Το «Ω γλυκύ μου έαρ» είναι το μεγάλο μοιρολόι της Παναγίας, το Εγκώμιο Επιταφίου Θρήνου της Μ. Παρασκευής.
Το κατανυκτικό κείμενο του ύμνου αποδίδει τον πόνο της Παναγίας για τον επίγειο θάνατο του υιού της.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό θρησκευτικό τραγούδι στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου το οποίο εξιστορεί την σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας. 
Το μοιρολόι της Παναγίας, το οποίο φέρει και τον τίτλο «Αι γενεαί πάσαι» αγκαλιάστηκε από την τέχνη όσο λίγοι θρησκευτικοί ύμνοι και ερμηνεύθηκε σε διάφορες εκδοχές ανά τα χρόνια από σπουδαίους τραγουδιστές κι ερμηνευτές.

Ειρήνη Παπά και Vangelis 

Γλυκερία

Σταμάτης Σπανουδάκης

Σταύρος Ιωαννίδης & Ματθαίος Τσαχουρίδης

Serres Voices

Στίχοι

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.