14/08/2022 20:00
«Όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε» λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι σε αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες. Αναφέρομαι φυσικά στην υπόθεση των παρακολουθήσεων -σκάνδαλο κατά πολλούς, νόμιμη επισύνδεση κατά άλλους- που ενέσκηψε αυγουστιάτικα.
Θαρρείς και δεν μας έφτανε η όξυνση στα εθνικά θέματα (ρεσιτάλ προκλητικότητας Ερντογάν), η ένταση στα κοινωνικά (νέα κύματα του κορονοϊού με συνεπακόλουθη αύξηση θανάτων), η επιδείνωση της οικονομίας (ενεργειακή κρίση και ακρίβεια που απειλούν να μας γονατίσουν), ήρθε και η κρίση σε ένα θέμα λειτουργίας της δημοκρατίας μας, με απολήξεις στο Σύνταγμα και την λειτουργία των θεσμών (κρατικές υπηρεσίες, ανεξάρτητες αρχές), ανεβάζοντας κι άλλο το πολιτικό θερμόμετρο που έφτασε πλέον στα… κόκκινα.
Η κυβέρνηση αρχικά αιφνιδιάστηκε, αλλά στην συνέχεια κατέληξε σε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, αρθρωμένο σε τέσσερις πυλώνες:
Αν και η θερινή ραστώνη και τα μπάνια του λαού βοηθούν σε μια χαλαρή, επιδερμική αντιμετώπιση του θέματος και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ισχυρών μέσων μαζικής ενημέρωσης (ιδίως των καναλιών), η σπουδαιότητα του ζητήματος δεν επιτρέπει την αισιοδοξία ότι αυτό θα ξεχαστεί σύντομα και χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις ουρές, το εύρος της υπόθεσης, ούτε να προδικάσω το αν θα πέσει άπλετο φως σε σημεία που ακόμη είναι σκοτεινά (παρακολουθούνται και άλλοι, γιατί να παρακολουθήσει κανείς τον Ανδρουλάκη, σε ποιον ανήκει το Predator, υπάρχουν ποινικές ευθύνες κλπ), αλλά δεν πιστεύω ότι θα ξεμπερδέψουμε εύκολα με αυτήν την ιστορία.
Παράλληλα βρίσκω ιδιαίτερα δύσκολο το να γεφυρωθεί το χάσμα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους κεντροαριστερούς -όχι μόνο τους ευρισκόμενους στο ΠΑΣΟΚ αλλά και τους κινούμενους στον ευρύτερο χώρο που εκφράζει ο Βαγγέλης Βενιζέλος-για τους οποίους το θέμα της λειτουργίας των θεσμών και ιδιαίτερα των ανεξάρτητων αρχών, καθώς και του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων αποτελούν βασικές προτεραιότητες.
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση θα φέρει νωρίτερα τις παροχές που ετοιμαζόταν να ανακοινώσει στην ΔΕΘ (αύξηση συντάξεων, καταργήσεις εισφοράς αλληλεγγύης, μποναμάδες σε κοινωνικές ομάδες π.χ. αγρότες, επιδόματα σε φτωχούς κι ανέργους, μείωση φορολογίας), ενώ δεν νομίζω να επιλέξει ο πρωθυπουργός να ανακατώσει την τράπουλα στο υπουργικό του συμβούλιο με έναν ανασχηματισμό καθώς κι αυτός εύκολα θα συσχετιστεί με τις υποκλοπές.
Κοντολογίς, πιστεύω ότι εισερχόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο, που αυγουστιάτικα το θερμόμετρο προϊόντος του χρόνου θα φτάσει στην πυρίκαυστο, απειλώντας να κάψει τα ξερά, τα χλωρά και τα πέριξ. Κρίμα
Μπορεί η υπόθεση (ή σκάνδαλο, αλλά θα φανεί και εδώ είμαστε και περιμένουμε και για καλό όλων και πρωτίστως του τόπου, αυτό πρέπει να κάνουν πολιτικοί αλλά και πολίτες) των υποκλοπών να μονοπωλεί την επικαιρότητα και τα πηγαδάκια σε παραλίες και πλατείες χωριών, όμως με λύπη μου, αναγκάζομαι να επανέλθω σ’ αυτά που έγραφα την περασμένη εβδομάδα.
Στα του κορονοϊού δηλαδή και των θανάτων που έρχονται κατά εκατοντάδες κάθε εβδομάδα και κανείς δε μας εξηγεί τι συμβαίνει και κερδίζουμε το «μαύρο» της Ευρώπης μέσα στο κατακαλόκαιρο και πού θα πάει αυτό.
Ξεκαθαρίζω πως οι δημοσιογράφοι παρακολουθούμε το θέμα στενά, καταγράφουμε, ρωτάμε και παίρνουμε απαντήσεις και ξέρουμε πως το ΕΣΥ είναι υπό διάλυση (η κούραση, οι ελλείψεις και η θερινή ραστώνη έχουν δημιουργήσει έναν εκρηκτικό συνδυασμό), πως ακόμα και τα ελάχιστα μέτρα που υπάρχουν καταστρατηγούνται προκλητικά και πως για τους περισσότερους συμπατριώτες και συμπολίτες μας ο COVID βούλιαξε στα τιρκουάζ νερά του Αιγαίου και του Ιονίου.
Όμως, οι αρμόδιοι δε γίνεται να μην απαντούν και να το αφήνουν στην καφενειακή λογική του «έλα μωρέ, όλοι ξέρουμε τι γίνεται και από Σεπτέμβριο βλέπουμε». Πόσο μάλλον να τα κάνουν και χειρότερα ή τρισχειρότερα...
Παρακολουθώ, λοιπόν, την κουβέντα που γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τον τρόπο υπολογισμού των νεκρών της πανδημίας. Θυμάμαι, λοιπόν, πριν μερικούς μήνες που βγήκε ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ και άφησε να εννοηθεί πως μπορεί και να αλλάξουμε τρόπο καταγραφής των θυμάτων του κορονοϊού. Και έγινε (και δικαίως) ο κακός χαμός και φυσικά το μάζεψε άμεσα, χωρίς κιχ.
Έρχεται, λοιπόν, τώρα ο αρμόδιος υπουργός, ο Θάνος Πλεύρης και λέει πως αυτή την ανοησία που γράφουν καιρό τώρα διάφοροι πως άλλο ο θάνατος από Covid άλλος ο θάνατος με Covid, θα την υιοθετήσει η χώρα και μόνο όσοι πεθαίνουν από πνευμονία θα είναι στη λίστα των ανακοινώσεων. Οπότε φαντάζομαι από τους 313 νεκρούς αυτής της εβδομάδας, θα πέσουμε στους 100, μην πω και σε μονοψήφιο...
Ότι οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν δεν έχει προφανώς σημασία. Ότι υγιείς άνθρωποι που έτυχε να έχουν μία χρόνια πάθηση (πλήρως αντιμετωπίσιμη και υπό έλεγχο χρόνια ολόκληρα) αν κολλήσουν κορονοϊό και πεθάνουν από επιπλοκές που έκανε αυτός σε συνδυασμό με την πάθησή τους, δεν έχει προφανώς σημασία. Ότι οι επιστήμονες φωνάζουν τρία χρόνια τώρα πως ο κορονοϊός χτυπάει και την καρδιά και μάλιστα ύπουλα, οπότε εάν ένας πεθάνει επειδή κόλλησε και τον πρόδοσε η καρδιά του, δεν έχει καμία σημασία.
Σημασία έχει να «κερδάμε» στα χαρτιά...
Στο σημείο αυτό να ξαναφέρω την κουβέντα στους επιστήμονες. Εντάξει, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία θέλει να δείξει έργο σε κάθε τομέα και θέλει να μειωθεί η αρνητική εικόνα, ειδικά σε μία συγκυρία σαν και αυτή που από τη μια η ακρίβεια, από την άλλη το Predator και οι παρακολουθήσεις και από την τρίτη πόρτα ο Ερντογάν, όλα είναι βουνό. Όμως, είναι δυνατόν οι επιστήμονες, οι γιατροί, όσοι μας πήραν από το χέρι και μας κράτησαν ζωντανούς άλλοτε φωνάζοντας, άλλοτε τρομοκρατώντας, άλλοτε με τρυφερότητα και κατανόηση, να μην βγαίνουν συντονισμένα να βάλουν ένα τέλος στην παραφιλολογία, να δώσουν απαντήσεις συγκεκριμένες σε όσους μείναμε να ανησυχούμε και να τραβήξουν και κανένα «πολιτικό» αυτί, εάν κάνει λάθος;
Ας σοβαρευτούμε σιγά σιγά όλοι, πολιτικοί, γιατροί και πολίτες γιατί ο Σεπτέμβρης είναι κοντά. Μη γίνει ο παγκόσμιος αόρατος εχθρός, ένα ακόμη εσωτερικό πρόβλημα και μάλιστα ένα... gate (πύλη) προς τον άλλο κόσμο.
* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 13-14.8.2022
«Όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε» λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι σε αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες. Αναφέρομαι φυσικά στην υπόθεση των παρακολουθήσεων -σκάνδαλο κατά πολλούς, νόμιμη επισύνδεση κατά άλλους- που ενέσκηψε αυγουστιάτικα.
Θαρρείς και δεν μας έφτανε η όξυνση στα εθνικά θέματα (ρεσιτάλ προκλητικότητας Ερντογάν), η ένταση στα κοινωνικά (νέα κύματα του κορονοϊού με συνεπακόλουθη αύξηση θανάτων), η επιδείνωση της οικονομίας (ενεργειακή κρίση και ακρίβεια που απειλούν να μας γονατίσουν), ήρθε και η κρίση σε ένα θέμα λειτουργίας της δημοκρατίας μας, με απολήξεις στο Σύνταγμα και την λειτουργία των θεσμών (κρατικές υπηρεσίες, ανεξάρτητες αρχές), ανεβάζοντας κι άλλο το πολιτικό θερμόμετρο που έφτασε πλέον στα… κόκκινα.
Η κυβέρνηση αρχικά αιφνιδιάστηκε, αλλά στην συνέχεια κατέληξε σε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, αρθρωμένο σε τέσσερις πυλώνες:
Αν και η θερινή ραστώνη και τα μπάνια του λαού βοηθούν σε μια χαλαρή, επιδερμική αντιμετώπιση του θέματος και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ισχυρών μέσων μαζικής ενημέρωσης (ιδίως των καναλιών), η σπουδαιότητα του ζητήματος δεν επιτρέπει την αισιοδοξία ότι αυτό θα ξεχαστεί σύντομα και χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις ουρές, το εύρος της υπόθεσης, ούτε να προδικάσω το αν θα πέσει άπλετο φως σε σημεία που ακόμη είναι σκοτεινά (παρακολουθούνται και άλλοι, γιατί να παρακολουθήσει κανείς τον Ανδρουλάκη, σε ποιον ανήκει το Predator, υπάρχουν ποινικές ευθύνες κλπ), αλλά δεν πιστεύω ότι θα ξεμπερδέψουμε εύκολα με αυτήν την ιστορία.
Παράλληλα βρίσκω ιδιαίτερα δύσκολο το να γεφυρωθεί το χάσμα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους κεντροαριστερούς -όχι μόνο τους ευρισκόμενους στο ΠΑΣΟΚ αλλά και τους κινούμενους στον ευρύτερο χώρο που εκφράζει ο Βαγγέλης Βενιζέλος-για τους οποίους το θέμα της λειτουργίας των θεσμών και ιδιαίτερα των ανεξάρτητων αρχών, καθώς και του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων αποτελούν βασικές προτεραιότητες.
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση θα φέρει νωρίτερα τις παροχές που ετοιμαζόταν να ανακοινώσει στην ΔΕΘ (αύξηση συντάξεων, καταργήσεις εισφοράς αλληλεγγύης, μποναμάδες σε κοινωνικές ομάδες π.χ. αγρότες, επιδόματα σε φτωχούς κι ανέργους, μείωση φορολογίας), ενώ δεν νομίζω να επιλέξει ο πρωθυπουργός να ανακατώσει την τράπουλα στο υπουργικό του συμβούλιο με έναν ανασχηματισμό καθώς κι αυτός εύκολα θα συσχετιστεί με τις υποκλοπές.
Κοντολογίς, πιστεύω ότι εισερχόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο, που αυγουστιάτικα το θερμόμετρο προϊόντος του χρόνου θα φτάσει στην πυρίκαυστο, απειλώντας να κάψει τα ξερά, τα χλωρά και τα πέριξ. Κρίμα
Μπορεί η υπόθεση (ή σκάνδαλο, αλλά θα φανεί και εδώ είμαστε και περιμένουμε και για καλό όλων και πρωτίστως του τόπου, αυτό πρέπει να κάνουν πολιτικοί αλλά και πολίτες) των υποκλοπών να μονοπωλεί την επικαιρότητα και τα πηγαδάκια σε παραλίες και πλατείες χωριών, όμως με λύπη μου, αναγκάζομαι να επανέλθω σ’ αυτά που έγραφα την περασμένη εβδομάδα.
Στα του κορονοϊού δηλαδή και των θανάτων που έρχονται κατά εκατοντάδες κάθε εβδομάδα και κανείς δε μας εξηγεί τι συμβαίνει και κερδίζουμε το «μαύρο» της Ευρώπης μέσα στο κατακαλόκαιρο και πού θα πάει αυτό.
Ξεκαθαρίζω πως οι δημοσιογράφοι παρακολουθούμε το θέμα στενά, καταγράφουμε, ρωτάμε και παίρνουμε απαντήσεις και ξέρουμε πως το ΕΣΥ είναι υπό διάλυση (η κούραση, οι ελλείψεις και η θερινή ραστώνη έχουν δημιουργήσει έναν εκρηκτικό συνδυασμό), πως ακόμα και τα ελάχιστα μέτρα που υπάρχουν καταστρατηγούνται προκλητικά και πως για τους περισσότερους συμπατριώτες και συμπολίτες μας ο COVID βούλιαξε στα τιρκουάζ νερά του Αιγαίου και του Ιονίου.
Όμως, οι αρμόδιοι δε γίνεται να μην απαντούν και να το αφήνουν στην καφενειακή λογική του «έλα μωρέ, όλοι ξέρουμε τι γίνεται και από Σεπτέμβριο βλέπουμε». Πόσο μάλλον να τα κάνουν και χειρότερα ή τρισχειρότερα...
Παρακολουθώ, λοιπόν, την κουβέντα που γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τον τρόπο υπολογισμού των νεκρών της πανδημίας. Θυμάμαι, λοιπόν, πριν μερικούς μήνες που βγήκε ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ και άφησε να εννοηθεί πως μπορεί και να αλλάξουμε τρόπο καταγραφής των θυμάτων του κορονοϊού. Και έγινε (και δικαίως) ο κακός χαμός και φυσικά το μάζεψε άμεσα, χωρίς κιχ.
Έρχεται, λοιπόν, τώρα ο αρμόδιος υπουργός, ο Θάνος Πλεύρης και λέει πως αυτή την ανοησία που γράφουν καιρό τώρα διάφοροι πως άλλο ο θάνατος από Covid άλλος ο θάνατος με Covid, θα την υιοθετήσει η χώρα και μόνο όσοι πεθαίνουν από πνευμονία θα είναι στη λίστα των ανακοινώσεων. Οπότε φαντάζομαι από τους 313 νεκρούς αυτής της εβδομάδας, θα πέσουμε στους 100, μην πω και σε μονοψήφιο...
Ότι οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν δεν έχει προφανώς σημασία. Ότι υγιείς άνθρωποι που έτυχε να έχουν μία χρόνια πάθηση (πλήρως αντιμετωπίσιμη και υπό έλεγχο χρόνια ολόκληρα) αν κολλήσουν κορονοϊό και πεθάνουν από επιπλοκές που έκανε αυτός σε συνδυασμό με την πάθησή τους, δεν έχει προφανώς σημασία. Ότι οι επιστήμονες φωνάζουν τρία χρόνια τώρα πως ο κορονοϊός χτυπάει και την καρδιά και μάλιστα ύπουλα, οπότε εάν ένας πεθάνει επειδή κόλλησε και τον πρόδοσε η καρδιά του, δεν έχει καμία σημασία.
Σημασία έχει να «κερδάμε» στα χαρτιά...
Στο σημείο αυτό να ξαναφέρω την κουβέντα στους επιστήμονες. Εντάξει, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία θέλει να δείξει έργο σε κάθε τομέα και θέλει να μειωθεί η αρνητική εικόνα, ειδικά σε μία συγκυρία σαν και αυτή που από τη μια η ακρίβεια, από την άλλη το Predator και οι παρακολουθήσεις και από την τρίτη πόρτα ο Ερντογάν, όλα είναι βουνό. Όμως, είναι δυνατόν οι επιστήμονες, οι γιατροί, όσοι μας πήραν από το χέρι και μας κράτησαν ζωντανούς άλλοτε φωνάζοντας, άλλοτε τρομοκρατώντας, άλλοτε με τρυφερότητα και κατανόηση, να μην βγαίνουν συντονισμένα να βάλουν ένα τέλος στην παραφιλολογία, να δώσουν απαντήσεις συγκεκριμένες σε όσους μείναμε να ανησυχούμε και να τραβήξουν και κανένα «πολιτικό» αυτί, εάν κάνει λάθος;
Ας σοβαρευτούμε σιγά σιγά όλοι, πολιτικοί, γιατροί και πολίτες γιατί ο Σεπτέμβρης είναι κοντά. Μη γίνει ο παγκόσμιος αόρατος εχθρός, ένα ακόμη εσωτερικό πρόβλημα και μάλιστα ένα... gate (πύλη) προς τον άλλο κόσμο.
* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 13-14.8.2022
ΣΧΟΛΙΑ