ΑΠΟΨΕΙΣ

Υπάρχουν δεκάδες βουλευτές όλων των κομμάτων, οι οποίοι «δεν υπάρχουν»… Όχι επικοινωνιακά, διότι αυτή θα ήταν ανόητη κρίση, αλλά πολιτικά. Μπορεί να συνυπογράφουν ερωτήσεις και επερωτήσεις, να ψηφίζουν, να είναι σε επιτροπές, να μιλάνε από καιρού εις καιρόν στη Βουλή, αλλά επί της ουσίας είναι ανύπαρκτοι, είναι κλητήρες και όχι εκπρόσωποι των ψηφοφόρων της περιοχής τους ή σε κάποιες περιπτώσεις ενεργούν σαν τσιράκια των αφανών χρηματοδοτών τους.

Πάντα υπήρχαν, από τη δεκαετία του ’80, που εγώ τουλάχιστον θυμάμαι, ωστόσο σήμερα πλέον υπερτερούν, είναι πλειοψηφία. Τι άλλο είναι; Είναι… καρικατούρες βουλευτή. Δεν έχουν καμία απολύτως συναίσθηση του θεσμικού τους ρόλου ούτε καν σέβονται στην πραγματικότητα τη Βουλή.

Το βουλευτικό αξίωμα το αντιλαμβάνονται σαν ένα προνομιακό μετερίζι για την προσωπική τους στρατηγική. Να γίνουν «κάποιοι», να έχουν επιρροή, να πληρώνονται και να ζουν καλά, να φτιάξουν ένα συστηματάκι σχέσεων και διασυνδέσεων, που θα χρησιμοποιούν για πολλά χρόνια, να επανεκλεγούν, να εκλέξουν μετά τα παιδιά τους, διότι είναι μια στρωμένη δουλειά κτλ.

Οι περισσότεροι δεν έχουν σπονδυλική στήλη ακόμη κι αν μερικοί παριστάνουν τους τάχα μου στιβαρούς, όπως δεν έχουν και κανέναν απολύτως πόνο ή έγνοια για την πατρίδα και τους Έλληνες, πλην όσων τους σταυρώνουν στις εκλογές. Γι’ αυτούς πράγματι τρέχουν, χαμογελούν, λομπάρουν και ρουσφετολογούν.

Ασφαλώς και δεν έχουν ιδεολογική ταυτότητα, παρόλο που μπορούν να σου μιλούν δυο ώρες για το «χώρο» τους και να εκτοξεύουν μύδρους για τους απέναντι. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε αν αναλογιστεί κανείς ότι η πραγματική τους κινητήρια ιδέα, το drive της πολιτικής τους ύπαρξης, είναι ο εαυτός τους τελεία και παύλα. Φιλόδοξοι και ματαιόδοξοι, αμοράλ και ανεπαρκείς, εγωπαθείς και υπερφίαλοι, αρχοντοχωριάτες και κατά φαντασίαν εκλεκτοί, λειτουργούν με μόνο γνώμονα το στενό τους προσωπικό συμφέρον, ακόμη κι αν αυτοπαραμυθιάζονται ότι υπηρετούν το λαό, την παράταξη, την πατρίδα.

Απ’ αυτόν τον κοινοβουλευτικό χυλό ξεπηδούν κάθε λίγο τα παρδαλά πολιτικά κατσίκια, που βλέπουμε σε κάτι κρίσιμες περιόδους όπως η τωρινή. Και μπορούν να το παίζουν «τρελοί», αλλάζοντας απόψεις, θέσεις, ψήφο, κόμματα, γιατί ξέρουν ότι ο πήχης είναι… ίσα με το έδαφος, ούτε πόντο πιο ψηλός. Και ξέρουν ότι οι πιθανοί επικριτές τους δεν είναι πολιτικοί με ειδικό βάρος αρχές, αγώνες και αξίες, που θα τους ισοπέδωναν δημόσια, αλλά ανθρωπάκια με τα οποία άνετα συγκρίνονται χωρίς να ντρέπονται για την παρδαλή συμφεροντολόγα στάση τους. Αυτά και πολλά άλλα, μπας και ξυπνήσουμε στις εκλογές, όταν δηλαδή σταυρώνουμε όποιους σταυρώνουμε…

H εξωτερική πολιτική του Καματερού

Κατά το θαυματουργό νερό του Καματερού, αν θυμάστε οι παλιότεροι; Λοιπόν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηλίας Καματερός, με σπουδές στις θετικές επιστήμες (αρχιτέκτονας), ερμήνευσε… πρακτικά τη Συμφωνία των Πρεσπών, φέρνοντάς την στα μέτρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων στο Αιγαίο! Και είπε με γνήσιο, κατά τη γνώμη μου, καημό πως θα ήθελε μια αντίστοιχη, μια συμφωνία με την Τουρκία για τα Δωδεκάνησα! Είμαι σίγουρη ότι το πιστεύει: «Μακάρι να είχαμε και εμείς μια Συμφωνία των Πρεσπών. 

Σας ζηλεύουμε εσάς τους Μακεδόνες. Έχετε εσείς πρόβλημα ασφάλειας; Εμείς στα Δωδεκάνησα και στα νησιά μας περνάμε κάθε μέρα με τα αεροπλάνα από πάνω δεκάδες και γίνονται αερομαχίες. Έχετε πρόβλημα με τα σύνορά σας και πολύ περισσότερο με τη Συμφωνία τώρα που το λύνει και δεν υπάρχει καμιά διεκδίκηση; Όχι. 

Για ρωτήστε εμάς. Διεκδικούν τα νησιά μας κι όλο και πιο πολύ διεκδικούν περισσότερα. Για ρωτήστε εμάς, έχουμε πρόβλημα δραστηριοτήτων στην παραμεθόριο; Οι ψαράδες δεν μπορούν να ψαρέψουν στα Ίμια, αντιμετωπίζοντας τα τούρκικα πολεμικά…». Όπερ μεθερμηνευόμενον να κάτσουμε στο τραπέζι να συζητήσουμε τις τουρκικές διεκδικήσεις -εμείς δεν διεκδικούμε κάτι- στο Αιγαίο και να τους δώσουμε, βρε αδελφέ, δύο τρία απ’ όσα ζητούν, για να μας αφήσουν επιτέλους ήσυχους!

Δεξιότερα της ΝΔ

Δεξιότερα της ΝΔ και… της Χρυσής Αυγής υπάρχει ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, οι ΑΝΕΛ υπό τον Πάνο Καμμένο, και τρία τέσσερα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «πατριωτικά δεξιά»: Ο ΛΑΟΣ με τον Γιώργο Καρατζαφέρη από τα παλιά, η «Δύναμη Ελληνισμού» με βουλευτή τον Δημήτρη Καμμένο και ισχυρό άνδρα τον Τάκη Μπαλτάκο, το «Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος» με βουλευτή τον Νίκο Νικολόπουλο, η «Νέα Δεξιά» του Φαήλου Κρανιδιώτη, η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου

Οι φήμες λένε ότι ο Πάνος με τον Τάκη αποφάσισαν να αθροίσουν όσους θέλουν να μπουν στη Βουλή υπό τη σκέπη ενός νέου πολυσυλλεκτικού κόμματος, δηλαδή, δεξιά με… συνιστώσες. Μάλιστα, οι κουβέντες έχουν προχωρήσει σημαντικά καθώς ένας ένας Βουλή δεν βλέπουν ούτε με κιάλια, αλλά αισιοδοξούν ότι αν στοιχηθούν οι «αναγνωρίσιμοι», μπορεί να πιάσουν το 3% πανελλαδικά. Εξ ου και ο Τάκης Μπαλτάκος είπε σε συνέντευξή του ότι «σύμφωνα με τους δικούς μου υπολογισμούς, υπάρχουν 45 πρώην υπουργοί της ΝΔ εκτός Βουλής. 

Εκείνο που εγώ θα ήθελα είναι να κάνουμε ένα ευρύτατο προσκλητήριο σε αυτούς τους υπουργούς…». Πέραν της είδησης του προσκλητηρίου, η άλλη είδηση είναι ότι υπάρχουν 45(!) πρώην υπουργοί της ΝΔ εκτός Βουλής. Υποθέτω ότι πάνω από τους μισούς είναι της περιόδου ’90 - ’93, ενώ από εκείνους της περιόδου 2004 - 2009 ελάχιστοι θα ανταποκριθούν. Όσοι ενδιαφέρονται ακόμη, κοιτάζουν προς τον Κυριάκο

Με σοβαρότητα και… αυτοσαρκασμό!

Μ’ αρέσει πολύ τελευταία η παρουσία του Νίκου Δένδια, που έχει εξελιχθεί σε πολύ δυνατό επικοινωνιακά και πολιτικά κορυφαίο στέλεχος. Σοβαρός και εύστοχος, αλλά με χιούμορ που φτάνει ώς τον αυτοσαρκασμό, ό,τι δηλαδή λείπει από την πολιτική σκηνή των -ισμών ή της βαρετής σοβαροφάνειας.

Προχτές στην έναρξη της συζήτησης για τη Συμφωνία των Πρεσπών στην Ολομέλεια είπε ότι δεν έχει σκοπό να τοποθετηθεί επί της ένστασης αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε η Χρυσή Αυγή, με το σκεπτικό ότι δεν πρόκειται να τοποθετηθεί επί θέματος που έθεσαν «νοσταλγοί εκείνων που παρέδωσαν τη Μακεδονία στους φασίστες». Και χειροκροτήθηκε ακόμη κι από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια άποψη επανέλαβε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά, σε συνέντευξή του, απαντώντας σε ερώτηση περί διγλωσσίας της ΝΔ, όπως την κατηγορεί η κυβέρνηση -άλλα λέει μέσα κι άλλα έξω για το σκοπιανό- είπε με χιούμορ: «Να μας το πει κάποιος άλλος αυτό, να μας το πει. Αλλά το να μας το πει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαν να βγω εγώ και να κάνω διαφήμιση για σαμπουάν».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 27 Ιανουαρίου 2019