ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτό το θαύμα που συνέβη στην Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Όπου ανέβηκαν ακροδεξιά/φασιστικά πολιτικά κόμματα πετυχαίνοντας την είσοδο τους στα κοινοβούλια, δημιούργησαν ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πολιτικό ακροατήριο που νομιμοποιημένα πια τους ακολουθούσε για χρόνια. Και όσο περνούν τα χρόνια τέτοια κόμματα μεταλλάσσονται μεν προς το... δημοκρατικότερο, αλλά όπως όλοι ξέρουμε ο πυρήνας τους μόνον δημοκρατικός δεν είναι.

 Στην Ελλάδα η Χ.Α. που εκτοξεύτηκε από τα ποσοστά κάτω της μονάδας σε δεκαπλάσιες ψήφους, δεν μπόρεσε να πετύχει αυτό που επεδίωκε: να παγιωθεί ως κοινοβουλευτικό κόμμα, ως κόμμα -εκφραστής σκληρών εθνικιστικών θέσεων και ρυθμιστής της πολιτικής ζωής σε κάποιες περιπτώσεις.

Τρεις παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο: Το ποιόν και το επίπεδο των πρωτοκλασάτων στελεχών της, η ωμή βία που ασκούσαν τα οργανωμένα μέλη της με κορύφωση τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τέλος η ιστορική απόφαση για την συνένωση όλων των επιμέρους υποθέσεων σε μία, ώστε να δικαστούν και σαν εγκληματική οργάνωση. Όσοι Έλληνες ακροδεξιοί ή σκληροί δεξιοί ψηφοφόροι κατάλαβαν τι είχαν στηρίξει, έφυγαν. Όσοι παρέμειναν είτε πιστεύουν ότι το κακό διεφθαρμένο σύστημα έστησε πλεκτάνη στα «αθώα παλικάρια» της Χ.Α, είτε είναι ακριβώς σαν τα παλικάρια, δηλαδή φασίστες νεοναζί. Αλλά είναι λίγοι. Τόσο λίγοι όσο και πριν την κρίση του 2009 -2010.

Τώρα η ιστορική απόφαση για καταδίκη της ηγεσίας και των μελών της ΧΑ είναι το δεύτερο θεσμικό συντριπτικό κάταγμα μετά το αποτέλεσμα της κάλπης του 2019 . Η Δικαιοσύνη απεφάνθη και όλοι νοιώσαμε μια τεράστια ανακούφιση και περηφάνεια στο άκουσμα αυτής της καταδίκης με πρώτη φυσικά τη μάνα που έχασε το παιδί της, τη Μάγδα Φύσσα. Γιατί ο χαμός του δεν ήταν επί ματαίω. Μετουσιώθηκε σε κάτι σπουδαίο, σε μια ιστορική νίκη της δημοκρατίας και ο ίδιος έγινε το σύμβολό της. Από αυτό το σημείο και μετά, αρχίζουν τα ελληνικά πολιτικά παρατράγουδα. Τα παρατράγουδα όσων δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν πόσο δύσκολο ήταν να γίνει αυτό που έγινε, πόσο σπουδαίο είναι ό,τι έγινε, πόσο περήφανοι πρέπει να είμαστε που στη δική μας χώρα υψώσαμε μαζί πολίτες και Πολιτεία πραγματικό τείχος στους νεοναζί.

Αρχίσαν κόμματα και πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες, ειδικοί και ανίδεοι να βρίσκουν τις γωνίες στο τάλιρο. Γιατί αν δεν βρουν γωνία, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Κι έχουν βγάλει το... χρυσαυγουλόμετρο για να μετρούν τους απέναντι: Εσύ συνομίλησες, εσύ ήσουν μαζί τους εκεί, εσύ άλλαξες τον νόμο, εσύ έχεις ακροδεξιούς στο κόμμα σου, εσύ ψήφισες μαζί τους, εσύ τους έδωσες βήμα, εσύ τους δημιούργησες, εσύ τους εξέθρεψες, εσύ τους χρησιμοποίησες, εσύ, εσύ, εσύ... Στον καθρέφτη, παιδιά, διότι εις εκ των πολλών παραγόντων που λέγαμε, ήταν και παραμένει η απαξίωση του πολιτικού συστήματος -και προσώπων και συμπεριφορών και κομμάτων- από τους πολίτες.

Οι κωλοπετσωμενοι απέναντι ….

Δείγμα αυτών που μόλις υποστήριξα: Μέχρι χτες ήταν ο σύντροφος Κοντονής, πρώην Υπουργός κλπ κλπ. Τώρα είναι κάτι άλλο, αλλά κυρίως είναι αυτός που βοήθησε τους... κωλοπετσωμένους απέναντι!! Αυτά από την γραφίδα ή το πληκτρολόγιο του συμβούλου Θ. Καρτερού από το left .gr «Την επομένη της μέρας που η απόφαση για τους νεοναζί και το αντιφασιστικό συλλαλητήριο έγραψαν Ιστορία, ένας πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να μας στερήσει από την παρουσία του στην Κεντρική Επιτροπή. Και μας ενημέρωσε από συστημικό κανάλι για τους λόγους, σε μια κίνηση προφανώς υπολογισμένη να συμβάλει... Να συμβάλει... Να συμβάλει... Σε τι να συμβάλει ακριβώς; Σε τι προοδευτικό, δημοκρατικό, εναρμονισμένο με τη μέρα και τα αισθήματα που κυριαρχούσαν στην πλειοψηφία των Ελλήνων; Έστω εχθρικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, ρε παιδί μου, ας πούμε εξεγερτικό των προοδευτικών συνειδήσεων, αφυπνιστικό των αριστερών συνειδήσεων; Ε, όσο κι αν το ψάξεις, όση καλή θέληση κι αν ξοδέψεις, μια συμβολή βλέπεις. Που, βεβαίως, την είδαν και την άρπαξαν στον αέρα οι κωλοπετσωμένοι από απέναντι. Τη συμβολή στην αλλαγή της ατζέντας που επιδιώκει η Ν.Δ., προσπαθώντας να επιβάλει τη στρεψόδικη μεταμόρφωση μιας γιορτής της δημοκρατίας σε πένθος για τον Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ! Ο οποίος ρίχνει δήθεν στα μαλακά τους νεοναζί. Να ξεχάσουμε δηλαδή όσα ζήσαμε και για όσα αγανακτήσαμε. Τις κουμπαριές με τη Χρυσή Αυγή, τις αλλαξομπαλιές, τα προξενιά, τα δύο άκρα που είναι ένα, τις επενδύσεις των βαρόνων και των ΜΜΕ τους, τα φασιστικά σόγια, και να ασχολούμαστε με τα δεξιά παραμύθια για τον Κώδικα!».

Και σκοτεινά παιχνίδια με τη ΧΑ

Και από την άλλη πλευρά δείγμα αυτών που υποστήριξα με κατηγορίες για μακιαβελικά παιχνίδια Τσίπρα με την ΧΑ! Τα βέλη από τον πάλαι ποτέ σύντροφο Παναγιώτη Λαφαζάνη ο οποίος αρθρογράφησε στο.. liberal .gr!!

“Οι «δηλητηριώδεις» αιχμές του Σταύρου Κοντονή με τις οποίες αφήνει να εννοηθεί ότι οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν, παρά τις επισημάνσεις του ότι ευνοείται με αυτές η υπόδικη ηγεσία της ΧΑ, συνιστούν μέγα στίγμα για την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση. Κι αυτό γιατί παραπέμπουν σε σκοτεινά παιχνίδια και μεθοδεύσεις πολιτικών και εκλογικών σκοπιμοτήτων από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως των ωφελειών που μπορεί να προκύψουν για το ναζιστικό μόρφωμα.

Η επιβεβαίωση των κατηγοριών του Σταύρου Κοντονή από τον Νίκο Παρασκευόπουλο ενισχύει αδιαμφισβήτητα την πειστικότητά τους, παρά την άνωθεν «καθοδηγούμενη» διόρθωση των δηλώσεων του τελευταίου. Δυστυχώς οι μακιαβελικές πολιτικές, οι τακτικίστικες κωλοτούμπες και οι κάτω από το τραπέζι συμφωνίες και διεργασίες, των οποίων βασικός αρχιτέκτοντας είναι ο Αλ.Τσίπρας, αποτέλεσαν για τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, όχι περιστασιακές επιλογές αλλά στρατηγική η οποία βυθίστηκε στο DNA του. Και αυτό έχει κοστίσει θανάσιμα στο πιο σημαντικό για μια πολιτική παράταξη: την αξιοπιστία της»

Άλαλα τα χείλη των ασεβών!

Αυτό το παιδί κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι δεν μπορεί για να εξοργίσει και τον πιο... cool πολίτη αυτής της χώρας. Δεν φτάνει που όταν εξελέγη μας εξήγησε ότι δεν ήταν ακριβώς ιδεολογική επιλογή του να κατέβει με τον ΣΥΡΙΖΑ μια που είχε προσεγγίσει και τη ΝΔ , δεν φτάνει που δεν βλέπει κάτι ας πούμε προκλητικό στο να παρουσιάζει τηλεπαιχνίδι όντας ευρωβουλευτής σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες, συνέκρινε αυτή την επιλογή με κάποιον που ασχολείται με τα... παιδιά του! «Είμαι ηθοποιός που νιώθω υποχρέωση να υπερασπιστώ, όπως μπορώ, τα δικαιώματα μιας κοινωνίας. 

Είναι αυτό που είχε πει κάποια στιγμή και η μητέρα μου, ότι έχεις βγει στις Ευρωεκλογές γιατί ο κόσμος σε αγαπάει, να του ανταποδώσεις την αγάπη που πήρες. Αυτό είναι ουσιαστικά η αλλοίωση της ταυτότητάς μου, εάν πω ότι πέρα του ότι με ψήφισε ο κόσμος σαν ευρωβουλευτή θα πρέπει να ξεχάσω και την υπόλοιπή μου ζωή. Δεν πηγαίνει πίσω το έργο μου σαν ευρωβουλευτής, επειδή συνεχίζω να δουλεύω σαν ηθοποιός. Αν κάποιος με κατηγορεί γιατί κάνεις και αυτό, είναι σαν να κατηγορείς και έναν άλλον ευρωβουλευτή γιατί έχει παιδιά που του απασχολούν χρόνο. Εγώ δεν έχω παιδιά, έχω ελεύθερο χρόνο, μπορώ να τον ξοδεύω όπου μου αρέσει.»

Και για να το τερματίσει πρόσθεσε το αμίμητο «Οι πολιτικοί δεν είναι σταρς. Δεν είναι ότι όποιος πολιτικός αναγνωρίζεται περισσότερο παίρνει περισσότερα λεφτά. Όλοι οι ευρωβουλευτές παίρνουν τον ίδιο μισθό, ανεξαρτήτως από τις δουλειές που κάνουν. Αυτός ο μισθός δεν είναι 20.000 ευρώ. Το 20.000, αυτός ο αριθμός υπήρχε στην προηγούμενη θητεία και τώρα αυτός ο αριθμός έχει γίνει 25.000 ευρώ.». Δοξάστε τον σύντροφοι διότι αυτός... σας δοξάζει κανονικότατα!