Στις 22 Δεκεμβρίου του 1925 γεννιέται ο ελληνικής καταγωγής θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου, τον οποίο λάτρεψαν οι Τούρκοι, Λευτέρης Κιουτσούκ Αντωνιάδης ή Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης (όπως ήταν γνωστός στη γειτονική χώρα).

O Αντωνιάδης γεννήθηκε στην Πρίγκηπο από Έλληνες γονείς. Ο πατέρας του ήταν ψαράς και είχε άλλα εννέα αδέρφια. Ποδοσφαιριστής υπήρξε, επίσης, και ο αδελφός του Παναγής Αντωνιάδης στην ομάδα του Πέρα Κλουμπ. Στον Λευτέρη, επειδή ήταν μικρόσωμος, κόλλησαν το παρατσούκλι «Κιουτσούκ» και το τουρκικό επώνυμό του καταγράφηκε ως Κιουτσουκαντωνιάδης.

Πραγματοποίησε σημαντική καριέρα ως ποδοσφαιριστής στις Τακσίμ, Φενέρμπαχτσε, Φιορεντίνα, Νις και στην ΑΕΚ και ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως τη δεκαετία του ’50. Το 1951, όταν πήρε μεταγραφή για τον ιταλικό σύλλογο, έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που μεταγράφηκε στο εξωτερικό επ’ αμοιβή.

Αγωνίστηκε 46 φορές με την εθνική ομάδα της Τουρκίας από το 1948 ως το 1963, από τις οποίες τις εννιά φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ενώ είχε και τέσσερις συμμετοχές με την Ολυμπιακή ομάδα στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1948 στο Λονδίνο. Γενικότερα τώρα, κατά την διάρκεια της καριέρας του (1941-1964) αγωνίστηκε σε 752 ματς πετυχαίνοντας 506 γκολ!

Κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 30 ετών, όταν την περίοδο 1965-66 αγωνιζόταν στην ΑΕΚ και τραυματίστηκε σοβαρά σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή.

Στη συνέχεια, αποφάσισε να ακολουθήσει προπονητική καριέρα, ξεκινώντας από την Ελλάδα όπου και κάθισε στον πάγκο του Αιγάλεω, ενώ στη συνέχεια πήγε στη Νότια Αφρική και στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά στις ομάδες Σαμσουνσπόρ, Ορντουσπόρ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπόλουσπορ.

Ο Λεφτέρ, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχε το παρατσούκλι Ordinaryüs, δηλαδή καθηγητής, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Λέγεται ότι δεν είχε χάσει ποτέ πέναλτι. Το όνομά του έγινε θρύλος στο στόμα των οπαδών της Φενέρμπαχτσε, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: ‘Ver Lefter’e, Yazsin Deftere’, που σημαίνει «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι».

Άφησε την τελευταία πνοή του στις 13 Ιανουαρίου 2012 σε ηλικία 87 ετών. Στην κηδεία του παρέστησαν χιλιάδες Τούρκοι μεταξύ των οποίον και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ ακόμη και συντηρητικοί μουσουλμάνοι άναψαν ένα κεράκι στη μνήμη του, στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην Πρίγκηπο. «Ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρο μου με την ερυθρά ημισέληνο, αλλά η καρδιά μου θα είναι γαλάζια με σταυρό», είχε πει ο ίδιος κάποια χρόνια νωρίτερα, δηλώνοντας πως αν και αρχηγός της εθνικής Τουρκίας, στην καρδιά του παρέμενε Έλληνας.