Ταξίμετρο
Μπαίνω στο ταξί και κατευθύνομαι προς το κέντρο. Τα δύο προηγούμενα ταξί που πήρα αυτήν την εβδομάδα όταν αποπειράθηκα να πληρώσω με κάρτα μου είπαν πως δεν διαθέτουν pos. Ο ένας ψέλλισε ότι το μηχανάκι δεν έχει έρθει και ο δεύτερος ότι δεν έχει. Όταν του είπα ότι αυτό είναι πλέον παράνομο με ρώτησε εάν θέλω να κατέβω και κατέβηκα.
Ο τρίτος ταξιτζής όταν τον ρώτησα μου απάντησε ναι. Είχε pos. Όταν μου απάντησε θετικά του είπα ενθουσιασμένη «είστε υπέροχος». «Δεν είμαι καθόλου υπέροχος, ένα τίποτα είμαι» μου είπε και μου ράγισε την καρδιά. Τον ρωτάω γιατί το λέει αυτό και αρχίζει να κλαίει. «Μην κλαίτε» του λέω. «όλα διορθώνονται. «Είμαι χάλια» μου λέει. «Και εγώ» του λέω και εγώ για να τον παρηγορήσω. Απλώνει το χέρι του πιάνει το μέτωπο μού και κάνει το σημάδι του σταυρού.
Περιμένω ταξί στην Τσιμισκή. Έχω αργήσει όπως πάντα και είμαι σε απόγνωση. Σταματάει ένα ταξί με δύο ανθρώπους μέσα και μου φωνάζει «Κυρία Σάπικα». Κοιτάζω, δεν τον ξέρω. «Πού πάτε να σας πάω» ρωτάει.
Μπαίνω μέσα και κάθομαι δίπλα σε έναν γερμανό φίλαθλο. Μπροστά κάθεται ο φίλος του επίσης νεαρός. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να συνεννοηθούν και τους ρωτάω στα γερμανικά που πάνε. Ο ταξιτζής θυμώνει και αρχίζει να φωνάζει «τι, θα μου κάνεις τώρα χαλάστρα;». Τα δύο νέα παιδιά ανησυχούν και με ρωτάνε στα γερμανικά τι συνέβη και θύμωσε. Τους καθησυχάζω και ευτυχώς έρχεται η ώρα να κατέβω.
Μπαίνω μέσα σ’ ένα ταξί. Ακούγεται κλασσική μουσική, ο οδηγός είναι ασπρομάλλης, μου υποδεικνύει ευγενικά να βάλω τη ζώνη μου ακόμα και στο πίσω κάθισμα. Πιάνουμε κουβέντα. Σπούδασε οικονομικά, δούλευε σε μία εταιρεία, έμεινε άνεργος και ξεκίνησε οδηγός σε ταξί. Τρία παιδιά, το ένα γιατρός, τα άλλα δύο οικονομικά στην Αμερική. Συζητάμε πολιτικά και μου κάνει μία απόλυτα ψύχραιμη και αντικειμενική πολιτική ανάλυση της ισχύουσας πραγματικότητας. Συμφωνούμε πως πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε επειδή οι ευρωεκλογές αφορούν το μεγάλο έργο και όχι τον μικρόκοσμό μας.
Μπαίνω μέσα σ’ ένα ταξί. Με πάει σε 8 λεπτά στο αεροδρόμιο.
Μπαίνω μέσα σ’ ένα ταξί. Θέλω να πάω κάπου πολύ κοντά. Του λέω πού πάω και στραβομουτσουνιάζει. Του λέω φοράω τακούνια και δεν μπορώ να περπατήσω. «Περιμένω μία ώρα στην πιάτσα δεν έχει δουλειά και τώρα χάνω τη σειρά μου για την ελάχιστη διαδρομή».
Μπαίνω μέσα σ’ ένα ταξί. Πάω πάλι κάπου πολύ κοντά. Του λέω πού πάω και μου χαμογελάει. Τον ρωτάω εάν έχει δουλειά. Μου λέει ότι έχει πολλούς τουρίστες και ότι θέλει να μάθει καλύτερα αγγλικά για να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες. Το ταξί μοσχοβολάει. Είναι φρεσκοπαντρεμένος και ερωτευμένος.
Υ.Γ. Θα συνεχίσω να παίρνω ταξί.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21.04.2024
