Θρύλος της θρακιώτικης μουσικής ο Καυρυοφύλλης Δοϊτσίδης έκανε γνωστή την παράδοση της Θράκης σε όλη την Ελλάδα αφήνοντας παρακαταθήκη στους αιώνες το τεράστιο μουσικό έργο του ως δημιουργός, ερμηνευτής και μουσικός.

Αξέχαστα θα μείνουν τα γλέντια στα μεγάλα πανηγύρια του Έβρου, της Θράκης, της Κεντρικής Μακεδονίας με τις δύο του κόρες, Θεοπούλα και Λαμπιράνα, να τραγουδούν σαν μία φωνή ντυμένες με θρακιώτικες φορεσιές.

Τώρα, το ούτι του μπορεί να σίγησε, η πένα του να σταμάτησε, ωστόσο συνεχιστής της τρίτης γενιάς παραμένει ο εγγονός του Νίκος Αγγούσης, γιος της Λαμπριάνας, ο οποίος είναι μουσικός με πολύ καλές σπουδές, παίζει κλαρίνο, τιμά την παράδοση που του μεταλαμπάδευσε ο παππούς του και έχει πολλές αναμνήσεις από εκείνον.

«Οι συμβουλές του ήταν κυρίως στο κομμάτι της μελέτης. Μου έλεγε να είμαι επαγγελματίας, να είμαι σοβαρός σε αυτό που κάνω και να μελετάω γιατί το ‘όπλο’ στη δουλειά ήταν η μελέτη. Με προέτρεπε να είμαι επιμελής και καθαρός στο παίξιμό μου. Επίσης, να έχω σεβασμό προς τους συναδέλφους και προς τον κόσμο, που έρχεται για να περάσει καλά», λέει στη «ΜτΚ».

Το απόσταγμα στιγμών της παιδικής ηλικίας

Όσο ήταν μικρός έβλεπε τον παππού του να δουλεύει ή να ηχογραφεί με γνωστούς ομότεχνούς του για το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Επίσης, συμμετείχε ως μουσικός παίζοντας σε πανηγύρια, σε γάμους, σε συναυλίες μαζί του, με τη μητέρα και τη θεία του. Τώρα, απόσταγμα όλων αυτών των στιγμών αποτελεί η πρώτη του ολοκληρωμένη προσωπική δουλειά με τίτλο «Με μια Πνοή… χορός», που περιλαμβάνει φυσικά θρακιώτικα. 

«Το άλμπουμ αποτελεί την αποτύπωση όλων των βιωμάτων που είχα από τα παιδικά μου χρόνια. Όλα αυτά μας προκαθορίζουν πολύ. Ήρθε η ώρα να καταγράψω τις μνήμες και τις εικόνες που είχα μετά από μια περίοδο σπουδών και συστηματικής μελέτης. Ζυμώθηκα μέσα από αυτές τις δουλειές», τονίζει η Νίκος Αγγούσης.

Δικαιολογεί τον τίτλο του δίσκου: «Ουσιαστικά και το κλαρίνο έχει να κάνει με την πνοή, που επίσης συμβολίζει τις ‘αναπνοές’, τις μυρωδιές και όλο αυτό το κομμάτι των βιωμάτων από τους δικούς μου ανθρώπους, αλλά και από τους άλλους λαϊκούς μουσικούς της περιοχής. Ουσιαστικά, αποτυπώνει τη διάχυση του λαϊκού κλαρίνου στη Θράκη από τα τέλη του 19^ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20^ου αιώνα και συνάμα το λαϊκό παραδοσιακό τραγούδι της Θράκης. Δηλαδή είναι μια μίξη αυτών των ακουσμάτων».

Απόφοιτος του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής ΤΕΙ Ηπείρου και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Εθνομουσικολογία και Πολιτισμική Ανθρωπολογία» του ΕΚΠΑ ο Νίκος Αγγούσης έφτιαξε έναν δίσκο που βασίζεται κυρίως σε καταγραφή παλιών ανέκδοτων τραγουδιών και κυρίως οργανικών σκοπών.

«Η δουλειά αυτή δείχνει το πολυπολιτισμικό μουσικό μωσαϊκό των αρχών του 20^ού αιώνα. Αναβιώσαμε μία παρουσίαση των παλιών ερμηνευτικών τρόπων, το πώς έπαιζαν δηλαδή τη δεκαετία του ’40 και του ’50, αλλά με σημερινή πινελιά, χωρίς να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της μουσικής. Νομίζω ότι αυτό είναι το επόμενο βήμα. 

Η θρακιώτικη μουσική, ειδικά την περίοδο που ο παππούς μου είχε βγάλει όλες τις μεγάλες επιτυχίες, αφού έγραψε και δικά του τραγούδια, ενσωμάτωνε στο ύφασμα της παράδοσης ακόμη και κομμάτια για τα οποία ξέραμε τον συνθέτη. 

Νομίζω ότι σήμερα πρέπει να βγουν καινούρια τραγούδια που να έχουν τον παλιό τρόπο σύνθεσης της εποχής του 20^ού αιώνα με όμορφες σύγχρονες πινελιές. Αλλιώς, αν συνεχίσουμε να αναπαράγουμε ένα παλιό μοντέλο έκφρασης, σε λίγο θα μιλάμε για μία νεκρή μουσική. Ίσως είναι το επόμενο βήμα που θα ήταν καλό να κάνω. Αυτό νομίζω είναι το στοίχημα της νέας γενιάς», επισημαίνει ο μουσικός.

Ένα μεγάλο θρακιώτικο γλέντι

Του ζητώ να ανατρέξει στην παλιά ατμόσφαιρα των λαϊκών πανηγυριών. «Αυτό που μου λείπει σήμερα είναι ο αυθορμητισμός του κόσμου και η διάδραση που υπήρχε. Ήταν πιο αγνά τα πράγματα. Και επίσης τότε δεν χόρευαν μόνο τον χορό, αλλά κυρίως το τραγούδι. Ερχόταν κάποιος, πετούσε χρήματα και ζητούσε παραγγελία ένα συγκεκριμένο κομμάτι. Ο κόσμος ταυτιζόταν πολύ με τα τραγούδια. Πιο έντονα από ότι σήμερα», λέει.

Τώρα, μία τέτοια ατμόσφαιρα θα προσπαθήσει να αναβιώσει μέσα από την παρουσίαση του νέου του αυτού άλμπουμ, που γίνεται η αφορμή να πραγματοποιηθεί ένα θρακιώτικο γλέντι με ένα πρόγραμμα που αναδεικνύει τον πλούτο και τις ιδιομορφίες της θρακιώτικης μουσικοχορευτικής παράδοσης. Τη συγκεκριμένη μουσική βραδιά θα πλαισιώσουν οι: Θεοπούλα και Λαμπριάνα Δοϊτσίδη (τραγούδι), Νίκος Ζαπάρτας (τραγούδι-βιολί), Βαγγέλης Κατσουλίδης (τραγούδι-ούτι), Μάνος Κουτσαγγελίδης (τραγούδι), μουσικό σχήμα Μπρατίμια, Χορωδία ΘΕΘ, Τριαντάφυλλος Κωνσταντινίδης (γκάιντα), Στάθης Παρασκευόπουλος (κρουστά).

Όσο για τη μητέρα και τη θεία του ο ίδιος καταλήγει: «Τραγουδάνε περισσότερο τιμητικά. Όχι όπως τραγουδούσαν παλιά. Έχουν περάσει σε αυτό το στάδιο και δεν το κάνουν πια βιοποριστικά. Οι δυο τους είναι ουσιαστικά ο ενδιάμεσος συνδετικός κρίκος της παλιότερης γενιάς με τη νεότερη που είμαι εγώ. Άλλωστε, και η λέξη παράδοση αυτό σημαίνει: παραδίδω-μεταφέρω στην επόμενη γενιά την πληροφορία τη γνώση την αγάπη και όλο αυτό που λέγεται λαϊκός θρακιώτικος πολιτισμός».

Ο Νίκος Αγγούσης έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με αρκετούς γνωστούς τραγουδιστές του λαϊκού-παραδοσιακού και έντεχνου-έθνικ χώρου. Παράλληλα, αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά μέλη του μουσικού σχήματος Μπρατίμια. Επίσης είναι βασικό μέλος των μουσικών σχημάτων Loxandra Ensemble και Rodopi Ensemble, ενώ συνεργάστηκε κατά καιρούς με διάφορα μουσικά σχήματα. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει παραδοσιακό κλαρίνο σε διάφορα μουσικά σχολεία και ωδεία ανά την Ελλάδα.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πέμπτη 16 Μαΐου

Eightball club & live stage: Πίνδου 1, Θεσσαλονίκη

Τιμές: 10 ευρώ (προπώληση), 12 ευρώ (ταμείο)

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00. Έναρξη στις 22.00