ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κυβέρνηση, ενώ μέχρι τον Φεβρουάριο εκινείτο σε ήρεμα νερά, ξαφνικά έπεσε μέσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Η κρίση στον Εβρο, ο κορονοϊός και η συνακόλουθη οικονομική κρίση, δοκιμάζουν τις αντοχές της. Και μέχρι στιγμής—κατά γενική ομολογία—τα πάει καλά. Αντέχει.
Όμως, και τα τρία αυτά προβλήματα δεν λύθηκαν οριστικά. Μια αβεβαιότητα και ανησυχία επικρατεί για την έκβαση τους.
Το μεταναστευτικό πλέον, έχει μετατραπεί σε Ελληνοτουρκικό πρόβλημα. Το γεγονός πως οι ελληνικές δυνάμεις αντεπεξήλθαν επιτυχώς στην πρόκληση στον Εβρο, δεν σημαίνει και λήξη του συναγερμού. Ολα δείχνουν πως το μέτωπο θα μεταφερθεί στα νησιά του Αιγαίου, όπου η φύλαξη είναι πολύ πιο δύσκολη και η πρόκληση ατυχήματος πιθανόν θα στοιχίσει ανθρώπινες ζωές. Τι θα πράξει η κυβέρνηση; Ο Ερντογάν βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν κυκεώνα προβλημάτων, με αιχμή την πολύ κακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, και μια κρίση με την Ελλάδα είναι μια διέξοδος στα αδιέξοδα του.
Ήδη συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένα σημεία των Μικρασιατικών παραλίων χιλιάδες μετανάστες υπό την επίβλεψη του επίσημου τουρκικού κράτους, με σκοπό να μεταφερθούν σε ελληνικά νησιά.
Η κυβέρνηση, πιθανόν και εντός ολίγων ημερών, θα κληθεί να διαχειρισθεί μιαν νέα εισβολή μεταναστών. Θα τα καταφέρει και αυτήν την φορά;
Στην υπόθεση της επιδημίας ο τρόπος με τον οποίον η κυβέρνηση χειρίσθηκε την κρίση, προκάλεσε ευμενή σχόλια παγκοσμίως. Βέβαια, η επιδημία βρίσκεται σε εξέλιξη, όμως όλα δείχνουν πως σε λίγες ημέρες θα περάσουμε στην φάση της σταδιακής ύφεσης του φαινομένου. Σιγά-σιγά και βλέποντας τι γίνεται και στα άλλα κράτη που επλήγησαν από τον κορονοϊό, θα αποκατασταθούν οι λειτουργίες της οικονομίας και η κοινωνία θα ξαναβρεί τους ρυθμούς της, μέσα στις νέες συνθήκες.
Αναμφίβολα, η βαθμολογία θα είναι θετική για την κυβέρνηση στην διαχείριση του κρισιμότερου προβλήματος, μια και αυτό αφορά ανθρώπινες ζωές. Συγχρόνως, όλα τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, καθώς και η κρατική μηχανή θα έχουν αποκτήσει την τεχνογνωσία αντιμετώπισης του ιού, αν τυχόν επανεμφανισθεί μετά το καλοκαίρι.
Το τρίτο πρόβλημα αφορά τις οικονομικές συνέπειες της υγειονομικής κρίσης. Το πρόβλημα, ως γνωστόν, είναι παγκόσμιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η αναμενόμενη ύφεση θα πλήξει εξίσου όλες τις χώρες. Οι πιο αδύναμες θα γνωρίσουν και την μεγαλύτερη ύφεση.
Η ελληνική οικονομία, όταν την κτύπησε ο κορονοϊός, βρισκόταν σε φάση εξόδου από την κρίση. Δηλαδή ήταν ευαίσθητη σε υποτροπή. Έτσι, είναι λογικό να πληρώσουμε βαρύτερο τίμημα από αυτό που θα καταβάλλουν οι χώρες με πιο ισχυρές οικονομίες. Πόσο θα είναι αυτό; πώς θα καλυφθεί; Τι κόστος θα έχει στην εργασία;
Αυτά είναι αναπάντητα ερωτήματα, καθώς δεν έχει σημάνει ακόμα η λήξη του συναγερμού για την επιδημία. Ο λογαριασμός θα γίνει, σε πρώτη φάση, τον Οκτώβριο, όταν θα γνωρίζουμε το μέγεθος του πλήγματος που θα έχει υποστεί ο τουρισμός της πατρίδος μας.
Η κυβέρνηση θα κριθεί, κυρίως, από το πού και πώς θα διοχετεύσει στην οικονομία τα 12-15 δισεκατομμύρια που προτίθεται να δαπανήσει. Αν τα καταφέρει και οι δυσμενείς οικονομικοί δείκτες δεν πλήξουν καθοριστικά—λόγω της κρατικής παρέμβασης-- τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους, τότε θα έχει πετύχει μιαν ακόμα νίκη.
Βλέπουμε λοιπόν πως η κυβέρνηση δέκα σχεδόν μήνες μετά την εκλογική της νίκη, καλείται να διαχειρισθεί τρία προβλήματα που θα καθορίσουν την πορεία της πατρίδος μας τα επόμενα χρόνια.
Θα τα καταφέρει; Ας το ελπίσουμε!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18-19 Απριλίου 2020