Ηταν μέσα του 2016 όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε για πρώτη φορά ως πρόεδρος της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Την αφορμή έδωσε μια εκδήλωση του ΣΒΒΕ και ο τότε φρεσκοεκλεγμένος πρόεδρος της ΝΔ παρακάθισε σε ένα δείπνο στο σπίτι του προέδρου του Συνδέσμου Αθανάσιου Σαββάκη. Το τραπέζι ήταν ολιγομελές και μεταξύ τυρού και αχλαδιού τού μπήκε η ιδέα ο επόμενος υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης να είναι ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ.

Επακολούθησαν πολλές ιδέες στο μυαλό του προέδρου της ΝΔ. Για ένα διάστημα σκεφτόταν να προτείνει τον Γιάννη Μπουτάρη για υποψήφιο με τη στήριξη της ΝΔ, ενώ είχε δεχτεί εισηγήσεις για να δώσει εκ νέου το χρίσμα στον Σταύρο Καλαφάτη που το 2014 είχε δοκιμάσει τις δυνάμεις του στις δημοτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης. Κάπου εντός του 2018 έγιναν και οι πρώτες συναντήσεις με το σημερινό δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα. Λέγεται ότι δύο τους συναντήθηκαν δύο φορές και ότι σε μια από αυτές ο πρόεδρος της ΝΔ είχε αφήσει ανοικτό το θέμα της στήριξης από τη μεριά της ΝΔ του Κωνσταντίνου Ζέρβα για το δήμο. Στη συνέχεια και για λόγους που δεν έχουν ακόμη αποσαφηνισθεί, η χημεία μεταξύ των δύο χάλασε και η τρίτη συνάντηση που ήταν να γίνει με την άνοδο του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη για τη ΔΕΘ δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Ήταν η περίοδος που στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη είχαν αρχίσει να επικρατούν άλλες σκέψεις. Να είναι υποψήφιος ένας καλός δήμαρχος από περιφερειακό δήμο, όπως ο Λάζαρος Κυρίζογλου ή ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης ή ένας καλός θεσμικός εκπρόσωπος της πόλης, όπως ο πρόεδρος του ΤΕΕ Πάρις Μπίλλιας ή ο πρύτανης του ΑΠΘ Περικλής Μήτκας. Και αυτές όμως δεν προχώρησαν.

Επακολούθησε τον περσινό Σεπτέμβριο το εγχείρημα με τον Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, που κράτησε όλο κι όλο πέντε ημέρες, και στη συνέχεια στο τραπέζι έπεσαν τα ονόματα δύο βουλευτών: της Έλενας Ράπτη και του Κώστα Γκιουλέκα. Απορρίφθηκαν όμως και αυτές οι σκέψεις, καθώς η στρατηγική της ΝΔ δεν συμπεριλάμβανε εν ενεργεία πολιτικούς για τη μάχη της αυτοδιοίκησης. Κάπως έτσι στα τέλη Νοεμβρίου προέκυψε η λύση του Νίκου Ταχιάου. Μια λύση που δεν ήταν στις αρχικές σκέψεις του προέδρου της ΝΔ, είχε υπέρ αλλά και κατά, ενώ ο υποψήφιος έδειχνε ότι το ήθελε πολύ και ήταν του κλίματος Μητσοτάκη. Κάπως έτσι με τον Μπουτάρη στο μεταξύ να έχει αποχωρήσει από την κούρσα αλλά και τον χρόνο να πιέζει τη ΝΔ, καθώς η υπόθεση του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης είχε καταντήσει σχεδόν ανέκδοτο, οριστικοποιήθηκε η επιλογή του Νίκου Ταχιάου.

Αυτή η καθυστέρηση βέβαια δημιούργησε πολλά απόνερα. Το κυριότερο; Άνοιξε την όρεξη σε αρκετούς μνηστήρες του δημαρχιακού θώκου από το χώρο της κεντροδεξιάς, που έβλεπαν την ηγεσία του κόμματος να μην είναι σίγουρη και αποφασιστική για την επιλογή της. Έτσι, όταν στα τέλη Νοεμβρίου η Πειραιώς είπε το όνομα του Νίκου Ταχιάου, είχαν ήδη ανακοινώσει επίσημα ότι θα είναι υποψήφιοι δήμαρχοι ο Μάκης Κυριζίδης, ο Γιώργος Ορφανός και ο Κωνσταντίνος Ζέρβας, ενώ είχαν εκφράσει πρόθεση υποψηφιότητας τόσο ο Παναγιώτης Ψωμιάδης όσο και ο Χάρης Αηδονόπουλος. Κρατήστε και το ότι κανείς από αυτούς (ήταν όλοι μέλη της ΝΔ) δεν υπέστη κάποια πειθαρχική ποινή, όπως είχε συμβεί στην περίπτωση της περιφέρειας Ηπείρου με μία σειρά στελεχών που έκαναν αντάρτικο κόντρα στον περιφερειάρχη Αλέξανδρο Καχριμάνη…

Ένα από τα κυριότερα προβλήματα κατά τη διαδικασία αναζήτησης του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης ήταν η έλλειψη στη Θεσσαλονίκη ενός ισχυρού ονόματος που όπως ο Κώστας Μπακογιάννης στην Αθήνα θα μπορούσε με τη δυναμική και το ισχυρό του όνομα να κόψει τις ορέξεις υποψηφίων που κατέβαιναν στη μάχη για τη δημαρχία. Στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχαν τέτοιοι παίκτες, εκτός ίσως από τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Μόνο που ο επανεκλεγείς σήμερα περιφερειάρχης είχε διαμηνύσει από νωρίς ότι δεν ενδιαφέρεται. Έτσι το τοπίο έμεινε ανοικτό για πολλούς. Και χωρίς ισχυρό παίκτη…

Εξίσου σημαντικό ως πρόβλημα αποδείχτηκε ότι ήταν η τοπική αδυναμία του κόμματος αλλά και του μητσοτακικού μηχανισμού να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Ούτε η Βίκυ Ευταξά, που ανέλαβε το καλοκαίρι του 2016 την προεδρία του κόμματος στη Θεσσαλονίκη ούτε ο διάδοχός της Αντώνης Γυφτόπουλος αποδείχτηκαν ικανοί να κόψουν αυτόν το γόρδιο δεσμό. Όσο για το μητσοτακικό στρατόπεδο, δεν ήταν ούτε ισχυρό ούτε ιδιαίτερα ενωμένο για να επιβάλει στο κόμμα αλλά και στη Θεσσαλονίκη μια δημαρχιακή υποψηφιότητα.

Όσο για τον ίδιο Κυριάκο Μητσοτάκη, έδωσε για μεγάλο χρονικό διάστημα την εντύπωση ότι στη Θεσσαλονίκη δεν είχε σωστούς συμβουλάτορες, ενώ δεν αναγνώρισε έγκαιρα τις δυσκολίες του εγχειρήματος «Θεσσαλονίκη». Ότι έχει δηλαδή ιδιαιτερότητες: Δεν είναι ούτε πρωτεύουσα ούτε περιφέρεια, αλλά κάτι ενδιάμεσο και ότι χρήζει ειδικών χειρισμών.

Ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε δε και ένα επιπλέον λάθος. Το γεγονός ότι δεν είχε μια αξιόπιστη και ισχυρή ομάδα στη Θεσσαλονίκη δεν τον οδήγησε στην απόφαση να κάνει συμμαχίες με κάποιο ισχυρό στην πόλη εσωκομματικό μπλοκ, όπως οι καραμανλικοί ή η ισχυρή τα τελευταία χρόνια ομάδα του Απόστολου Τζιτζικώστα. Έτσι η ΝΔ στη Θεσσαλονίκη βάδιζε κατακερματισμένη σε μια εκλογική μάχη που θα μπορούσε να την κερδίσει εύκολα. Και με τα τοπικά συστήματα να οργιάζουν παρασκηνιακά…

Κάπως έτσι «κόπηκε» η υποψηφιότητα του κ. Ζέρβα που υπήρχε στο τραπέζι, η πρόταση για τον Πάρι Μπίλλια κόλλησε στην απροθυμία διαφόρων παραγόντων της πόλης να στηρίξουν τον πρόεδρο του ΤΕΕ και η υποψηφιότητα Καϊτεζίδη δεν προχώρησε γιατί κανείς (είτε τοπικά είτε κεντρικά) δεν μπορούσε να μαζέψει την υποψηφιότητα του Γιώργου Ορφανού. Όσο για τον τελευταίο και εδώ έγιναν λάθη. Αντί να λυθεί έγκαιρα και ανώδυνα το ζήτημα της βουλευτικής του υποψηφιότητας, που ήταν και το αρχικό αίτημα του πρώην υπουργού προς την Πειραιώς, το πρόβλημα έμεινε άλυτο, στη συνέχεια διογκώθηκε και οδήγησε τον Γιώργο Ορφανό στην απόφαση να γίνει τελικά αντάρτης. Με όλα τα γνωστά παρεπόμενα. Ένα από αυτά ήταν και η εμφάνιση του προβλήματος που λέγεται Ιβάν Σαββίδης στην κρίσιμη προεκλογική περίοδο.

Θα εκλεγόταν δήμαρχος Θεσσαλονίκης ο Κωνσταντίνος Ζέρβας αν είχε τη στήριξη της ΝΔ; Πολλοί λένε όχι, καθώς θεωρούν ότι η χτεσινή πανηγυρική επικράτηση του νέου δημάρχου Θεσσαλονίκης οφείλεται στο ότι κατέβηκε χωρίς κομματική στήριξη, ότι είχε απέναντί του τον συγκεκριμένο υποψήφιο της ΝΔ, αλλά και γιατί υπήρξε ο κατακερματισμός των υποψηφίων που βοήθησε τον εναλλακτικό υποψήφιο του δεύτερου γύρου (έτσι εμφανίστηκε ο Κωνσταντίνος Ζέρβας) να συγκεντρώσει τις ψήφους σχεδόν όλων των ψηφοφόρων των συνδυασμών που αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο.

Για τη νίκη του κ. Ζέρβα βοήθησαν και τα λάθη που έκανε ο Νίκος Ταχιάος. Ένας άνθρωπος με πολλές γωνίες, που δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο και ο οποίος μέσα σε αυτό το πολύ δύσκολο τοπίο δεν μπόρεσε να συνεπάρει την τοπική ΝΔ. Δεν ανέδειξε το θετικό στίγμα της υποψηφιότητάς του και σχεδόν συνεχώς εμφανιζόταν να απολογείται για κάτι. Είτε για τον Ιβάν και τον ΠΑΟΚ είτε για τον Μαρινάκη, είτε για τα fake news, στα οποία κατά πολλούς κακώς αναφέρονταν. Αυτό συνέβη ακόμη και στην πρώτη εκδήλωση του Νίκου Ταχιάου στο Μύλο, όπου ο υποψήφιος δήμαρχος αναλώθηκε στο να δίνει απαντήσεις στις κατηγορίες που ακούγονταν γι' αυτόν.

Επίσης, ο Ταχιάος δεν κατάφερε να πείσει τη ΝΔ που φάνηκε να μην του έχει συγχωρέσει την αποχώρησή του από το κόμμα και την προσχώρηση στη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, αλλά και τη στήριξη που είχε παράσχει στην Πρωτοβουλία και τον Γιάννη Μπουτάρη στις δημοτικές εκλογές του 2010. Δεν πήρε μαζί του τους βουλευτές του κόμματος που ουσιαστικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο εκλογικό παιχνίδι το Σάββατο πριν από το δεύτερο γύρο των εκλογών στο χαλαρό καφέ που διοργάνωσε ο Νίκος Ταχιάος στο "Ολύμπιον". Ταυτόχρονα έδειξε να μην έχει στρατηγική δεύτερου γύρου, όταν ξαφνικά ο αντίπαλός του δεν ήταν ούτε η Κατερίνα Νοτοπούλου ούτε ο Γιώργος Ορφανός, αλλά ο Κωνσταντίνος Ζέρβας. Έτσι η προσπάθειά του να συσπειρώσει τη δεύτερη Κυριακή τη ΝΔ έπεσε μάλλον στο κενό. Γιατί όπως έδειξε το exit poll έχασε σχεδόν όλους τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς…

Έτσι κάπως ήρθε φυσιολογικά το χτεσινό 67% του Κωνσταντίνου Ζέρβα, που αποτελεί ουσιαστικά τη μοναδική ήττα της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές.