10/03/2019 18:24
Μαγευτικές είναι οι εικόνες που μας χαρίζουν οι φωτογράφοι μέσω των drones, των μικρών δηλαδή ιπτάμενων μηχανών που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μια νέα τάση στο κεφάλαιο της φωτογραφίας. Το makthes.gr γνώρισε κάποιους από τους «υπεύθυνους» για την οπτική της Θεσσαλονίκης, όπως δεν την είχαμε ξανά δει στο παρελθόν. Μοιράζονται μαζί μας εικόνες από σημεία που ίσως περνάμε καθημερινά, αλλά όταν τα βλέπεις από ψηλά σίγουρα σου φαίνονται διαφορετικά και σε μαγεύουν. Επίσης, είναι αυτοί που μας παρουσιάζουν κάποια μέρη που είτε δεν τα γνωρίζουμε, είτε τα γνωρίζουμε αλλά με το γυμνό μάτι δεν μπορούμε να δούμε την πραγματική τους ομορφιά.
Αεροφωτογραφία του Γιάννη Τριανταφυλλόπουλου
«Το drone σου δίνει την ευκαιρία να δεις πόσο διαφορετικό είναι από ψηλά αυτό που βλέπεις από κάτω, μπορείς να παίξεις με πράγματα που βλέπεις στην καθημερινότητα σου και να δημιουργήσεις εικόνες που ίσως τις βλέπεις κάθε μέρα, έτσι όπως δεν τις έχει ξανά δει. Για παράδειγμα την πλατεία Αριστοτέλους, όλοι την ξέρουν αλλά δεν την έχουν δει από πάνω, το πώς φαίνονται οι άνθρωποι σαν μυρμήγκια ή με τις σκιές το μεσημέρι με έντονο ήλιο ή την παραλιακή που είναι ίσως το ωραιότερο κομμάτι της Θεσσαλονίκης», σημειώνει ο φωτογράφος Κώστας Αλεξόπουλος που πήρε το πρώτο του drone το 2017 και ασχολείται με αυτό εδώ και δύο χρόνια. «Το πιο ωραίο είναι ότι με το drone όσες φορές και να βγεις έξω ακόμα και στην ίδια πλατεία να πηγαίνεις, θα κάνεις διαφορετικά πράγματα, γιατί παίζεις και με το ύψος, παίζεις με το βάθος, με τον κόσμο, με τον καιρό, με τα πάντα και η οπτική σου στην ουσία εναρμονίζει την εικόνα», συμπληρώνει.
Οι περισσότεροι φωτογράφοι που ασχολούνται με τα drones, δεν το κάνουν ως κύρια δουλειά, αλλά κυρίως ως χόμπι ή ως δεύτερη ενασχόληση. Ο Γιάννης Τριανταφυλλόπουλος ασχολείται με τις αεροφωτογραφίες ως « part time» δουλειά πλέον, ενώ το ξεκίνησε απλά σαν χόμπι. «Το 2015 αγόρασα ένα «κινέζικο παιχνιδάκι», και κατευθείαν μ’ άρεσε πάρα πολύ. Στην συνέχεια άρχισα να παίρνω πιο επαγγελματικά drones. Πριν από αυτό δεν είχα καμία σχέση με την φωτογραφία, αλλά μου άρεσε πολύ αυτό που έβλεπα από πάνω και με εντυπωσίαζαν οι όψεις που δεν μπορείς να δεις με τα μάτια σου» αναφέρει.
Αεροφωτογραφία του Γιάννη Τριανταφυλλόπουλου
«Το 2012 ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία. Από το 2016 που πήρα το drone μου έχω αρχίσει να βγάζω και φωτογραφίες «από ψηλά». Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία ως χόμπι αλλά τώρα έχω κάνει έναρξη ατομικής επιχείρησης και αναλαμβάνω διάφορα πρότζεκτ ανά διαστήματα, πράγμα το οποίο ευελπιστώ κάποια στιγμή να γίνεται σε πιο τακτική βάση», δηλώνει ο φωτογράφος Παναγιώτης Θεοδωρίδης.
Τι επιλέγουν να τραβήξουν με τα drones
«Εγώ επιλέγω να κάνω minimal φωτογραφίες και φιγούρες. Είναι ανάλογα με την αισθητική του καθενός, άλλος βγάζει τοπία, άλλος βγάζει την Θεσσαλονίκη από ψηλά» σημειώνει ο Κώστας Αλεξόπουλος ενώ ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης αναφέρει πως: «Συνήθως με ελκύουν τα τοπία, δεν εστιάζω στα πρόσωπα. Μου αρέσουν περισσότερο οι minimal φωτογραφίες και το παιχνίδι με τις σκιές και τις γραμμές. Θέλω να δείξω τη δική μου οπτική. Για παράδειγμα έχω κάνει φωτογράφηση σε εγκαταλελειμμένα κτίρια και έχει βγει πολύ όμορφη δουλειά. Δεν χρειάζεται ένας χώρος που δεν χρησιμοποιείται πλέον να είναι μόνο άσχημος και παρατημένος. Έχει και αυτός τη δική του πραγματικότητα. Επίσης θεωρώ ότι η φωτογραφία είναι μια οικουμενική γλώσσα. Συχνά συμβαίνει να μην μπορείς να εκφράσεις σε μια γλώσσα αυτό ακριβώς που θέλεις, είτε επειδή είναι η δεύτερή σου γλώσσα και σου λείπουν οι λέξεις, είτε επειδή δεν έχεις την τριβή της καθημερινότητας που θα ήθελες. Με τη φωτογραφία κατορθώνεις να περάσεις το μήνυμά σου άμεσα».
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Αεροφωτογραφία του Παναγιώτη Θεοδωρίδη
Χόμπι που χρειάζεται εξάσκηση και… κοστίζει!
Εκτός από τις γνώσεις που μπορείς να βρεις διάσπαρτες στο διαδίκτυο, ακόμα και μέσα από βιντεάκια στο Youtube, αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να πετάς σωστά ένα drone είναι η εξάσκηση. «Το σίγουρο είναι ότι πρώτα πρέπει να περάσεις από την κλασική φωτογραφία, να βρεις την τεχνοτροπία που σου ταιριάζει και μετά να ασχοληθείς με τη φωτογράφηση με drone. Έχω δει εκατομμύρια βιντεάκια με tutorials στο youtube. Δεν χρειάζεται να ακολουθήσεις πιστά τις οδηγίες κάποιου, απλά κάτι παίρνεις από τον καθένα για να φτιάξεις το δικό σου παζλ, να βρεις το δικό σου τρόπο να τραβάς φωτογραφίες. Και αυτό με τη σειρά του δεν είναι στατικό και παγιωμένο. Ενδέχεται βελτίωσης και αναθεώρησης» εξηγεί ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης. «Ξεκίνησα να το πετάω σε αλάνες και γήπεδα για να μάθω να το χειρίζομαι, μέχρι να το βγάλω στον κόσμο και να κάνω πλάνα μου πήρε ένα καλοκαίρι που έκανα εξάσκηση σε μέρη που δεν είχε τίποτα» αναφέρει ο Κώστας Αλεξόπουλος.
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Σύμφωνα με τους φωτογράφους είναι ένα ακριβό« χόμπι», καθώς μόνο η μπαταρία κοστίζει 200 ευρώ, ενώ το πιο φθηνό drone ξεκινάει από 600 ευρώ, με τα πιο ακριβά να φτάνουν και να ξεπερνούν τις 4.000 ευρώ. «Είναι κάτι που πρέπει να έχεις την «αρρώστια» να το κάνεις. «Πετάς» λεφτά σε εξοπλισμό και ξοδεύεις πολλές ώρες για να μάθεις να το χειρίζεσαι, ενώ πάντα υπάρχει ένας φόβος γιατί έχεις κυριολεκτικά στον αέρα ένα μηχάνημα που κοστίζει περίπου 2.000 ευρώ», τονίζει ο Γιάννης Τριανταφυλλίδης.
O ρόλος του Instagram και των social media
Όπως είναι γνωστό τα μέσα μαζικής επικοινωνίας στις μέρες μας είναι το σημαντικότερο εργαλείο για την προώθηση και αναδημοσίευση εικόνων. Αυτό κάποιες φορές έχει θετική επίδραση στους φωτογράφους, αλλά κάποιες φορές υπάρχουν και αρνητικά.
«Το Instagram είναι ένα μέσο που μπορεί να προβάλλει την φωτογραφία σου σε κάποιον που κάθεται στο κινητό του στην άλλη άκρη του κόσμου. Αλλά είναι και ένα επικίνδυνο μέσο γιατί μπορεί κάποιος να πάρει την φωτογραφία σου και όλα τα δικαιώματα της και να την αναπαράγει αυθαίρετα οπουδήποτε» δηλώνει ο Κώστας Αλεξόπουλος, σημειώνοντας πως διάφορες σελίδες καθημερινά από όλο τον κόσμο αναπαράγουν φωτογραφίες του, προωθώντας την δουλειά του αλλά και ταυτόχρονα και τη Θεσσαλονίκη.
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Στο Instagram υπάρχουν μικρές κοινότητες φωτογράφων drones, αλλά και κάποιες ομάδες όπως το Drone Greece, το Greece drone, το IG drone. Σύμφωνα με τον Κώστα Αλεξόπουλο, συχνά δημιουργούνται μικρές κοινότητες φωτογράφων που γνωρίζονται από το Instagram, με τους οποίους βγαίνουν όλοι μαζί με τα drones τους και πειραματίζονται σε διάφορα μέρη.
Οι κανονισμοί και οι νόμοι για τα drones
Για τις πτήσεις drones σε επαγγελματικό επίπεδο χρειάζεται δίπλωμα και κατάθεση σχεδίου πτήσης, ώστε να δηλώνεις την πορεία που θα ακολουθήσει το drone. Οι νόμοι στην Ελλάδα όσο αφορά τα drones είναι λίγο αμφιλεγόμενοι και οι περισσότεροι δεν τους ακολουθούν πιστά, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός . Ο νόμος επιτρέπει το drone να πετάξει στα 122 μέτρα (400 πόδια), χωρίς την κατάθεση σχεδίου πτήσης με την προϋπόθεση ότι δεν είναι για επαγγελματική δουλειά, δηλαδή παραγωγή για διαφήμιση, ταινία, σειρά ή παραγωγές για τηλεόραση. Επίσης απαιτείται ασφαλή απόσταση από ανθρώπους και ξένη περιουσία . Υπάρχουν ακόμη και τα fly zones, δηλαδή κάποια συγκεκριμένα μέρη που απαγορεύεται να πετάξεις drone, όπως τα γήπεδα ή τα αεροδρόμια, οι φυλακές, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα στρατόπεδα. Συνήθως, το ίδιο το drone αναγνωρίζει αυτές τις περιοχές και δεν σηκώνεται στις απαγορευμένες ζώνες.
Να σημειωθεί, πως τους τελευταίους έξι μήνες έχουν ξεκινήσει κάποιες σχολές για drone, για αυτούς που θέλουν να μάθουν βασικές αρχές ώστε να «πιλοτάρουν».
Αεροφωτογραφία του Παναγιώτη Θεοδωρίδη
Μαγευτικές είναι οι εικόνες που μας χαρίζουν οι φωτογράφοι μέσω των drones, των μικρών δηλαδή ιπτάμενων μηχανών που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μια νέα τάση στο κεφάλαιο της φωτογραφίας. Το makthes.gr γνώρισε κάποιους από τους «υπεύθυνους» για την οπτική της Θεσσαλονίκης, όπως δεν την είχαμε ξανά δει στο παρελθόν. Μοιράζονται μαζί μας εικόνες από σημεία που ίσως περνάμε καθημερινά, αλλά όταν τα βλέπεις από ψηλά σίγουρα σου φαίνονται διαφορετικά και σε μαγεύουν. Επίσης, είναι αυτοί που μας παρουσιάζουν κάποια μέρη που είτε δεν τα γνωρίζουμε, είτε τα γνωρίζουμε αλλά με το γυμνό μάτι δεν μπορούμε να δούμε την πραγματική τους ομορφιά.
Αεροφωτογραφία του Γιάννη Τριανταφυλλόπουλου
«Το drone σου δίνει την ευκαιρία να δεις πόσο διαφορετικό είναι από ψηλά αυτό που βλέπεις από κάτω, μπορείς να παίξεις με πράγματα που βλέπεις στην καθημερινότητα σου και να δημιουργήσεις εικόνες που ίσως τις βλέπεις κάθε μέρα, έτσι όπως δεν τις έχει ξανά δει. Για παράδειγμα την πλατεία Αριστοτέλους, όλοι την ξέρουν αλλά δεν την έχουν δει από πάνω, το πώς φαίνονται οι άνθρωποι σαν μυρμήγκια ή με τις σκιές το μεσημέρι με έντονο ήλιο ή την παραλιακή που είναι ίσως το ωραιότερο κομμάτι της Θεσσαλονίκης», σημειώνει ο φωτογράφος Κώστας Αλεξόπουλος που πήρε το πρώτο του drone το 2017 και ασχολείται με αυτό εδώ και δύο χρόνια. «Το πιο ωραίο είναι ότι με το drone όσες φορές και να βγεις έξω ακόμα και στην ίδια πλατεία να πηγαίνεις, θα κάνεις διαφορετικά πράγματα, γιατί παίζεις και με το ύψος, παίζεις με το βάθος, με τον κόσμο, με τον καιρό, με τα πάντα και η οπτική σου στην ουσία εναρμονίζει την εικόνα», συμπληρώνει.
Οι περισσότεροι φωτογράφοι που ασχολούνται με τα drones, δεν το κάνουν ως κύρια δουλειά, αλλά κυρίως ως χόμπι ή ως δεύτερη ενασχόληση. Ο Γιάννης Τριανταφυλλόπουλος ασχολείται με τις αεροφωτογραφίες ως « part time» δουλειά πλέον, ενώ το ξεκίνησε απλά σαν χόμπι. «Το 2015 αγόρασα ένα «κινέζικο παιχνιδάκι», και κατευθείαν μ’ άρεσε πάρα πολύ. Στην συνέχεια άρχισα να παίρνω πιο επαγγελματικά drones. Πριν από αυτό δεν είχα καμία σχέση με την φωτογραφία, αλλά μου άρεσε πολύ αυτό που έβλεπα από πάνω και με εντυπωσίαζαν οι όψεις που δεν μπορείς να δεις με τα μάτια σου» αναφέρει.
Αεροφωτογραφία του Γιάννη Τριανταφυλλόπουλου
«Το 2012 ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία. Από το 2016 που πήρα το drone μου έχω αρχίσει να βγάζω και φωτογραφίες «από ψηλά». Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία ως χόμπι αλλά τώρα έχω κάνει έναρξη ατομικής επιχείρησης και αναλαμβάνω διάφορα πρότζεκτ ανά διαστήματα, πράγμα το οποίο ευελπιστώ κάποια στιγμή να γίνεται σε πιο τακτική βάση», δηλώνει ο φωτογράφος Παναγιώτης Θεοδωρίδης.
Τι επιλέγουν να τραβήξουν με τα drones
«Εγώ επιλέγω να κάνω minimal φωτογραφίες και φιγούρες. Είναι ανάλογα με την αισθητική του καθενός, άλλος βγάζει τοπία, άλλος βγάζει την Θεσσαλονίκη από ψηλά» σημειώνει ο Κώστας Αλεξόπουλος ενώ ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης αναφέρει πως: «Συνήθως με ελκύουν τα τοπία, δεν εστιάζω στα πρόσωπα. Μου αρέσουν περισσότερο οι minimal φωτογραφίες και το παιχνίδι με τις σκιές και τις γραμμές. Θέλω να δείξω τη δική μου οπτική. Για παράδειγμα έχω κάνει φωτογράφηση σε εγκαταλελειμμένα κτίρια και έχει βγει πολύ όμορφη δουλειά. Δεν χρειάζεται ένας χώρος που δεν χρησιμοποιείται πλέον να είναι μόνο άσχημος και παρατημένος. Έχει και αυτός τη δική του πραγματικότητα. Επίσης θεωρώ ότι η φωτογραφία είναι μια οικουμενική γλώσσα. Συχνά συμβαίνει να μην μπορείς να εκφράσεις σε μια γλώσσα αυτό ακριβώς που θέλεις, είτε επειδή είναι η δεύτερή σου γλώσσα και σου λείπουν οι λέξεις, είτε επειδή δεν έχεις την τριβή της καθημερινότητας που θα ήθελες. Με τη φωτογραφία κατορθώνεις να περάσεις το μήνυμά σου άμεσα».
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Αεροφωτογραφία του Παναγιώτη Θεοδωρίδη
Χόμπι που χρειάζεται εξάσκηση και… κοστίζει!
Εκτός από τις γνώσεις που μπορείς να βρεις διάσπαρτες στο διαδίκτυο, ακόμα και μέσα από βιντεάκια στο Youtube, αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να πετάς σωστά ένα drone είναι η εξάσκηση. «Το σίγουρο είναι ότι πρώτα πρέπει να περάσεις από την κλασική φωτογραφία, να βρεις την τεχνοτροπία που σου ταιριάζει και μετά να ασχοληθείς με τη φωτογράφηση με drone. Έχω δει εκατομμύρια βιντεάκια με tutorials στο youtube. Δεν χρειάζεται να ακολουθήσεις πιστά τις οδηγίες κάποιου, απλά κάτι παίρνεις από τον καθένα για να φτιάξεις το δικό σου παζλ, να βρεις το δικό σου τρόπο να τραβάς φωτογραφίες. Και αυτό με τη σειρά του δεν είναι στατικό και παγιωμένο. Ενδέχεται βελτίωσης και αναθεώρησης» εξηγεί ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης. «Ξεκίνησα να το πετάω σε αλάνες και γήπεδα για να μάθω να το χειρίζομαι, μέχρι να το βγάλω στον κόσμο και να κάνω πλάνα μου πήρε ένα καλοκαίρι που έκανα εξάσκηση σε μέρη που δεν είχε τίποτα» αναφέρει ο Κώστας Αλεξόπουλος.
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Σύμφωνα με τους φωτογράφους είναι ένα ακριβό« χόμπι», καθώς μόνο η μπαταρία κοστίζει 200 ευρώ, ενώ το πιο φθηνό drone ξεκινάει από 600 ευρώ, με τα πιο ακριβά να φτάνουν και να ξεπερνούν τις 4.000 ευρώ. «Είναι κάτι που πρέπει να έχεις την «αρρώστια» να το κάνεις. «Πετάς» λεφτά σε εξοπλισμό και ξοδεύεις πολλές ώρες για να μάθεις να το χειρίζεσαι, ενώ πάντα υπάρχει ένας φόβος γιατί έχεις κυριολεκτικά στον αέρα ένα μηχάνημα που κοστίζει περίπου 2.000 ευρώ», τονίζει ο Γιάννης Τριανταφυλλίδης.
O ρόλος του Instagram και των social media
Όπως είναι γνωστό τα μέσα μαζικής επικοινωνίας στις μέρες μας είναι το σημαντικότερο εργαλείο για την προώθηση και αναδημοσίευση εικόνων. Αυτό κάποιες φορές έχει θετική επίδραση στους φωτογράφους, αλλά κάποιες φορές υπάρχουν και αρνητικά.
«Το Instagram είναι ένα μέσο που μπορεί να προβάλλει την φωτογραφία σου σε κάποιον που κάθεται στο κινητό του στην άλλη άκρη του κόσμου. Αλλά είναι και ένα επικίνδυνο μέσο γιατί μπορεί κάποιος να πάρει την φωτογραφία σου και όλα τα δικαιώματα της και να την αναπαράγει αυθαίρετα οπουδήποτε» δηλώνει ο Κώστας Αλεξόπουλος, σημειώνοντας πως διάφορες σελίδες καθημερινά από όλο τον κόσμο αναπαράγουν φωτογραφίες του, προωθώντας την δουλειά του αλλά και ταυτόχρονα και τη Θεσσαλονίκη.
Αεροφωτογραφία του Κώστα Αλεξόπουλου
Στο Instagram υπάρχουν μικρές κοινότητες φωτογράφων drones, αλλά και κάποιες ομάδες όπως το Drone Greece, το Greece drone, το IG drone. Σύμφωνα με τον Κώστα Αλεξόπουλο, συχνά δημιουργούνται μικρές κοινότητες φωτογράφων που γνωρίζονται από το Instagram, με τους οποίους βγαίνουν όλοι μαζί με τα drones τους και πειραματίζονται σε διάφορα μέρη.
Οι κανονισμοί και οι νόμοι για τα drones
Για τις πτήσεις drones σε επαγγελματικό επίπεδο χρειάζεται δίπλωμα και κατάθεση σχεδίου πτήσης, ώστε να δηλώνεις την πορεία που θα ακολουθήσει το drone. Οι νόμοι στην Ελλάδα όσο αφορά τα drones είναι λίγο αμφιλεγόμενοι και οι περισσότεροι δεν τους ακολουθούν πιστά, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός . Ο νόμος επιτρέπει το drone να πετάξει στα 122 μέτρα (400 πόδια), χωρίς την κατάθεση σχεδίου πτήσης με την προϋπόθεση ότι δεν είναι για επαγγελματική δουλειά, δηλαδή παραγωγή για διαφήμιση, ταινία, σειρά ή παραγωγές για τηλεόραση. Επίσης απαιτείται ασφαλή απόσταση από ανθρώπους και ξένη περιουσία . Υπάρχουν ακόμη και τα fly zones, δηλαδή κάποια συγκεκριμένα μέρη που απαγορεύεται να πετάξεις drone, όπως τα γήπεδα ή τα αεροδρόμια, οι φυλακές, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα στρατόπεδα. Συνήθως, το ίδιο το drone αναγνωρίζει αυτές τις περιοχές και δεν σηκώνεται στις απαγορευμένες ζώνες.
Να σημειωθεί, πως τους τελευταίους έξι μήνες έχουν ξεκινήσει κάποιες σχολές για drone, για αυτούς που θέλουν να μάθουν βασικές αρχές ώστε να «πιλοτάρουν».
Αεροφωτογραφία του Παναγιώτη Θεοδωρίδη
ΣΧΟΛΙΑ