«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» έλεγαν οι αρχαίοι. Εκεί σταματούσε ο συλλογισμός τους γιατί, όπως συνάγεται, η επανάληψη για τρίτη φορά του ίδιου λάθους δεν ήταν συνηθισμένη εκείνα τα χρόνια.

Αιώνες μετά, το αρχαίο ρητό… επικαιροποιήθηκε νεοελληνικά με την προσθήκη της φράσης: «το τρις εξαμαρτείν, ίδιον βλακός»!

Η σύγχρονη εκδοχή του ρητού στριφογυρίζει στο μυαλό μου, καθώς πυκνώνουν οι πληροφορίες για συνεχείς ελεύσεις στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών από τους στοιβαγμένους κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου.

Τι μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία, για να προσφέρουμε σε αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους όσα αυτοί δικαιούνται, σύμφωνα με αυτά που προβλέπονται από τις διεθνείς συμβάσεις που προσυπέγραψε η Ευρωπαϊκή Ένωση και η χώρα μας;

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε μια επανάληψη -για τρίτη φορά- μιας Ειδομένης ή μιας Μόριας;

Πώς μπορούμε να μην επιτρέψουμε να κηλιδωθούμε ως χώρα για ακόμη μία φορά στα μάτια όλου του πολιτισμένου κόσμου, εξαιτίας της άρνησης ή της ανικανότητάς μας να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας;

Τα πράγματα είναι απλά. Ή, για να ακριβολογούμε, το προσφυγικό-μεταναστευτικό στις μέρες μας είναι πολυσύνθετο και δυσεπίλυτο, αλλά ουδείς περιμένει από τη μικρή Ελλάδα μόνη της να το λύσει ή να το αντιμετωπίσει.

Αυτό που οφείλουμε εμείς να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε τα δικά μας συμφέροντα, φερόμενοι ωστόσο με τρόπο που σέβεται την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που προσπαθούν μέσω της χώρας μας να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη.

Πρέπει να έχουμε την επίγνωση ότι ούτε αυτό το πράγμα είναι εύκολο. Κάθε άλλο, μάλιστα.

Ουδείς περιμένει από τους ανθρώπους που εγκατέλειψαν τις εστίες τους και υποβάλλουν τους εαυτούς τους σε χίλιους κινδύνους να μην προσπαθήσουν με χίλιους τρόπους να αποφύγουν την επαναπροώθησή τους στην… κόλαση.

Θα ισχυριστούν χίλια μύρια πράγματα, για να πείσουν ότι δικαιούνται πολιτικού ασύλου (τους κυνηγούν για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, τους βίασαν, η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο κτλ.).

Το να μπορέσει η αρμόδια υπηρεσία να αξιολογήσει ποιος λέει αλήθεια, ποιος υπερβάλλει, ποιος ψεύδεται, χρειάζεται χρόνος (έναν χρόνο κάνει για να εξεταστεί η αίτηση σε πρώτο βαθμό, δύο για το δευτεροβάθμιο επίπεδο, ενώ υπάρχει και το δικαίωμα προσφυγής σε διοικητικά δικαστήρια σε περίπτωση αρνητικής απόφασης).

Για όλα αυτά τα χρόνια οι αιτούντες άσυλο υποχρεούνταν να παραμένουν στα νησιά (αυτό μας επέβαλαν οι Ευρωπαίοι, για να αποφύγουν επανάληψη της… πονηριάς μας να εισπράττουμε την επιδότηση, να τους διαχέουμε στην ηπειρωτική χώρα και να τους αφήνουμε να… το σκάζουν προς βορρά).

Ανίκανοι όντες να πράξουμε τα δέοντα, είχαμε την Ειδομένη στην πρώτη φάση και τη Μόρια στη δεύτερη. Τώρα, δήθεν έχουμε σχέδιο, με το οποίο διασφαλίζεται ότι οι άνθρωποι που περιμένουν την απόφαση επί του αιτήματός τους για χορήγηση ασύλου, θα τύχουν αντιμετώπισης που σέβεται την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους.

Μακάρι να το δούμε. Μέχρι τότε, ας μας επιτραπεί να αμφισβητούμε και να φωτίζουμε την αλήθεια πίσω από τις καλές προθέσεις και τα μεγάλα λόγια.

YΓ: Η λέξη «λαθρομετανάστης» δεν είναι πλέον ένας αποδεκτός όρος, για να περιγράψει όσους μετανάστες στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων. Πριν από μερικά χρόνια μπορεί λόγω άγνοιας να συγχωρούνταν ως λεκτικό ατόπημα, πλέον όμως όχι. Ο κόσμος προχωρά και μαζί του εξελίσσεται και η γλώσσα…

**********************************************************************************************************************************

* Καλά που υπάρχει η «Διαύγεια» και το ίντερνετ γενικά και δεν μένουν κρυφά τα πηγαινέλα και τα βολέματα φίλων και κολλητών στις διάφορες θέσεις του δημοσίου, που κάποτε παρέμεναν επτασφράγιστα μυστικά. Έτσι κάπως μάθαμε για τον Παναγιώτη Ρήγα που, προκειμένου να μην πάει σπίτι του, προτίμησε να αλλάξει στρατόπεδο και να διοριστεί μετακλητός υπάλληλος του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα.

Προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, νομάρχης Κυκλάδων, βουλευτής ξανά και ξανά και υφυπουργός στην κυβέρνηση ΓΑΠ και κυρίως εκ των βασικών συνεργατών του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο Ρήγας δεν είχε κανένα ιδεολογικό πρόβλημα να βολευτεί στο γραφείο του κ. Τασούλα. Άντε τώρα να σταματήσουν οι ψίθυροι για τις υπόγειες διαδρομές μεταξύ του Βενιζέλου και της κυβέρνησης Μητσοτάκη...

Το γεγονός έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων ανάμεσα στα στελέχη που απέμειναν στο ΚΙΝΑΛ, μολονότι ορισμένοι φίλοι του προσπαθούν να τον καλύψουν, ισχυριζόμενοι ότι «έχει πρόβλημα επιβίωσης», ότι «μία σύμβαση με τη Βουλή έκανε, δεν προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία» και άλλα παρόμοια -δήθεν ελαφρυντικά της περίπτωσής του.

Με αυτά και με άλλα παρόμοια που συμβαίνουν εσχάτως, ποδοσφαιροποιώντας την πολιτική, η φράση «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» αποκτά επίκαιρη σημασία.

* Τα fake news δεν είναι ένα ψέμα που αναπαράγεται. Τα fake news είναι η παραποιημένη αλήθεια. Παίρνουμε ένα πραγματικό περιστατικό και το αναμεταδίδουμε με ένα σχόλιο που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Παίρνουμε μια φωτογραφία - αποτύπωση της στιγμής και σχολιάζουμε αυτό που έγινε για ένα δευτερόλεπτο, χωρίς να μας ενδιαφέρει η συνέχεια. Όλη η στρατηγική του Brexit στηρίχθηκε σ’ αυτό.

Στην αναμετάδοση αληθινών ειδήσεων με παραπλανητικά σχόλια. Στη διάχυση φωτογραφιών που έδειχναν ένα κομμάτι της πραγματικότητας. Που, χωρίς τη συνέχειά της, ή τα όσα προηγήθηκαν, έδινε μια άλλη εντύπωση.

Παρομοίως, η εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ επιτεύχθηκε χάριν -κυρίως- στα παραπλανητικά μηνύματα που διοχετεύονταν έκαστο σε κατάλληλη ομάδα ψηφοφόρων.

Θα μου πεις «πώς σου ’ρθε τώρα αυτό;»...

Συνεχώς μου ’ρχεται κάθε φορά που περιδιαβαίνω τα σόσιαλ μίντια, που κατακλύζονται πλέον από τα fake news.

Τόσο πολλά και τόσο συχνά πλέον, που δεν μπαίνεις καν στον κόπο να τα καυτηριάσεις ή έστω να τα σχολιάσεις, επισημαίνοντας πως παραποιούν την πραγματικότητα και δεν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 6/10/2019.