‘Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί ασθενείς στις μέρες μας, είναι η οδοντική διάβρωση. Πρόκειται για απώλεια οδοντικής ουσίας ποικίλης έκτασης που δεν οφείλεται σε μικροβιακούς παράγοντες, σε αντίθεση με την τερηδόνα. Η διάβρωση οφείλεται σε χημική επίδραση από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Εξωγενείς παράγοντες είναι οι όξινες τροφές και τα ποτά, όταν γίνεται συχνή και παρατεταμένη κατανάλωσή τους. Τέτοιες τροφές είναι τα αναψυκτικά, το λεμόνι, τα όξινα φρούτα κ.α. 

Σημαντικό ρόλο στη διαβρωτική επίδραση αυτών των ποτών και τροφών παίζει πέρα από τη συχνότητα κατανάλωσής τους, η διάρκεια παραμονής τους στο στόμα. Έτσι, τα ‘’μπουκώματα’’ με αναψυκτικό ή τσάι, είναι πολύ πιο επιβλαβή από την άμεση κατάποσή τους. Ένας ακόμα εξωγενής παράγοντας είναι ορισμένα όξινα φάρμακα, τα οποία έχουν την ίδια επίδραση με τις τροφές και τα ροφήματα και είναι σημαντικό να μην παραμένουν πολλή ώρα στο στόμα. Στους ενδογενείς παράγοντες συγκαταλέγονται η ξηροστομία, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η βουλιμία και η νευρική ανορεξία. Στην ξηροστομία λόγω της μειωμένης παραγωγής σάλιου, δεν ρυθμίζεται σωστά η οξύτητα του στόματος και έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος εκδήλωσης οδοντικής διάβρωσης. 

Στην περίπτωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, λόγω της συχνής αναγωγής γαστρικών υγρών στην στοματική κοιλότητα, τα οποία είναι εξαιρετικά όξινα, εκδηλώνονται διαβρώσεις μεγάλης έκτασης. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει στην περίπτωση της βουλιμίας και της νευρικής ανορεξίας, όπου λόγω των συχνών εμετών, ανάγονται και πάλι γαστρικά υγρά στη στοματική κοιλότητα, διαβρώνοντας το σμάλτο των δοντιών. Οι διατροφικές διαταραχές και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι οι σοβαρότερες αιτίες οδοντικής διάβρωσης, η οποία επεκτείνεται σε πολλά δόντια και εξελίσσεται ραγδαία. Στη διάβρωση παρατηρείται αλλαγή του χρώματος των δοντιών, καθώς λόγω της φθοράς του σμάλτου προβάλλει η οδοντίνη που έχει κιτρινωπό χρώμα. Λόγω της έκθεσης της οδοντίνης, προκαλείται ακόμα η λεγόμενη οδοντική ευαισθησία, στην οποία παρατηρείται ευαισθησία των δοντιών στο κρύο, στο ζεστό, στο γλυκό ή όξινο, ακόμα και στο βούρτσισμα πολλές φορές. Χαρακτηριστικό της οδοντικής διάβρωσης, που βοηθάει στη διαφοροδιάγνωση από τις άλλες οδοντικές φθορές και βλάβες, είναι ότι έχει γενικευμένη εντόπιση, δηλαδή προσβάλλεται περισσότερα ή και όλα τα δόντια. Η θεραπεία της οδοντικής διάβρωσης εξαρτάται από τη βαρύτητα και την έκταση της. 

Σε περίπτωση που είναι σε αρχικά στάδια η αντιμετώπιση γίνεται με φθορίωση από τον οδοντίατρο. Με τη διαδικασία αυτή υποβοηθάται η επανασβεστίωση του δοντιού και έτσι αντιμετωπίζονται και οι τυχόν οδοντικές ευαισθησίες. Στην περίπτωση αυτήν, συστήνεται στους ασθενείς να βουρτσίζουν με οδοντόκρεμα κατά της οδοντικής υπερευαισθησίας, την οποία μπορούν να εφαρμόζουν και τοπικά πάνω στα ευαίσθητα δόντια. Σε περίπτωση που η βλάβη έχει επεκταθεί και λείπει αρκετή αδαμαντίνη, ο οδοντίατρος προχωρεί σε σφράγισμα και στην περίπτωση των πρόσθιων δοντιών ίσως και σε όψη ρητίνης, ώστε να ανακουφιστεί ο ασθενής από την ευαισθησία και να αποκατασταθεί το αισθητικό πρόβλημα. Εάν η διάβρωση είναι πολύ βαριάς μορφής και έχει επεκταθεί στον πολφό, η θεραπεία που ενδείκνυται είναι η ενδοδοντική θεραπεία και εν συνεχεία η αποκατάσταση του δοντιού με στεφάνη. Για να προληφθούν αυτά τα φαινόμενα, οι ασθενείς πρέπει να επισκέπτονται τον οδοντίατρό τους ανά 6 μήνες, Εάν ο οδοντίατρος αντιληφθεί τη διάβρωση, συστήνει στον ασθενή του τα εξής, ώστε να αναχαιτίσει την εξέλιξή της:

1. Αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, δηλαδή μείωση στη λήψη όξινων τροφών και ποτών και κατανάλωσή τους κατά τη διάρκεια των κύριων γευμάτων και όχι ανάμεσά τους.
2. Αποφυγή βουρτσίσματος των δοντιών αμέσως μετά τη λήψη όξινων τροφών και ποτών, καθώς προκαλείται ακόμα μεγαλύτερη βλάβη στο ήδη αποδυναμωμένο σμάλτο. Συστήνεται το βούρτσισμα να γίνεται μετά από 30-60 λεπτά.
3. Ενίσχυση του στόματος με φθόριο, κάτι που γίνεται με τη χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας από τον ασθενή και την τέλεση φθορίωσης από τον οδοντίατρο. 

Info

Μαρία Χατζάκη

Τσιμισκή 137, Θεσσαλονίκη

Τηλ. 231 022 5735

www.hatzaki.com