Σε μια διαδρομή που φτάνει «Απ’ τον Αττίκ στον Γούναρη» και σε δημιουργούς που σημάδεψαν την ελληνική μουσική σκηνή αφήνοντας πίσω τους διαχρονικά ακούσματα θα μας ταξιδέψει ο Δαυίδ Ναχμίας. Ο συνθέτης που τα τελευταία χρόνια αναβιώνει ελληνικές δημιουργίες του προηγούμενου αιώνα επιμελείται τώρα ένα πρόγραμμα που αποτελεί μια πλούσια μουσική περιδιάβαση μεταξύ των εποχών και των δημιουργών – καλλιτεχνών που τις εκπροσωπούν «για να μαθαίνουν οι νεότεροι αλλά και για να ξαναθυμηθούν οι παλαιότεροι», όπως τονίζει.  «Στις σχεδόν 2 δεκαετίες που βρέθηκα κοντά στα τραγούδια της εποχής εκείνης, διαπίστωσα πως κάποια απ’ αυτά είχαν τη δυνατότητα να διατρήσουν και να διαπεράσουν τον χοντρό τοίχο που είναι φυσικό πως χωρίζει τις δύο εποχές, έτσι ώστε να γίνουν δεκτά και ν’ απορροφηθούν απ’ τη σημερινή νεότητα. Τα τραγούδια αυτά, ενδεχομένως, εκφράζουν με πυκνότερο τρόπο διαχρονικά ψυχικά ζητήματα και προβληματισμούς που ισχύουν με την ίδια ένταση και σήμερα όπως και τότε», λέει στο makthes.gr ο συνθέτης.

Εξάλλου, οι θεματολογίες ήταν ανέκαθεν πανομοιότυπες, όπως συμπληρώνει. «Αγάπες, χωρισμοί, αδικίες κλπ… Ο τρόπος της έκφρασης τις ύψωνε ή τις υποβάθμιζε αυτές τις θεματολογίες στο μπόι της κάθε εποχής ανέκαθεν. Το πρόγραμμα αυτό λοιπόν, αποτελεί το απόσταγμα αυτών των ελαφρών τραγουδιών του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, που πιστεύω ολόψυχα πως όσοι τα θυμούνται, τα έχουν νοσταλγήσει ,ενώ όσοι δεν τα ξέρουν, αξίζει πολύ να τα γνωρίσουν». Πέρα από τους δύο αυτούς εμβληματικούς δημιουργούς το πρόγραμμα περιλαμβάνει τραγούδια των Σουγιούλ, Γιαννίδη, Σακελλάριου, Χαιρόπουλου, Τραϊφόρου, Πολυμέρη, Μαρούδα, αλλά και κομμάτια που πρωτοερμήνευσαν θρυλικές ερμηνεύτριες όπως οι Βέμπο, Δανάη, Μαίρη Λω, Στέλλα Γρέκα, κ.α.

«Μπήκα φυσιολογικά στη διαδικασία να ανακαλύψω το δικό μου το ‘ένα’»

Αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτή την εποχή και με αυτούς τους συνθέτες σ’ εκείνο «το μαγικό σταυροδρόμι της αφύπνισης, που οι τυχεροί το βρίσκουν νωρίς κι εγώ το συνάντησα λίγο μεγάλος, το 2000 στα 34α γενέθλιά μου, μπήκα φυσιολογικά στη διαδικασία ν’ ανακαλύψω το δικό μου το ‘ένα’», τονίζει χαρακτηριστικά .

 Όταν η «καλή τύχη» του τον έφερε μπροστά σε αυτά τα τραγούδια, τον κυρίευσε αυτόματα ένας μεγάλος ενθουσιασμός. «Ιδιαίτερα όταν συνειδητοποίησα πως πρόκειται για μία αστείρευτη, τίμια πηγή υπέροχων ιδεών, που κανείς δεν είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή ανακαλύψει. Διαπίστωσα επίσης, πως η Ελλάδα του 20ου αιώνα έχει λιβάδια ατέλειωτα από αδικαίωτους νεκρούς δημιουργούς, που το αγνό έργο της ζωής τους είναι αδίκως παγιδευμένο σε πατάρια, ντουλάπια, υπόγεια και ναφθαλίνες. Κατάλαβα αμέσως, πως αυτός θα ήταν για μένα ο τρόπος συνεισφοράς στην κοινωνία… η αποκάλυψη αυτού του από χρόνια καταχωνιασμένου όπλου κύρους για την Ελλάδα. Παρακάμπτοντας λοιπόν οποιαδήποτε αναστολή, ξεκίνησα να ψάχνω εκεί μέσα, σε αυτό το μοναδικό, παραθεωρημένο υλικό την ευτυχία. Την βρήκα… και θέλησα αμέσως να την μοιραστώ με τους συνανθρώπους. Αυτές οι παραστάσεις μου, απ’ αυτή τη διαδρομή προέρχονται», επισημαίνει ο συνθέτης.

Η περιπλάνησή του αυτή δεν σταματά εδώ. «Μαζί με τους συνοδοιπόρους μου καλλιτέχνες σε αυτό το υπέροχο ταξίδι, με προεξάρχοντα τον μοναδικό Θάνο Πολύδωρα την υπέροχη Εβελίνα Νικόλιζα και τη Θεσσαλονικιά, βαθιά συναισθηματική Χριστίνα Σαμαρά, ετοιμάζουμε ασταμάτητα νέες παραστάσεις ,των οποίων η κεντρική σκοπιμότητα ,είναι να συστήσουν σε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο, αυτό τον θησαυρό που εμείς ανακαλύψαμε».
 

 INFO

«Απ’ τον Αττίκ στον Γούναρη»

Τετάρτη 12 Ιουνίου στις 9μμ

(Εθνικής Αμύνης 2)