ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει στελέχη στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, με συνέπεια η επιρροή του σε αυτόν να είναι αμελητέα. Η εκλογή της Δούρου αποτελεί μία εξαίρεση, που οφειλόταν σε ανίερες συμμαχίες και απέβη καταστροφική για την Αττική. Έτσι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, πιστή στο δόγμα «ό,τι δεν ελέγχουμε, το καταστρέφουμε», ψήφισε το νόμο της απλής αναλογικής για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τα αποτελέσματα φάνηκαν αμέσως σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Οι υποψηφιότητες θα ξεπεράσουν, μετά βεβαιότητος, τις δεκαπέντε, αν δεν υπάρξουν δραστικές άνωθεν κομματικές παρεμβάσεις, κάτι που φαίνεται πλέον δύσκολο. Πιο συγκεκριμένα: Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, που έχει ιστορικά την πιο συμπαγή παρουσία στην αυτοδιοίκηση της Θεσσαλονίκης, τέσσερα στελέχη της έχουν δηλώσει ήδη την απόφασή τους να διεκδικήσουν το δήμο και άλλοι τρείς είναι σχεδόν σίγουρο πως θα πράξουν το ίδιο.

Πιθανολογείται πως θα υπάρξει και άλλη υποψηφιότητα, γυναικεία, που λόγω της αναγνωρισιμότητάς της, πιθανόν να κάνει την έκπληξη. Στο χώρο της κεντροαριστεράς δεσπόζει καταλυτικά η παρουσία του δημάρχου Γ. Μπουτάρη. Από το τι θα κάνει, εξαρτώνται όλες οι εξελίξεις. Είναι λογικό ο δήμαρχος να κρατεί κλειστά τα χαρτιά του, καθώς μία πρόωρη ανακοίνωση των προθέσεών του θα έχει παραλυτικές συνέπειες για τη λειτουργία του δήμου, αν θελήσει να αποσυρθεί, και θα είναι πολιτικά λάθος αν θελήσει να επαναδιεκδικήσει τη δημαρχία. Θα χάσει έτσι το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.

Αν τελικά αποφασίσει ο δήμαρχος να αποσυρθεί, τότε τουλάχιστον τέσσερις υποψήφιοι θα προκύψουν από αυτόν το χώρο, ενώ υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει και πέμπτη υποψηφιότητα. Η αποχώρηση του δημάρχου θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα κληθεί να βρει, εκ των ενόντων, λύση.

Αν συνυπολογίσουμε την υποψηφιότητα του ΚΚΕ και τουλάχιστον τρία σχήματα που θα διεκδικήσουν τη δημαρχία από το χώρο της, πέραν της Νέας Δημοκρατίας, δεξιάς, τότε καταλήγουμε κοντά στις είκοσι υποψηφιότητες. Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ επιτεύχθηκε. Το μπάχαλο έρχεται. Ας φαντασθεί ο αναγνώστης τη συγκρότηση της δημοτικής πλειοψηφίας όταν στο δημοτικό συμβούλιο πιθανόν να συμμετέχουν τουλάχιστον δεκαπέντε συνδυασμοί. Τι παζάρια και τι μεθοδεύσεις θα γίνουν! Απέναντι σε αυτήν τη νοσηρή κατάσταση, τι δυνατότητες παρέμβασης έχει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας;

Θεωρητικά μπορεί να δώσει τη στήριξή του σε έναν υποψήφιο. Το πρόβλημα είναι πως ουδείς από τους υπόλοιπους θα αναγνωρίσει ότι αυτός που επιλέχθηκε έχει περισσότερα προσόντα από τον ίδιο και μάλλον δεν θα πειθαρχήσει στην άνωθεν παρέμβαση.

Τα ονόματα των υποψηφίων δικαιολογούν μία παρόμοια στάση, καθώς ανάμεσά τους δεν υπάρχει μία καταλυτική προσωπικότητα, που θα επιβληθεί. Η κατάσταση στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας έχει ξεφύγει και δύσκολα πλέον μαζεύεται.

Τα ίδια ισχύουν και στο χώρο της κεντροαριστεράς, αν τελικά ο Γ. Μπουτάρης αποφασίσει να αποσυρθεί. Βέβαια, σε αυτόν το χώρο υπάρχει μία προσωπικότητα που, και λόγω προϊστορίας, μπορεί να πάρει το χρίσμα από τη Φ. Γεννηματά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως οι λοιποί υποψήφιοι θα πειθαρχήσουν. Το εκλογικό σύστημα είναι ένα πανίσχυρο κίνητρο για την αυτόνομη κάθοδό τους στις εκλογές. Από τα παραπάνω προκύπτει πως θα ήταν ευχής έργον -και γι’ αυτόν το λόγο- να προηγηθούν οι βουλευτικές εκλογές, ώστε η επόμενη κυβέρνηση να αλλάξει αυτόν τον καταστροφικό εκλογικό νόμο.