ΑΠΟΨΕΙΣ

Υπάρχει μια αφ’ υψηλού θεώρηση, η θεώρηση της πραγματικότητας μέσω πληκτρολογίου, που στην περίπτωση του Covid-19 όσο πάει και παραμορφώνει περισσότερο την εικόνα. Δεν έχει σημασία αν πληκτρολογεί κανείς στο laptop ή στο PC , στο smartphone ή στο tablet, σημασία έχει αν το κάνει εντός ή εκτός κοινωνικής πραγματικότητας. Στην πρώτη φάση της πανδημίας, κανείς δεν ήξερε τι, πώς, από πού και προς τα πού πάει ο νέος κορονοϊός. Εμείς με το μούδιασμα από το θρίλερ της Ιταλίας κυρίως, συμμορφωθήκαμε μαζικά με τις οδηγίες των ειδικών και της Πολιτείας κλείσαμε νωρίς, προσέξαμε και γλυτώσαμε τα χειρότερα. Το τότε lockdown λειτούργησε σαν ένα πελώριο φράγμα ανάσχεσης της μετάδοσης του ιού και πέτυχε ακριβώς επειδή αποφασίστηκε έγκαιρα.

Έκτοτε έχουν περάσει μήνες κι όχι μέρες ή εβδομάδες, η χώρα όπως όλες οι χώρες του κόσμου, επανήλθε σε μια λειτουργία κοντά -το τονίζω κοντά όχι πλήρως- στην κανονικότητα και με δεδομένο το κακό σενάριο που επαληθεύτηκε ότι δηλαδή ο Covid-19 δεν είναι εποχικός κορονοϊός όπως η γρίπη, έχουμε σημαντική για τα δικά μας δεδομένα έξαρση. Τα δικά μας δεδομένα είναι χαμηλά έως πολύ χαμηλά αν συγκριθούν π.χ με τα 3-4 χιλιάδες κρούσματα την ημέρα στο Ισραήλ όταν βγήκε από lockdown. Είχε τουρισμό το Ισραήλ; Είχε μήπως χάλια υποδομές ή χάλια σύστημα επιτήρησης των μέτρων; Όχι, είχε απλώς νέους πολλούς νέους που ξεχύθηκαν στις παραλίες και στους δρόμους διασκεδάζοντας, όπως και συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού με υψηλό βαθμό μη συμμόρφωσης στα μέτρα προστασίας. Αυτά ήταν αρκετά....

Η συνέχεια όπως φοβάμαι ότι θα δούμε, δεν είναι αυτή η απερίσκεπτη προσέγγιση «ΟΚ θα κάνουμε νέο lockdown». Διότι όπως είπα το lockdown δεν πληκτρολογείται, δηλαδή δεν πατάς ένα κουμπί και υπακούει ο πληθυσμός επειδή το λες εσύ που κυβερνάς και όλοι οι ειδικοί μαζί. Την πρώτη φορά έγινε διότι ήταν πρωτόγνωρο. Δεύτερη όμως δεν γίνεται χωρίς σοβαρές παρενέργειες. Δηλαδή υπάρχει πλέον αυξημένο ποσοστό δυσπιστίας, θεωρίες που αναπτύχθηκαν στο μακρύ μεσοδιάστημα, διαφορετικές απόψεις ειδικών που δημοσιοποιούνται συνεχώς, σκληρή κριτική της αντιπολίτευσης, οικονομικές επιπτώσεις που αφορούν σχεδόν σε όλα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, κοινωνική δυσανεξία σε μέτρα που ακυρώθηκαν και τώρα επανέρχονται όπως επίσης και θυμός για το παραμικρό λάθος, όπως έγινε π.χ. με την παρτίδα με τις μεγάλες μάσκες στα σχολεία. Αυτό είναι το νέο περιβάλλον εντός του οποίου καλείται να αποφασίσει η κυβέρνηση, όχι το περιβάλλον του Μαρτίου. Και θα πρέπει να ξέρει ότι όπως και στις άλλες χώρες έτσι και στην Ελλάδα θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια επιβολής πλέον των μέτρων και όχι απλής συμμόρφωσης.

Ας κινηθεί λοιπόν ανάλογα και πάντως εκτός πληκτρολογίου

Το σήριαλ συνεχίζεται

Δεν ξέρω τι έχουν πάθει οι πολιτικοί της ΝΔ με το θέμα των ιερέων της θείας κοινωνίας κλπ κλπ αλλά αν δεν σταματήσει το σήριαλ των δηλώσεων, κινδυνεύουν να αυτογελοιοποιηθούν συνολικά. Έκανε ένα μεγάλο λάθος ο Γ. Κουμουτσάκος που τον είδαμε να μεταλαμβάνει σε φωτογραφία. Του την έπεσε ο Ν. Χαρδαλιάς ως όφειλε ως προς την επισήμανση του λάθους αλλά ως μη όφειλε ως προς την ταβανόπροκα περί επίδειξης πίστης. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι κυκλοφόρησε video με τον ίδιο να σκύβει και να φιλά χέρι ιερέα ή μανίκι ιερέα χωρίς να φορά μάσκα ο ίδιος. Στην σκληρή κριτική που ακολούθησε δεν είπε «συγγνώμη, λάθος» αλλά βγήκε κι από πάνω: «Στις πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν τη Θεσσαλία πραγματοποιήσαμε επιτυχώς 788 διασώσεις με τελευταία την από αέρος διάσωση μιας εγκύου, ενός βρέφους, μιας καρκινοπαθούς και 4 ακόμα συμπολιτών μας. 

Τέτοιες ιστορίες μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω. Και αυτό εξέφρασα κλίνοντας στο ράσο του με σεβασμό (και όχι φιλώντας το χέρι του) προς τον Ιερέα που διασώσαμε και που έσπευσε να μας ευχαριστήσει και να μας συγχαρεί αμέσως μετά το τέλος και αυτής της επιχείρησης και ενώ μόλις είχα βγάλει την μάσκα μου για να πιω νερό…». Και συνεχίζεται τώρα χορός δηλώσεων για το ποιοι κοινώνησαν ή δεν κοινώνησαν π.χ «Έχω να κοινωνήσω μήνες» είπε ο Μάκης Βορίδης για το πώς χαιρετούμε έναν ιερέα «Σαφώς μπορεί να υποκλιθώ σε έναν ιερέα αλλά στην εποχή που ζούμε νομίζω ότι πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί και να τηρούμε τα μέτρα» είπε ο Νίκος Παπαθανάσης κλπ κλπ. Να το λήξουν το θέμα ή τα ψηφαλάκια των πιστών μετράνε περισσότερο από την ουσία;

Αυτοθαυμασμός ή ….αυτοσαρκασμός;

Ο πρώην εκπρόσωπος και νυν Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Τζανακόπουλος έχει ενθουσιαστεί με την νέα λέξη-κλειδί στον αντιπολιτευτικό λόγο του. Μάλιστα την επανέλαβε 4 φορές σε μια μόνο απάντηση «Ο κ. Μητσοτάκης αλλά και το σύνολο της κυβέρνησης αυτοθαυμάζονται εδώ και 14 μήνες, ανεξαρτήτως συνθηκών. Το ίδιο έκαναν και με την πανδημία, όταν με κυνικό τρόπο επιχείρησαν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τη συλλογική προσπάθεια που κάναμε την περίοδο του lockdown. Σήμερα ο έλεγχος χάνεται, αν δεν έχει χαθεί, και πλέον ο αυτοθαυμασμός δεν είναι απλώς ενοχλητικός, αλλά προσβλητικός για την κοινωνία που ήδη βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Οι ισχυρισμοί του κ. Μητσοτάκη αναδεικνύουν λοιπόν την τεράστια απόσταση που τον χωρίζει από την πραγματικότητα και γι’ αυτό ο αυτοθαυμασμός δεν θα του βγει σε καλό... 

Αυτό που αφορά εμάς είναι ότι το σύστημα υγείας δεν είναι προετοιμασμένο για τη διαχείριση της έξαρσης του ιού, ότι αυτή τη στιγμή υπηρετούν σε αυτό 5.000 λιγότεροι γιατροί και νοσηλευτές σε σχέση με έναν χρόνο πριν, ότι τα σχολεία δεν έχουν ανοίξει με ασφάλεια, ότι δεν υπάρχει το παραμικρό σχέδιο για να αντιμετωπίσει η χώρα αυτή την τεράστια πρόκληση. Αν ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι δικαιούται μέσα σε αυτό το κλίμα να αυτοθαυμάζεται, είναι κακό του κεφαλιού του.» Διερωτάται λοιπόν κανείς εύλογα, δεδομένης της πολιτικής προσωπικότητας του κ Τζανακόπουλου, αν κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια ως προς τον αυτοθαυμασμό ή απλά …. αυτοσαρκάζεται!

Όμορφη ξανθή και νέα

H πρόεδρος του ΣΕΦ και πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Πειραιά, Χριστίνα Τσιλιγκίρη σε συνέντευξή της περιέγραψε τα γνωστά δεινά που υφίσταται κάθε ξανθή όμορφη και νέα γυναίκα με σπουδές και πτυχία, όταν βρεθεί -αν βρεθεί ποτέ θα έλεγα εγώ- σε θέση ευθύνης. Όπως είπε έχει ακούσει -και ακούει όπως υποψιάζομαι- «πολλά και διάφορα.... «Και τι δουλειά έχει αυτή εδώ;», «και από πού κι ως πού βρέθηκε εδώ;» Φυσικά, κανένας δεν κοιτούσε ότι είχα τα τυπικά προσόντα, τα πτυχία και τις γνώσεις, για πολλά χρόνια έπρεπε να ξεκινάει η μέρα μου και να αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας, ο κυνισμός μου από ένα σημείο και μετά έφτασε στο 200%... «Αποδείξαμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες; 

Πάμε τώρα να δουλέψουμε;», έτσι τους έλεγα. Έχει τύχει να βρίσκομαι σε μίτινγκ με κυρίους και ένας από αυτούς πέρασε από μπροστά μου και μου παρήγγειλε καφέ. Πάγωσαν όλοι. Η γραμματέας μου πήγε να μιλήσει αλλά τη σταμάτησα, εγώ ατάραχη πήρα την παραγγελία, τους σερβίρισα τους καφέδες και φυσικά κοκάλωσε μόλις είδε ότι ο γενικός διευθυντής ήταν γένους θηλυκού και όχι αρσενικού. Έπαθε σοκ!» Η κοπέλα έχει απόλυτο δίκιο. Μεγαλύτερη προκατάληψη από την προκατάληψη σε σχέση με την εμφάνιση μιας γυναίκας και τα ανάλογα στερεότυπα δεν υπάρχει. Μια μητρική συμβουλή όμως: Επειδή κατά έναν ορισμό ευφυία είναι η προσαρμογή στο περιβάλλον, ας προσαρμοστεί κι ας μην πυροδοτεί μόνη της τα στερεότυπα…