Την τελευταία του πνοή άφησε στις 19 Οκτωβρίου του 1992 ο Άρθουρ Γουίντ, ο πρώτος Τζαμαϊκανός Ολυμπιονίκης και δρομέας μεγάλων αποστάσεων, που κατά τη διάρκεια της καριέρας του έλαβε πλήθος τιμών.

Γεννημένος το 1920, ο "ευγενής γίγαντας", όπως ήταν το παρατσούκλι του, δοκίμασε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο λύκειο τις ικανότητές του στον στίβο, καθώς έτρεξε σπριντ και έκανε τόσο άλμα εις ύψος όσο και άλμα εις μήκος. Το 1937 ανακηρύχθηκε σε αθλητής της χρονιάς στην Τζαμάικα και την επόμενη χρονιά κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στα 800 μέτρα στους Αγώνες της Κεντρικής Αμερικής στον Παναμά.

Πιλότος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μαθήματα ιατρικής και Ολυμπιονίκης 

Το 1942 εντάχθηκε στο Σχέδιο Αεροπορικής Εκπαίδευσης της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, ενώ στάλθηκε στη Βρετανία για ενεργό μάχη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως πιλότος. Έφυγε από τη Βασιλική Αεροπορία το 1947 για να παρακολουθήσει μαθήματα ιατρικής στο Νοσοκομείο του Αγίου Βαρθολομαίου.

Παράλληλα, όμως, με τις σπουδές του, ο Άρθουρ Γουίντ συνέχιζε την ενασχόλησή του με τον στίβο και βγήκε δικαιωμένος: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου του 1948 κέρδισε το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο για την Τζαμάικα στα 400 μέτρα με 46,2, ενώ στα 800 μέτρα κατέκτησε τη δεύτερη θέση με 1.49.5. Ο Τζαμαϊκανός θα κέρδιζε ενδεχομένως ένα ακόμα μετάλλιο στα 4Χ400μ., αλλά έπαθε κράμπα και η ομάδα του μηδενίστηκε.

Η σκληρή δουλειά εξακολουθούσε να είναι μέρος της καθημερινότητάς του και έτσι το 1952 στο Ελσίνκι στέφθηκε Ολυμπιονίκης στα 4Χ400μ με 3.03.9 (παγκόσμιο ρεκόρ), 2ος στα 800μ (1.49.4) και 5ος στα 400μ (47.0).

Το τέλος της αθλητικής του καριέρας και η αρχή μιας νέας

Ο Γουίντ έτρεξε τον τελευταίο του αγώνα το 1953 στο Γουέμπλεϊ, τελείωσε την πρακτική του και αποφοίτησε από την ιατρική. Την επόμενη χρονιά έγινε μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE). Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Τζαμάικα, και τελικά εγκαταστάθηκε στο Ανόβερο ως ο μόνος γιατρός στην ενορία.

Στη συνέχεια, υπηρέτησε ως ύπατος Αρμοστής της Τζαμάικα στη Βρετανία και πρεσβευτής στη Σουηδία και τη Δανία από το 1974 έως το 1978. Εισήχθη στο «Black Athlete's Fame of Fame» στις ΗΠΑ (1977), στο Jamaica Sports Hall of Fame (1989) και στο Hall of Fame της Συνομοσπονδίας Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής (2003).

Ο Γουίντ πέθανε την Ημέρα των Ηρώων στο Linstead, σε ηλικία 72 ετών και στην κηδεία του παρευρέθηκαν εκατοντάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού της Τζαμάικας.