«USS Mount Whitney»: Ένα πλοίο - υπερόπλο
Η "ΜτΚ" ξεναγήθηκε στη ναυαρχίδα του αμερικανικού στόλου
18/09/2018 18:11
Γιορτή η ΔΕΘ, ειδικά η φετινή με το αμερικανικό χρώμα, όμως οι σκοτούρες που έρχονται μαζί της στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, πολλές. Κάτι οι διαδηλώσεις, κάτι τα σχολεία που άνοιξαν, κάτι το κυκλοφοριακό και μια είδηση που σε άλλη περίπτωση θα απασχολούσε λίγους, έγινε το θέμα συζήτησης στην κανονική, αλλά και διαδικτυακή ζωή. Ο κατάπλους του 6ου
στόλου των ΗΠΑ στο λιμάνι μας, εκείνο που πανηγυρίζει κάθε που βλέπει καράβι, έγινε πρώτο θέμα συζήτησης, με άλλους να φωτογραφίζουν το εντυπωσιακό πολεμικό πλοίο κι άλλους να αναφωνούν σαν άλλοι πρωταγωνιστές του Σακελλάριου «Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα».
Στιγμιότυπο από την ξενάγησή μας στο κατάστρωμα του πλοίου.
Το «USS Mount Whitney» βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα στα ανοιχτά του Θερμαϊκού Κόλπου και η «Μακεδονία της Κυριακής» ήταν μέσα στους λίγους και τυχερούς που ανέβηκαν στο πολεμικό πλοίο - υπερόπλο, μαθαίνοντας από τους ίδιους τους πεζοναύτες που αποτελούν το προσωπικό του όσες λεπτομέρειες δεν είναι «classified» (απόρρητες).
Η δημοσιογραφική επίσκεψη στο πλοίο, που φέρει το όνομα του ξακουστού βουνού της Καλιφόρνιας, ξεκίνησε από το αμερικανικό προξενείο και γρήγορα καταλάβαμε πως δεν ήταν μία συνηθισμένη χαλαρή ξενάγηση. Λίγο τα τζιπ με τους σεκιουριτάδες, λίγο ο ενδελεχής έλεγχος από τους λιμενικούς όταν φτάσαμε, λίγο ο ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος που σνίφαρε τσάντες και πορτοφόλια, μας έκαναν σαφές πως η χαλαρότητα θα τέλειωνε μόλις η λάντζα του «Zouros Tours» έφτανε στο πελώριο πλοίο.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του θηρίου «USS Mount Whitney», που αποτελεί τη ναυαρχίδα του 6ου στόλου, αρκεί να παρατηρήσει πως η ελληνική φρεγάτα «Ύδρα» βρίσκεται κανονικά ελλιμενισμένη στην Α’ προβλήτα, γιατί πολύ απλά το λιμάνι μπορεί να τη «σηκώσει». Κάτι που φυσικά δν θα μπορούσε να ισχύσει για το υπερσύγχρονο πλοίο των ΗΠΑ, ένα από τα δύο που υπάρχουν στον κόσμο και μπορούν ουσιαστικά να υποστηρίξουν καθοριστικά κάθε πολεμική ή μη επιχείρηση της χώρας ή του ΝΑΤΟ σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. «Το πιο επικίνδυνο όπλο των ημερών μας είναι η πληροφορία. Τα όπλα μου είναι οι κεραίες μου» μας είπε χαμογελώντας, αλλά χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, ο διοικητής Ρόμπερτ Αγκιλάρ. Με λίγα λόγια το «USS Mount Whitney» όπως μας ανέφερε και ο αλβανικής καταγωγής αξιωματικός Α. Ντερβίσι, δεν χρειάζεται να σπεύσει προς κάποια περιοχή που «σκάει» ένα θερμό επεισόδιο, αφού μπορεί κι από μακριά να κάνει ό,τι χρειαστεί.
Πέραν του μεγέθους του πολεμικού πλοίου και αυτών των καλωδίων που ήταν παντού, σε κάθε τοίχο, σε κάθε γωνιά, σε κάθε πόρτα, εκείνο που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό ήταν το κάθε άλλο παρά τυπικό (ή μάλλον στερεοτυπικό) ύφος και η αντιμετώπιση των στρατιωτικών προς εμάς, τους… εισβολείς. Τις στρατιωτικές και ναυτικές ικανότητες του διοικητή προφανώς τις έχουν κρίνει εκείνοι που του εμπιστεύτηκαν να είναι τα μάτια και τα αυτιά όλου του ΝΑΤΟ από τη Μαύρη Θάλασσα έως την Κύπρο, όμως την επικοινωνιακή του δεινότητα σε συνδυασμό με τη θέρμη που μιλούσε για το «κορίτσι του», το πλοίο, μπορεί καλύτερα να την κρίνει ο πολίτης, πόσο μάλλον ο δημοσιογράφος. «Το πλοίο είναι ζωντανό και μπορείτε να ακούσετε τους ήχους της και τις δονήσεις από τον εξοπλισμό της, είναι όμως οι άνθρωποι, το πλήρωμά ‘της’, που ‘της’ δίνουν ζωή» μας είπε.
Τα σουβλάκια «κεμπάπ» και τα κινούμενα σχέδια
Οι άνθρωποι του αμερικανικού στόλου μάς υποδέχτηκαν με χαρά κι ενθουσιασμό. Τόσο καιρό στη θάλασσα άλλωστε, όσο κι αν το πλοίο διαθέτει ανέσεις που τα δικά μας ναυτάκια βλέπουν μόνο στην ανταλλαγή εθιμοτυπικών επισκέψεων, οι γυναίκες και οι άντρες του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ είχαν την ανάγκη μιας γιορτής. Κι αυτή τους χάρισε αυτές τις μέρες η πόλη μας, που τους ενθουσίασε με τις ομορφιές της (η θέα από το πλοίο στα ανοιχτά είναι απίστευτη) αλλά και με το ωραίο της φαγητό, όπως μας είπαν. Βέβαια δεν ήταν και «στερημένοι», αφού η ξενάγηση που μας έκαναν στα βαθιά του πλοίου, στα μαγειρεία και το εστιατόριο, αποκάλυψε πως στο αμερικανικό ναυτικό τρώνε καλά. Οι μάγειρες ετοίμαζαν ατέλειωτες μερίδες σουβλάκια κοτόπουλου, όχι ετοιματζίδικα, όπως μας είπαν, κι εμείς τους ευχηθήκαμε «καλή όρεξη», διορθώνοντάς τους, αφού επέμεναν πως σούβλιζαν... κεμπάπ.
Οι μάγειρες του πλοίου ετοίμασαν σουβλάκια κοτόπουλου για βραδινό.
Σειρά είχε το εστιατόριο των κατώτερων αξιωματικών, το οποίο, όπως μας διαβεβαίωσε ένας ανώτερος, σερβίρει ακριβώς το ίδιο φαγητό (αν και οι αγαπημένες σως των Αμερικανών διαφέρουν) με εκείνο που τρώει ο διοικητής. Ήταν περασμένο μεσημέρι κι έτσι ο χώρος ήταν μισοάδειος, με κάποιες παρέες να απολαμβάνουν στιγμές χαλάρωσης, παρακολουθώντας κινούμενα σχέδια…
Η ζηλευτή τεχνολογία
Κι αν το εσωτερικό του πολεμικού πλοίου δεν μας ήταν. λόγω μεγάλης έκθεσης στο αμερικανικό σινεμά, «ξένο», οι δυνατότητες των συστημάτων του είναι εντυπωσιακές και μάλλον ζηλευτές για όσους ζούμε κι εργαζόμαστε σε μια χώρα που η τεχνολογία είναι και ακριβή και μας απογοητεύει συχνά πυκνά. Σύμφωνα με το διοικητή κ. Αγκιλάρ «ο ουρανός είναι το όριο» όσον αφορά τις ταχύτητες των επικοινωνιών που μπορεί να «πιάσουν» τα όργανα του «USS Mount Whitney», ενός πλοίου που «μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με έναν απλό πολίτη μιας χώρας μέχρι και τον ένοικο του Λευκού Οίκου, αφού χάρη στα συστήματα μπορεί να συνδεθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι και το πιο απομακρυσμένο σημείο στον πλανήτη».
O διοικητής Ρ. Αγκιλάρ μάς μίλησε με θέρμη για την πλωτή πολιτεία που κυβερνά.
Η ημέρα μας στην πλωτή πολιτεία, που ήρθε στην πόλη μας με αφορμή την παρουσία των ΗΠΑ ως τιμώμενη χώρα της ΔΕΘ, τέλειωσε, όμως η εμπειρία θα μας μείνει αξέχαστη. Άλλωστε η ευκαιρία να δεις από μέσα ένα πλοίο - θρύλο είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί, once in a lifetime...
Η συντάκτρια της «Μακεδονίας της Κυριακής» Δήμητρα Τσαμποδήμου στο κατάστρωμα του πλοίου.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το USS Mount Whitney ναυπηγήθηκε το 1970 στο Νorthrop Grumman Shipbuilding στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών και είναι ένα από τα πλέον εξελιγμένα πολεμικά πλοία C4I. Τέθηκε σε υπηρεσία το 1971 και μετράει αρκετές συμμετοχές σε επιχειρήσεις στον Ατλαντικό, τη Μεσόγειο, την Καραϊβική, τον Ινδικό, καθώς και στο Κέρας της Αφρικής.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Έχει μήκος 189μ., πλάτος 33 μέτρα και εκτόπισμα 18.400 τόνων, πλήρους φορτίου. Μπορεί να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 23 κόμβων, φέρει έναν ιδιαιτέρως προηγμένο εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών και μπορεί να μεταφέρει με ασφάλεια και ταχύτητα δεδομένα σε κάθε μέρος της Γης.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Το πλήρωμά του αποτελείται αυτή τη στιγμή από 150 υπαξιωματικούς, 12 αξιωματικούς και 150 άτομα πολιτικό προσωπικό, ενώ έχει τη δυνατότητα να «σηκώσει» μέχρι 1500 άτομα εάν χρειαστεί. Διοικητής είναι o Καπετάνιος Ρόμπερτ Αγκιλάρ.
* Ευχαριστούμε θερμά το Αμερικανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης.
* Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 16/9/2018.
Γιορτή η ΔΕΘ, ειδικά η φετινή με το αμερικανικό χρώμα, όμως οι σκοτούρες που έρχονται μαζί της στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, πολλές. Κάτι οι διαδηλώσεις, κάτι τα σχολεία που άνοιξαν, κάτι το κυκλοφοριακό και μια είδηση που σε άλλη περίπτωση θα απασχολούσε λίγους, έγινε το θέμα συζήτησης στην κανονική, αλλά και διαδικτυακή ζωή. Ο κατάπλους του 6ου
στόλου των ΗΠΑ στο λιμάνι μας, εκείνο που πανηγυρίζει κάθε που βλέπει καράβι, έγινε πρώτο θέμα συζήτησης, με άλλους να φωτογραφίζουν το εντυπωσιακό πολεμικό πλοίο κι άλλους να αναφωνούν σαν άλλοι πρωταγωνιστές του Σακελλάριου «Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα».
Στιγμιότυπο από την ξενάγησή μας στο κατάστρωμα του πλοίου.
Το «USS Mount Whitney» βρίσκεται εδώ και μία εβδομάδα στα ανοιχτά του Θερμαϊκού Κόλπου και η «Μακεδονία της Κυριακής» ήταν μέσα στους λίγους και τυχερούς που ανέβηκαν στο πολεμικό πλοίο - υπερόπλο, μαθαίνοντας από τους ίδιους τους πεζοναύτες που αποτελούν το προσωπικό του όσες λεπτομέρειες δεν είναι «classified» (απόρρητες).
Η δημοσιογραφική επίσκεψη στο πλοίο, που φέρει το όνομα του ξακουστού βουνού της Καλιφόρνιας, ξεκίνησε από το αμερικανικό προξενείο και γρήγορα καταλάβαμε πως δεν ήταν μία συνηθισμένη χαλαρή ξενάγηση. Λίγο τα τζιπ με τους σεκιουριτάδες, λίγο ο ενδελεχής έλεγχος από τους λιμενικούς όταν φτάσαμε, λίγο ο ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος που σνίφαρε τσάντες και πορτοφόλια, μας έκαναν σαφές πως η χαλαρότητα θα τέλειωνε μόλις η λάντζα του «Zouros Tours» έφτανε στο πελώριο πλοίο.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του θηρίου «USS Mount Whitney», που αποτελεί τη ναυαρχίδα του 6ου στόλου, αρκεί να παρατηρήσει πως η ελληνική φρεγάτα «Ύδρα» βρίσκεται κανονικά ελλιμενισμένη στην Α’ προβλήτα, γιατί πολύ απλά το λιμάνι μπορεί να τη «σηκώσει». Κάτι που φυσικά δν θα μπορούσε να ισχύσει για το υπερσύγχρονο πλοίο των ΗΠΑ, ένα από τα δύο που υπάρχουν στον κόσμο και μπορούν ουσιαστικά να υποστηρίξουν καθοριστικά κάθε πολεμική ή μη επιχείρηση της χώρας ή του ΝΑΤΟ σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. «Το πιο επικίνδυνο όπλο των ημερών μας είναι η πληροφορία. Τα όπλα μου είναι οι κεραίες μου» μας είπε χαμογελώντας, αλλά χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, ο διοικητής Ρόμπερτ Αγκιλάρ. Με λίγα λόγια το «USS Mount Whitney» όπως μας ανέφερε και ο αλβανικής καταγωγής αξιωματικός Α. Ντερβίσι, δεν χρειάζεται να σπεύσει προς κάποια περιοχή που «σκάει» ένα θερμό επεισόδιο, αφού μπορεί κι από μακριά να κάνει ό,τι χρειαστεί.
Πέραν του μεγέθους του πολεμικού πλοίου και αυτών των καλωδίων που ήταν παντού, σε κάθε τοίχο, σε κάθε γωνιά, σε κάθε πόρτα, εκείνο που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό ήταν το κάθε άλλο παρά τυπικό (ή μάλλον στερεοτυπικό) ύφος και η αντιμετώπιση των στρατιωτικών προς εμάς, τους… εισβολείς. Τις στρατιωτικές και ναυτικές ικανότητες του διοικητή προφανώς τις έχουν κρίνει εκείνοι που του εμπιστεύτηκαν να είναι τα μάτια και τα αυτιά όλου του ΝΑΤΟ από τη Μαύρη Θάλασσα έως την Κύπρο, όμως την επικοινωνιακή του δεινότητα σε συνδυασμό με τη θέρμη που μιλούσε για το «κορίτσι του», το πλοίο, μπορεί καλύτερα να την κρίνει ο πολίτης, πόσο μάλλον ο δημοσιογράφος. «Το πλοίο είναι ζωντανό και μπορείτε να ακούσετε τους ήχους της και τις δονήσεις από τον εξοπλισμό της, είναι όμως οι άνθρωποι, το πλήρωμά ‘της’, που ‘της’ δίνουν ζωή» μας είπε.
Τα σουβλάκια «κεμπάπ» και τα κινούμενα σχέδια
Οι άνθρωποι του αμερικανικού στόλου μάς υποδέχτηκαν με χαρά κι ενθουσιασμό. Τόσο καιρό στη θάλασσα άλλωστε, όσο κι αν το πλοίο διαθέτει ανέσεις που τα δικά μας ναυτάκια βλέπουν μόνο στην ανταλλαγή εθιμοτυπικών επισκέψεων, οι γυναίκες και οι άντρες του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ είχαν την ανάγκη μιας γιορτής. Κι αυτή τους χάρισε αυτές τις μέρες η πόλη μας, που τους ενθουσίασε με τις ομορφιές της (η θέα από το πλοίο στα ανοιχτά είναι απίστευτη) αλλά και με το ωραίο της φαγητό, όπως μας είπαν. Βέβαια δεν ήταν και «στερημένοι», αφού η ξενάγηση που μας έκαναν στα βαθιά του πλοίου, στα μαγειρεία και το εστιατόριο, αποκάλυψε πως στο αμερικανικό ναυτικό τρώνε καλά. Οι μάγειρες ετοίμαζαν ατέλειωτες μερίδες σουβλάκια κοτόπουλου, όχι ετοιματζίδικα, όπως μας είπαν, κι εμείς τους ευχηθήκαμε «καλή όρεξη», διορθώνοντάς τους, αφού επέμεναν πως σούβλιζαν... κεμπάπ.
Οι μάγειρες του πλοίου ετοίμασαν σουβλάκια κοτόπουλου για βραδινό.
Σειρά είχε το εστιατόριο των κατώτερων αξιωματικών, το οποίο, όπως μας διαβεβαίωσε ένας ανώτερος, σερβίρει ακριβώς το ίδιο φαγητό (αν και οι αγαπημένες σως των Αμερικανών διαφέρουν) με εκείνο που τρώει ο διοικητής. Ήταν περασμένο μεσημέρι κι έτσι ο χώρος ήταν μισοάδειος, με κάποιες παρέες να απολαμβάνουν στιγμές χαλάρωσης, παρακολουθώντας κινούμενα σχέδια…
Η ζηλευτή τεχνολογία
Κι αν το εσωτερικό του πολεμικού πλοίου δεν μας ήταν. λόγω μεγάλης έκθεσης στο αμερικανικό σινεμά, «ξένο», οι δυνατότητες των συστημάτων του είναι εντυπωσιακές και μάλλον ζηλευτές για όσους ζούμε κι εργαζόμαστε σε μια χώρα που η τεχνολογία είναι και ακριβή και μας απογοητεύει συχνά πυκνά. Σύμφωνα με το διοικητή κ. Αγκιλάρ «ο ουρανός είναι το όριο» όσον αφορά τις ταχύτητες των επικοινωνιών που μπορεί να «πιάσουν» τα όργανα του «USS Mount Whitney», ενός πλοίου που «μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με έναν απλό πολίτη μιας χώρας μέχρι και τον ένοικο του Λευκού Οίκου, αφού χάρη στα συστήματα μπορεί να συνδεθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι και το πιο απομακρυσμένο σημείο στον πλανήτη».
O διοικητής Ρ. Αγκιλάρ μάς μίλησε με θέρμη για την πλωτή πολιτεία που κυβερνά.
Η ημέρα μας στην πλωτή πολιτεία, που ήρθε στην πόλη μας με αφορμή την παρουσία των ΗΠΑ ως τιμώμενη χώρα της ΔΕΘ, τέλειωσε, όμως η εμπειρία θα μας μείνει αξέχαστη. Άλλωστε η ευκαιρία να δεις από μέσα ένα πλοίο - θρύλο είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί, once in a lifetime...
Η συντάκτρια της «Μακεδονίας της Κυριακής» Δήμητρα Τσαμποδήμου στο κατάστρωμα του πλοίου.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το USS Mount Whitney ναυπηγήθηκε το 1970 στο Νorthrop Grumman Shipbuilding στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών και είναι ένα από τα πλέον εξελιγμένα πολεμικά πλοία C4I. Τέθηκε σε υπηρεσία το 1971 και μετράει αρκετές συμμετοχές σε επιχειρήσεις στον Ατλαντικό, τη Μεσόγειο, την Καραϊβική, τον Ινδικό, καθώς και στο Κέρας της Αφρικής.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Έχει μήκος 189μ., πλάτος 33 μέτρα και εκτόπισμα 18.400 τόνων, πλήρους φορτίου. Μπορεί να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 23 κόμβων, φέρει έναν ιδιαιτέρως προηγμένο εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών και μπορεί να μεταφέρει με ασφάλεια και ταχύτητα δεδομένα σε κάθε μέρος της Γης.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Το πλήρωμά του αποτελείται αυτή τη στιγμή από 150 υπαξιωματικούς, 12 αξιωματικούς και 150 άτομα πολιτικό προσωπικό, ενώ έχει τη δυνατότητα να «σηκώσει» μέχρι 1500 άτομα εάν χρειαστεί. Διοικητής είναι o Καπετάνιος Ρόμπερτ Αγκιλάρ.
* Ευχαριστούμε θερμά το Αμερικανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης.
* Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 16/9/2018.
ΣΧΟΛΙΑ