ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο θείος Χριστόφουρους και τ’ ανίψια του («Σαν την δεν έχει» -μέρος πέμπτο)

 09/10/2021 12:00

#μένουμε_ασφαλείς και τώρα που μπήκαμε για τα καλά στο φθινόπωρο κι έχουμε, ως χώρα, ξεπεράσει τους δεκατέσσερις χιλιάδες εφτακόσιους νεκρούς από κορονοϊό δεν μπορώ παρά να κάνω μιαν έκκληση σους ανεμβολίαστους, που δυστυχώς είναι ακόμη πολλοί, να σπεύσουν να εμβολιαστούν μπας και περάσουμε φέτος έναν καλύτερο χειμώνα από τον περσινό.

Θα θυμάστε φίλες αναγνώστριες και φίλοι αναγνώστες την αριστουργηματική ταινία του Λουκίνο Βισκόντι «Ο Ρόκκο και τ’ αδέλφια του», με την εθνική Κατίνα Παξινού μεταξύ των άλλων αστέρων που συμμετείχαν στο καστ. Όλο το Σαββατοκύριακο που πέρασε είχα την αίσθηση ότι έπαιζα κι εγώ σε ένα ελαφρώς παραλλαγμένο ριμέικ αγνώστου αλλά πολύ ταλαντούχου σκηνοθέτη που το θέμα του δεν ήταν ο Ρόκκο, τα αδέλφια του, οι αντιζηλίες τους και η δύσκολη καθημερινότητά τους αλλά ο Ουρμυλιώτης θείος Χριστόφουρους και τα ανίψια του και η όλο και συναρπαστικότερη γνωριμία μου με αυτήν την φαμίλια. Τα γυρίσματα, όλα σε εξωτερικούς χώρους, στη μαγευτική Χαλκιδική στον Πολύγυρο, που είναι και η πρωτεύουσα του νομού, στην Ουρμύλια που χάρις στο άξιο τέκνο της πού θα πάει βδομάδα μπαίνει, βδομάδα βγαίνει θα την κάνω ακόμη πιο διάσημη από όσο είναι και στην Βάλτα -μπαρδόν, Κασσανδρεία λέμε πια, όπως δεν λέμε Μάλτεπε αλλά Καλλιθέα ούτε και Καψόχωρα αλλά Πευκοχώρι. Βρέθηκα κι εγώ να παίζω μια που παρακολούθησα την παρουσίαση του βιβλίου της Αντωνίας Ζεβόλη-Νταουντάκη, «ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ» στον Πολύγυρο και την Βάλτα. Το βιβλίο εξιστορεί την οικογένεια Παραθυρά που την αφάνισαν λόγω των προοδευτικών, διάβαζε αριστερών, ιδεών της οι δοσίλογοι, οι ναζί και οι κρατούντες τα χρόνια της εθνικής εμφύλιας διχόνοιας. Είναι βασισμένο στις αφηγήσεις του τελευταίου εν ζωή από τα παλαιότερα μέλη της οικογένειας. Για να μπορέσω να παραστώ με φιλοξένησαν στο πατρικό τους στην Ουρμύλια οι αδελφές Α., ανιψιές του θείου Χριστόφουρου. Μαζί με τον εξάδελφο Μήτσο, ανιψιό του θείου επίσης, πήγαμε στον Πολύγυρο και τη Βάλτα για τις δύο βιβλιοπαρουσιάσεις. Ο εξάδελφος Μήτσος είναι τύπος που αμέσως σε κερδίζει. Πρώτα από όλα είναι κι αυτός, όπως εγώ, Χημικός Μηχανικός. Εντάξει αυτός καπνίζει αλυσιδωτά, αλλά όπως γνωρίζουμε όλοι, άσχετα αν το προτιμούμε και αυτό ή παγωμένο, κανείς δεν είναι τέλειος. Επιπλέον κρίνοντας από τα εύστοχα και εκπληκτικά του σχόλια εικάζω πως μετά είκοσι έτη, όταν μετρήσει και αυτός τα σημερινά χρόνια του θείου Χριστόφουρου, θα αναδειχθεί σε ισάξιο αντικαταστάτη του θείου του. Και δεν το λέω αναίτια αυτό φίλες αναγνώστριες και φίλοι αναγνώστες και φαντάζομαι ότι θα συμμερισθείτε την άποψή μου όταν διαβάσετε το σχόλιό του ανιψιού Μήτσου. Προς το τέλος της δεύτερης εκδήλωσης, αυτής στη Βάλτα, σκύβοντας προς τον καθήμενο δίπλα μου Μήτσο του είπα ότι τα άτομα που μίλησαν και στις δύο παρουσιάσεις είπαν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Ο δελφίνος Μήτσος με αποστόμωσε και με εξέπληξε με την απάντησή του. «Μα είναι λογικό φίλτατε Σάμη, μου είπε ο Μήτσος, αφού το κοινό στις δύο συνάξεις είναι διαφορετικό οι ομιλίες μπορούν να είναι ίδιες. Εξάλλου και τα βιβλία που θα πωληθούν και θα υπογράψει η συγγραφέας είναι όλα ίδια. Φαντάζεσαι κάθε αντίτυπο να ήταν διαφορετικό;». Η τελευταία αυτή ερώτηση αποτέλεσε αληθινή έκρηξη στο μυαλό μου και τη φαντασία μου. Ήταν ό,τι πιο μπορχεσιανό μου δόθηκε να ακούσω ποτέ στη ζωή μου. Αμέσως κατέθεσα στην οικογένεια αίτηση να γίνω δεκτός ως επίτιμος ανιψιός. Περιμένοντας την απάντηση σας δίνω ραντεβού για την επόμενη Κυριακή.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Οκτωβρίου 2021