ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι καλλιτέχνες ενώνονται κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού (βίντεο, φωτ.)

Συνολικά 26 επιφανείς μουσικοί κι ερμηνευτές αποδίδουν σε μια κοινή ηχογράφηση «Το νερό των Σταγιατών» του Αλκίνοου Ιωαννίδη

 15/12/2020 07:00

Όταν οι καλλιτέχνες ενώνονται κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού (βίντεο, φωτ.)

Κυριακή Τσολάκη

Ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά της φύσης. Αυτό που κανονικά θα έπρεπε να διατίθεται χωρίς ανταλλάγματα, εκείνο που αν μη τι άλλο, οφείλει ως τέτοιο να έχει δημόσια διαχείριση… Είναι το νερό!

Φαίνεται όμως πως αυτό δεν είναι κάτι αυτονόητο.

Τουλάχιστον στο χωριό Σταγιάτες του Πηλίου όπου οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως το απαραίτητο για την ανθρώπινη ζωή νερό οδεύει προς ιδιωτικοποίηση.

Ένα κομμάτι του γνωστού τραγουδοποιού κι ερμηνευτή Αλκίνοου Ιωαννίδη με αφορμή τον πολυετή αγώνα κατά της κίνησης αυτής, «Το νερό των Σταγιατών», όπως είναι ο τίτλος του, γίνεται τώρα η αιτία να συσπειρωθούν γύρω από αυτόν τον σκοπό 26 επώνυμοι καταξιωμένοι ερμηνευτές και μουσικοί.

Έτσι, προέκυψε ένα συλλογικό τραγούδι που κυκλοφορεί ψηφιακά από την Ogdoo Music Group.

Η πρωτοβουλία ανήκει στον Βαλάντη Γαούτση που συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους, αλλά πρώτον από όλους τον ενορχηστρωτή του κομματιού Άκη Κατσουπάκη. «Μου εμφανίστηκε ουρανοκατέβατος και απίστευτα φορτσάτος, και με έπεισε να κάνουμε αυτήν την όμορφη κίνηση. Ένα εγχείρημα που εξαρχής φαινότανε μη πραγματοποιήσιμο, αλλά τελικά έπαιξαν ρόλο λίγο η αγνή πρόθεση, λίγο το αυτονόητο του σκοπού, λίγο η εποχή αυτή με το βαλτωμένο πολιτιστικό τοπίο κι έτσι τα καταφέραμε», λέει στο makthes.gr ο γνωστός μουσικός και ενορχηστρωτής .

nero12.jpg


«Η εποχή μας απαιτεί να είμαστε ενωτικοί» 

Η ιδέα πέρασε από διάφορα στάδια, όπως συμπληρώνει ο εμπνευστής της Βαλάντης Γαούτσης, προτού ο ίδιος καταλήξει στο ότι έπρεπε να πάρει αυτή τη μορφή, αυτόν τον αέρα συλλογικότητας -και εμπράκτως- εκτός των άλλων. Όσο την επεξεργαζόταν, είχε ως μπούσουλα τον τρόπο με τον οποίο ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κυκλοφόρησε το βίντεο του τραγουδιού με την Εστουδιαντίνα και την παιδική χορωδία. «Όπως κάθε αγώνας που δίνεται και αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρεπή διαβίωση του κόσμου, πόσο μάλλον όταν μιλούμε για θέματα που αφορούν τα αυτονόητα, όπως είναι τα δημόσια της φύσης αγαθά, ο αέρας και το νερό, έτσι κι αυτός ο αγώνας έπρεπε και πρέπει, να πάρει το κατάλληλο μέγεθος, ώστε να ακουστεί σε περισσότερο κόσμο, να μην περαστεί σαν κάτι αδιάφορο, και να τον ενστερνιστεί κάθε πολίτης, πάσης ηλικίας και αντίληψης πολιτικής ή μη. Κατέληξα πως έπρεπε να πάρει αυτή μορφή, διότι είναι ένας σκοπός που μας αφορά όλους και είναι καθήκον. Δεν έχει πολιτικό πρόσημο, πάρα μόνο την αλληλεγγύη και την ενστικτώδη ανάγκη να εναντιωθείς σε κάθε τι που παραβιάζει την αξιοπρέπεια. Η εποχή μας απαιτεί να είμαστε ενωτικοί και να πράττουμε τοιουτοτρόπως». επισημαίνει.

Οι δυσκολίες στην ενορχήστρωση και την οργάνωση

Το ότι 16 γνωστοί ερμηνευτές (Ρίτα Αντωνοπούλου, Βαλάντης Γαούτσης, Στάθης Δρογώσης, Νίκος Ζιώγαλας, Πολυξένη Καράκογλου, Παντελής Κυραμαργιός, Κώστας Λειβαδάς, Σαββέρια Μαργιολά, Ευτυχία Μητρίτσα, Γιώργος Παντελιάς (Κίτρινα Ποδήλατα), Μαριάννα Πολυχρονίδη, Σταύρος Σιόλας, Γιώργος και Νίκος Στρατάκης, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Σταμάτης Χατζηευσταθίου) ενώνουν τις φωνές τους γύρω από τον σκοπό αυτό αποτελεί ένα δύσκολο ενορχηστρωτικά εγχείρημα, όπως παραδέχεται στο makthes.gr ο Άκης Κατσουπάκης. «Το να βάλεις 16 διαφορετικής ηλικίας και φύλλου τραγουδιστές να τραγουδήσουν οποιαδήποτε μελωδία είναι σχεδόν αδύνατο. Γι’ αυτό και οδηγήθηκα στη διασκευή του τραγουδιού, φέρνοντάς το σε μια μορφή που θα εξυπηρετούσε περισσότερους ρόλους, και ταυτόχρονα θα ερχόταν αισθητικά στα νερά μου, αποτελώντας επίσης και μια νέα πρόταση! Το ίδιο ισχύει βέβαια και με τα όργανα της ορχήστρας και την -όσο καλύτερη γίνεται- αξιοποίηση του κάθε μουσικού. Παρακαλώ να σημειώσουμε ότι πρόκειται για την ελίτ των ενεργών μουσικών του χώρου!», υπογραμμίζει. Και έχει δίκιο αφού πέρα από τον ίδιο παίζουν οι κταξιωμένοι: Θύμιος Παπαδόπουλος, Ντίνος Χατζηιορδάνου, Τζώρτζης Μαυροειδής, Φώτης Σιώτας, Εύρος Βοσκαρίδης, Γιάννης Παπαγιαννούλης, Νίκος Γύρας, Κώστας Νικολόπουλος, Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου.

Ως εκ τούτου το όλο εγχείρημα είχε και πολλές οργανωτικές δυσκολίες για να συγκεντρωθούν όλοι οι συντελεστές. « Όταν ζωντανεύει στο νου μια ιδέα και τη σκηνοθετείς, προτού μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί ή τι χρειάζεται για να υλοποιηθεί, αν αυτή η ιδέα έχει ουσία, με έναν μαγικό τρόπο θα σε πείσει πως αξίζει να κάνεις τα πάντα γι΄ αυτήν, και η υλοποίησή της είναι μονόδρομος», επισημαίνει ο Βαλάντης Γαούτσης.

nero11.jpg

Το στούντιο Sierra προσφέρθηκε αφιλοκερδώς 

Είναι εξάλλου κατανοητό ότι σε μια περίοδο που μόλις είχε τελειώσει η πρώτη καραντίνα κι επιτρέπονταν κάποια καλλιτεχνικά δρώμενα οι περισσότεροι καλλιτέχνες είχαν ένα δύσκολο πρόγραμμα, καθώς είχαν οργανωθεί αρκετές συναυλίες, εκ των οποίων κάποιες έγιναν και άλλες όχι, πράγμα το οποίο δυσκόλευε ακόμη περισσότερο όλους τους με το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές τους. «Εσείς βλέπετε 26 ανθρώπους ως συμμετέχοντες. Ολόκληρο όμως το επιτελείο έφτασε τους 35-40 ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε δυσκολία και στις διαθέσιμες ημερομηνίες του στούντιο Sierra που προσφέρθηκε αφιλοκερδώς σε όλους, καλλιτέχνες και τεχνικούς. « Συνάντησα πολλά εμπόδια, μα η υλοποίηση ήταν μονόδρομος. Επειδή όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που δούλεψαν γι΄αυτό το αποτέλεσμα, το ένιωσαν δικό τους, ένιωσαν την αύρα και τον σκοπό του, έκαναν όλοι τα αδύνατα δυνατά, και καταφέραμε κάτι που πράγματι θεωρούνταν ακατόρθωτο, εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο μάλιστα. Όλα ταίριαξαν γάντι στο τέλος, και αποδείξαμε πως όταν υπάρχει κοινός στόχος, αγάπη και θέληση, όλα είναι δυνατά», τονίζει η Βαλάντης Γαούτσης.

«Η ομαδική αντίδραση μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη»

Στην κατακλείδα όμως η ομαδική προσπάθεια όλων αυτών των καλλιτεχνών, πέρα από την εναντίωση στην ιδιωτικοποίηση του νερού των Σταγιατών, θέτει ευρύτερα οικολογικά ζητήματα που αφορούν την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει ο πλανήτης μας τις τελευταίες δεκαετίες. «Η συλλογική ενέργεια αυτή είναι ένα μήνυμα, πως από τη στιγμή που κάποια πολιτική, κάποια συμφέροντα επιτίθενται στη φύση, αυτή από την πλευρά της θα αντεπιτεθεί! Γιατί και οι άνθρωποι είναι μέρος της φύσης, και η ομαδική αντίδραση μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη», τονίζει ο Άκης Κατσουπάκης.

Με όλο αυτό το σκεπτικό συμφωνεί και ο Βαλάντης Γαούτσης. «Πράγματι. Όσο φυσιολογικό θεωρείται το νερό να είναι ελεύθερο δημόσιο αγαθό κι ανθρώπινο δικαίωμα, τόσο φυσιολογική είναι και η αντίδραση, είτε προέρχεται από τους κατοίκους των Σταγιατών και τις κινητοποιήσεις τους, είτε από το υπέροχο αυτό τραγούδι του Αλκίνοου, είτε από τη δική μας συλλογική πράξη, είτε από κάθε άνθρωπο που στηρίζει αυτόν τον αγώνα με τον τρόπο του. Ωστόσο, το θέμα δεν περιορίζεται μόνο στο χωριό των Σταγιατών. Υπάρχουν οργανισμοί παγκοσμίως οι οποίοι παλεύουν για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του νερού, σε πολλές χώρες».

Δείτε εδώ το βίντεο κλιπ του τραγουδιού 









    Ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά της φύσης. Αυτό που κανονικά θα έπρεπε να διατίθεται χωρίς ανταλλάγματα, εκείνο που αν μη τι άλλο, οφείλει ως τέτοιο να έχει δημόσια διαχείριση… Είναι το νερό!

    Φαίνεται όμως πως αυτό δεν είναι κάτι αυτονόητο.

    Τουλάχιστον στο χωριό Σταγιάτες του Πηλίου όπου οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως το απαραίτητο για την ανθρώπινη ζωή νερό οδεύει προς ιδιωτικοποίηση.

    Ένα κομμάτι του γνωστού τραγουδοποιού κι ερμηνευτή Αλκίνοου Ιωαννίδη με αφορμή τον πολυετή αγώνα κατά της κίνησης αυτής, «Το νερό των Σταγιατών», όπως είναι ο τίτλος του, γίνεται τώρα η αιτία να συσπειρωθούν γύρω από αυτόν τον σκοπό 26 επώνυμοι καταξιωμένοι ερμηνευτές και μουσικοί.

    Έτσι, προέκυψε ένα συλλογικό τραγούδι που κυκλοφορεί ψηφιακά από την Ogdoo Music Group.

    Η πρωτοβουλία ανήκει στον Βαλάντη Γαούτση που συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους, αλλά πρώτον από όλους τον ενορχηστρωτή του κομματιού Άκη Κατσουπάκη. «Μου εμφανίστηκε ουρανοκατέβατος και απίστευτα φορτσάτος, και με έπεισε να κάνουμε αυτήν την όμορφη κίνηση. Ένα εγχείρημα που εξαρχής φαινότανε μη πραγματοποιήσιμο, αλλά τελικά έπαιξαν ρόλο λίγο η αγνή πρόθεση, λίγο το αυτονόητο του σκοπού, λίγο η εποχή αυτή με το βαλτωμένο πολιτιστικό τοπίο κι έτσι τα καταφέραμε», λέει στο makthes.gr ο γνωστός μουσικός και ενορχηστρωτής .

    nero12.jpg


    «Η εποχή μας απαιτεί να είμαστε ενωτικοί» 

    Η ιδέα πέρασε από διάφορα στάδια, όπως συμπληρώνει ο εμπνευστής της Βαλάντης Γαούτσης, προτού ο ίδιος καταλήξει στο ότι έπρεπε να πάρει αυτή τη μορφή, αυτόν τον αέρα συλλογικότητας -και εμπράκτως- εκτός των άλλων. Όσο την επεξεργαζόταν, είχε ως μπούσουλα τον τρόπο με τον οποίο ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κυκλοφόρησε το βίντεο του τραγουδιού με την Εστουδιαντίνα και την παιδική χορωδία. «Όπως κάθε αγώνας που δίνεται και αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρεπή διαβίωση του κόσμου, πόσο μάλλον όταν μιλούμε για θέματα που αφορούν τα αυτονόητα, όπως είναι τα δημόσια της φύσης αγαθά, ο αέρας και το νερό, έτσι κι αυτός ο αγώνας έπρεπε και πρέπει, να πάρει το κατάλληλο μέγεθος, ώστε να ακουστεί σε περισσότερο κόσμο, να μην περαστεί σαν κάτι αδιάφορο, και να τον ενστερνιστεί κάθε πολίτης, πάσης ηλικίας και αντίληψης πολιτικής ή μη. Κατέληξα πως έπρεπε να πάρει αυτή μορφή, διότι είναι ένας σκοπός που μας αφορά όλους και είναι καθήκον. Δεν έχει πολιτικό πρόσημο, πάρα μόνο την αλληλεγγύη και την ενστικτώδη ανάγκη να εναντιωθείς σε κάθε τι που παραβιάζει την αξιοπρέπεια. Η εποχή μας απαιτεί να είμαστε ενωτικοί και να πράττουμε τοιουτοτρόπως». επισημαίνει.

    Οι δυσκολίες στην ενορχήστρωση και την οργάνωση

    Το ότι 16 γνωστοί ερμηνευτές (Ρίτα Αντωνοπούλου, Βαλάντης Γαούτσης, Στάθης Δρογώσης, Νίκος Ζιώγαλας, Πολυξένη Καράκογλου, Παντελής Κυραμαργιός, Κώστας Λειβαδάς, Σαββέρια Μαργιολά, Ευτυχία Μητρίτσα, Γιώργος Παντελιάς (Κίτρινα Ποδήλατα), Μαριάννα Πολυχρονίδη, Σταύρος Σιόλας, Γιώργος και Νίκος Στρατάκης, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Σταμάτης Χατζηευσταθίου) ενώνουν τις φωνές τους γύρω από τον σκοπό αυτό αποτελεί ένα δύσκολο ενορχηστρωτικά εγχείρημα, όπως παραδέχεται στο makthes.gr ο Άκης Κατσουπάκης. «Το να βάλεις 16 διαφορετικής ηλικίας και φύλλου τραγουδιστές να τραγουδήσουν οποιαδήποτε μελωδία είναι σχεδόν αδύνατο. Γι’ αυτό και οδηγήθηκα στη διασκευή του τραγουδιού, φέρνοντάς το σε μια μορφή που θα εξυπηρετούσε περισσότερους ρόλους, και ταυτόχρονα θα ερχόταν αισθητικά στα νερά μου, αποτελώντας επίσης και μια νέα πρόταση! Το ίδιο ισχύει βέβαια και με τα όργανα της ορχήστρας και την -όσο καλύτερη γίνεται- αξιοποίηση του κάθε μουσικού. Παρακαλώ να σημειώσουμε ότι πρόκειται για την ελίτ των ενεργών μουσικών του χώρου!», υπογραμμίζει. Και έχει δίκιο αφού πέρα από τον ίδιο παίζουν οι κταξιωμένοι: Θύμιος Παπαδόπουλος, Ντίνος Χατζηιορδάνου, Τζώρτζης Μαυροειδής, Φώτης Σιώτας, Εύρος Βοσκαρίδης, Γιάννης Παπαγιαννούλης, Νίκος Γύρας, Κώστας Νικολόπουλος, Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου.

    Ως εκ τούτου το όλο εγχείρημα είχε και πολλές οργανωτικές δυσκολίες για να συγκεντρωθούν όλοι οι συντελεστές. « Όταν ζωντανεύει στο νου μια ιδέα και τη σκηνοθετείς, προτού μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί ή τι χρειάζεται για να υλοποιηθεί, αν αυτή η ιδέα έχει ουσία, με έναν μαγικό τρόπο θα σε πείσει πως αξίζει να κάνεις τα πάντα γι΄ αυτήν, και η υλοποίησή της είναι μονόδρομος», επισημαίνει ο Βαλάντης Γαούτσης.

    nero11.jpg

    Το στούντιο Sierra προσφέρθηκε αφιλοκερδώς 

    Είναι εξάλλου κατανοητό ότι σε μια περίοδο που μόλις είχε τελειώσει η πρώτη καραντίνα κι επιτρέπονταν κάποια καλλιτεχνικά δρώμενα οι περισσότεροι καλλιτέχνες είχαν ένα δύσκολο πρόγραμμα, καθώς είχαν οργανωθεί αρκετές συναυλίες, εκ των οποίων κάποιες έγιναν και άλλες όχι, πράγμα το οποίο δυσκόλευε ακόμη περισσότερο όλους τους με το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές τους. «Εσείς βλέπετε 26 ανθρώπους ως συμμετέχοντες. Ολόκληρο όμως το επιτελείο έφτασε τους 35-40 ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε δυσκολία και στις διαθέσιμες ημερομηνίες του στούντιο Sierra που προσφέρθηκε αφιλοκερδώς σε όλους, καλλιτέχνες και τεχνικούς. « Συνάντησα πολλά εμπόδια, μα η υλοποίηση ήταν μονόδρομος. Επειδή όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που δούλεψαν γι΄αυτό το αποτέλεσμα, το ένιωσαν δικό τους, ένιωσαν την αύρα και τον σκοπό του, έκαναν όλοι τα αδύνατα δυνατά, και καταφέραμε κάτι που πράγματι θεωρούνταν ακατόρθωτο, εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο μάλιστα. Όλα ταίριαξαν γάντι στο τέλος, και αποδείξαμε πως όταν υπάρχει κοινός στόχος, αγάπη και θέληση, όλα είναι δυνατά», τονίζει η Βαλάντης Γαούτσης.

    «Η ομαδική αντίδραση μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη»

    Στην κατακλείδα όμως η ομαδική προσπάθεια όλων αυτών των καλλιτεχνών, πέρα από την εναντίωση στην ιδιωτικοποίηση του νερού των Σταγιατών, θέτει ευρύτερα οικολογικά ζητήματα που αφορούν την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει ο πλανήτης μας τις τελευταίες δεκαετίες. «Η συλλογική ενέργεια αυτή είναι ένα μήνυμα, πως από τη στιγμή που κάποια πολιτική, κάποια συμφέροντα επιτίθενται στη φύση, αυτή από την πλευρά της θα αντεπιτεθεί! Γιατί και οι άνθρωποι είναι μέρος της φύσης, και η ομαδική αντίδραση μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη», τονίζει ο Άκης Κατσουπάκης.

    Με όλο αυτό το σκεπτικό συμφωνεί και ο Βαλάντης Γαούτσης. «Πράγματι. Όσο φυσιολογικό θεωρείται το νερό να είναι ελεύθερο δημόσιο αγαθό κι ανθρώπινο δικαίωμα, τόσο φυσιολογική είναι και η αντίδραση, είτε προέρχεται από τους κατοίκους των Σταγιατών και τις κινητοποιήσεις τους, είτε από το υπέροχο αυτό τραγούδι του Αλκίνοου, είτε από τη δική μας συλλογική πράξη, είτε από κάθε άνθρωπο που στηρίζει αυτόν τον αγώνα με τον τρόπο του. Ωστόσο, το θέμα δεν περιορίζεται μόνο στο χωριό των Σταγιατών. Υπάρχουν οργανισμοί παγκοσμίως οι οποίοι παλεύουν για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του νερού, σε πολλές χώρες».

    Δείτε εδώ το βίντεο κλιπ του τραγουδιού 









      ΣΧΟΛΙΑ

      Επιλέξτε Κατηγορία