«Γιατί μας άφησε η Αμερική; Τι έχει πάθει αυτός ο Ερντογάν και θέλει να μας εξαφανίσει»; Με αυτές τις απορίες και με την συγκίνησή του να είναι εμφανής ο 18χρονος Αχμέτ Μπαμπλίς, Κούρδος από την Συρία μαζί με άλλους συμπατριώτες του που εγκατέλειψαν την χώρα τους μετά την τουρκική εισβολή στην περιοχή Αφρίν παρακολουθεί λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις γύρω από την εισβολή του Ερντογάν στην Βορειοανατολική Συρία.

Κούρδοι της Συρίας που εδώ και ενάμιση χρόνο βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη, τα τελευταία εικοσιτετράωρα συγκεντρώνονται στο καφενείο του επίσης Κούρδου Γιάννη στην οδό Πτολεμαίων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Έχοντας τα κινητά τους στα χέρια και τα μάτια τους κολλημένα στην οθόνη, παρακολουθούν βίντεο στο youtube και εικόνες που κυκλοφορούν στα social media. Παρακολουθούν βόμβες να χτυπούν σπίτια που μένουν οι μανάδες, οι πατεράδες, οι παππούδες τους. Παρακολουθούν εικόνες όπου πρωταγωνιστούν νεκρά παιδιά. Συζητούν και εξοργίζονται με την τουρκική επίθεση στην Βορειοανατολική Συρία.

“Κάθε βράδυ γίνεται χαμός” αναφέρει ο ιδιοκτήτης του μόλις έξι μηνών καφενείου, ο οποίος ακριβώς απέναντι άνοιξε και ένα κουρείο. Ο ίδιος βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 17 χρόνια και μιλά καλά ελληνικά. Εξηγεί στο makthes.gr πως το μαγαζί του γεμίζει από συμπατριώτες του που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα ή έρχονται ανά διαστήματα.

Τις τελευταίες ώρες οι Κούρδοι της Συρίας στη Θεσσαλονίκη οργανώνονται, προκειμένου να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στη χώρα τους. Μαζεύονται στο στέκι τους, συζητούν και σκέφτονται πως θα στείλουν το δικό τους μήνυμα: «Ερντογάν στάματα τον πόλεμο. Τι κάνεις στην Συρία» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά. Σχεδιάζουν μάλιστα να επισκεφτούν το δημαρχείο για να λάβουν την απαραίτητη άδεια για την πραγματοποίηση της συγκέντρωσής τους.

Ο Αχμέτ Μπαμπλίς είναι 18 ετών. Ήρθε στην Θεσσαλονίκη πριν 1,5 χρόνο μαζί με την μητέρα του και τα τρία του αδέρφια, ηλικίας 16,12 και 8 ετών αντίστοιχα. Μετά τον βομβαρδισμό της περιοχής Αφρίν μπήκε σε μια βάρκα και βρέθηκε στη Σάμο και από εκεί στα Ιωάννινα και μετέπειτα στη Θεσσαλονίκη. «Το μυαλό μου βρίσκεται στους φίλους μου, στους συγγενείς μου. Φοβάμαι πως Κάτι θα πάθουν. Κάθε λεπτό πεθαίνουν άνθρωποι» τονίζει στο makthes.gr. “Η γιαγιά μου είναι 94 ετών. Κατάκοιτη. Δεν βλέπει. Πρέπει να πηγαίνει στο νοσοκομείο. Φοβάμαι για εκείνη. Μέχρι στιγμής ξέρω ότι είναι καλά” αναφέρει. Ο Αχμέτ, λέει, πως οι περισσότεροι συγγενείς του βρίσκονται στο σημείο του πόλεμου. “Είναι πολύ δύσκολο να έρθουν” υποστηρίζει. Μιλά με ένταση καθώς βλέπει εικόνες από βομβαρδισμούς. Ο ίδιος κάθε απόγευμα 6-10 παρακολουθεί μαθήματα στο σχολείο. “Τα ελληνικά είναι δύσκολη γλώσσα” αναφέρει. Τον ρωτώ εάν έχει φίλους και εάν θα ήθελε να μείνει στην Ελλάδα. “Οι Έλληνες είναι πολύ καλύτεροι από άλλους λαούς, όπως είναι οι Γερμανοί. Έχω φίλους στο σχολείο. Την Ιωάννα, τον Δημήτρη, τον Κώστα” σχολιάζει και ελπίζει για ένα καλύτερο μέλλον για αυτόν και την οικογένειά του. “Γιατί μας εγκατέλειψε η Αμερική” ρωτά και ξαναρωτά.

Στο καφενείο του Γιάννη η μουσική “στη γλώσσα” τους είναι στη διαπασών. Μια υπάλληλος εξυπηρετεί στο μπαρ, ενώ άλλοι θαμώνες παίζουν τάβλι, άλλοι καπνίζουν ναργιλέ και άλλοι μιλούν στο Τηλέφωνο.

Ο Αμπντούλ Καντίρ βρίσκεται επίσης στην Θεσσαλονίκη εδώ και 1,5 χρόνο. Είναι 34 ετών και το σπίτι του χτυπήθηκε από τουρκικά πυρά. “Θέλει να μας σκοτώσει όλους” αναφέρει. “Θέλει να μας εξολοθρεύσει. Έφυγα όταν ξεκίνησε ο Ερντογάν να βομβαρδίζει την Αφρίν. Κοιτώ τα βίντεο από τις νέες επιθέσεις. Μπορεί οι νεκροί να είναι οι γονείς μας” υποστηρίζει. Μιλά με ένταση και νεύρο και δείχνει τα σημάδια στο σώμα του από τις βόμβες που κατέστρεψαν το σπίτι του. “Έφυγα για μια καλύτερη ζωή. Οι συγγενείς μου αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι τους για να σωθούν. Ο Ερντογάν βομβαρδίζει τα παιδιά μας. Τι θέλει επιτέλους ο Ερντογάν από εμάς;” αναρωτιέται και καταλήγει: “Τι του έχουμε κάνει άραγε”;