Λόγια του Βαρδάρη

Η κριτική σκέψη είναι το βασικό προαπαιτούμενο για ένα άτομο, προκειμένου να καταστεί εν δυνάμει ενεργός πολίτης. Στην Ελλάδα, αυτό το χαρακτηριστικό δεν καλλιεργείται συστηματικά ούτε στα σχολεία και κατ' επέκταση ούτε στους κόλπους της οικογένειας.

Διότι αν δεν ίσχυε το παραπάνω, τότε σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν δυνατόν η τοποθέτηση ενός εκπροσώπου ακροδεξιού νεοναζιστικού μορφώματος να προκαλέσει το χειροκρότημα πολιτών.

Αυτό ακριβώς συνέβη το βράδυ της Παρασκευής στην κατάμεστη αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου όταν μερίδα των παριστάμενων εργαζομένων χειροκρότησαν την τοποθέτηση του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, Αρτέμη Ματθαιόπουλου, επειδή αναγνώρισε το δίκαιο του αιτήματός τους να μην τροποποιηθεί ο Οργανισμός Εσωτερικών Υπηρεσιών.

Δικαιολογείται το χειροκρότημα; δικαιολογείται ως πολίτης να μην αναγνωρίζεις ποιος είναι αυτός που μιλάει από δημόσιο βήμα; ή μήπως δεν είναι θέμα άγνοιας;

Εν τέλει ποιο είναι περισσότερο ανησυχητικό; μία μερίδα της κοινωνίας να "λοξοκοιτά" προς τους νεοναζί ή να μην είναι καν σε θέση να τους αναγνωρίσει και να τους απομακρύνει;