Η πόλη δεn διαδραματίζει το ρόλο που της αρμόζει και γι' αυτό έχουμε ευθύνη όλοι όσοι εμπλέκονται στα κοινά. Αυτό ήταν το μήνυμα της παρέμβασης του βουλευτή Θεσσαλονίκης και πρώην γενικού γραμματέα Δημοσίων Έργων Στράτου Σιμόπουλου.

Στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Σιμόπουλος, ο οποίος διευκρίνισε ότι θα εκφράσει προσωπικές απόψεις, διαβεβαίωσε ότι δεν σκοπεύει να κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση, ενώ αναφέρθηκε σε δύο παραδοχές.

«Η πρώτη είναι ότι η πόλη μας δεν διαδραματίζει το ρόλο που αρμόζει στην ιστορία και τη γεωγραφική της θέση. Και η δεύτερη είναι ότι έχουμε ευθύνη γι’ αυτό οι περισσότεροι από όσους προπορευόμαστε πολιτικά, επαγγελματικά και κοινωνικά», σημείωσε. Και πρόσθεσε:

«Πρώτον την τελευταία εικοσιπενταετία οι εκπρόσωποι της Θεσσαλονίκης στην κεντρική εξουσία είτε δεν είχαν δυνατότητα ισχυρής παρέμβασης είτε τους απορρόφησε η κεντρική πολιτική σκηνή και όχι τα προβλήματα της πόλης. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε μόλις 4,5 χρόνια και πρέπει να παραδεχθούμε ότι είχε μικρή ευθύνη. Το Κίνημα Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ δηλαδή, είχε πρωτοκλασάτους υπουργούς εκλεγμένους στη Θεσσαλονίκη, αλλά η παρέμβασή τους περιορίσθηκε μόνο στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα όσον αφορά στα τοπικά θέματα. Η ΝΔ σε όλη αυτή την περίοδο δεν διέθετε ισχυρή παρέμβαση σε θέματα υποδομών και ανάπτυξης».

Χαρακτήρισε φωτεινή εξαίρεση την περίοδο Καραμανλή, στην οποία όπως είπε μεταξύ άλλων συμβασιοποιήθηκε το έργο του μετρό, δημιουργήθηκε η Ζώνη Καινοτομίας και το Διεθνές Πανεπιστήμιο.

Αναφέρθηκε επίσης στην περίοδο 2009-2012 όταν στην κυβέρνηση ήταν ο Γιάννης Μαγκριώτης, ως υφυπουργός Υποδομών, που έβαλε τις βάσεις για την επέκταση του μετρό προς Καλαμαριά και για το έργο της δυτικής περιφερειακής και τη δική του παρουσία στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων, που έφερε τη συμβασιοποίηση των δύο παραπάνω σημαντικών έργων, τη νέα πτέρυγα των χειρουργείων του ΑΧΕΠΑ, τη δημοπράτηση της υπογειοποίησης της σιδηροδρομικής διάβασης στη Μενεμένη, την κατασκευή δεκάδων σχολικών αιθουσών και την επανεκκίνηση της κατασκευής των οδικών αξόνων Μουδανιά-Ποτίδαια και Θέρμη-Γαλάτιστα.

Συμπερασματικά σημείωσε: «Σε μία χώρα, στην οποία δεν υπάρχει ένα ενιαίο σχέδιο υποδομών, η ύπαρξη στα κέντρα των αποφάσεων «δυνατών» παικτών παίζει ουσιαστικό ρόλο για τα τοπικά θέματα. Για να σας πείσω, θυμηθείτε τους υπουργούς υποδομών της τελευταίας 25ετίας. Κανείς δεν ήταν από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από τη Βόρεια Ελλάδα. Λογικό είναι λοιπόν να δημοπρατείται άμεσα η γραμμή U για το μετρό στην Αθήνα και να «αρκουδίζουμε» ακόμη για την επέκταση του μετρό Θεσσαλονίκης προς τα δυτικά».

Ως δεύτερη αιτία για τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης ανέφερε «την τάση ορισμένων πολιτικών, πάντα με συγκεκριμένη ιδεολογική αναφορά, να μην ασχολούνται με τον πυρήνα των προβλημάτων, αλλά να αναλίσκονται σε ατέλειωτες διαβουλεύσεις, να εκπονούν masterplans ή να δημιουργούν αναποτελεσματικούς φορείς διαχείρισης». Ακόμη πρόσθεσε με νόημα: «Εδώ στη Θεσσαλονίκη έχουμε τη τάση να μην προχωρούμε όταν μπορούμε παρεμβάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων. Ενδεικτικά θα αναφέρω την αλλαγή της διαδρομής του μετρό προς τα δυτικά, όπου χωρίς ουσιαστικό λόγο άλλαξε η χάραξη».

Επίσης επισήμανε ότι πολλές φορές η αυτοδιοίκηση ακολουθεί μια κρατικιστική και όχι φιλελεύθερη προσέγγιση στα ζητήματα της πόλης με κυρίαρχα παραδείγματα την αξιοποίηση των στρατοπέδων, του παραλιακού μετώπου, την δημιουργία μαρίνων, την αξιοποίηση διατηρητέων κτισμάτων και τον ΟΑΣΘ.«Πιστεύω ότι τα στρατόπεδα, ειδικά τα μεγάλα πρέπει να αξιοποιηθούν με ΣΔΙΤ, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και με πολεοδομικούς όρους καθορισμένους από την τοπική αυτοδιοίκηση.

«Η άποψη «δώστε τα στρατόπεδα στο λαό» έχει διακομματικούς θιασώτες.

Το ίδιο συμβαίνει με το παραλιακό μέτωπο. Πάγιο το αίτημα όλων των δημάρχων να έχουν ρόλο στην ανάπτυξη του. Ναι να έχουν, αλλά πρέπει να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας, μια κρατική εταιρεία κατά την γνώμη μου, για την αξιοποίηση του. Σ’ αυτήν την εταιρεία πρέπει να μεταβιβασθούν όλα τα δημόσια ακίνητα και να αγορασθούν ή να απαλλοτριωθούν τα υπόλοιπα.

Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε σε ένα ΣΔΙΤ».

Για το μέλλον σημείωσε ότι ονειρεύεται να ζήσει τη στιγμή που το γαλάζιο του Θερμαϊκού θα έχει σκεπαστεί από τα πανιά των ιστιοφόρων, τα κουπιά των λέμβων και της επιφάνειες των σκαφών αναψυχής, ενώ σημείωσε ότι έχει πολιτική βάση και η μη αξιοποίηση παραδοσιακών κτιρίων της πόλης που απαξιώνονται.

Ως παράδειγμα της κακής νοοτροπίας αποτελεί όπως είπε το κυβερνείο, το Παλατάκι δηλαδή και η στοά Αγίου Μηνά. «Το πρώτο βρίσκεται στην καλύτερη περιοχή της πόλης και σε συνδυασμό και με το στρατόπεδο Κόδρα, μέσω ενός ΣΔΙΤ, μπορεί να δώσει μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή.

Ο δήμος προτείνω να είναι μέτοχος και όχι διαχειριστής της προσπάθειας.

Η στοά Αγίου Μηνά, ιδιοκτησία της Κρατικής Εταιρείας Κτιριακές Υποδομές ΑΕ, μένει επί χρόνια αναξιοποίητη, ενώ θα μπορούσε ένας ιδιώτης με ΣΔΙΤ πάλι να εκμεταλλευτεί τον πολεοδομικό συντελεστή και ταυτόχρονα να παραχωρηθεί η στοά στο δήμο Θεσσαλονίκης για δημιουργία μιας αγοράς με επαγγέλματα σε φθίνουσα πορεία», επισήμανε.

Ως τελευταία αιτία της κακοδαιμονίας της πόλης ανέφερε την πάγια αντιπαράθεση μιας μειοψηφίας με αστική προέλευση σε κεντρικές κεντροδεξιές επιλογές σχετικές με τις υποδομές της πόλης. «Μάλιστα, η μειοψηφία αυτή ορισμένες φορές γίνεται πλειοψηφία αθροιζόμενη έμμεσα ή άμεσα με την κεντροαριστερά στη Θεσσαλονίκη. Η απαρίθμηση παραδειγμάτων είναι πλούσια. Ενδεικτικά αναφέρω: Επέκταση παλιάς παραλίας, μετρό ή τραμ, δημαρχιακό μέγαρο μπροστά από το Βυζαντινό Μουσείο, άγαλμα Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Αριστοτέλους, υποθαλάσσια αρτηρία, εξωτερική περιφερειακή και πλέον ο σταθμός Βενιζέλου του μετρό. Πίσω από τα παραπάνω παραδείγματα και με πρόσχημα κυρίως το περιβάλλον και τον πολιτισμό κρύβονται αρκετές φορές προσωπικές στρατηγικές με κεντρικό στόχο τη διεκδίκηση σε ενεστώτα ή μέλλοντα χρόνο του δημαρχιακού θώκου ή κάποιου άλλου θεσμικού αξιώματος» σημείωσε ο κ. Σιμόπουλος.

Κατέληξε δε λέγοντας: «Για τις απόψεις μου αυτές έχω δεχθεί ποικίλες επιθέσεις. Για κάποιους εκτός από νεοφιλελεύθερος είμαι εργολάβος των ΣΔΙΤ, για άλλους πολιτιστικά αμόρφωτος, για ορισμένους κινητροδοτούμενος από συμφέροντα και για λίγους οπαδός της τσιμεντοποίησης των πάντων ή εχθρός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αυτά όμως πιστεύω. Γι’ αυτά θα συνεχίσω να παλεύω. Ακόμη και μόνος. Άλλωστε 7 χρόνια με το μετρό σχεδόν μόνος δεν ήμουν;»