16/06/2023 17:06
Όπως το 1981 , μετά από 32 χρόνια (το 1949 ήρθε η λήξη του Εμφυλίου), τελείωσε το αυταρχικό, διχαστικό μετεμφυλιακό κράτος .
Έτσι συμβαίνει πάντα.
Κλείνουν οι πολιτικοί κύκλοι, αργά ή γρήγορα, και όσοι συνδέθηκαν συναισθηματικά, εμμονικά, ιδεοληπτικά ή συμφεροντολογικά-βιοποριστικά μαζί τους δυσκολεύονται να βρουν νέο βηματισμό.
Οι άλλοι προσαρμόζονται και ψάχνουν νέο αφήγημα για να στεγάσει το όραμά τους. For the times they are a-changing, που τραγουδούσε ο Ντύλαν το 1964 προαναγγέλλοντας την κοσμογονία της νεολαίας των Sixties.
Βέβαια τώρα η αλλαγή έχει συντηρητικό ή έστω φιλελεύθερο πρόσημο και πάντως μακριά από την ουτοπική αριστερά.
Η λαϊκιστική και κρατικιστική βερσιόν απάντησης στη μνημονιακή λαίλαπα, που προσπάθησε να υπηρετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με όρους και φρασεολογία 1981-1985, δεν δείχνει να συγκινεί σήμερα. Γι αυτό και ήρθε η ήττα.
Η ΝΔ του Μητσοτάκη πιο πολύ πείθει για την επίσπευση του τέλους εποχής, παρά για την δική της συγκροτημένη και αποφασιστική μετάβαση σε μια ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική κανονικότητα. Γρήγορα θα έλθει η σειρά της για να κριθεί αμείλικτα.
Το πολιτικό και κοινωνικό κέντρο, η μεσαία και μικρομεσαία τάξη, οι μικροεπαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα, η νεολαία του erasmus και της ψηφιακής μετάβασης είναι πια στο προσκήνιο και δεν θέλουν σπάταλο κράτος, διατήρηση κεκτημένων σε μειοψηφίες και παλιάς κοπής διορισμούς στο δημόσιο, είτε αυτό το επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.
Σκέφτομαι ξανά τον τελευταίο χρησμό της Πυθίας:
«Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ».
Απέσβετο
03/06/2023 07:51
31/05/2023 18:02
27/06/2023 18:55
Όπως το 1981 , μετά από 32 χρόνια (το 1949 ήρθε η λήξη του Εμφυλίου), τελείωσε το αυταρχικό, διχαστικό μετεμφυλιακό κράτος .
Έτσι συμβαίνει πάντα.
Κλείνουν οι πολιτικοί κύκλοι, αργά ή γρήγορα, και όσοι συνδέθηκαν συναισθηματικά, εμμονικά, ιδεοληπτικά ή συμφεροντολογικά-βιοποριστικά μαζί τους δυσκολεύονται να βρουν νέο βηματισμό.
Οι άλλοι προσαρμόζονται και ψάχνουν νέο αφήγημα για να στεγάσει το όραμά τους. For the times they are a-changing, που τραγουδούσε ο Ντύλαν το 1964 προαναγγέλλοντας την κοσμογονία της νεολαίας των Sixties.
Βέβαια τώρα η αλλαγή έχει συντηρητικό ή έστω φιλελεύθερο πρόσημο και πάντως μακριά από την ουτοπική αριστερά.
Η λαϊκιστική και κρατικιστική βερσιόν απάντησης στη μνημονιακή λαίλαπα, που προσπάθησε να υπηρετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με όρους και φρασεολογία 1981-1985, δεν δείχνει να συγκινεί σήμερα. Γι αυτό και ήρθε η ήττα.
Η ΝΔ του Μητσοτάκη πιο πολύ πείθει για την επίσπευση του τέλους εποχής, παρά για την δική της συγκροτημένη και αποφασιστική μετάβαση σε μια ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική κανονικότητα. Γρήγορα θα έλθει η σειρά της για να κριθεί αμείλικτα.
Το πολιτικό και κοινωνικό κέντρο, η μεσαία και μικρομεσαία τάξη, οι μικροεπαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα, η νεολαία του erasmus και της ψηφιακής μετάβασης είναι πια στο προσκήνιο και δεν θέλουν σπάταλο κράτος, διατήρηση κεκτημένων σε μειοψηφίες και παλιάς κοπής διορισμούς στο δημόσιο, είτε αυτό το επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.
Σκέφτομαι ξανά τον τελευταίο χρησμό της Πυθίας:
«Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ».
Απέσβετο
ΣΧΟΛΙΑ