Άλλη μια Συνταγματική αναθεώρηση, έμεινε στις τετριμμένες κοινοτοπίες, με μικρά θετικά βήματα, όπως η αλλαγή στην ασυλία των βουλευτών, του χρόνου παραγραφής των υπουργικών αδικημάτων και της μη διάλυσης της Βουλής από την αδυναμία συγκέντρωσης 180 ψήφων στην τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δυστυχώς δεν άλλαξε το άρθρο 16 για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια, τα άρθρα που αφορούν την δημόσια διοίκηση, τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας.
Αυτό βέβαια αποκαλύπτει, ότι το Σύνταγμα του 1975 ήταν σύγχρονο, δημοκρατικό και ανάλογο των ευρωπαϊκών, γι αυτό και δεν χρειάστηκε καμία προσαρμογή του για την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ το 1980, ενώ οι τρεις αναθεωρήσεις του 1985, του 2001 και του 2007 μικρές αλλαγές έφεραν, άλλες θετικές και άλλες όχι.
Η τελευταία Συνταγματική αναθεώρηση έχει και πολύ υποκρισία, ειδικά στο δικαίωμα ψήφου των εκτός επικράτειας Ελλήνων (Απόδημοι-Ομογενείς).
Έχω γράψει και παλαιότερα για το θέμα αυτό, φυσικά και πολλοί συνταγματολόγοι πριν και μετά, με ταυτόσημη άποψη με τη δική μου.
Τώρα, που ολοκληρώθηκε η διαδικασία και έχουμε την τελική διατύπωση, το παράδοξο έγινε ακόμη πιο μεγάλο.
Συγκεκριμένα, αναθεωρήθηκε το άρθρο 54 του Συντάγματος και μέσα από αυτό επιχειρείται να αναθεωρηθεί το άρθρο 51, που αναφέρεται στην ψήφο των ομογενών και στους περιορισμούς που μπορούν να υπάρχουν στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.
Θυμίζω ότι το άρθρο 51 δεν ήταν στα αναθεωρητέα, αλλά και δεν μπορούσε να είναι η παράγραφος 3, γιατί είναι από εκείνα που ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του Συντάγματος και δεν μπορούν να αναθεωρηθούν, και αφορά τους περιορισμούς που μπορούν να μπουν στην άρση του εκλογικού δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών.
Δηλαδή, όποιος νόμος και να ψηφιστεί και με όποια πλειοψηφία τις επόμενες ημέρες στη Βουλή, θα είναι αντισυνταγματικός.
Θυμίζω επίσης, ότι η μόνη πρόταση που ήταν συνταγματικά ορθή, ήταν η αρχική της ΝΔ, δηλαδή να μπορούν να ψηφίζουν όλοι οι ομογενείς, ανεξάρτητα εάν γνωρίζουν την Ελλάδα, τα ελληνικά, και μπορεί να μην θυμούνται ποιος πρόγονός τους και πόσες γενιές πίσω ήταν Έλληνας.
Οι περιορισμοί που έβαλαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και αποδέχθηκε η κυβέρνηση, είναι αντισυνταγματικοί, το ξέρουν όλοι, αλλά το έκαναν για λόγους ψηφοθηρίας.
Η κυβέρνηση τους αποδέχθηκε για να συγκεντρώσει τις 200 ψήφους που χρειάζεται για να ψηφιστεί η διάταξη του νόμου που θα ακολουθήσει και όχι το άρθρο 54 το οποίο, επειδή ήταν στα αναθεωρητέα, μπορούσε να τροποποιηθεί και με 180 ψήφους.
Διευκρινίζω, ότι οι περιορισμοί που πρότειναν τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι λογικοί, αλλά δυστυχώς είναι αντισυνταγματικοί.