Σε δύο ιδιαίτερους τοίχους στο κέντρο της πόλης, μπορεί ο οποιοσδήποτε να αφήσει ό,τι δεν χρειάζεται, για να το βρει κάποιος που το χρειάζεται. Πρόκειται για πρωτοβουλία του ΚΕΘΕΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, το οποίο παρέχει υπηρεσίες συμβουλευτικής, απεξάρτησης και επανένταξης σε φυλακισμένους και αποφυλακισμένους χρήστες ουσιών στη Βόρεια Ελλάδα. 

Η δράση των τοίχων καλοσύνης ήρθε στην Θεσσαλονίκη το 2016, όταν δημιούργησαν τον πρώτο, στον εξωτερικό τοίχο του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, στην Λέοντος Σοφού με Φράγκων, ο οποίος λειτουργεί ακόμη. Η δημιουργία τους, δίνει την ευκαιρία στο κοινό να συνεισφέρει με τον πιο απλό τρόπο στην βοήθεια συνανθρώπων τους που έχουν οικονομικά προβλήματα, ενώ οι περισσότεροι από τους καθημερινούς επισκέπτες του τοίχου, είναι άστεγοι.

Ιδιοκτήτρια περιπτέρου της περιοχής αναφέρει στο makthes.gr, ότι συχνά παρατηρεί τις «ανώνυμες συναλλαγές» που γίνονται στον τοίχο, καθώς άλλοι χαρίζουν γεμάτες σακούλες, και άλλοι βρίσκουν αυτό που χρειάζονται, το οποίο πολύ συχνά είναι κάτι τόσο απλό, όπως ένα κομμάτι ψωμί «Συνήθως αφήνουν φαγητό και πράγματα που δεν χρειάζονται όπως είδη ένδυσης». Επίσης, μίλησε για έναν μυστηριώδη νεαρό, ο οποίος ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αγοράζει κρουασάν και αναψυκτικό από το περίπτερό της, και το αφήνει στον τοίχο καλοσύνης για όποιον το έχει ανάγκη. «Πολλές φορές κάποιος παίρνει κάτι από το περίπτερο και τον βλέπω να το αφήνει στον τοίχο», προσθέτει.

Ο τοίχος καλοσύνης στην Καρόλου Ντιλ με Αγίας Θεοδώρας, έχει την δική του ιστορία. Αν και έχει βαφτεί με μπογιά και έχουν χαθεί οι ζωγραφιές που τραβούσαν αμέσως το μάτι των περαστικών, καταστηματάρχες και εργαζόμενοι της περιοχής, αναφέρουν ότι υπάρχει μεγάλη «κινητικότητα» στον τοίχο. «Πολύ συχνά, και ειδικά τις πρωινές ώρες βλέπουμε κρεμασμένα πράγματα, κυρίως τρόφιμα και ρούχα. Παρατηρούμε τον κόσμο να τα αφήνει, και λίγο αργότερα, βλέπουμε να τα παίρνουν. Πολλοί διαλέγουν αυτό που χρειάζονται, και αφήνουν τα υπόλοιπα για τους επόμενους», ενώ προσθέτουν ότι μέχρι και μικρά έπιπλα βρίσκονται κατά καιρούς στον τοίχο, περιμένοντας τον επόμενο ιδιοκτήτη τους. Φούρνοι της περιοχής που γνωρίζουν για την συγκεκριμένη δράση αλληλεγγύης, αφήνουν καθημερινά σακούλες με τρόφιμα, οι οποίες εξαφανίζονται γρήγορα από την κρεμάστρα.