Μία ξεχωριστή και σημαντική γιορτή για τους κατοίκους της Ορμύλιας είναι αυτή του Αποστόλου Παύλου και Πέτρου, όπου κάθε χρόνο τιμάνε με τις πρέπουσες τιμές την μνήμη τους σε ένα καταπράσινο μέρος που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό.

Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος ο εορτασμός των Αγίων Αποστόλων θα είναι πανηγυρικός, ενώ συνάμα θα πραγματοποιηθούν διάφορες-πολυήμερες εκδηλώσεις, που κάθε χρόνο διοργανώνει με τεράστια επιτυχία ο Κυνηγετικός Σύλλογος σε συνεργασία με τον Α.Σ. ΔΟΞΑ Ορμύλιας.

Συγκεκριμένα, στο ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων στήνεται ένα μεγάλο γλέντι με χορό, φαγητό και τραγούδι όπου πλήθος ντόπιων κατοίκων, αλλά και επισκεπτών σπεύδει να διασκεδάσει όπως γινόταν και στο παρελθόν από τους πιο παλιούς.

«Οι εκδηλώσεις είναι πολυήμερες με ποικίλες δράσεις, τόσο για τους μικρούς φίλους όσο και για τους μεγάλους! Το πρόγραμμα ξεκίνησε ήδη από εχθές με ένα πάρτυ για τα παιδιά, και συνεχίζει κανονικά έως και το Σάββατο στις 1 Ιουλίου με διάφορες εκδηλώσεις, φαγητό, ζωντανή μουσική, αθλητικά δρώμενα, θέατρο κ.τ.λ.», εξηγεί στο XalkidikiPolitiki ο αντιδήμαρχος του δήμου Πολυγύρου Γιώργος Ματέας.

Σύμφωνα με τον ίδιο σήμερα, παραμονή της εορτής των Αγίων Αποστόλων θα τελεστεί μέγας εσπερινός και αύριο ανήμερα της εορτής πανηγυρική θεία λειτουργία: «Κάθε χρόνο στον εορτασμό των Αγίων Αποστόλων μαζεύεται πλήθος κόσμου και τιμάει με την παρουσία του την μεγάλη αυτή γιορτή. Σήμερα παραμονή της εορτής, όπως και αύριο στον εορτασμό αναμένουμε ακόμη περισσότερο κόσμο που θα έρθει να γιορτάσει μαζί μας την μνήμη των Αγίων!», συνεχίζει ο κ. Ματέας και εύχεται σε όλους η χάρη των Αγίων να τους συντροφεύει.

Ο μύθος, η ιστορία και η παράδοση γύρω από το ξωκλήσι και την γιορτή των Αγίων Αποστόλων

Είναι αλήθεια ότι ο εορτασμός των Αγίων Αποστόλων έχει βαρύνουσα σημασία για τους Ορμυλιώτες κατοίκους, οι οποίοι πάντα τιμούν με μεγαλοπρέπεια και ευλάβεια την μνήμη αυτών, σε αυτό το πανέμορφο ξωκλήσι που αν μη τι άλλο, σύμφωνα με την παράδοση κρύβει πίσω του μια εντυπωσιακή ιστορία…

Φημολογείται ότι στο παρελθόν υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι και δίπλα του μια μικρή πηγή, όπου κάθε χρόνο, παραμονή της εορτής των Αγίων Αποστόλων, κατέβαινε σε αυτό μια μικρή ελαφίνα για να πιει νερό και να ξεδιψάσει. Έτσι λοιπόν, οι τότε κάτοικοι του χωριού αφού πιάνανε την ελαφίνα, την σφάζανε και την μαγείρευαν ώστε να προσφέρουν φαγητό ανήμερα της εορτής στους χιλιάδες προσκυνητές. Όμως, η ελαφίνα μια χρονιά άργησε να έρθει και όταν τελικά ήρθε οι κάτοικοι την έσφαξαν χωρίς να προλάβει να πιει νερό από την πηγή. Από τότε η ελαφίνα δεν ξαναφάνηκε…, δεν κατέβηκε ποτέ ξανά για να πιει νερό και να ξεδιψάσει.

Αργότερα, το μικρό εκκλησάκι κάηκε ολοσχερώς και το 1859 οι κάτοικοι του χωριού χτίσανε στην θέση του το σημερινό ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων. Μάλιστα την πηγή από όπου η ελαφίνα έπινε νερό την κάνανε πηγάδι, το οποίο με την φροντίδα των κατοίκων και αφού χτιζόταν η νέα εκκλησία, τοποθετήθηκε εντός του εσωτερικού της χώρου. Από εκείνο το πηγάδι, οι πιστοί έπαιρναν τότε το αγίασμα και ραντίζαν με αυτό τον στάβλο και τα σπίτια τους για να έχουν την ευλογία των Αγίων Αποστόλων.

Σε αυτό το μικρό εκκλησάκι η ιστορία δεν σταματά… Λίγο πριν το θέρος, οι Ορμυλιώτες “έκλεβαν” δυο ημέρες, ώστε να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν. Κάθε χρόνο λοιπόν, δώδεκα (12) ντόπιοι κάτοικοι, οι αποκαλούμενοι “οικονομαδες” -και αφού είχαν ορκιστεί την προηγούμενη χρονιά με μετάνοια στους Αγίους- φρόντιζαν για την οργάνωση του πανηγυριού. Κρατώντας τον όρκο τους φρόντιζαν έτσι ώστε να μαζέψουνε χρήματα, λάδι και ότι ήταν απαραίτητο τόσο από τους κατοίκους του χωριού όσο και από τα γύρω χωριά. Επίσης είχαν στην μέριμνά τους τον καθαρισμό του χώρου και το άσπρισμα της εκκλησίας. Ακόμη, στις αρμοδιότητές τους είχαν και την ετοιμασία του φαγητού, το οποίο έπρεπε την ημέρα της γιορτής να είναι έτοιμο και καλομαγειρεμένο για να μοιραστεί στους πιστούς. Η παράδοση ήθελε να μαγειρεύουν τραγιά σε δώδεκα καζάνια, όσοι δηλαδή ήταν και οι Άγιοι Απόστολοι.

Το γλέντι τότε ήταν διαφορετικό. Κόσμος κατέφθανε πάνω στα κάρα η στα γαϊδουράκια τους από τα ξημερώματα και κατέκλυζε τον καταπράσινο χώρο με την παρουσία του. Έστρωναν κάτω από τα πλατάνια τα στρωσίδια τους και αφού η εκκλησία τελείωνε, γινόταν η διανομή φαγητού και κρασιού σε όλο τον κόσμο που κατέφθανε για την μεγάλη γιορτή. Και το γλέντι άρχιζε με χορό και τραγούδι σαν να μην υπήρχε αύριο. Η ορχήστρα εκείνα τα χρόνια ήταν δωρεά ντόπιων οργανοπαιχτών, οι οποίοι βέβαια είχαν και τα τυχερά τους, αφού ο πρώτος ο οποίος έσερνε τον χορό, έβγαζε και έδινε χρήματα για την τιμή που του κάνανε να παίξουν το αγαπημένο του τραγούδι.

Εκτός από τα παραπάνω γίνονταν και κάποιες αλογοδρομίες όπου τα παλικάρια του χωριού καβάλα σε στολισμένα άλογα με στρωσίδια έκαναν αγώνες επίδειξης και ταχύτητας.

Όλα αυτά τα ωραία συνέβαιναν παλιότερα σε μια άλλη εποχή, ίσως λιγάκι μακρινή μα ποτέ ξεχασμένη. Τότε που όλα ήταν αλλιώτικα, χρόνια ανέμελα και “αληθινά”….

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων