Μια αεροπειρατεία είναι σε εξέλιξη… Ο αεροπειρατής απειλεί να ρίξει ένα αεροσκάφος μαζί με τους 164 επιβάτες και τον εαυτό του σε ένα μεγάλο στάδιο της Γερμανίας όπου γίνεται ένας αγώνας με 70000 κόσμο. Σ’ αυτή την περίπτωση το γερμανικό κοινοβούλιο έχει ψηφίσει έναν νόμο που λέει ότι τα αεροσκάφη πρέπει να καταρρίπτονται. Όμως το αντίστοιχο ομοσπονδιακό συνταγματικό δικαστήριο της χώρας έχει κρίνει αυτόν τον νόμο αντισυνταγματικό. Υπάρχει δηλαδή μια τεράστια σύγκρουση για το τι πρέπει να γίνει. Επεμβαίνει ο στρατός, σηκώνονται δύο μαχητικά αεροσκάφη με σκοπό να απομακρύνουν το επιβατικό μακριά από το στάδιο και κάποια στιγμή ένας από τους δύο πιλότους των μαχητικών αεροσκαφών χωρίς να πάρει διαταγή αυτενεργεί και το καταρρίπτει. Αθώος ή ένοχος;

Στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να απαντήσει η παράσταση «Terror». Πρόκειται για ένα δικαστικό θρίλερ του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ με πολύ ενδιαφέρον στοιχείο το γεγονός ότι το ίδιο το κοινό αποφασίζει ζωντανά και δια ψηφοφορίας για την τελική έκβαση της δίκης. «Η ευθύνη της απόφασης είναι τεράστια για τον θεατή – μάρτυρα – ένορκο, που καλείται να ψηφίσει λαμβάνοντας υπόψιν όλα όσα ακούγονται στη δίκη αλλά και σύμφωνα με την προσωπικότητα, τον τρόπο σκέψης του, τον τρόπο ζωής του, την προσωπική του παιδεία. Όπως πρέπει να είναι τεράστια και η ευθύνη μας απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, απέναντι στους αξιακούς μας κώδικες, στην ηθική, στις αποφάσεις συνείδησης πόσο είναι εύκολο να πλησιάσεις έναν αθώο για να σώσεις έναν αθώο», λέει στο makthes.gr ο πρωταγωνιστής της παράστασης Βασίλης Παλαιολόγος.

Το έργο, που γράφτηκε το 2016, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και έχει κοινωνικοπολιτικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις. «Αφορά την εποχή μας όσο τίποτε άλλο. Οι ομοιότητες που θα δει ο θεατής θα τον εκπλήξουν. Έχει να κάνει με την πανδημία, τους πολέμους, τις διεθνείς απειλές αεροπειρατείας, αλλά και με την κατακραυγή της κοινωνίας. Γιατί καθένας από εμάς κρύβεται πάρα πολύ εύκολα πίσω από ένα πληκτρολόγιο και μπορεί να καταδικάσει τον οποιονδήποτε. Και δεν αφήνουμε να μεσολαβήσει η δικαιοσύνη και να πάρει τις αποφάσεις της. Γιατί αν υποθέσουμε ότι είμαστε ή πάμε να γίνουμε ένας κόσμος ο οποίος καταργεί τους αξιακούς κώδικες, την ηθική, τη συνείδηση και κατά το δοκούν καταδικάζει, τότε γυρίζουμε στη ζούγκλα όπου ο ένας θα χρειάζεται να υπερασπίσει τον εαυτό του απέναντι στον άλλον».

Μια παράσταση χαρακτήρων

Ο ίδιος υποδύεται τον ρόλο του προέδρου του δικαστηρίου. «Είναι ένας πολύ δύσκολος ρόλος γιατί πρέπει να κρατηθούν οι ισορροπίες, να αποδεσμευτεί ο Βασίλης – ηθοποιός που κάνει την προσπάθεια να ‘ντυθεί’ έναν χαρακτήρα για να μπει στον κόσμο ενός ανθρώπου που καλείται να δικάσει τη δίκη του αιώνα αφαιρώντας οποιαδήποτε προσωπικά στοιχεία ή προβλήματα έχει. Αυτό επίσης είναι πάρα πολύ σημαντικό. Πρέπει να γίνεις ένα λευκό χαρτί το οποίο θα το βάψεις με μαύρα σημάδια», επισημαίνει.

Η πρεμιέρα του έργου πανελλαδικά έγινε στο κεντρικό αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής Αθηνών. Εκεί την παράσταση παρακολούθησαν καθηγητές νομικής, φοιτητές και πανεπιστημιακοί νομικών σχολών από όλη την Ελλάδα, αλλά και κοινό. «Έτσι η πρώτη επαφή μας ήταν μέσα στο φυσικό χώρο του έργου και αυτό ήταν συγκλονιστικό», τονίζει ο Βασίλης Παλαιολόγος.

Το κύριο μέλημα του σκηνοθέτη Γιώργου Οικονόμου ήταν κάτι συγκεκριμένο. «Η παράσταση είναι πολύ απλή γιατί ακριβώς πρέπει να τονίσει το γεγονός. Έτσι, ήθελε αυτή να στηριχθεί σε χαρακτήρες ώστε το κοινό πραγματικά να εισχωρήσει μέσα σε μια δικαστική αίθουσα. Κατά γενική ομολογία αυτό έχει επιτευχθεί. Στην Αθήνα ήρθαν όλοι οι λειτουργοί της δικαιοσύνης, αλλά και πάρα πολλοί νέοι να μας δουν και αυτό μας έκανε ιδιαίτερα χαρούμενους», υπογραμμίζει.

Θεωρεί πως η παράσταση βοηθάει μέσα από σκέψη και διαδικασίες να επανατοποθετηθούμε. «Θα μας βάλει σε διλήμματα για τα οποία δεν μπορούμε εύκολα να αποφασίσουμε. Τα στατιστικά της στοιχεία στέλνονται στο γραφείο του συγγραφέα που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του έργου, το οποίο έχει κατασκευάσει μια ιστοσελίδα και αναρτά τις αποφάσεις από όλες τις παραστάσεις στις πάνω από 75 χώρες της Αμερικής και της Ευρώπης που έχει παίξει. Έτσι γίνεται ένα είδος μελέτης για το πώς αποφασίζουν ανά τον κόσμο οι άνθρωποι, ανάλογα με το βιοτικό τους επίπεδο, την κουλτούρα τους, την παιδεία τους, τις συνθήκες στις οποίες ζουν κ.α.».

«Οι εμβολιασμοί έχουν σώσει πολλάκις τον πλανήτη»

Ηθοποιός με χρόνια καριέρας πίσω του, αλλά και νοσηλευτής στη μονάδα αυξημένης φροντίδας νεογνών του νοσοκομείου Παίδων, η οποία μετατράπηκε σε μονάδα covid αυτό το διάστημα, συνδυάζει τις δύο αυτές ιδιότητες καιρό τώρα πλέκοντας δημιουργικά τη μια στην άλλη, αφού κατά καιρούς πρωτοστάτησε στην παρουσίαση παιδικών παραστάσεων στα παιδιά με χρόνιες παθήσεις.

Ως υγειονομικός ήταν από τους πρώτους που εμβολιάστηκαν. Έτσι απαντά σε όσους καταφέρονται κατά των εμβολιασμών: «Μια πάρα πολύ απλή και λαϊκή συλλογιστική είναι η εξής: Οι πρώτοι που εμβολιάστηκαν είναι οι υγειονομικοί. Δεν θα διακινδύνευε καμία παγκόσμια κοινότητα να εμβολιάσει πρώτα το υγειονομικό της προσωπικό, εάν υπήρχε ένα σχέδιο κατατρόπωσης του πλανήτη. Από την άλλη σε επιστημονικό επίπεδο βεβαίως γνωρίζουμε ότι οι εμβολιασμοί έχουν σώσει πολλάκις τον πλανήτη και ότι οι πανδημικές ασθένειες έχουν εκλείψει ως επί το πλείστο λόγω των εμβολίων. Κάθε φορά μπορεί να εμφανίζεται κάτι καινούριο, οπότε χρειάζεται αναζήτηση, ερευνητικά προγράμματα και τμήματα ώστε να βγαίνουν εμβόλια για την κοινωνία. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί ο πλανήτης και έτσι έχουμε σωθεί κατά καιρούς».

Κατά τα άλλα καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του. «Σαφώς στο πλαίσιο της δημοκρατίας κάποιος είναι ελεύθερος να πράττει κατά βούληση. Από την άλλη γνωρίζουμε ότι πάρα πολύ εύκολα το πρώτο που συναντά κάθε τι καινούριο είναι η αντίδραση και η άρνηση. Έχουμε απορρίψει πολλές φορές και την τεχνολογία και την καινοτομία και την εξέλιξη. Όπως και να το κάνουμε όμως η ιατρική επιστήμη τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα καθημερινά. Οφείλει η επιστημονική κοινότητα και όποιος άλλος μπορεί και υπάρχει το ενδεχόμενο να τον ακούσουν και άλλοι να καταθέτουν την άποψή τους».

Τον βρίσκουμε στο γραφείο του στο νοσοκομείο. Ο συνδυασμός αυτών των δύο λειτουργημάτων που ασκεί είναι για τον ίδιο η «ισορροπία» του, όπως λέει, και βρίσκει χρόνο χωρίς αυτό να τον κουράζει, έχοντας μάλιστα πρόσφατα πάρει και μεταπτυχιακό τίτλο στις επιστήμες υγείας. «Όταν σου αρέσουν αυτά με τα οποία ασχολείσαι το καταφέρνεις πάντα. «Περισσότερο λιγοστεύει ο χρόνος μου στη διάρκεια της προετοιμασίας γιατί οι πρόβες κρατάνε πάντα αρκετές ώρες και για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν όμως μπούμε στη διαδικασία των παραστάσεων αυτόματα αυτόν τον χρόνο για τις πρόβες τον αφιερώνω σε μένα και σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Γίνομαι πολύ δημιουργικός όταν καταπιάνομαι με διαφορετικά πράγματα κι αυτό μου αρέσει. Βελτιώνομαι και ως άνθρωπος και ως ηθοποιός. Χρειάζεται απλά ένας καλός προγραμματισμός για όλα. Εκείνο που χαώνει περισσότερο τον κόσμο είναι η έλλειψη οργάνωσης».

Ωστόσο, ο ίδιος ως ηθοποιός τα τελευταία χρόνια έχει δώσει προτεραιότητα στο θέατρο, απέχοντας από την τηλεόραση. «Η αποχή είναι συνειδητή. Έχω απορρίψει αρκετές προτάσεις και μάλιστα σε μεγάλα σίριαλ επειδή δεν μου άρεσαν οι ρόλοι που μου προτείνονταν. Είναι υπό συζήτηση το αν θα έπαιρνα ξανά την απόφαση αλλά και πάλι θα έπρεπε να είναι ιδανικές οι συνθήκες με την έννοια των προσωπικών επιθυμιών, γιατί θέλω να ξεκινήσω και ένα διδακτορικό», καταλήγει. 

Η παράσταση θα παρουσιαστεί στις 6,7,8 Μαίου στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Παρασκευή και Σάββατο στις 9μμ και Κυριακή στις 7μμ)