Όπως έχω επισημάνει δεκάδες φορές κι όπως έχουν επισημάνει εκατοντάδες αρθρογράφοι, η Παιδεία μας πάσχει ως σύστημα συνολικά. Από την ηλιθιότητα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ όπου για τρία χρόνια έφηβοι αποδύονται σε ένα τρελό αγώνα εξεταστικής λογικής με στόχο «να γράψουν» και να «περάσουν» έως την ηλιθιότητα του περιεχομένου «βοηθητικών» μαθημάτων όπως η μουσική και τα καλλιτεχνικά. Αυτά τα δύο πρωταγωνίστησαν σε μια μελό ιστορία «κατάργησης» που προκάλεσε κύματα αγανακτισμένων αντιδράσεων από φιλόμουσους και φιλότεχνους υποθέτω ενώ με ιερή αγανάκτηση το Υπουργείο Παιδείας διέψευσε τα περί κατάργησης και μας εξήγησε ότι τα καταργεί μόνο στο Λύκειο . Δηλαδή, σε Δημοτικό και Γυμνάσιο το 2 αυτά ωριαία μαθήματα παραμένουν ως έχουν και στο Λύκειο οι έφηβοί μας επειδή δεν επιλέγουν τα εν λόγω μαθήματα, τα αντικατέστησαν. Κοινώς πονάει κεφάλι -κόψει κεφάλι

Γιατί άραγε πονάει το κεφάλι; Ούτε οι της αντιπολίτευσης ούτε οι της κυβέρνησης, έχουν απάντηση διότι δεν έχουν θέσει την ερώτηση… Και γιατί να την θέσουν; Στα μυαλουδάκια τους η διαπίστωση όλων μας, περί ημιαγράμματων αποφοίτων Λυκείου των οποίων οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις περιορίζονται στο επίπεδο των αποφοίτων δημοτικού πριν δυο γενιές, δεν υφίσταται ως διαπίστωση. 

Ότι απόφοιτοι Πανεπιστημίου γράφουν βαριά ανορθόγραφα ή δεν γνωρίζουν πχ την πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας, επίσης δεν τους αφορά. Θα τους αφορούσε το θέμα της μουσικής και των καλλιτεχνικών; Θα τους περνούσε από το μυαλό ότι δεν πατάει μαθητής Λυκείου και στα δύο διότι πρώτον έτσι όπως «διδάσκονται» διώχνουν μακριά ακόμη και σύγχρονο Μότσαρτ ή Νταλί και δεύτερον διότι το ίδιο το σύστημα στοχοθετεί ως μόνο σημαντικό στόχο τις εξετάσεις της Γ Λυκείου;

Ποια καλλιτεχνικά λοιπόν και ποια μουσική; Η μύηση στις τέχνες -διότι περί αυτού συζητάμε, όχι για εκμάθηση σχεδίου ή σολφέζ,-θα ήταν ένα εκπληκτικό ταξίδι για τα παιδιά από το Δημοτικό έως την αποφοίτηση τους από το Λύκειο. Θα ήταν ένα ελκυστικό και συναρπαστικό παράλληλο «σύμπαν» στην εκπαίδευση τους που θα τα συνδιαμόρφωνε και αξιακά και αισθητικά, θα τα θωράκιζε και θα τα προστάτευσε από πολλές μορφές -ισμών και θα αναβάθμιζε από γενιά σε γενιά την συνολική αισθητική, τολμώ να πω και τον αξιακό τους κώδικα. 

Αλλά δεν μιλάμε για διαδικασία μύησης , μιλάμε για ωριαία μαθήματα στο πρόγραμμα της συμφοράς… Πράγματι δεν έχουν καμία αξία λοιπόν Αυτό που θα είχε ανεκτίμητη αξία δεν τολμά ούτε ενδιαφέρεται να το εισάγει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα κάποιος Υπουργός ή κάποιο κυβέρνηση.

Κουτσούμπας: Αλλαγή συνόρων επιδιώκει η Τουρκία

Σε σκληρούς τόνους και με καθαρότητα μίλησε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας για την Τουρκική προκλητικότητα λέγοντας μάλιστα ότι «στο επίκεντρο της βρέθηκε και συνεχίζει να βρίσκεται η Θράκη και ο Έβρος» Επεξήγησε ότι «όταν μιλάμε για κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας, δεν μιλάμε ούτε για τον νευρικό σουλτάνο Ερντογάν, ούτε για την δήθεν απομονωμένη Τουρκία, αλλά για την αστική τάξη της γειτονικής χώρας, που ξεδιπλώνει βήμα-βήμα τη στρατηγική της στην περιοχή… 

Η Τουρκία επιδιώκει την αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή και γι' αυτό ακόμη και στην Αθήνα, τον Δεκέμβρη του ΄17, ο Ερντογάν προσκεκλημένος του Τσίπρα, άρπαξε την ευκαιρία για να θέσει ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης». Όσον αφορά το προσφυγικό και μεταναστευτικό είπε ότι λόγω εσφαλμένων πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων σε σχέση με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε «η Ελλάδα έγινε θύτης, γέμισε πρόσφυγες και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απειλούνται». Πρότεινε δε

• Να καταργηθούν οι κανονισμοί του Δουβλίνου και η κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, την οποία χαρακτήρισε ατελέσφορη και ανενεργή
• Να απεγκλωβιστούν άμεσα από τα νησιά (σ.σ. πρόσφυγες και μετανάστες) και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους
• Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα
• Να οργανωθούν τώρα από την Ε.Ε. και τον ΟΗΕ διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου με στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και να μετακινηθούν απευθείας στις χώρες προορισμού τους.

Δούρου υπέρ Παπαδημούλη

Η Ρένα Δούρου πήρε θέση και στήριξε ανοιχτά τον ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη για τα πολλά ακίνητα που αγόρασε Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Status 107.7 είπε: «Οι εξηγήσεις που έδωσε είναι επαρκέστατες και καλύπτουν αυτό που κάποιοι επιχειρούν να παρουσιάσουν ως δήθεν μέγα σκάνδαλο τη στιγμή που το κυβερνητικό κόμμα μας έχει φεσώσει όλους, ως πολίτες». Παράλληλα, η κ. Δούρου πρόσθεσε ότι «ο Παπαδημούλης δεν χρωστάει στην εφορία, δεν έκλεψε, δεν ξέπλυνε χρήματα σε offshore, δεν βρίσκεται το όνομά του σε τίποτα Panama Papers, δεν τα απέκρυψε τα εισοδήματα, τα βρίσκει το 2019, τα χάνει το 2020» και μίλησε για απόπειρα συμψηφισμού και ενίσχυσης του «όλοι ίδιοι είναι».

Κατέληξε δε στο εξής «Εμένα αυτό που με τρομάζει, είναι σε μία νόμιμη διαδικασία, να γίνεται μία προσπάθεια να συμψηφίζουμε» Προσωπικά από αυτή την συνέντευξη δεν μου έκανε τόση εντύπωση η στήριξη- που την θεωρώ πολύ πιο έντιμη στάση από εκείνη όσων σιωπούν λόγω πολιτικού κόστους- όσο μια άλλη αποστροφή του λόγου της που αφορά στον Αλέξη Τσίπρα. 

Είπε λοιπόν ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει παρά την παγκοσμίως, πανευρωπαϊκά και εθνικά ηγετική φυσιογνωμία του Αλέξη Τσίπρα να μην είναι ένα αρχηγοκεντρικό κόμμα» και πρόσθεσε ότι παρά το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει μια πολύ καλή αδιαμεσολάβητη σχέση με τους πολίτες, επέλεξε αυτό να μην το κεφαλαιοποιήσει. Εδώ μπορώ να διαφωνήσω άνετα: Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας πρέπει να είναι και είναι αρχηγοκεντρικό κόμμα. Ως κόμμα του 3% πάλι , μπορεί να είναι ότι θέλει …..

Απλά πράγματα

Πολλά σχόλια -αρνητικά εννοείται- είδαμε στα social media για την παρουσία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη jr στο Ισραήλ Ειδικά με την φωτό στο δείπνο με το ζεύγος Νετανιάχου . Πρώτον κάποιοι επέλεξαν να μην δουν ότι στο τραπέζι κάθονταν 6 κι όχι 5! Ο έκτος ήταν ο γιος του «Μπίμπι» και της Σάρα Νετανιάζουν ο 25χρονος Αβνερ. 

Ότι το δείπνο δεν ήταν επίσημο ήταν οικογενειακό -ιδιωτικό. Και ότι οι δύο νεαροί είχαν συναντηθεί πρώτα στην Αθήνα στις αρχές Ιανουαρίου και πέρασαν ώρα μαζί κατά την ξενάγηση του ζεύγους Νετανιάχου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Δηλαδή για να το κάνουμε πιο απλό, το πρωθυπουργικό ζεύγος του Ισραήλ είχε έρθει στην Αθήνα με τον μικρότερο γιο του -υποθέτω ότι τότε κανείς δεν... εξανέστη για το γεγονός- οπότε στην διήμερη επίσκεψη κλήθηκε ο γιος του ζεύγους Μητσοτάκη εξ ου και μας προέκυψε το δείπνο των δύο οικογενειών .

Αυτά δεν τα γράφω για να δικαιολογήσω κάτι διότι δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό, αλλά για να πω ότι ο τρόπος που δημιουργούνται και λειτουργούν οι πολιτικές σχέσεις, είναι πολύ πιο σύνθετο από μια πιασιάρικη «ατάκα» Να θυμίσω ακόμη ότι για τον Λευκό Οίκο η πολιτική προβολή με την οικογενειακή παρουσία σε πρώτο επίπεδο, είναι must.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Ιουνίου 2020