Παράξενη, ελαφρά μεταφυσική, και ανατριχιαστική συγκυρία σήμερα. Το σινεμά «υπέκυψε» μετά από σκληρή μάχη μετά το νέο σημερινό lockdown, και «έφυγε» ο κορυφαίος ιππότης του σινεμά και της φαντασίωσης, Σέρ Σόν Κόνερι. Όλα πια θα είναι διαφορετικά, σ’ έναν κόσμο κλειδωμένο, όπου απαγορεύεται πλέον και η φυγή διά της φαντασίωσης, που μας προσέφερε η έβδομη τέχνη. Είναι το τέλος της Ιστορίας, μιας και πια δε θα αναφέρουμε μετά Χριστόν, αλλά post- virus, είναι το τέλος της γεωγραφίας, μιας και οι ανοιχτές διαβάσεις κλείνουν την ψευδαίσθηση της παγκοσμιοποίησης. Είναι το τέλος του έρωτα, διότι πια το σινεμά θα το αγαπάμε ως κάτι απαγορευμένο, ως μία κλειστοφοβική συνάθροιση «εκλεκτών».

Είναι δυστυχώς και το τέλος της ιδεολογίας, μιας και όπως στα μελλοντολογικά κόμικ του σινεμά, η πάλη θα γίνεται μεταξύ τρωγλοδυτών και επαναστατών της μάσκας, και μεταξύ επιστημόνων και ερευνητών που θα αναζητούν ως σταυροφόροι τη σωτηρία.

Όσο για την φαντασίωση, θα κλειστεί ερμητικά στην γνωστή «Κιβωτό» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, έως ότου μετά από χρόνια την επανα-ανακαλύψουν οι νέοι, και σχολιάσουν «τι χάσαμε, εμείς οι γελοίοι του 2020, και γιατί το χάσαμε». Το τί εκπροσώπησε η φαντασίωση του Σόν Κόνερι-Τζέιμς Μπόντ τη δεκαετία του ’60, ήταν η απόλυτη ελευθερία, η κατάργηση κάθε εξάρτησης, η άποψη ότι όλα είναι μπορετά, κανένα ταξίδι δεν είναι απαγορευμένο, καμιά γυναίκα δεν είναι μη κατακτήσιμη, κανένα μυστήριο δεν είναι άλυτο, κανένα γκάτζετ δεν είναι δυνατό να μην αποκτηθεί. Την ισοδύναμη ανδρική ευρωπαϊκή φαντασίωση, εκπροσώπησε ο Αλέν Ντελόν. Προσφέρω τώρα, ως το «παξιμαδάκι της παρηγοριάς», τις κορυφαίες ταινίες της φαντασίωσης του Σόν Κόνερι, για να ακολουθήσει η ευρωπαϊκή αντίληψη με τον Αλέν Ντελόν.

ΣΟΝ ΚΟΝΕΡΙ

1)Δρ.ΝΟ

2)Από τη Ρωσία με αγάπη

3)Επιχείρηση:Κεραυνός

4)Χρυσοδάκτυλος

ΑΛΕΝ ΝΤΕΛΟΝ

1)Γυμνοί στον ήλιο

2)Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο

3)Η πισίνα

4)Ο κόκκινος κύκλος

5)Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο

6)Ο μπάτσος

7)Αντίο φίλε

Λέμε λοιπόν «αντίο, φίλε» στο Σόν Κόνερι, στο σινεμά, και σίγουρα θα βρούμε έναν τρόπο να τιμήσουμε τον «The winner takes it all»(στίχος από το τραγούδι «Thunderball» του Τομ Τζόουνς).