«Το ποτηράκι της καρδιάς» μας, που μας οδήγησε άλλοτε με τη φωνή του σε «μαγεμένη αγκαλιά», μας αφηγείται μουσικά τώρα πώς είναι «οι νύχτες μου». Αυτό είναι το τελευταίο τραγούδι της Αφεντούλας Ραζέλη, της αγαπημένης ερμηνεύτριας που από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής της στην ελληνική μουσική σκηνή έκανε ξεχωριστή αίσθηση. Πρόκειται για ένα κομμάτι σε στίχους της Αναστασίας Βαφειάδου και μουσική του Απόστολου Κεμετζή, το οποίο σε καλεί από την πρώτη στιγμή σε λαϊκότροπα μονοπάτια που χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά.

Γεννημένη στον Προβατά Σερρών, νηπιαγωγός που την κέρδισε το τραγούδι και μπορεί να εναλλάσσει αυτές τις δύο ιδιότητές της αλληλοσυμπληρούμενα, έχοντας μια σημαντική και σοβαρή θητεία στον χώρο της ποιοτικής μουσικής, επιχειρεί κάτι που τον τελευταίο καιρό συνηθίζουν πολλοί καλλιτέχνες: την κυκλοφορία ενός μεμονωμένου single.

Για εκείνη, αυτό είναι ένα βήμα που σημαίνει πολλά. «Σηματοδοτεί την αντίσταση μου σ’ αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα τρομολαγνείας, φόβου και ανασφάλειας, δίνοντάς μου καθημερινά αφορμές να είμαι κοντά στο ‘κέντρο’ της ύπαρξής μου, από το οποίο αντλώ δύναμη και πίστη στον άνθρωπο, στην ηθική του, στις αξίες του. Η δημιουργία είναι το σωτήριο σπίτι μας. Σήμερα, όλο το εξωτερικό περιβάλλον είναι ασαφές για πολλές κατηγορίες ανθρώπων, ειδικά για τους καλλιτέχνες», επισημαίνει.

«Νιώθω ευγνώμων για ό,τι μου φέρνει η ζωή»

Αυτή την τάση που υπάρχει ολοένα και περισσότεροι δημιουργοί και ερμηνευτές να μην επιλέγουν τη λύση ενός ενιαίου άλμπουμ αλλά να προτιμούν τη δημοσίευση τραγουδιών στο διαδίκτυο η Αφεντούλα Ραζέλη την αποδίδει σε οικονομικούς λόγους. «Δεν υπάρχουν πια και εταιρείες για να πληρώσουν, αλλά και οι δίσκοι που έβγαιναν, οι πιο πολλοί ακουγόταν για ένα τραγούδι», υποστηρίζει.

Στα σχέδιά της προς το παρόν δεν είναι ένας ολόκληρος δίσκος, αν και υπήρχε αρχικά μία τέτοια σκέψη. «Εκτός από τις ‘Νύχτες’ έχω έτοιμα αυτή τη στιγμή δύο καινούρια τραγούδια σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου και μουσική του Νεοκλή Νεοφυτίδη. Θα κυκλοφορήσει προάγγελος σε λίγο καιρό ένα από τα δύο. Είχαμε κατά νου και τη δημιουργία ενός ολόκληρου δίσκου με οκτώ τραγούδια, αλλά δεν αποφασίστηκε αυτό ακόμα. Χαίρομαι ιδιαίτερα και γι’ αυτή μου τη συνεργασία γιατί, εκτός από δύο σπουδαίοι στην τέχνη τους ο Δημήτρης και ο Νεοκλής, είναι και εξαιρετικοί άνθρωποι. Τους αγαπώ και τους θαυμάζω πολύ! Νιώθω ευγνώμων για ό,τι μου φέρνει η ζωή φροντίζοντας να το τιμώ και να το προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου..», τονίζει η ερμηνεύτρια.

«Δεν έχω εκκρεμότητες»

Βορειοελλαδίτισσα που η ενασχόλησή της με το τραγούδι ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη μέσα σε ρεμπέτικες κομπανίες, βρέθηκε στην Αθήνα για μεταπτυχιακές σπουδές στην παιδοψυχολογία και φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, ενώ είναι εγκατεστημένη στην πρωτεύουσα από το 1989. Οι πρώτες συνεργασίες της ήταν με τον Μπάμπη Γκολέ και τον Τάκη Μπίνη από τη μεγάλη Σχολή του Ρεμπέτικου τραγουδιού. Συνέχισε με τους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, Κώστα Παπαδόπουλο, Μανώλη Πάπο, Βαγγέλη Λιόλιο και φυσικά τον Βαγγέλη Κορακάκη, ο οποίος τη συνέδεσε με τη δισκογραφία, αφού μέσα από τη συνεργασία τους «συστήθηκε» στον κόσμο με «το ποτηράκι της καρδιάς» και «τη μαγεμένη αγκαλιά», τραγούδια που αγαπήθηκαν και έγιναν γνωστά στον κόσμο και τραγουδιούνται από όλους, τα οποία καθιέρωσαν την Αφεντούλα, ανάμεσα στις γνήσιες λαϊκές φωνές της γενιάς της. Ακολούθησαν συνεργασίες με τη Μαριώ, τη Μαίρη Λίντα, την Κατερίνα Κούκα, τον Μανώλη Ρασούλη, τον Μπάμπη Τσέρτο, τη Λένα Αλκαίου, τον Κώστα Μάντζιο. Επίσης, συνεργάστηκε με τους σημαντικούς συνθέτες Χρήστο Νικολόπουλο, Γιάννη Σπανό, Τάκη Σούκα και Πέτρο Βαγιόπουλο.

Με την Χαρούλα Αλεξίου και την Ελευθερία Αρβανιτάκη (σε συναυλίες Ελλάδα και εξωτερικό). Επίσης με τον Γιάννη Κούτρα, την Emilia Ottaviano, τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, τον Βασίλη Λέκκα και τον Γεράσιμο Ανδρεάτο. Ανάμεσα σε αυτά που έχει κάνει είναι και η ερμηνεία της στην τελευταία ταινία της Φρίντας Λιάππα «Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης», δύο τραγούδια σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.

Μετά από τόσες πολλές συνεργασίες, δεν υπάρχει κάτι που να έμεινε ανεκπλήρωτο, εξάλλου η ίδια αποφεύγει, όπως υποστηρίζει, να έχει απωθημένα. «Κάνουν κακό στη ψυχική υγεία. Δεν έχω εκκρεμότητες, αλλά είμαι ανοιχτή σε ο,τιδήποτε καλό και εξελίξιμο για μένα. Ευχαριστώ για όλα όσα μου έχουν δοθεί, ήταν δώρα!» σημειώνει.

«Δεν δίνω τη δύναμή μου στο σύστημα»

Τώρα, στην εποχή του κορονοϊού που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ για όλους και κυρίως για τους καλλιτέχνες, η ίδια εύχεται να μην πάψουμε να έχουμε όνειρα. «Να είμαστε διεκδικητικοί, δημιουργικοί, αλληλέγγυοι, υποστηρικτικοί… και να περάσει γρήγορα όλο αυτό που ζούμε, να βρεθεί άκρη επιτέλους με τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών».

Άλλωστε, δεν της αρέσει, όπως λέει, να κάνει προβλέψεις για την πανδημία. «Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί, ούτε καν οι γιατροί οι ίδιοι. Όλους μας έχει επηρεάσει, ούτε συναυλίες, ούτε χώροι για live και έτσι όπως πάνε, θα κλείσουν πολλοί μικροί χώροι. Εγώ δεν ζω από το τραγούδι, δουλεύω ως νηπιαγωγός. Αλλά αυτό που βλέπω γύρω μου είναι πολύ απογοητευτικό! Σε επίπεδο ψυχολογίας και επειδή το βιοποριστικό μου δεν με πιέζει τρελά (σκεφτείτε ότι πολλοί άνθρωποι είναι στα όρια της πείνας), προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη, παρατηρώ και ερμηνεύω τα γεγονότα, είμαι κοντά στο ‘κέντρο’ μου, πολύ βασικό αυτό για να έχω την ισορροπία που χρειάζομαι στη ζωή μου. Νιώθω ότι μ’ αυτό τον τρόπο δεν δίνω τη δύναμή μου στο σύστημα. Ούτε φοβάμαι», καταλήγει.