτι με τη δίδυμη αδερφή του τον βοήθησε στη «φρενήρη χρονιά», όπως χαρακτηριστικά λέει. 

«Η προσωπική μου εμπειρία, βέβαια, και ο τρόπος που έζησα τη φρενήρη χρονιά των πανελληνίων εξετάσεων επηρεάζεται άμεσα από έναν παράγοντα: έδωσα εξετάσεις μαζί με τη δίδυμη αδερφή μου, τη Μαριλένα, η οποία, ωστόσο, ήταν υποψήφια σε διαφορετική κατεύθυνση, τη θεωρητική. Υπό αυτό το πρίσμα δεν θα μπορούσαμε να αλληλοβοηθηθούμε στην προετοιμασία για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, πέραν αυτού της έκθεσης, εντούτοις η στενή μας σχέση μάς βοήθησε στον ψυχολογικό τομέα. Συγκεκριμένα, σε μια, αναμφίβολα, απαιτητική χρονιά, όπου η ψυχολογία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην απόδοση των περισσοτέρων υποψηφίων, κλειδί για τη δική μας επιτυχία αποτέλεσαν τόσο οι αδελφικές συμβολές για τη διαχείριση των τυχόν δυσκολιών όσο και οι συζητήσεις που κάναμε στη διάρκεια της χρονιάς, μέσω των οποίων μοιραζόμασταν τις σκέψεις μας, τα άγχη και τις ανασφάλειές μας, που, φυσιολογικά, δημιουργούσε η δυσκολία των μαθημάτων. Έτσι, καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να απεμπολήσουμε είτε να ελέγξουμε τοξικά αισθήματα, όπως η αβεβαιότητα και η αγωνία για την τελική μας απόδοση, γεγονός που λειτούργησε ευεργετικά στην ψυχική μας διάθεση. Βέβαια, τα ωράρια μαθημάτων και διαβάσματός μας ήταν αρκετά διαφορετικά, με αποτέλεσμα να υπήρχαν μέρες που να βρισκόμασταν ελάχιστα μαζί, ωστόσο ο καθένας μας ωθούσε τον άλλον στη συστηματική και πειθαρχημένη προσπάθεια, σε περιόδους που η κούραση, ψυχική και σωματική, μας κατέβαλλαν».

Η επίτευξη των στόχων τους έγινε μέσα από έναν δρόμο που απαιτούσε, όπως αναφέρουν, μεγάλες ποσότητες πειθαρχίας, αποδοτικότητας στο διάβασμα, απουσίας υπερβολών στα ωράρια και φυσικά σωστή προετοιμασία και ισορροπημένη ψυχολογική κατάσταση. «Μυστικά επιτυχίας δεν υπάρχουν», δηλώνουν και οι δυο, και τονίζουν το ρόλο του σχολείου, των καθηγητών τους, του φροντιστηρίου και φυσικά των γονιών τους για την «ποικιλότροπη» υποστήριξή τους, όπως λένε με νόημα τα δυο αδέρφια, που με την επιτυχία τους γέμισαν χαμόγελα και υπερηφάνεια την οικογένειά τους.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" την 1η Σεπτεμβρίου 2019