Επειδή σε όλα τα ΜΜΕ (πλην της «Μακεδονίας» - γιατί άραγε;) εστάλη από χθες η επιστολή των μαζικών παραιτήσεων των μελών του δ.σ. του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας Θράκης, που μιλούν για γαλάζιες παρεμβάσεις και προϋπάρχουσες «ομαδώσεις» που παρενέβαιναν στο έργο τους προκειμένου να το υπονομεύσουν αναρωτιόμαστε, κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου, το εξής: Απ’ όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον τα μέλη του δ.σ. του μουσείου βρίσκονται σε αυτή τη θέση από το 2016, ενώ το 2019 ανανεώθηκε η θητεία τους και αμέσως μετά ακολούθησε η αλλαγή της κυβέρνησης. Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει δύο ολόκληρα χρόνια στη διάρκεια των οποίων κανείς δεν μετακινήθηκε ή παύθηκε από τα καθήκοντά του.

Αυτές λοιπόν οι ομαδώσεις, που στην καθομιλουμένη θα μπορούσαμε να τις μεταφράσουμε και ως κλίκες, τώρα ξαφνικά εμφανίστηκαν, λίγο πριν λήξει η θητεία του συμβουλίου (Μάρτιος 2021);

Και τι είδους «ομαδώσεις» και πολιτικές παρεμβάσεις μπορεί να υπάρχουν σε έναν τέτοιον πολιτιστικό οργανισμό που δεν είναι και της εμβέλειας του Λούβρου;

Επίσης, επειδή οι πληροφορίες μας λένε ότι ο πρώην διευθυντής του μουσείου παραιτήθηκε λόγω κακής (ή λόγω ανύπαρκτης όπως μας λένε) συνεννόησης με τον προσφάτως πρώην πρόεδρο του ΛΕΜΜΘ μήπως τελικά «ομαδώσεις» λειτουργούσαν και αντίστροφα;

Εν τέλει, μήπως τέτοιου είδους θορυβώδεις κινήσεις γίνονται απλά για τη δημιουργία εντυπώσεων; Και επίσης πόσο σημάδι ακμής ή παρακμής είναι για ένα μουσείο μια τέτοια κατάσταση να παίρνει τέτοιες διαστάσεις; Και πόσο σε αυτή την ακμή ή την παρακμή συνέβαλαν και όσοι όλα αυτά τα χρόνια υπηρετούσαν τον συγκεκριμένο οργανισμό; Αυτά προς προβληματισμό…