Το κέντρο δεν είναι μέσος όρος
Πιο εύκολα μαθαίνει νέα κόλπα ο γέρος σκύλος παρά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν φταίει που πέρασαν από την ΚΝΕ, δεν είναι καν θέμα ιδεολογίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδεολογία. Στο κέντρο του υπάρχει μία παρέα από πολιτικούς τυχοδιώκτες, μπαχαλάκηδες του 2008 και απολογητές της τρομοκρατίας, που με το μνημόνιο τούς έπεσε ο πρώτος αριθμός του λαχείου. Υποσχέθηκαν τον ουρανό με τ’ άστρα σε μία κακομαθημένη κοινωνία και από το πουθενά βρέθηκαν να κυβερνούν τη χώρα. Γύρω από τον στενό πυρήνα υπάρχει ένας ελαφρώς ευρύτερος κύκλος, ας πούμε το παλιό 4% του Συνασπισμού, που μπροστά στην προοπτική της «κυβερνώσας Αριστεράς» εγκατέλειψε την σοβαροφάνεια με την οποία είχε επιτυχώς πορευθεί επί δεκαετίες και ξανακύλησε στις παραισθήσεις της φοιτητικής νιότης. Ξαναείδε στα γεράματα το όραμα της Επανάστασης. Κατάντησαν να γράφουν στα εβδομήντα τους ύμνους για τον Τσίπρα! Και γύρω από αυτό τον κύκλο, υπάρχει η κατ’ εξοχήν απολίτικη μάζα που διαμόρφωσε το 37% του 2015. Δεξιοί θαυμαστές του Πούτιν και «αυριανιστές», πρώην ΠΑΣΟΚοι που ήταν τόσο ΠΑΣΟΚοι, ώστε μόλις το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τις ευθύνες του απέναντι στην πατρίδα, το 2010, πέρασαν στο απέναντι πεζοδρόμιο και φίλησαν το χέρι των υβριστών του. Όλοι μαζί νομίζουν ότι το «παλιό κόλπο» θα πετύχει πάλι.
Αυτό το «ντορό» έχει μάθει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να χαράξει άλλον. Τοξικότητα, σκανδαλολογία, ad hominem επιθέσεις μέσω του ελεγχόμενου τύπου και των στρατευμένων λογαριασμών στα social media, δίκτυα «πανεπιστημιακών υπηρεσίας» και διανυκτευρευόντων «ανθρώπων του πνεύματος» που έχουν τόσο καβαλήσει το καλάμι ώστε νομίζουν ότι ο κόσμος τους παίρνει στα σοβαρά. Με αυτή την τακτική, περιχαρακώνει μεν το 31,5% του 2019 αλλά συνεχίζει να προκαλεί απέχθεια σε εκείνους που χρειάζεται για να κερδίσει εκλογές. Δηλαδή αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντρώοι - Κεντροαριστεροί και οι οποίοι στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν Μητσοτάκη, όχι Νέα Δημοκρατία. Απέχθεια, ούτε καν φόβο.
Αυτός ο κόσμος βλέπει μία κυβέρνηση χαμηλότερη από τις προσδοκίες του. Έχει μουδιάσει με τις υποκλοπές γιατί αντιλαμβάνεται ότι εδώ «κάτι» έχει συμβεί, ενδεχομένως πολύ κακό. Βλέπει έναν πρωθυπουργό που μοιράζει μέχρι και επίδομα βενζίνης για να μην δυσαρεστήσει ψηφοφόρους που νομίζουν ότι το κράτος -δηλαδή οι φορολογούμενοι- είναι υποχρεωμένο να τους πληρώνει για να πηγαίνουν με το ΙΧ στο εξοχικό. Έχει «κρυώσει» αντιλαμβανόμενο ότι η κυβέρνηση απλώς ανακατεύει τον χυλό. Στα πανεπιστήμια ακόμη μπαίνεις με βαθμούς κάτω από τη βάση, σχολές της πλάκας που δεν έπρεπε να είναι ούτε ΤΕΙ παραμένουν ΑΕΙ, η αξιολόγηση στο Δημόσιο είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε και η κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, υποτιμητικός συμβιβασμός εξ αρχής, κατέληξε σε εξευτελισμό. Το κομματικό κράτος παραμένει άθικτο, οι «δουλειές» μοιράζονται όπως παλιά, η γραφειοκρατία πολλαπλασιάζεται, οι συντεχνίες κάνουν λόμπι με τους υπουργούς βάζοντας το χέρι στην τσέπη του πολίτη και η αντίληψη περί μεταρρυθμίσεων εξαντλείται στις πλατφόρμες. Αυτά είναι ο καημός των Κεντρώων, όχι το αν θα κηδευτεί με τιμές αρχηγού κράτους ο τέως βασιλιάς.
Αλλά όσο απογοητευμένοι και αν είναι αυτοί οι ψηφοφόροι από τον Μητσοτάκη, τους προκαλούν αποστροφή εκείνοι που αξιώνουν ανοιχτά σύνορα, καταψήφισαν τους εξοπλισμούς και τις αμυντικές συμφωνίες, υπονόμευσαν τα μέτρα κατά της πανδημίας, έκλεισαν το μάτι στους «ψεκασμένους» και η αντίληψή τους για την δημοκρατία ισοδυναμεί με τις αναρτήσεις του Πολάκη. Στο κάτω - κάτω, το να μιλάνε για υποκλοπές οι θαυμαστές του Λένιν είναι ανώτερο από Μίκυ Μάους.
Αυτό τον κόσμο, που κάποτε ήταν δικός του, ορκισμένος, πρέπει να διεκδικήσει το ΠΑΣΟΚ. Όταν κάποτε αποφασίσει ότι Κέντρο δεν είναι ένα είδος μέσου όρου Αριστεράς - Δεξιάς αλλά μια απολύτως αυτόνομη αντίληψη του κόσμου. Που μάλλον δεν πιστεύει ότι πρόοδος είναι το να διαβάζουν Drag Queen παραμύθια στα παιδάκια.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22.01.2023
