ΑΠΟΨΕΙΣ

Καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές η Θεσσαλονίκη μπαίνει σε περίοδο ήσσονος διακυβέρνησης. Ο δήμαρχός της ήδη ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος. Ασχολείται κυρίως με τις διαδικασίες και τις μεθοδεύσεις ανάδειξης του διαδόχου του. Η ενασχόληση με τα της πόλης υποχωρεί και τον δήμο τον… τρέχει το υπηρεσιακό δυναμικό.  Η δημοτική ομάδα της πλειοψηφίας είναι κι αυτή στους ρυθμούς της επόμενης μέρας. Τα κόμματα σταδιακά χρίζουν επικεφαλής από τη δεξαμενή των στελεχών τους, ενώ ταυτόχρονα ένας μεγάλος αριθμός υποψηφίων κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς.

Η πόλη μοιάζει η μεγάλη χαμένη, αφού όλα τα παραπάνω συμβαίνουν εν απουσία της, ενώ οι συνέπειες  θα φαίνονται κάθε μέρα που περνά στην καθημερινή της λειτουργία, όχι μόνο στην πορεία προς τις εκλογές, αλλά και μετά.

Οι ατζέντες που φαίνεται να διαμορφώνονται είναι δύο: η μία, που αφορά καθαρά τα ζητήματα μιας μεγάλης πόλης και των δημοτών της και η άλλη, που εστιάζεται στην κεντρική πολιτική σκηνή και τα απόνερά της. Αν το κλίμα πολωθεί από νωρίς μεταξύ των υποψηφίων των κομμάτων, κάτι που είναι εξαιρετικό πιθανό, δύσκολα θα υπάρξει χώρος για αντιπαράθεση θέσεων και προτάσεων πόλης. Θα γίνει μια τυπική πολιτική μάχη κομμάτων.

Οι υποψήφιοι των κομμάτων που δεν θα περάσουν στο δεύτερο γύρο ή δεν θα εκλεγούν στο δημαρχιακό αξίωμα, στην καλύτερη περίπτωση θα κάνουν την αγγαρεία τους στα δημοτικά συμβούλια, μέχρι να βρουν την ευκαιρία να επιστρέψουν στην κεντρικό πολιτικό στίβο.

Σε κάθε περίπτωση η ηγεσία που θα προκύψει στο δήμο θα αφορά ένα πρόσωπο που η πραγματική του εκλογική ισχύ (α’ γύρος) θα βρίσκεται κοντά στο 15%, ενώ μέχρι τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου να συνειδητοποιήσουν «ποιοι είναι αυτοί και ποιοι οι άλλοι» η τετραετία θα έχει τελειώσει..

Αντί οι εμπλεκόμενοι να εργαλειοποιήσουν την απλή αναλογική για να συνθέσουν, να ομονοήσουν και να συνεργαστούν, τη μετατρέπουν σε φερετζέ των μικροκομματικών και μικροπροσωπικών τους επιδιώξεων.