Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη

Το έργο του Γουίλι Ράσελ ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι για πρώτη φορά πριν από σχεδόν σαράντα χρόνια. Πολύ γρήγορα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη κι έγινε γνωστό ανά τον κόσμο. Στο τωρινό ανέβασμά του, η Παναγιώτα Βλαντή βρίσκει τη θέση της, ερμηνεύοντας το ρόλο της Ρίτας, ενός λαϊκού κοριτσιού, κομμώτρια στο επάγγελμα, που αποφασίζει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή της και να σπουδάσει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Στην προσπάθειά της αυτή συναντά τον καθηγητή Δρ. Φρανκ Μπράιαντ και εκεί αναπτύσσεται μια πολύ ουσιαστική και τρυφερή σχέση.

«Είναι αυτοβιογραφικό», λέει στη «ΜτΚ» η Παναγιώτα Βλαντή. «Ο ίδιος ο συγγραφέας είναι η Ρίτα. Ήταν ένας κομμωτής που, για να ξεφύγει από τη ‘μιζέρια’ της ζωής του, αποφάσισε να μορφωθεί. Βλέπουμε ότι εξυμνεί τη δεύτερη ευκαιρία που μπορεί να έχουν οι άνθρωποι στη ζωή τους. Αρκεί να το θέλουν. Δεν το θέλουν όλοι. Αυτή το θέλει. Ξέρει ότι αυτό που έχει δεν είναι αρκετό και πάει για το κάτι παραπάνω, για το καλύτερο», επισημαίνει.

«Έχει πείσμα, θάρρος, άγνοια και μια αθωότητα» μας λέει για το ρόλο της. «Είναι τα στοιχεία που με εντυπωσιάζουν στη Ρίτα. Είναι αυτά που κάνουν τον Φρανκ να συγκινείται και να θέλει να τη διδάξει. Στην αρχή δεν το θέλει, γιατί βλέπει ότι το κορίτσι είναι ακατέργαστο, αλλά αυτό που τον συγκινεί είναι το πείσμα της, η επιμονή της και η αθωότητά της. Δεν είναι κάλπικη. Θέλει να μορφωθεί για να μιλάει ωραία και να ανοίξει το μυαλό της», αναφέρει η ηθοποιός.

Όπως μας λέει, τόσο η «υπέροχη διασκευή» της Λίλιαν Δημητρακοπούλου όσο και η σκηνοθεσία του Δάνη Κατρανίδη, που κάνει το έργο να «φεύγει σαν νεράκι», είναι δυο πολύ σημαντικά στοιχεία της παράστασης. «Μου αρέσει το χιούμορ του έργου και αυτή η προσπάθεια των δυο διαφορετικών κόσμων να βρεθούν σε έναν. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, μπορεί ένας απλός λαϊκός άνθρωπος να συναντηθεί και να επικοινωνήσει με έναν άνθρωπο που ανήκει στον ακαδημαϊκό κόσμο» μας λέει.

Το έργο έχει επίσης και κοινωνικές προεκτάσεις. «Μιλάει για τους ανθρώπους που τρέχουν να αποκτήσουν λεφτά, αυτοκίνητα, υλικά αγαθά, αλλά δεν είναι ευτυχισμένοι. Για να αλλάξεις, πρέπει να αλλάξεις το μέσα σου πρώτα και μετά το έξω σου» λέει αρχικά η ηθοποιός. «Συνήθως τρέχουμε να αλλάξουμε το έξω μας, τα μαλλιά μας, τα ρούχα μας, το αυτοκίνητό μας, τα κιλά μας. Είναι πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά δεν πρέπει να αλλάξεις το πνεύμα σου πρώτα και μετά το έξω σου; Το θίγει πολύ αυτό το έργο. Η αλλαγή ξεκινάει εκ των έσω και μετά έρχεται το έξω» συμπληρώνει.

Είναι μία υπέροχη στιγμή

Η ηθοποιός έχει συνεργαστεί και στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία με τον Δάνη Κατρανίδη, που συμπρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί την παράσταση. «Έχουμε δουλέψει ξανά και στις ‘Σκηνές από έναν γάμο’ του Μπέργκμαν. Είναι μια υπέροχη στιγμή. Ο Δάνης ξέρει να σου βγάζει αυτό που έχεις και τα στοιχεία του ρόλου αβίαστα. Κι έχω ξαναμιλήσει για τη γενναιοδωρία του πάνω στη σκηνή και πόσο σε βοηθά και σε προβάλλει, φωτίζει το ρόλο και την ηθοποιό μέσα από αυτό. Δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους στη δουλειά μας να είναι τόσο γενναιόδωροι και τόσο απλοί. Πολλές φορές ψάχνουμε τις σκηνοθεσίες σε πολύπλοκα πράγματα και χάνουμε το έργο. Εδώ δεν έχει χαθεί καθόλου το έργο, αντίθετα έχει φωτιστεί. Κι αυτό είναι κάτι που το αναζητώ και το αποζητώ» δηλώνει η ηθοποιός.

«Το θεωρώ μεγάλη στιγμή για μένα, όπως και το έργο του Μπέργκμαν, αυτό και το ‘Σπασμένο γυαλί’, που παίζουμε στην Αθήνα. Είμαι πολύ τυχερή αυτά τα πέντε χρόνια. Αυτοί οι τρεις ρόλοι με έχουν πραγματικά σημαδέψει. Τρία τελείως διαφορετικά πράγματα και τόσο ζωντανά και κλασικά για μένα. Έχει να κάνει με τη στιγμή που βρέθηκαν αυτά τα έργα στο δρόμο μου και την ωριμότητά μου» επισημαίνει.

Στο αν προτιμά κάποιο συγκεκριμένα θεατρικό είδος, η Παναγιώτα Βλαντή μάς απαντά: «Μου αρέσουν τα καλά κείμενα». Το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» θεωρεί πλέον ότι έχει γίνει ένα κλασικό έργο που ενσωματώνει «πολύ βαθιά και ουσιαστικά πράγματα με πολύ ευχάριστο τρόπο». Δεν είναι τυχαίο ότι «όποτε ανεβαίνει, ο κόσμος πηγαίνει να το δει».

Η τέλεια σύμπτωση

Η επιλογή του συγκεκριμένου ρόλου φαίνεται να πέτυχε την ηθοποιό σε μια περίοδο που και η ίδια ετοιμάζεται να κάνει ένα μεγάλο βήμα. Όπως μας λέει, φέτος έχει θέσει ως στόχο να δώσει εξετάσεις, για να μπει στη σχολή της θεατρολογίας: «Κι εγώ ήθελα να σπουδάσω, να μπω στη θεατρολογία και θα δώσω φέτος. Το ήθελα πολύ. Δεν είχα προλάβει. Είχα τελειώσει τις σπουδές μου στο θέατρο, αλλά ήθελα να μπω και στη θεατρολογία. Με τη δουλειά όταν είσαι και μικρός μπαίνεις σε έναν κυκεώνα πραγμάτων και ξεχνιέσαι. Συνέπεσε με το ρόλο μου. Είναι μια σύμπτωση πολύ ωραία. Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να το θέλεις και να το βάλεις στόχο…», καταλήγει.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Θέατρο Αυλαία

Παραστάσεις: 28 Απριλίου - 5 Μαΐου

Απογευματινές: Δευτέρα, Σάββατο, Κυριακή στις 6.30 μ.μ.

Βραδινές: Καθημερινά στις 9.30 μ.μ. εκτός Τετάρτης

Εισιτήρια: 18 ευρώ, 15 ευρώ (μειωμένο)

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Απριλίου 2019