ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Βασιλική Καλλιμογιάννη: Το κορίτσι που ξεπερνά τα εμπόδια σαν άνεμος

Η 17χρονη αθλήτρια του Ηρακλή ενσαρκώνει μία από τις σπουδαιότερες προοπτικές του ελληνικού στίβου

 15/06/2021 10:00

Βασιλική Καλλιμογιάννη: Το κορίτσι που ξεπερνά τα εμπόδια σαν άνεμος

Ελένη Τσαλκατίδου

«Τρώγοντας έρχεται η όρεξη» λέει ο λαός και στην περίπτωση της Βασιλικής Καλλιμογιάννη ταιριάζει… γάντι. Η αθλήτρια του Ηρακλή κατάφερε μέσα στον περασμένο μήνα να πετύχει δύο ρεκόρ: σημείωσε την καλύτερη φετινή επίδοση στον κόσμο στην κατηγορία των κορασίδων στα 3.000μ. στιπλ και πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ στα 2.000μ. στιπλ στους διασυλλογικούς αγώνες Κ18. Και όλα αυτά ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα τα 17 της χρόνια, ενώ όπως λέει και η ίδια είναι η αρχή!

Η Θεσσαλονικιά αθλήτρια, γεννημένη στην Αθήνα και με καταγωγή από την Άρτα, κάνει ό,τι όλα τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία της, με τη μόνη διαφορά ότι όταν αυτά απολαμβάνουν στιγμές ξεκούρασης, η ίδια προτιμάει να τρέχει στο ταρτάν του Καυταντζογλείου. Ονειρεύεται να γίνει πολιτικός μηχανικός ή γυμνάστρια, αλλά μέχρι τότε έχει ακόμα να κατακτήσει πολλούς προσωπικούς στόχους στις αποστάσεις.

Ο πολιτικός μηχανικός πατέρας της και ο αθλητισμός

Η Βασιλική είναι μαθήτρια της Β’ λυκείου και προετοιμάζεται ήδη για τις πανελλήνιες εξετάσεις την επόμενη χρονιά. Το καθημερινό της πρόγραμμα περιλαμβάνει σχολείο το πρωί, διάβασμα και φροντιστήριο το μεσημέρι, και προπόνηση το απόγευμα. Πώς τα καταφέρνει; «Αν έχεις πρόγραμμα, όλα γίνονται», λέει.

«Τελειώνοντας το σχολείο θα ήθελα να σπουδάσω είτε σε κάποια σχολή του Πολυτεχνείου είτε στα ΤΕΦΑΑ», αναφέρει η νεαρή αθλήτρια, που επιθυμεί να ακολουθήσει τα χνάρια του πολιτικού μηχανικού πατέρα της ή να αφοσιωθεί στον αθλητισμό.

Η σχέση της με τον τελευταίο μετράει χρόνια. Για την ακρίβεια, δεν θυμάται τη ζωή της χωρίς να γυμνάζεται. «Πάντα ήθελα να σπαταλάω την ενέργειά μου. Γι’ αυτό σε μικρή ηλικία ξεκίνησα να ασχολούμαι με το μπαλέτο και την ενόργανη γυμναστική, στη συνέχεια με το τένις, μεταπήδησα σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πέρασα για λίγο από την κολύμβηση, αλλά τελικά με κέρδισε ο στίβος».

Ποδόσφαιρο vs στίβος

Η Βασιλική αποκαλύπτει ότι μέχρι τα 14 της ασχολείτο παράλληλα με το ποδόσφαιρο και τον στίβο. «Από την ηλικία των 10 ετών μέχρι τα 14 μου περίπου έπαιζα ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ. Η μητέρα μου, όμως, φοβόταν μη χτυπήσω και πήγε στο Καυταντζόγλειο, βρήκε τους προπονητές του Ηρακλή και κάπως έτσι κατέληξα να κάνω παράλληλα και στίβο», θυμάται.

Όσο για το πώς έκανε την τελική επιλογή, λέει: «Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ για να επιλέξω. Αν και πάντα ήταν μεγάλη μου λατρεία το ποδόσφαιρο, όταν έφτασε η ώρα, επέλεξα τον στίβο. Διαπίστωσα ότι ο στίβος ήταν το μόνο που με κούραζε αρκετά και αυτό μου άρεσε. Όταν τελείωνα την προπόνηση, ένιωθα ότι κάτι είχα καταφέρει. Αυτό δεν τον είχα στο ποδόσφαιρο. Επίσης, στον στίβο είσαι αποκλειστικά εσύ και ο εαυτός σου, ενώ στο ποδόσφαιρο ένιωθα ότι δεν τα έδινα όλα, γιατί είναι ομαδικό το άθλημα. Φυσικά, σε όλα τα παραπάνω σημαντικότερο ρόλο έπαιξαν οι επιτυχίες που ήδη είχα στον στίβο».

Οι αποστάσεις

Από την στιγμή που πήρε την απόφαση να ασχοληθεί μόνο με τον στίβο, αφοσιώθηκε σε αυτόν. «Μού αρέσει να τρέχω μεγάλες αποστάσεις, παρότι είναι μοναχικές. Αλλά σού δίνεται χρόνος να σκεφτείς. Πέρσι ξεκίνησα και εμπόδια, που μου βγήκε σε πολύ καλό, καθώς έκανα πανελλήνιο ρεκόρ. Στο μέλλον θεωρώ πως θα μπορούσα να τρέχω από 800μ. μέχρι 5.000μ.».

Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα τον περασμένο μήνα. «Πριν από δύο εβδομάδες, πήγα να τρέξω στο Καυταντζόγλειο στα 2.000μ. στιπλ. Πίστευα ότι θα τα πήγαινα καλά, αλλά όταν πήγα να εγγραφώ διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε καμία άλλη κοπέλα. Ήμουν μόνη μου. Αυτό μού έριξε το ηθικό γιατί ήθελα να υπάρχει ανταγωνισμός, δεδομένου ότι και στις προπονήσεις είμαι μόνη μου. Όταν μπήκα στο ταρτάν, ξεκίνησα δυναμικά, σα να ήμουν σε προπόνηση», τονίζει η Βασιλική και συνεχίζει: «Η κούραση ήταν αρκετή, όμως, δεν είχε καμία σημασία σε σχέση με αυτό που πέτυχα. Έκανα πανελλήνιο ρεκόρ και πλέον στόχος μου είναι να κατεβάσω και άλλο τον χρόνο μου στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ20 που ακολουθεί».

Και μπορεί να περίμενε μία καλή επίδοση στο Καυταντζόγλειο, το ίδιο όμως δεν ίσχυε και για το διασυλλογικό ανδρών-γυναικών λίγο καιρό πριν. «Εκεί έκανα 10:40.50 στα 3.000μ. στιπλ, που είναι η κορυφαία για φέτος στον κόσμο. Δεν το περίμενα, αν και ήμουν σε πολύ καλή μέρα. Είχα δυνάμεις να τον ρίξω και άλλο τον χρόνο μου όταν τερμάτισα, κάτι που εύχομαι να κάνω στο προσεχές πανελλήνιο πρωτάθλημα».

Το όνειρο των Ολυμπιακών

Η νεαρή αθλήτρια του Ηρακλή έχει ένα μεγάλο όνειρο, να λάβει κάποια στιγμή μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες. «Όπως κάθε αθλητής, έτσι το θέλω και εγώ», υπογραμμίζει και βάζει πιο βραχυπρόθεσμους στόχους: «Θα ήθελα να λάβω μέρος σε ένα πανευρωπαϊκό ή σε ένα παγκόσμιο. Δυστυχώς, πέρσι ενώ είχα πιάσει το όριο για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ18, αυτό αναβλήθηκε για φέτος και τελικά ακυρώθηκε».

Όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό της είναι ο προπονητής της, Ιάσωνας Ιωαννίδης. «Έχουμε πολύ συνεργασία, με έχει στηρίξει πάρα πολύ, όπως και όλη η ομάδα του Ηρακλή. Ο προπονητής μου θέλει να παραμείνω προσγειωμένη, με παρακινεί, μού δίνει συγχαρητήρια. Σιγά σιγά με τις προπονήσεις και με τους χρόνους που κάνω, καταλαβαίνω μέχρι πού μπορώ να φτάσω».

* Δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 13/6/2021

«Τρώγοντας έρχεται η όρεξη» λέει ο λαός και στην περίπτωση της Βασιλικής Καλλιμογιάννη ταιριάζει… γάντι. Η αθλήτρια του Ηρακλή κατάφερε μέσα στον περασμένο μήνα να πετύχει δύο ρεκόρ: σημείωσε την καλύτερη φετινή επίδοση στον κόσμο στην κατηγορία των κορασίδων στα 3.000μ. στιπλ και πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ στα 2.000μ. στιπλ στους διασυλλογικούς αγώνες Κ18. Και όλα αυτά ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα τα 17 της χρόνια, ενώ όπως λέει και η ίδια είναι η αρχή!

Η Θεσσαλονικιά αθλήτρια, γεννημένη στην Αθήνα και με καταγωγή από την Άρτα, κάνει ό,τι όλα τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία της, με τη μόνη διαφορά ότι όταν αυτά απολαμβάνουν στιγμές ξεκούρασης, η ίδια προτιμάει να τρέχει στο ταρτάν του Καυταντζογλείου. Ονειρεύεται να γίνει πολιτικός μηχανικός ή γυμνάστρια, αλλά μέχρι τότε έχει ακόμα να κατακτήσει πολλούς προσωπικούς στόχους στις αποστάσεις.

Ο πολιτικός μηχανικός πατέρας της και ο αθλητισμός

Η Βασιλική είναι μαθήτρια της Β’ λυκείου και προετοιμάζεται ήδη για τις πανελλήνιες εξετάσεις την επόμενη χρονιά. Το καθημερινό της πρόγραμμα περιλαμβάνει σχολείο το πρωί, διάβασμα και φροντιστήριο το μεσημέρι, και προπόνηση το απόγευμα. Πώς τα καταφέρνει; «Αν έχεις πρόγραμμα, όλα γίνονται», λέει.

«Τελειώνοντας το σχολείο θα ήθελα να σπουδάσω είτε σε κάποια σχολή του Πολυτεχνείου είτε στα ΤΕΦΑΑ», αναφέρει η νεαρή αθλήτρια, που επιθυμεί να ακολουθήσει τα χνάρια του πολιτικού μηχανικού πατέρα της ή να αφοσιωθεί στον αθλητισμό.

Η σχέση της με τον τελευταίο μετράει χρόνια. Για την ακρίβεια, δεν θυμάται τη ζωή της χωρίς να γυμνάζεται. «Πάντα ήθελα να σπαταλάω την ενέργειά μου. Γι’ αυτό σε μικρή ηλικία ξεκίνησα να ασχολούμαι με το μπαλέτο και την ενόργανη γυμναστική, στη συνέχεια με το τένις, μεταπήδησα σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πέρασα για λίγο από την κολύμβηση, αλλά τελικά με κέρδισε ο στίβος».

Ποδόσφαιρο vs στίβος

Η Βασιλική αποκαλύπτει ότι μέχρι τα 14 της ασχολείτο παράλληλα με το ποδόσφαιρο και τον στίβο. «Από την ηλικία των 10 ετών μέχρι τα 14 μου περίπου έπαιζα ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ. Η μητέρα μου, όμως, φοβόταν μη χτυπήσω και πήγε στο Καυταντζόγλειο, βρήκε τους προπονητές του Ηρακλή και κάπως έτσι κατέληξα να κάνω παράλληλα και στίβο», θυμάται.

Όσο για το πώς έκανε την τελική επιλογή, λέει: «Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ για να επιλέξω. Αν και πάντα ήταν μεγάλη μου λατρεία το ποδόσφαιρο, όταν έφτασε η ώρα, επέλεξα τον στίβο. Διαπίστωσα ότι ο στίβος ήταν το μόνο που με κούραζε αρκετά και αυτό μου άρεσε. Όταν τελείωνα την προπόνηση, ένιωθα ότι κάτι είχα καταφέρει. Αυτό δεν τον είχα στο ποδόσφαιρο. Επίσης, στον στίβο είσαι αποκλειστικά εσύ και ο εαυτός σου, ενώ στο ποδόσφαιρο ένιωθα ότι δεν τα έδινα όλα, γιατί είναι ομαδικό το άθλημα. Φυσικά, σε όλα τα παραπάνω σημαντικότερο ρόλο έπαιξαν οι επιτυχίες που ήδη είχα στον στίβο».

Οι αποστάσεις

Από την στιγμή που πήρε την απόφαση να ασχοληθεί μόνο με τον στίβο, αφοσιώθηκε σε αυτόν. «Μού αρέσει να τρέχω μεγάλες αποστάσεις, παρότι είναι μοναχικές. Αλλά σού δίνεται χρόνος να σκεφτείς. Πέρσι ξεκίνησα και εμπόδια, που μου βγήκε σε πολύ καλό, καθώς έκανα πανελλήνιο ρεκόρ. Στο μέλλον θεωρώ πως θα μπορούσα να τρέχω από 800μ. μέχρι 5.000μ.».

Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα τον περασμένο μήνα. «Πριν από δύο εβδομάδες, πήγα να τρέξω στο Καυταντζόγλειο στα 2.000μ. στιπλ. Πίστευα ότι θα τα πήγαινα καλά, αλλά όταν πήγα να εγγραφώ διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε καμία άλλη κοπέλα. Ήμουν μόνη μου. Αυτό μού έριξε το ηθικό γιατί ήθελα να υπάρχει ανταγωνισμός, δεδομένου ότι και στις προπονήσεις είμαι μόνη μου. Όταν μπήκα στο ταρτάν, ξεκίνησα δυναμικά, σα να ήμουν σε προπόνηση», τονίζει η Βασιλική και συνεχίζει: «Η κούραση ήταν αρκετή, όμως, δεν είχε καμία σημασία σε σχέση με αυτό που πέτυχα. Έκανα πανελλήνιο ρεκόρ και πλέον στόχος μου είναι να κατεβάσω και άλλο τον χρόνο μου στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ20 που ακολουθεί».

Και μπορεί να περίμενε μία καλή επίδοση στο Καυταντζόγλειο, το ίδιο όμως δεν ίσχυε και για το διασυλλογικό ανδρών-γυναικών λίγο καιρό πριν. «Εκεί έκανα 10:40.50 στα 3.000μ. στιπλ, που είναι η κορυφαία για φέτος στον κόσμο. Δεν το περίμενα, αν και ήμουν σε πολύ καλή μέρα. Είχα δυνάμεις να τον ρίξω και άλλο τον χρόνο μου όταν τερμάτισα, κάτι που εύχομαι να κάνω στο προσεχές πανελλήνιο πρωτάθλημα».

Το όνειρο των Ολυμπιακών

Η νεαρή αθλήτρια του Ηρακλή έχει ένα μεγάλο όνειρο, να λάβει κάποια στιγμή μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες. «Όπως κάθε αθλητής, έτσι το θέλω και εγώ», υπογραμμίζει και βάζει πιο βραχυπρόθεσμους στόχους: «Θα ήθελα να λάβω μέρος σε ένα πανευρωπαϊκό ή σε ένα παγκόσμιο. Δυστυχώς, πέρσι ενώ είχα πιάσει το όριο για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ18, αυτό αναβλήθηκε για φέτος και τελικά ακυρώθηκε».

Όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό της είναι ο προπονητής της, Ιάσωνας Ιωαννίδης. «Έχουμε πολύ συνεργασία, με έχει στηρίξει πάρα πολύ, όπως και όλη η ομάδα του Ηρακλή. Ο προπονητής μου θέλει να παραμείνω προσγειωμένη, με παρακινεί, μού δίνει συγχαρητήρια. Σιγά σιγά με τις προπονήσεις και με τους χρόνους που κάνω, καταλαβαίνω μέχρι πού μπορώ να φτάσω».

* Δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 13/6/2021

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία