Κάθε χρόνο εδώ και πολλά χρόνια (από την τουρκοκρατία) αναβιώνει το έθιμο της Καμήλας και ο γάμος της Μανιώς στη Γαλάτιστα της Χαλκιδικής. Το έθιμο ξεκινάει με την παράδοση των κουδουνιών από κτηνοτρόφο της περιοχής στους υπεύθυνους του στολισμού της Καμήλας μια κίνηση που ίσως να είναι συνδεδεμένη με τα κουδούνια και το ξύπνημα της άνοιξης από τον χειμώνα.

Η μουσική κυριαρχεί, ο χορός συνοδεύει τα κουδούνια και όλοι μαζί τα πηγαίνουν στο μέρος που στολίζουν την καμήλα για τη μεγάλη της έξοδο. Οι κάτοικοι της Γαλάτιστας τηρούν ευλαβικά τον στολισμό και δείχνουν τη φιλοξενία τους το τριήμερο που ακολουθεί. Η Γαλάτιστα φορά τα γιορτινά της Κιλίμια και χαλιά κρέμονται από τα μπαλκόνια της, σημάδι καλωσορίσματος για ντόπιους και επισκέπτες. Ιππείς, μικροί και μεγάλοι ηγούνται της πομπής της καμήλας με τα ιδιαίτερα φροντισμένα άλογα.

Η χαρακτηριστική τραγιάσκα γεμίζει την πλατεία του χωριού αφού τα μέλη των χορευτικών συλλόγων την φορούν με καμάρι. Την πρώτη ημέρα ολοκληρώνεται ο στολισμός της καμήλας και την επομένη ακολουθεί το κλέψιμο της Μανιώς. Τότε λαμβάνει χώρα και η όμορφη αναπαράσταση, καθώς τα τελευταία χρόνια οι σύλλογοι φροντίζουν να γίνεται μπροστά στα μάτια των θεατών και έπειτα ξεχύνονται κάτω από τους ήχους του νταουλιού και του ζουρνά.

Εκεί γίνονται ένα με τον κόσμο και με μπροστάρηδες την καμήλα και το ερωτευμένο ζευγάρι ξεκινούν γλέντι που κρατά αρκετές ώρες. Όμως “νηστικό αρκούδι δε χορεύει” και για αυτό προσφέρονται λουκάνικα και κρασί σε όλους από αυτοσχέδιες “κατσαμάκες”.

Την επομένη τελείται πάλι στον ίδιο χώρο ο γάμος της Μανιώς οι καλεσμένοι εύχονται στο ζευγάρι και το γλέντι συνεχίζεται…

Διαβάστε περισσότερα εδώ