Η δημοτική σύμβουλος και επικεφαλής της παράταξης «Θεσσαλονίκη ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ» και υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την παράταξη «Θεσσαλονίκη ΜΑΖΙ» μιλάει στο makthes.gr  για το όραμά που έχει για την πόλη.

Αυτοδιοίκηση και δημοκρατία

Η καθημερινότητα του πολίτη σε μια πόλη , η μετακίνηση, η καθαριότητα , το πράσινο, η σχολική στέγη , ο πολιτισμός, είναι κυρίως συνδεδεμένα με την τοπική αυτοδιοίκηση. Καλός δήμαρχος είναι αυτός που κάνει την πόλη του, βιώσιμη, φιλική, εύκολη και όμορφη.
Αυτό μπορεί να φαίνεται πως χρειάζεται έναν καλό διαχειριστή, χωρίς  πολιτική σκέψη, ή πολλές φιλοσοφίες. Όμως αυτό είναι μια μεγάλη ψευδαίσθηση, που εντέχνως καλλιεργούν συντηρητικοί κύκλοι. Βαφτίζοντας  τον καθαρό πολιτικό λόγο αριστερές ιδεοληψίες, προωθούν την αντίληψη, πως τα καθημερινά αυτά προβλήματα χρειάζονται απλώς μια καλή τεχνοκρατική αντιμετώπιση .

Όμως  η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη, και χρειάζεται μια ολιστική αντιμετώπιση, αυτό που λέμε όραμα για την πόλη.

Ας πούμε για να αντιμετωπιστεί η ατμοσφαιρική ρύπανση, χρειάζεται λιγότερο καυσαέριο και περισσότεροι πνεύμονες πρασίνου. Αυτό σημαίνει αστικές συγκοινωνίες με μοντέρνα αντιρρυπαντική τεχνολογία, μετρό, ποδηλατόδρομους, κέντρο χωρίς αυτοκίνητα, και ταυτόχρονα, προώθηση της ανακύκλωσης, ,μείωση των πάρκινγκ, και αύξηση των πάρκων. Να λοιπόν που μετακίνηση, καθαριότητα και πράσινο, αλληλοσυνδέονται, δεν μπορείς να τα λύσεις ένα ένα , δεν χρειάζονται μόνο  καλή πρόθεση και έναν καλό μάνατζερ.

Γι’ αυτό η μάχη στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης για τη ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας, ήταν η σύγκρουση δύο διαφορετικών αντιλήψεων.

Ποια είναι η προτεραιότητα για μια δημοτική αρχή που ονειρεύεται μια καλύτερη πόλη, να υπάρχει ένα ακόμα  πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης, ή η πλατεία να γίνει πράσινο και χώρος μνήμης. Σε δύο χρόνια που με τη βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών και το Μετρό, θα είναι ολοφάνερο πως το κέντρο πρέπει να αποφορτιστεί από ιδιωτικά αυτοκίνητα, και η ύπαρξη του πάρκου στην πλατεία Ελευθερίας, θα είναι μια ανάσα για την περιοχή, η λύση που προκρίθηκε θα είναι εμφανώς η μόνη σωστή.

Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι η προσέγγιση για τον  πολιτισμό. Τα πανάσχημα αγάλματα που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη , με λίγες εξαιρέσεις, είναι προσβολή για την αισθητική των κατοίκων, και για την ιστορία της πόλης. Το να τιμάς τους Κρήτες αγωνιστές, δεν ταυτίζεται με ένα ογκώδες ακαλαίσθητο άγαλμα στο πιο κεντρικό σημείο.

Τα Δημήτρια, φάνηκε πως μπορούν να γίνουν μια πολιτιστική εκδήλωση που συνδυάζει την παράδοση , με τις πιο πρωτοποριακές τάσεις στην τέχνη.

Η πρόταση της ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, "Να φέρουμε τον κόσμο κοντά στην τέχνη, να φέρουμε την τέχνη κοντά στον κόσμο" έχει πολλαπλά νοήματα. Φτηνά εισιτήρια για ποιοτικές παραστάσεις, τα σχολεία στο θέατρο αλλά και το θέατρο στα σχολεία, εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές παρεμβάσεις στις γειτονιές.

Γιατί μια πόλη μπορεί να επιζήσει με φτώχεια, με φυσικές καταστροφές , με πόλεμο, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς πολιτισμό.  Ο πολιτισμός είναι η ψυχή, η ιστορία και το μέλλον μιας πόλης.

Και βέβαια ο πολιτισμός είναι και πυλώνας οικονομικής ανάπτυξης, φέρνει στην πόλη πνευματικό πλούτο, αλλά και θέσεις εργασίας, τουρισμό, ευημερία.

Ένα όραμα για την πόλη που θέλει να προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους, δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα ανελεύθερο περιβάλλον, με αγκυλώσεις, προκαταλήψεις και εθνικιστικά κόμπλεξ. Χρειάζεται το φως της δημοκρατίας, ανοιχτό μυαλό, εξωστρέφεια, ανεκτικότητα στο διαφορετικό, καινοτομία.

 Γι’ αυτό οι επόμενες  δημοτικές εκλογές είναι κρίσιμες για τη Θεσσαλονίκη. Οι πολλαπλές εκφάνσεις της δεξιάς με τα διαφορετικά ψηφοδέλτια, έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Την επιστροφή στο παλιό, το φόβο του καινούργιου. Με ανακυκλούμενα πρόσωπα, και συνταγές πολυχρησιμοποιημένες, δεν προτείνουν τίποτα συγκεκριμένο, αλλά ποντάρουν σε εθνικές ευαισθησίες και εθνικές ιδεοληψίες, σε προκαταλήψεις και στο φόβο του άλλου. Το άλλο είναι ο μετανάστης αλλά είναι και οι νέες ιδέες , το άλλο είναι ο Γαλιλαίος της εποχής μας και ο Τζιότο, κάθε τι που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, συχνά μουχλιασμένα πρότυπα  του παρελθόντος.

 Οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης , οφείλουν να συνεργαστούν για ένα μέλλον ελεύθερης σκέψης, ευημερίας και μιας βιώσιμης πόλης για τους κατοίκους.

Για μια δίκαιη πόλη, για μια όμορφη πόλη, για μια εύκολη πόλη, για μια πράσινη πόλη, για μια πόλη που αγαπάει τους κατοίκους της.