Του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου

dermetzo@otenet.gr

« Όταν τα άκρα  του πύρινου κύκλου ενωθούν, οι τροχιές των ανθρώπων θα συναντηθούν». Τσιτάτο εξωτικής μεταφυσικής, μπιλιάρδο, στέκες, τροχιές σ' ένα  σκοτεινό, φορμαλιστικό, έξοχα φωτογραφημένο (από τον Ανρί Ντεκέ ), γαλλικό νεονουάρ με όλες τις  εμμονές του δημιουργού.

Τέσσερις διαφορετικοί άνδρες (ένας που μόλις αποφυλακίστηκε, ένας δραπέτης, ένας πρώην αστυνομικός και ένας εν ενεργεία αστυνομικός) θα συναντηθούν χάρη στη συγκυρία, στη σύμπτωση και στη μοίρα, με τέλος τραγικό.

Μια ληστεία πολύτιμων λίθων, ένα στοίχημα, ένα άριστα οργανωμένο κόλπο, ο κύκλος θα κλείσει και θα ξανανοίξει: Θα εκταθεί προς το χάος, το σύμπαν, το απόλυτο κενό, τη σιωπή του θανάτου, το πουθενά.

Άψογα στιλιζαρισμένη, ωρολογιακά σκηνοθετημένη, μνημειώδης ταινία  με αργούς, ράθυμους ρυθμούς, σχεδόν πένθιμους, μια ακόμα τελετή αποδημίας σ' έναν κόσμο αμετακίνητο με μόνη αξία την αξιοπρέπεια. Οι ανθρώπινες φιγούρες υπάρχουν μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουν θεωρίες περί της ανθρώπινης φύσης, των πιθανοτήτων και των συγκυριών.

Όλο το φιλμ είναι ντυμένο στα κρέπια και τα χρώματα του θανάτου, του πένθους, της απώλειας, της κατάθλιψης. Οι ήρωες ζωντανοί νεκροί, επιχειρούν να κερδίσουν την οριστική θέση στον τάφο με μία σειρά από  διαδικασίες εξαγνισμών μέσα από  τις δικές τους τελετουργίες. Η μεταφυσική απόκλιση προσφέρει την ποιητική διάσταση σ' ένα  φιλμ μνημείο του σινεμά, μια και τον Μελβίλ πια τον αξιολογούμε ως ένα σύγχρονο φιλόσοφο της  ηθικής στάσης και των διλημμάτων.

Τα στοιχεία του φιλμ

Έγχρωμο  Γαλλία – Ιταλία 1970,διάρκεια 140'

Σενάριο – Σκηνοθεσία  Ζάν Πιέρ Μελβίλ

Παίζουν: Αλέν Ντελόν, Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Ιβ Μοντάν.